Ik begin voor het eerst zo een verhaal. Geef positieve reacties en opbouwende kritiek.

 

1

 

Vroeger toen ik nog klein was had ik 1 droom. Profvoetballer worden. Als dat niet zou lukken dan wou ik heel graag de beste coach van de wereld worden, maar ik wist zeker dat ik het ging maken als profvoetballer. Als een blije 11-jarige jongen kwam ik op het ''grote'' trainingscomplex van Ajax. Ik zag alle topvoetballers hier rondlopen. Je kon zien dat Ajax het seizoen zeer goed was begonnen want de spelers stonden massaal in de belangstelling van de pers. Het won 5 van de eerste 6 wedstrijden en speelde er 1 gelijk. Dat betekende dat Ajax 11 punten had. Want vroeger was voetbal heel anders. Daar was een overwinning 2 punten waard en de keeper mocht de bal altijd in de handen pakken binnen de 16. Dat waren nog eens tijden. Terwijl de training bezig is raak aan de praat met een fanatieke Ajax-supporter. Hij zei tegen mij het volgende: ''Jij wil vast profvoetballer worden. Nou dan heb ik een hele goede tip voor jou. Ga in de buurt van Amsterdam voetballen. Dan is er meer kans om gescout te worden voor Ajax.'' Ik zei heel rustig: ''Bedankt voor de tip meneer.'' De man knikte vriendelijk naar mij. De training is afgelopen en de spelers lopen richting de kleedkamer. Een paar spelers delen nog handtekeningen uit. Ronald de Boer deelt ook handtekeningen uit. Ik wil graag een handtekening van hem hebben. Dan loopt hij langs mij maar, ik durf niks te zeggen. Als hij een paar meter verder is roep ik hard: ''Meneer de Boer mag ik een handtekening van u?! Ik vind u een hele goede speler maar, ik durfde het niet te vragen.'' Ronald loopt langzaam naar mij toe en zegt: ''Natuurlijk krijg jij een handtekening van mij.''

 

Wauw, wie had dat ooit gedacht. Ik durfde aan meneer De Boer een handtekening te vragen. Ik was altijd zo verlegen en durfde bijna nooit iemand aan te spreken. Maar nu, nu word ik groot. Net zo groot als..

Ik begin voor het eerst zo een verhaal. Geef positieve reacties en opbouwende kritiek.

 

1

 

Vroeger toen ik nog klein was had ik 1 droom. Profvoetballer worden. Als dat niet zou lukken dan wou ik heel graag de beste coach van de wereld worden, maar ik wist zeker dat ik het ging maken als profvoetballer. Als een blije 11-jarige jongen kwam ik op het ''grote'' trainingscomplex van Ajax. Ik zag alle topvoetballers hier rondlopen. Je kon zien dat Ajax het seizoen zeer goed was begonnen want de spelers stonden massaal in de belangstelling van de pers. Het won 5 van de eerste 6 wedstrijden en speelde er 1 gelijk. Dat betekende dat Ajax 11 punten had. Want vroeger was voetbal heel anders. Daar was een overwinning 2 punten waard en de keeper mocht de bal altijd in de handen pakken binnen de 16. Dat waren nog eens tijden. Terwijl de training bezig is raak aan de praat met een fanatieke Ajax-supporter. Hij zei tegen mij het volgende: ''Jij wil vast profvoetballer worden. Nou dan heb ik een hele goede tip voor jou. Ga in de buurt van Amsterdam voetballen. Dan is er meer kans om gescout te worden voor Ajax.'' Ik zei heel rustig: ''Bedankt voor de tip meneer.'' De man knikte vriendelijk naar mij. De training is afgelopen en de spelers lopen richting de kleedkamer. Een paar spelers delen nog handtekeningen uit. Ronald de Boer deelt ook handtekeningen uit. Ik wil graag een handtekening van hem hebben. Dan loopt hij langs mij maar, ik durf niks te zeggen. Als hij een paar meter verder is roep ik hard: ''Meneer de Boer mag ik een handtekening van u?! Ik vind u een hele goede speler maar, ik durfde het niet te vragen.'' Ronald loopt langzaam naar mij toe en zegt: ''Natuurlijk krijg jij een handtekening van mij.''

