Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Wapens, een middel om dominantie af te dwingen. Een aanvallend arsenaal zou er voor kunnen zorgen om een offensief te starten. Gecontroleerd blijft niets elke wet is ongeschreven elke regel moet nog gemaakt worden. Gehamerd zal moeten worden dat zij die sterk presteren goed beloond worden, zij die zwak presteren zullen boeten.

 

De ongeschreven wet die voetbal heet…

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Wapens, een middel om dominantie af te dwingen. Een aanvallend arsenaal zou er voor kunnen zorgen om een offensief te starten. Gecontroleerd blijft niets elke wet is ongeschreven elke regel moet nog gemaakt worden. Gehamerd zal moeten worden dat zij die sterk presteren goed beloond worden, zij die zwak presteren zullen boeten.

 

De ongeschreven wet die voetbal heet…

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Wapens, een middel om dominantie af te dwingen. Een aanvallend arsenaal zou er voor kunnen zorgen om een offensief te starten. Gecontroleerd blijft niets elke wet is ongeschreven elke regel moet nog gemaakt worden. Gehamerd zal moeten worden dat zij die sterk presteren goed beloond worden, zij die zwak presteren zullen boeten.

 

De ongeschreven wet die voetbal heet…

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Als Engelse straatrat is het altijd moeilijk jezelf te beheersen, het is dat we geen Amerika heten maar anders zou iedereen hier een wapen op zak hebben. Gelukkig maar woon ik als trotse Brit in Londen, Zuid Londen in de wijk Highbury om precies te zijn. In de loop der jaren heb je kleine opstootjes tussen wat kleine groepen hangjongeren, maar ook die gaan vervelen. Tot die mooie dag, die ik zelf beschouw als de ommekeer in mijn jeugd. Het is de dag dat ik me aanmeldde voor de voetbalclub van mijn dromen althans ik kon niet anders het is de dagelijkse sleur hier iedereen is hier voor Arsenal, ik kon niet anders dan met de menigte mee juichen toen we in 1989 de landstitel wisten te veroveren.

 

Ja dat seizoen erop moest ik eraan toe geloven, ik kwam in het jeugdelftal van Arsenal als 12 jarige net iets te agressieve jongeling. Het voetbal wat we daar speelde was een soort ja hoe moet ik het zeggen “slagveld†te noemen. Het was hard, lomp, lelijk noem maar op wat niet leuk is aan voetbal. Het had het allemaal niet dat wij een club als Arsenal ooit een dienst moeten gaan bewijzen “No fucking wayâ€. Ik herinner me nog 1 ding een koude zondagochtend die ik eigenlijk met mijn ouders in een vervelende klote kerk zou moeten besteden, maar door een te kort aan gasten voor het jeugdelftal mee moest spelen tegen “The red bastards†oftewel de pussies uit Manchester.

 

De dag des oordeels noem ik het zelf, een dag waarin mijn agressie totaal onbeheerst bleef na een te lompe, harde, drieste, klote tackle van een van de rode duiveltjes. Ik verloor het gevoel van controle op het moment dat ik de jongen en net iets te zachte kopstoot op zijn net iets te snotterige neus gaf. Met ook niet het besef te hebben dat diegene net 4 jaar ouder als mij was en dus net iets te hard terug sloeg. Het controle wat ik zojuist verloor zou ook snel niet terugkomen op het moment dat ik na 20 minuten (wat ik later te horen kreeg) weer bijkwam.