 

Wauw, wie had dat ooit gedacht. Ik durfde aan meneer De Boer een handtekening te vragen. Ik was altijd zo verlegen en durfde bijna nooit iemand aan te spreken. Maar nu, nu word ik groot. Net zo groot als..

Ik begin voor het eerst zo een verhaal. Geef positieve reacties en opbouwende kritiek.

 

1

 

Vroeger toen ik nog klein was had ik 1 droom. Profvoetballer worden. Als dat niet zou lukken dan wou ik heel graag de beste coach van de wereld worden, maar ik wist zeker dat ik het ging maken als profvoetballer. Als een blije 11-jarige jongen kwam ik op het ''grote'' trainingscomplex van Ajax. Ik zag alle topvoetballers hier rondlopen. Je kon zien dat Ajax het seizoen zeer goed was begonnen want de spelers stonden massaal in de belangstelling van de pers. Het won 5 van de eerste 6 wedstrijden en speelde er 1 gelijk. Dat betekende dat Ajax 11 punten had. Want vroeger was voetbal heel anders. Daar was een overwinning 2 punten waard en de keeper mocht de bal altijd in de handen pakken binnen de 16. Dat waren nog eens tijden. Terwijl de training bezig is raak aan de praat met een fanatieke Ajax-supporter. Hij zei tegen mij het volgende: ''Jij wil vast profvoetballer worden. Nou dan heb ik een hele goede tip voor jou. Ga in de buurt van Amsterdam voetballen. Dan is er meer kans om gescout te worden voor Ajax.'' Ik zei heel rustig: ''Bedankt voor de tip meneer.'' De man knikte vriendelijk naar mij. De training is afgelopen en de spelers lopen richting de kleedkamer. Een paar spelers delen nog handtekeningen uit. Ronald de Boer deelt ook handtekeningen uit. Ik wil graag een handtekening van hem hebben. Dan loopt hij langs mij maar, ik durf niks te zeggen. Als hij een paar meter verder is roep ik hard: ''Meneer de Boer mag ik een handtekening van u?! Ik vind u een hele goede speler maar, ik durfde het niet te vragen.'' Ronald loopt langzaam naar mij toe en zegt: ''Natuurlijk krijg jij een handtekening van mij.''

 

Wauw, wie had dat ooit gedacht. Ik durfde aan meneer De Boer een handtekening te vragen. Ik was altijd zo verlegen en durfde bijna nooit iemand aan te spreken. Maar nu, nu word ik groot. Net zo groot als..

Leuk fris :cab: begin. Al hoop ik niet dat je met Ajax begint :)

 

Ga zo door en ik wacht op meer :)

ja zeker leuk begin probeer orgineel te blijven en kies geen ajax:P

2

 

Toen hij zijn handtekening zette was ik natuurlijk erg blij. Tijdens het teken vroeg ik aan hem: '' Wilt u ook op mijn verjaardag komen? Ik word op 21 januari namelijk 12 jaar en het lijkt me leuk als u ook komt.'' Ronald die moest even lachen en wist niet wat hij moest zeggen. ''Op die dag moet ik wel trainen met Ajax hé. Als je dan naar onze training komt dan kunnen we misschien wel even een balletje trappen.'' Nou daar had je het al. Ik was blij en teleurgesteld tegelijk. Ik zou graag met hem willen voetballen. Ik lachte leuk. '' Waarom moeten jullie trainen op een zondag? Op 20 januari spelen jullie thuis tegen MVV.'' Oeps, dat had ik niet mogen zeggen. Nu komt hij zeker weten niet meer op mijn verjaardag. ''Nou je weet wel veel dingen hé. Nou ik heb een idee. Geef mij jou adres dan stuur ik 2 VIP-kaarten voor de wedstrijd tegen MVV. Na afloop van de wedstrijd dan zie ik jou weer en krijg je mijn shirtje. Is dat goed?'' Ronald begon het zo langzamerhand koud te krijgen. Hij kreeg kippenvel op zijn benen of was dat omdat hij toch geen kaarten kan regelen. ''Oke dat vind ik heel aardig van u.'' Zei ik heel beleefd terug. ''Ik weet mijn adres niet, ik weet wel mijn telefoonnummer. Als u me straks belt en vraagt naar Frank dan geef ik u mijn adres.'' Ik schrijf mijn telefoonnummer op een briefje. Ronald loopt snel terug richting de kleedkamers. Hij is moe van de training.

 

Als ik thuis kom begint mijn moeder meteen tegen mij te praten.''Hou was't bie de training van die joden?'' Typisch mijn moeder. Altijd negatief over Ajax dat is niet erg, want mijn vader die is ook voor Ajax. ''Het was heel leuk mam. Ik heb gepraat met Ronald de Boer. Hij gaat mij straks bellen voor mijn adres. Ik krijg 2 kaartjes voor Ajax-MMV.'' Mijn moeder die moest erg hard lachen. Ze kon het niet geloven. ''Jjjij gaat naar Ajax-MVV. Laat me niet lachen. Die jongen belt toch niet dus waarom ben je zo blij?'' Ik reageerde niet en liep boos naar mij kamer. Ronald belt toch wel. Ik weet het zeker.

 

Maar zoals mijn moeder voorspelde dat hij niet belde kwam uit. Het nieuwe jaar is inmiddels begonnen en hij heeft nog steeds niet gebeld...

 

@Bertus; Dank je en of ik met Ajax begin? Als je blijft lezen zul je het zien.

@jj1: Dank je wel. Of ik orgineel ben? Lees maar gauw verder ;)

Dit vind ik een intro jongen!! Knappe start...

Ben benieuwd wanneer FMkomt kijken.

3

 

Het is inmiddeld 20 januari. De dag dat Ajax thuis in De Meer tegen MVV moet spelen. Ronald de Boer zou kaartjes voor mij regelen maar, hij heeft nog steeds niet gebeld. Nu wist ik het echt zeker. Alle voetballers zijn leugenaars. Als ik later profvoetballer word dan zorg ik ervoor dat ik wel mijn afspraken na kom.

 

Als mijn ouders weer thuis komen vraag ik meteen ''Wat hebben jullie gedaan?'' Mijn ouders kijken elkaar en mijn vader zegt ''Dat gaat je helemaal niks aan jongen.'' Nou lekker is dat. Ik mag niet eens meer weten wat mijn eigen ouders doen. Leuk. ''Hebben jullie soms een groot cadeau voor mij gekocht en ligt dat in de auto?'' Mijn ouders schieten in de lach. ''Hoe kom je daar nou bij.'' zegt mijn vader terwijl hij hard moet lachten. Deze keer is mijn moeder eerlijk. '' Nou jongen, je weet toch nog dat Ronald de Boer zou bellen.'' ''Ja mam, dat weet ik nog heel goed. Jammer genoeg heeft hij nooit gebeld.'' zei ik rustig terug. ''Nou jongen'' zegt mijn vader. ''Dat heeft hij wel. We hebben het als verassing gehouen voor jou verjaardag. Dus daarom geef ik je nu 2 VIP-kaarten voor Ajax-MVV en als je slim neem je mij mee.'' Wauw, dus die Ronald de Boer heeft zich toch aan de afspraak gehouden. ''Jemig zeg. Ik dacht echt dat hij niet meer zo bellen.'' Ik spring op de bank en stoot bijna met mijn hoofd tegen het plafond. ''IK GA NAAR AJAX-MVV!! Woehoe!!'' Mijn ouders glimlachen naar elkaar. '' Zeg jongen ik mag wel mee naar Ajax-MVV hé'' zegt mijn vader. ''Jazeker, want ik ga toch niet bie die joden kiekn!'' zegt mijn moeder. ''Oké dat is geregeld papa gaat mee naar Ajax. Ik wil er wel optijd zijn hoor pap. De wedstrijd begint om 20.00 uur dus ik wil om 19.15 uur in het stadion zijn.''