Ik vind dat je mooie schrijfstijl hebt, echt toppie! :thumb:

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Na minstens een week thuis op bed te hebben gelegen kwam het moment dat ik me moest gaan vertonen, het lopen langs de voetbalvelden en dergelijke was een behoorlijk obstakel. Ik schaamde me, althans wat zouden mensen over mij denken? Ach zo bijdehand als dat ik was liep ik gewoon weer rustig het oude trainingveld op, ik voelde me bekeken de ouders die hun kinderen naar het voetbal brachten keken me aan en mompelde wat. Eenmaal in de kleedkamers, het geroezemoes wat ineens verdween toen de trainer binnenkwam. Hij kuchte wat en liep richting mij. Jongens zegt die, mentaliteit iets wat bij vele ontbreekt zal jullie ooit de das om doen, de een is net een zoutzak en de ander is net wat te overdreven fanatiek. Zou hij mij bedoelen bedacht ik me ineens.

 

Ach ik luister maar even verder wat die vent te vertellen heeft, hij tikt rustig op mijn schouder en vervolgt zijn toespraak, deze gekke Italiaan zorgt ervoor dat jullie met 1 man minder speelden, maar toonde wel lef! Ik zou willen dat jullie een voorbeeld aan deze jongen nemen. Het wordt weer onrustig, maar de trainer schreeuw als jullie dat niet zint weten jullie in ieder geval aan toe zijn knapen, ik wil het spel peil en de lat een stuk hoger leggen. Het is tijd om te gaan werken aan echt voetbal.

Mooi geschreven!

Mooi geschreven!

 

Idem hier!

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Oké agressief is dus hoe je me kan omschrijven, maar er zijn natuurlijk verschillende fases die ik onderdoor ga en waar ik andere mensen van mee laat genieten. Ik ben niet vies van een scheldpartijtje en ook zeker niet voor een vechtpartijtje, maar weet waar de grens is en dat is als ik weer rustig in mijn bed beland. 5 jaren verstrijken zonder echt voetballend te vorderen alhoewel ik de zege destijds had, heeft nog nooit garantie voor de toekomst gegeven. Ik ben over het algemeen heel blij als persoon, maar er zijn bepaalde dingen die ik moeilijk kan hebben. Een club als Arsenal hoort gewoon mee te doen voor de prijzen en ja op dat moment heeft Arsenal nalatend toegekeken op de overige clubs. Uiteindelijk na 6 jaar kwam de ommekeer.

 

In het seizoen 1997-98 was het eindelijk weer zo ver om feest te vieren, de engelse dubbel wordt gepakt. Een team met karakter staat er op dat moment, veel Engels, Franse en Nederlandse inbreng dat seizoen namen als Bergkamp en David Seaman doen mij denken aan die mooie tijd. Het grootse probleem van Arsenal de jaren erna is het Europese toneel waar Arsenal zich niet kan profileren als zodanig Europa’s top. Ik als 24 jarige die nooit doorgebroken is als voetbal speler weet mezelf geen houding aan te geven, ik heb het regelmatig moeilijk dat ik nooit daar gekomen ben als voetballer. Ik twijfel, en denk erbij dat ik het wel had gekund maar alles lijkt verloren.

ja dit maakt me nieuwsgierig naar meer...

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Het is soms best moeilijk om je in te houden als iemand die alles net niet heeft, ik kan mezelf nou net niet als een leerknobbel zien en voetballen kan ik ook al niet, althans anders had ik het wel verder geschopt als nu. Momenteel train ik een klein groepje jongens voor Arsenal dit is mij tevens toegewezen als werkstraf die mij eerder eens is opgelegd, ik doe het nu vrijwillig. Ik hoop deze jonge jongens dat extra beetje mee te geven wat bij mij te kort kwam, ik probeer ze niet af te zeiken maar wel hun leermomenten mee te geven. Nee het verleden van mezelf haal ik er niet bij, ik voel me eigenlijk nog net 1 van hun. De jongens komen met plezier naar de training en voelen zich op redelijk jonge leeftijd al verantwoord om elke training te komen ze voelen zich allemaal al als een prof voetballer.