 

Tja, wie had dat nog gedacht. Ik ga dus alsnog naar Ajax en mijn vader gaat gezellig mee. Ik hoop dat ik na afloop echt nog het shirtje krijg van Ronald de Boer. Dan maakt het mij niet meer zoveel uit wa ik nog allemaal voor mijn verjaardag krijg..

 

@Paul Boskamp: Dank je wel. FM komt er bij kijken als ik bijna tot geen inspiratie meer heb.

Ik hoop dan dat je nog wel wat inspiratie hebt steken want ik vind dit verhaal zeker de moeite...

 

Ga verder

4

 

Zo, de wedstrijd Ajax-MVV zit erop. We hebben de hele wedstrijd gedomineerd en met 4-0 gewonnen. Na afloop van de wedstrijd zou ik het shirtje van Ronald krijgen. Dat zou natuurlijk een geweldig verjaardags cadeau zijn. Als het 22.22 uur is komt Ronald de VIP-sectie binnen. Hij zoekt meteen naar mij en mijn vader. Wij zijn slim en lopen richting hem. Hij herkent mij nog en loopt richting ons toe. ''Hey Frank, hoe is die?'' vraagt Ronald. ''Hoi Ronald, ja het gaat uitstekend. We hebben een prachtige wedstrijd gezien en we zaten op een fantastische plek.'' Ondertussen komt er een man langs met hapjes. Ronald en mijn vader nemen een vlammetje en ik neem een bitterbal. ''Kijk jongen ik heb nog een cadeautje voor jou Frank. Het shirtje waar ik vandaag heb ingespeeld. Op de achterkant staat mijn handtekening ook nog.'' Ik wist eigenlijk niet wat ik moest zeggen. Het overvalt me allemaal een beetje. ''Hartstikke bedankt Ronald. Ik ga deze inlijsten.'' zei ik cool tegen Ronald. ''Kom jongen, we gaan weer naar huis. Dan kunnen we de andere samenvattingen nog bekijken. Ronald bedankt en tot ziens.'' zei mijn vader. Tja, ik moest wel nar mijn vader luisteren. Het is tenslotte mijn vader. Dus daarom moest ik ook afscheid van Ronald nemen. Ik geef hem een hand en zeg ''Ronald bedankt voor alles. Doei.'' Ronald lacht vriendelijk naar mij ''Graag gedaan hoor. Tot ziens.'' Nou dat was me mijn dagje wel hoor. Eerst denken dat ik niet naar de wedstrijd kon maar, ik ging alsnog heen. Fantastisch!

 

We zijn inmiddels aan beland in juni 1989. Dit is de laatste maand van mijn basisschooltijd. Dat betekent de eind musical, afscheidsavond en snoep strooien. Al met al een leuke maand. De leraren vonden mij altijd maar een druk mannetje. Daardor stond ik vaak op de gang en moesten mijn ouders vaker op school praten met de leraar. Maar dat maakt allemaal niet uit, want ik heb de hoogste cijfers uit mijn klas. Hoe dat komt weet ik niet. Ben ik nou gewoon slim of kan ik goed spieken? De tijd zal het leren..

 

@Paul Boskamp: Voorlopig heb ik nog genoeg inspiratie hoor. ;)

Ik vind je schrijfstijl heel mooi hoor, ga je je hele levensverhaal vertellen tot je traier wordt in het 'echt'? Of ga je doen zoals aka die over zijn echte leven vertel en dan ook over zijn fm-verslaving praat ?

leest leuk weg.. vooral de boerse moeder figuur vin ik prachtig ik blijf hem

volgen hij is goed goed en nog eens goed............ Hij is dus Goed

5

 

In de zomervakantie heb ik niet veel gedaan. Ik heb de viedo's van de eind musical, afscheidsavond en het snoep strooien gezien. Daaruit blijkt toch wel dat ik de grootste mongool van mijn hele klas was. Altijd als ik in beeld was dan trok ik wel een raar gezicht. Maar nu ben ik een burgpieper. Je weet wel zo'n kleine onderdeur die nog zeer kinderachtig is. Ach ja, ik ben toch klein voor mijn lengte dus wat maakt het uit wat ik doe.

 

Gisteren toen ik mijn boeken moest ophalen zag ik een vrouw met een hoofddoek naast mij staan. Ik vond het best wel grappig dus zat ik in mezelf te lachen. Maar mijn rij ging sneller dan haar rij. Dus ik kijk die vrouw recht in het gezicht en het blijkt een man te zijn. Nou ja, ik had het niet meer, ik moest keihard lachen en iedereen keek mij aan. Ik zette mezelf een beetje voor schut. ''Sorry, ik had even een binnenpretje'' zei ik terwijl ik helemaal rood was. Maar ja, ik kwam hier alleen om mijn boeken te halen. Toen ik de boeken kreeg wist ik niet dat het er zoveel waren.

 

Met een grote stapel boeken kwam ik thuis. Gelukkig was mijn moeder thuis. Zij zou mij helpen met de boeken te kaften. Gelukkig kan ik niet kaften dus dan moet mijn moeder meer boeken maar dan mij. Als ik dan eindelijk met 1 boek zeurt mijn moeder alweer "Dat schiet ook niet op hé.'' Ach mens hou je bek. Net als of jij alles in 1 keer kan. Zeikwijf! ''Nou ja, daar kan ik toch niks aan doen. Ik doe dit ook voor het eerst.'' zei ik normaal terug.

 

@Hannes; Bedankt man. Dit is een soort dagboek, dus je ziet het nog wel ;)

@Joeri; Dank je wel.

6

 

De eerste schoolperiode als brugger zit erop. Het ging opzich best goed op school, ik heb maar 1 onvoldoende gehaald. Dat was 1 omdat ik zou gespiekt zou hebben, maar jammer genoeg heb ik de spiektijd achter mij gelaten. Ik ben gewoon gaan leren, want daar bereik je veel meer mee.

 

Dat is mijn rapport. Ik sta goed op Wiskunde, Aardrijskunde en Drama. Dat zijn voorlopig de leukste vakken die ik heb. Ik sta dus zo laag op Frans omdat mijn docente dacht dat ik had gespiekt. Jammer genoeg heb ik mijn onschuld niet kunnen bewijzen, maar ik sta in ieder geval nog een voldoende op Frans. Verder heb ik bijles Geschiedenis. Dat komt omdat ik er een bal van snap en ik het niet intressant vind. Daarom moet ik bijles hebben van mijn mentor. Verder ben ik overal tevreden over.

 

Toen ik thuis kwam liet ik mijn rapport meteen aan mijn moeder zien. Ze bekijkt mijn rapport en is er tevreden over ''Goed gedaan jung. Laat hem vanavond ook maar aan papa zien. Dan geeft hij je vast wel wat geld.'' Als mijn vader binnenkomt ren ik meteen naar hem toe. Ik geef hem mijn rapport. Mijn vader pakt het maar aan. Knikkend kijkt hij er naar. ''Goed gedaan jongen. Hier heb je 5 gulden voor je rapport.'' Yes, 5 euro gekregen voor mijn goede rapport. Morgen ga ik nog eem langs opa en oma. Misschien krijg ik dan ook wel geld. Dit geld berg ik gauw op. Want niemand mag weten dat ik voor een computer spaar.

7

 

Het is inmiddels januari 1990. Het gaat nog steeds prima op school en ik krijg steeds vaker geld van mijn ouders. Omdat alles zó goed gaat. Ik kom nooit te laat, word er nooit meer uitgestuurd en mijn cijfer zijn ook allemaal zeer hoog. Ik heb inmiddels al 275 gulden bij elkaar gespaard. Nog een klein 700 gulden te gaan en ik kan een computer kopen.