 

Er kwamen zondagen dat het minder met mij ging en elke keer weer herinnerden aan die bewuste zondag op mijn hoofd (de klap dus) ik heb het soms even niet en kan soms zeker niet kijken als we met 5-0 om de oren krijgen. Maar hetgeen wat ik deze jongens dan meegeef is de sturing die bij mij ontbrak, er werd gezegd dat ik iemand was die lef durfde te tonen maar ik zeg het op mijn manier, het agressieve van mij zet ik dan om in gevoel, het gevoel voor het spelletje..

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Maar soms geven zij mij juist dat extra steuntje in de rug, soms jongens van nog geen 10 jaar lopen naar me toe en zeggen trainer sorry dat het zo gelopen is, ik zal volgende week alles uit de kast gooien wat ik in me heb. Tien jaar en dan al zulke praat, ja denk ik bij mezelf dat zijn de dingen die wij vroeger niet deden, dat maakt het verschil tussen deze generatie en die van toen. En de ouderen maar klagen denk ik, de jongens van nu kunnen zelfs nog netter zijn als ons vroeger, het geeft me genoegen want van deze jonge mannetjes kan menig prof voetballen wel wat van leren. Jong en onbezonnen, oud en slechts maar brommen, typerend voor de wereld van nu. En ik geef het toe ik doe er aan mee, maar ik zou liegen als ik niet wat leer van deze gasten.

 

Ik ben ze er zelfs dankbaar voor, ook elke training doe ik het met plezier. Het geeft me constant een kick, resultaat doet er bij mij niet toe. Kijk natuurlijk zie ik die gasten graag winnen dat is namelijk de kick van het voetbal maar de ontwikkeling die bepaalde jongens doormaken fascineert me, er zit echt potentie in de jeugd maar laat mij nou net degene zijn die uit de jongens alles mag proberen te halen wat ze in hun mars hebben.

leuk verhaal, goede schrijfstijl!

Heerlijke schrijfstijl _O_

Ga zo door zou ik zeggen

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

In het seizoen 2003 begint de jeugd eindelijk zijn vruchten af te werpen, ons jongeren elftal onder de 12 weet voor het eerst sinds 5 jaar weer eens kampioen te worden. Na het met de jongens gevierd te hebben is het de beurt aan mijzelf, ik geniet die avond met volle teugen van een heerlijke wedstrijd van de hoofdmacht, ook deze wordt ruim gewonnen. Highbury schudt deze avond op zijn grondvesten, de hele wijk is in een feest stemming en de goal van bergkamp doet mij genieten. Diezelfde avond word ik benaderd door een zakenman die naast mij zat op de hoofdtribune, de wat oudere man spreekt mij toe we hebben het over de wedstrijd en anderzijds letten we beiden nauwlettend op de wedstrijd. We hebben het ook over Arsene Wegner, hij heeft het erover dat zijn functie bij slechte prestaties vaak snel op de schop komt te liggen, ik zeg Arsenal mag blij zijn met deze man alhoewel het soms niet wil vlotten in Europees voetbal heb ik zielsveel respect voor hem.

 

Het gesprek vordert en de wedstrijd staat inmiddels al 2-0, het gesprek voert verder en de discussie over Arsene Wegner worden heviger, hij zegt dat als er een trainer zou opstaan die daadwerkelijk hart heeft voor de club en de jonge jongens goed zou begeleiden deze graag zou tegenkomen en benoemen tot nieuwe manager van Arsenal. Nog voordat hij uitgepraat is wordt het 3-0 ik veer op en geniet van het feit dat we 3-0 voorstaan ik wil het gesprek vorderen maar voordat ik besef dat het stil blijft om me heen en dus uiteindelijk doorheb dat de man waarmee ik zojuist aan het praten was wge is. Ik voel me verbaasd, het restant van de wedstrijd heb ik wat vooruit gestaard en om me heen gekeken of ik de man nog zag maar tevergeefs.

mooie stukken verhaal jezus, ga zo door en je staat binnekort weer in de schijnwerpers