 

De weersvoorspelling voor morgen is dat er een hevige storm komt. Ze denken aan windsnelheden van 150 km/h. Dat betekent dat mijn voetbalwedstrijd niet doorgaat, dat is jammer omdat ik morgen een testwedstrijd bij HFC Haarlem heb. Jullie zullen vast wel denken? Haarlem? Ja, Haarlem! Haarlem doet het dit seizoen niet zo goed in PTT Eredivisie. Het staat momentaal op de 16e plaats.

 

Omdat de wedstrijd vanavond niet doorgaat moet ik mee naar mijn rijke oom en tante. Ze wonen in een groot huis met 7 slaapkamers. Ze hebben er ook een computer staan. ''Waar is Ruben?'' vraag ik aan mijn oom. ''Die zit op de computer. Dat is de trap en dan de tweede kamer links.'' antwoord mijn oom. Ik loop de trap en neem de tweede kamer links en wat ik daar zie..

8

 

''Wauw wat was dat?'' vraag ik aan mijn neef. ''Dit? Ohw, dat is FIFA 1990. Heb ik eergister gekregen van mijn vader. Wil je ook eens spelen?'' zei hij rustig terug. Ik loop langzaam naar de computer. Voor het eerst in mijn leven ga ik een voetbalspel doen. Ik hoop maar dat ik mezelf niet voor schut zet. Ik ga erachter zitten en zoek een team uit. Ik kies Ajax uit en de tegenstander is Fortuna Sittard. Ik verlies de eerste keer maar dat is niet erg. Ik speel de hele avond door samen met mijn neef.

 

Een paar week later krijg ik een brief binnen van HFC Haarlem. In de brief staat dat de testwedstrijd nu op Dinsdag 13 maart in het stadion van Haarlem. Ik laat de brief gauw aan mijn moeder lezen. ''Gelukkig is het op een dinsdagavond. Want nu kunnen wij allemaal mee.'' zei mijn moeder vrolijk. Ja, gelukkig kan iedereen nu een keer mee. Want normaal gesproken ga jij nooit mee naar mijn voetbalwedstrijden. Dat wou ik eigenlijk gaan zeggen maar dat zou ik niet durven tegen mijn moeder. Want dan krijg ik een flink pak rammel.

 

Het is nu 13 maart. De dag waarop ik de testwedstrijd voor HFC Haarlem mag spelen. Als ik aan kom bij het stadion vind ik het maar klein vergeleken met de De Meer. We lopen met z'n drieën door de hoofdingang. Daar staat ene Geert Wilders ons op te wachten. Hij begeleid vandaag de spelers naar de kleedkamer en hij informeert iedereen over Haarlem. ''Jij bent de laatste dus jij moet Frank Setz zijn.'' zegt hij blij. ''Klopt, ik ben Frank. Ben ik echt de laatste?'' antwoord ik rustig terug. ''Ja, dat ben je echt. Ik begeleid je even naar de kleedkamer.'' zei meneer Wilders, terwijl wij niet 5 meter van mijn ouders waren vraagt mijn moeder ''Hé rascist, waar motte mijn man en ik heen?!'' Geert keert zich om en zegt ''Ik breng even jullie zoon naar de kleedkamer en dan ga ik met jullie een kopje koffie drinken.'' Mijn moeder knikt. Geert en ik lopen richting de kleedkamer.

Geert Wilders... Haha hoe kom je erop en die moeder blijft geinig. Ga zo door.

9

 

Nadat ik mijn dagboek een paar jaar heb weggelegd heb ik besloten er weer in te schrijven. Een klein stukje dat ik ga vertellen over de laatste 5 jaar. Ik ben inmiddels 17 jaar, ben niet geselecteerd voor HFC Haarlem en ben de laatste tijd zeer volwassen geworden. Ik heb inmiddels ook een goede computer gekocht. Ik had genoeg geld omdat ik sinds mijn 15e ben gaan werken bij Albert Heijn. Daarom heb ik een goede computer kunnen kopen.

 

Een paar dagen geleden ben ik van school afgegaan. Doordat ik mijn VMBO diploma al heb gehaald ben ik nu tot het nieuwe schooljaar fulltime aan het werk bij Albert Heijn. Niet dat ik er heel blij mee ben, maar ik moet nog wel wat geld verdienen. Anders zeuren mijn ouders de hele dag dat ik nooit wat doe. Dat was de voornaamste reden om te gaan werken.

 

Op 25 maart schrijf ik mij in voor mijn nieuwe opleiding. De opleiding zit in Zwolle en heet Luchtvaartdienstenverlening. Dat is een opleiding om Steward(ess) te worden. Het lijkt mij geweldig om Steward te worden. Dan kan ik veel dingen van de wereld zien. Op 29 maart krijg ik een brief terug met de tekst dat ik op Vrijdag 13 april een intake gesprek heb.

 

@Joeri; dank je wel :D

Leest iemand dit nog wel? Volgens mij typ ik namelijk alles niks:(

 

10

 

Na mijn intakegesprek in Zwolle kreeg ik een paar week later te horen dat ik niet ben aangenomen. Doordat dit de enige school was waar ik me voor had ingeschreven zit er niet veel meer op dan weer een jaar bij de Albert Heijn te werken. ‘’Zeg mam, ik ben afgewezen voor de Luchtvaartdienstenverlening. Ik weet ook niet hoe het komt, ik had er een erg goed gevoel over. Nu moet ik weer een jaar werken bij de Albert Heijn.’’ Zei ik teleurgesteld tegen mijn moeder. Mijn moeder trok een raar gezicht ’’Frank, je weet dat ik niet van grapjes hou. Dus zeg het gewoon eerlijk.’’ Jezus lik me toch de linkerbal. Ik zeg toch serieus dat ik niet ben aangenomen en dan denkt ze ook nog dat ik een grap maak. ‘’Echt mam ik ben niet aangenomen lees deze brief meer.’’ Mijn moeder pakt de brief. Leest hem rustig door en ’’G*dv*rd*mme Frank. Wat heb jij verkeerd gedaan op die intakegesprek? Ik weet zeker dat jij weer je reet hebt laten zien ofzo. Het komt ook echt nooit goed met jou.’’ schreeuwde mijn moeder. Ik liep door terug naar mijn kamer en zette mijn pc aan. Ik ging lekker even een schietspel doen om alles van me af te knallen.

 

Op 21 mei overlijdt mijn vader. Hij krijg in de nacht van 20 op 21 mei om 02.38 een hartaanval. Het ambulancepersoneel was niet op tijd bij ons huis. Dus mijn vader heeft het niet gehaald. Hij is 41 jaar oud geworden. Dat is natuurlijk veel te jong. Nadat we horen dat mijn vader het niet gehaald heeft bellen we meteen onze familie op. Dit is natuurlijk heel triest. De hele familie is hier binnen 30 minuten behalve de ouders van mijn vader. Doordat zij in Groningen wonen, bellen wij hun wel om 08.30.

Er lezen heus wel mensen dit hoor, maar ze reageren niet allemaal.

Ik volg het nog steeds hoor...

Was alleen de voorbij dagen niet echt aanwezig!!

 

Blijft zeer lekker verteld hoor!!

Ga zo verder...

Lees het nu voor het eerst, moet zeggen dat je erg mooie schrijfstijl hebt! Leest echt heerlijk, en een goed verhaal ook. Ben benieuwd waarneer je FM erin kan toevoegen!

Ziet er goed uit en is ook nog eens een superfijne leesstijl zoals jij hem maakt, je houdt de spanning er wel in door bij 10. de club nog niet bekend gemaakt te hebben.