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Tja, zo iets blijft dan toch in je hoofd spoken, ik ging bij mezelf na wie zou die man eigenlijk geweest zijn hij zag er behoorlijk netjes uit voor een normale burger. Ach ja het zal allemaal wel ik ga me er verder ook niet druk om maken. Het nieuwe seizoen staat voor de deur, inmiddels ben ik gepromoveerd tot jeugdtrainer onder de 16 een paar jongens die vorig jaar eruit schoten heb ik uiteraard meegenomen. De trainingen worden weer hervat en aanvankelijk wil ik uiteraard dit team klaarstomen voor de laatste stappen naar de hoofdmacht. De jongens zijn nog serieuzer, maar bovenal gedreven, laten we voorop stellen wel goed gedreven! De eerste training word geleid door mij en een ouder vriend van me uit het jeugdteam van Arsenal vroeger. Er is een behoorlijke belangstelling, natuurlijk zijn er een aantal toekomstige sterren hier zo maar dat daar die belangstelling voor nodig is het zal allemaal wel.

 

De pers en het publiek is er in ieder geval klaar voor, door een staar moment besef ik me opeens iets op te vallen de pers staat met een man in pak te praten. De man komt me vaag bekend voor en door een flashback haal ik me gelijk het moment van de rare avond op Highbury voor me te halen, het is dezelfde man besef ik me ineens. Ik loop richting de tribune waar ik de man zie zitten en schud hem de hand. Goedendag ik vroeg me eigenlijk af wie u eigenlijk daadwerkelijk was, hij grinnikt en fluistert in mijn oor “zegt de naam Peter Hill-Wood je wat?†ik denk even goed na en stuit op het antwoord natuurlijk weet ik dat, dat is toch de voorzitter van Arsenal? Ja, zegt hij en lacht me toe, hij knipoogt en weet eigenlijk indirect wat hij daarmee bedoelt.

 

 

 

Hieronder Hill-wood en zijn delegatie tijdends het bekijken van de training

 

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

De dag erna word ik gebeld op mijn mobiele telefoon, in het venster staat *Onbekend*.

Ik neem op en zeg: “Goedendag met Sebastian Pello met wie spreek ikâ€, een norse stem antwoord met Peter Hill-Wood. Ik schiet al bijna in de lach als ik het weer voor me haal, wat kan ik voor u doen? Hij antwoord hierop jij kan genoeg voor mij doen, ik volg je de laatste jaren zoals je de jonge jongens leidt en ben erg trots op je prestatie van afgelopen seizoen ik zie echt rendement behaald worden door de manier van trainen van je. Ik schrik van het toch grote compliment van de grote baas, hij vervolgt zijn praten en praat over de functie van Arsene Wenger, zoals je weet Sebastian, Arsenal heeft grootse plannen kijk ik wil nu niet discutabel zijn over Arsene maar ik vind dat het tijd is voor schoon schip, ik vind dat het tijd is voor een nieuwe manager die zijn kans nog niet heeft gekregen. Mijn hoofd begint te ratelen dit kan toch niet waar zijn antwoord ik, hij zegt o jawel ik zie in jouw de ideale opvolger van Arsene. Overigens heb ik het er met Arsene al over gehad.

 

Arsene en Arsenal willen een nieuw hoofdstuk inslaan op het moment dat Highbury verleden tijd word en het nieuwe stadion met een nieuwe manager een nieuw tijdperk aanbreekt voor het nieuwe Arsenal. Ik hoop dat je hier iets mee kunt en contact blijft houden met Arsene, verder hoop ik dat je het nog een tijdje geheim kunt houden voor de pers en het publiek.

Ik weet amper wat ik hierop moet antwoorden, maar voordat ik maar iets terug heb gezegd volgt hij ik hoop dat ik op je kan rekenen Sebastian en hangt op.

leuk gedaan cas

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Ik kan het nog steeds niet geloven, van agressieveling die als werkstraf de kleine jongens moest laten trainen doorgroeien naar Arsenal onder de 16 trainer en dan nu in het verschiet het trainen van de hoofdmacht? Ik droom ik kan het niet geloven echt niet en dan moet ik met dit wetende nog bijna 2 jaar mijn mond dicht houden? Dat gaat me heel veel moeite kosten.