11

 

Nadat mijn opa en oma ook zijn gebeld komen ze meteen naar Amsterdam toe. Als ze binnenkomen begint mijn oma meteen te huilen. ‘’Toen ze het vanochtend hoorde moest ze ook al huilen. Het is natuurlijk vreselijk dat dit overkomt. Je verwacht niet dat je enige kind eerder dood gaat dan ons.’’ Zegt mijn opa bedroefd en hij barst ook in tranen uit. Tja, wat moet ik hiermee. Ik weet dat mijn vader overleden is maar wat moet ik hier van denken. Ik besef nog niet helemaal dat mijn vader dood is. Ik denk dat, dat wel met de jaren wel komt.

 

Een dag later staat er dit in de krant:

 

 

Dit kleine stukje tekst heeft ons 297.50 gulden gekocht. Mijn oma (Hennie) heeft het kleine stukje tekst geschreven. Ik ben zelf blij dat ik hem niet hoefde te schrijven. Ik zou dan bij god niet weten wat ik er dan in zou moeten zetten. Iedereen die ons kent heeft ons veel sterkte gewenst. Ik hoef de komende tijd niet zoveel te werken, maar ik krijg wel doorbetaald omdat mijn moeder niet werkt.

 

Op 26 mei wordt mijn vader begraven. Mijn oma, moeder en ik gaan wat zeggen tijdens de begrafenis. Mijn oma gaat het vooral hebben over zijn jeugd en mijn moeder over hun geweldige tijd samen. Ik ga een mooi gedicht voorlezen. Die heb ik samen met mijn moeder gemaakt.

 

@Senqo; Ja, misschien wel. Maar het bedenken van zo'n verhaal is niet makkelijk en ik wil wel graag met reacties met tips of iets anders.

@Paul Boskamp; Dank je wel Paul. Ik ben blij dat je een vaste lezer bent.

@Wieger; Dank je wel. Ik ben echt blij met je complimenten. FM komt er nog wel bijkijken.

@Podolski; Dank je wel. Ja, dan mag je nu snel doorlezen :)

Kijk dit bedoelde ik. De ene keer 4 reacties en nu weer 0. Zoals bijna elke update.

 

12

 

Na de begrafenis ga ik met mijn familie nog wat eten in een restaurant. Mijn vader vond dit een lekker restaurant. Daarom kwamen wij hier 1 keer per 2 maand. Toen de eigenaar zag dat mijn vader er niet was, vroeg hij wat er aan de hand was. Mijn moeder legt hem alles uit en de eigenaar krijgt tranen in z’n ogen. ‘’Hendrik was een goede man. Hij had veel humor en hij weet wat lekker eten is. Ik had altijd een goed en grappig gesprek met hem. Ik weet zeker dat ik hem ga missen.’’ Zei de eigenaar tegen mijn moeder.

 

Op 1 juni begin ik weer met werken. De filiaalmanager was ook op de begrafenis van mijn vader. Ik was erg blij dat hij er was. Hij zou het aan iedereen in de winkel vertellen. Toen ik aan kwam werd ik warm ontvangen door iedereen. Ze hadden stiekem geld ingezameld en een leuke bos bloemen gekocht voor bij het graf. Ik was hier hartstikke blij mee en moest wel even een paar traantjes wegpinken. Voor de rest maakte niemand aparte opmerkingen over de dood van mijn vader. Iedereen weet hoe vervelend het is als een belangrijk iemand overlijdt.

 

Na een paar dood normale weken ga ik op vakantie met mijn moeder. Anders moest zij alleen op vakantie en dat vind ik niet zo leuk voor haar. Ik mocht kiezen waar we heen gingen. Ik heb gekozen voor Spanje. Het is een mooi land en er zijn mooie voetbalstadions. Wij hebben samen besloten om naar Barcelona te gaan. Daar kunnen we lekker op het strand liggen en we kunnen nog wat zien van een mooie stad. Op de derde vakantie dag ga ik even iets te eten en drinken halen voor mijn moeder en mij. Als ik terug kom ligt mijn moeder niet meer op haar stoel. Doordat haar tas hier nog stond dus ik dacht dat ze aan het zwemmen is maar na een paar uur is ze nog niet terug.