Het seizoen kan voor mij niet meer kapot maar ik wil wel meer weten over het voorval van trainer worden, ik gluur af en toe even mee met Arsene hij probeert me op een afstand te houden en al zeker niet te dicht te benaderen, maar wel betrekt die me bij de hoofdmacht training. De volgende dag staat er in de krant een foto van mij naast Arsene, als ondertitel word er gespeculeerd van een nieuwe leerling bij Arsene.

 

Ik weet wel beter denk ik zo bij mezelf, ik kan er nog steeds geen klok op gelijk zetten dat ik de boel daar voor het zeggen krijg. De gedachte alleen al in het nieuwe stadion een nieuw Arsenal neer te zetten het gaat me allemaal iets te snel, maar ja ik probeer er zo nu en dan mijn hoofd vanaf te zetten en dan richt ik me op de jongens die natuurlijk ook van niets weten nog. Het seizoen gaat in vogelvlucht voorbij en ik win samen met de jongelingen opnieuw een landstitel voor teams onder de 16, het seizoen beschouw ik zelf als een weerspiegeling naar het alsmaar blijven ratelen in mijn hoofd, de jongens zetten het gestress van mij om in goals, ze zijn allen gretig als de pest en probeer de jongens wat geplaatste opvattingen te geven. Ze zijn geen volwassenen uiteraard maar ik kan ze nog genoeg meegeven en hoop er een paar van nu nog zeker terug te zien als ik trainer word van de hoofdmacht.

nog steeds leuk geschreven

Bedankt voor de leuke reacties :D

Je blijft dit heerlijk schrijven!!

Knap werk man!!

Gecontroleerd, dominant en offensief

 

Een nieuw seizoen ligt voor de boeg, er komen een paar jonge gasten bij heb ik me laten vertellen. Ik wacht altijd met smart op wat voor jongens de club zich heeft doen laten opschepen, het klinkt natuurlijk erg had maar de jongens hebben of te weinig kwaliteit of mogen in principe gelijk door naar Arsenal onder 19 als het aan mij ligt. Ik heb deze dag de tijd om wat te analyseren daarmee begin ik al spoedig als de oefenpartijtjes tegen elkaar worden gespeeld.

 

Later op die dag ben ik uitgenodigd bij Peter Hill-Wood, hij wilde wat aan mij laten zien.

Hij wacht mij op na de training, om niet teveel op te vallen rijdt hij zichzelf voor met een Opel kadetje. We rijden een aantal straten verder en hij wijst mij daarginds, al eens gekeken hoe het er nu bij ligt? Ik zeg vanzelfsprekend nee maar hij rijdt richting het nieuwe stadion.

Hij begint te glimlachen en vraagt aan me of het al aan het kriebelen is, ik weet me amper houding aan te geven en kijk wat in de rondte ik ben opzienbarend verscholen achter mijn verlegenheid. Ik antwoord ik zou echt niet weten wat ik hierop zou moeten zeggen Peter, ik voel me zo vereerd en anderzijds zo niet relax. Het komt allemaal zo onwerkelijk over maar ik zou natuurlijk niets liever willen dan dat het moment al aangebroken is. We rijden nog richting een oud bruin cafeetje en drinken daar een lekker pilsje we groeten elkaar, en gaan richting huis aan.

 

 

Hierboven het highbury stadion waar Arsenal vele jaren vertoeft heeft

 

 

Hierboven het Emirates Stadium dat aankomend seizoen het nieuwe arsenal moet gaan huisvesten

Je blijft dit heerlijk schrijven!!

Knap werk man!!

thanks man, ik volg die van jouw ook nog steeds ;)