Djurovski Gepost February 17 Share Gepost February 17 Kapitaal op het veld. Hopelijk kan dit direct aan resultaten worden gekoppeld Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DemoN Gepost February 18 Author Share Gepost February 18  #5 | De mayonaise pakt  Na twee maanden onder Demora is één ding duidelijk: Standard toont een nieuw gelaat. Er is een nieuw fundament gelegd, eentje gebouwd op intensiteit, agressie en honger. En als we puur naar de resultaten kijken, lijkt de puzzel nu al in elkaar te vallen. De voorbereiding verliep vlekkeloos, met dominante prestaties tegen onder andere Sparta Praag en een doelpuntenfestijn tegen KSK Tongeren. Maar het echte werk begon tegen Antwerp, waar Standard meteen een statement maakte. Hoog druk zetten, snel omschakelen en keihard toeslaan – precies zoals Demora het wil.  Toch werd de ploeg meteen op de proef gesteld, want de beoogde targetman, Florian Dietz, viel al vroeg uit met een vervelende enkelblessure. Dit betekende dat alle druk in de spits plots op de jonge Boubou Diallo kwam te liggen. Geen tijd om te groeien, geen ruimte om fouten te maken. En hoe reageerde hij? Met vier doelpunten in de eerste vijf competitiewedstrijden. Een bonkige spits met killerinstinct, die precies op het juiste moment opduikt. Bobby Wood stond hem bij, maar Diallo was de man die het verschil maakte. Ook achter hen stond de verwachte leider op. Gylfi Sigurdsson, de ervaren IJslander, bleek een schot in de roos. Vier goals, twee assists in zes wedstrijden, maar vooral een rustpunt en spelmaker. IJskoud in de zestien, perfect in zijn timing en infiltraties, en een meester in het team sturen in het zetten van de eerste druk. De generaal waar we lang op hebben gewacht.  De 3-5-2 zorgt voor stabiliteit én aanvallende dreiging. De drie centrale verdedigers bieden een stevige basis, het middenveld werkt als een machine en voorin worden de kansen afgemaakt. Maar vooral op de flanken maakt Standard het verschil. Met name Marlon Fossey ontpopt zich tot een sleutelspeler. Zijn rushes, infiltraties en snelheid maken hem een constant gevaar op de rechterflank. Tegen Charleroi bekroonde hij zijn sterke vorm zelfs met een doelpunt. De wingbacks zijn essentieel in deze speelwijze, en Fossey laat zien waarom.  Opvallend is ook de brede rotatie. Demora durft jonge spelers brengen en geeft hen de kans om te groeien in echte matchomstandigheden. Lucas Noubi, Rabby Mateta Pepa en Noah Makembo-Ntemo kregen naast Diallo ook hun minuten en maakten een degelijke indruk. De mix van ervaring en jong geweld blijkt geen loze belofte, wel een nieuwe realiteit in Luik. Na twee maanden onder Demora heeft Standard opnieuw een identiteit. Strijd, intensiteit en een duidelijk plan. Er is nog werk, maar de basis is er.  Dit Standard is niet zomaar een ploeg. Dit Standard is op oorlogspad.      Spoiler Mentions: @Svenpunt / @keano77 / @Jónstærke / @Marius / @dimihuyghe / @Djurovski / @delichris / @ElMarcos / @Boyzone / @Glenn08 / @MNie / @Matthias.  Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
delichris Gepost February 18 Share Gepost February 18 Een hele goede voorbereiding gespeeld en je bent ook goed gestart aan het seizoen. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Marius Gepost February 18 Share Gepost February 18 Twee maanden onderweg. En alleen nog maar overwinningen neergezet. Zowel in de voorbereiding als tijdens de competitiestart. En dat terwijl de verdediging nog maar amper doelpunten heeft moeten slikken. Bovendien lijkt ook het spel veelbelovend. Dit doet het beste verhopen voor de rest van het seizoen natuurlijk. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jónstærke Gepost February 18 Share Gepost February 18 Maximum en vasthouden aan je visie loont, Diallo bewijst je gelijk met zo maar eventjes vier goals in de eerste zes wedstrijden Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MNie Gepost February 18 Share Gepost February 18 Dat is nog eens een goede start zeg. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
jefri Gepost February 18 Share Gepost February 18 Mooie voorbereiding, ook de competitie start is goed Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DemoN Gepost February 19 Author Share Gepost February 19  #6 | Fossey: "Make Standard great again"  Terwijl elders de transferdeadline voor paniek zorgde, was er bij ons geen stress te bespeuren. Wij hadden ons huiswerk op tijd gemaakt. De kern stond er, de tactiek zat goed en we keken vooruit. Rust betekent echter niet dat je gevrijwaard wordt van het noodlot: één van onze sterkhouders achterin, William Bianda, viel uit met een fractuur aan de bovenarm. Een domper, maar geen excuus. Wij laten ons niet uit ons lood slaan en bevestigen het vertrouwen in z'n vervanger en ex-Bruggeling, Ibe Hautekiet.  We schoten september dan ook furieus uit de startblokken tegen Beerschot. Marlon Fossey, onze sprintbom op rechts, was niet te houden. Twee assists en een hele match lang een nachtmerrie voor de tegenstander. Sigurðsson bevestigde zijn klasse met alweer een koelbloedige treffer, terwijl ook Camara en Bolingoli hun doelpunt meepikten. We leken wel een oorlogsmachine die op eender welk moment, vanuit eender welke hoek, een doelgerichte aanval kon inzetten. Héél even deed het mij met weemoed terugdenken aan onze gouden (lees: Rouche) generatie. Het Standard met Defour, Witsel, Fellaini, Mbokani, Jovanovic,... had ook alles.  Onze echte test volgde niet veel later tegen KV Mechelen. Op dat moment een strijd tussen de nummer één en twee in het klassement. Twee ploegen in vorm, twee ploegen die geen millimeter wilden toegeven. Het was een gevecht, een clash tussen twee teams die bloed roken. Kansen aan beide kanten, duels op het scherpst van de snee. Maar wie anders dan onze flanken maakten het verschil? Eerst was het Fossey die de ban brak, later besliste Bolingoli de wedstrijd met een rake knal. We moesten strijden, deden dat ook én kwamen als overwinnaar uit de bus.  Next stop: West-Vlaanderen, Kortrijk. Een taaie match waarin Florian Dietz zijn frustratie amper kon verbergen. Twee keer leek hij zijn eerste van het seizoen te maken, twee keer werd het doelpunt afgekeurd. De honger groeit, voorlopig blijft hij echter droog staan. Dit staat in schril contrast met onze youngster, Boubou Diallo. De Malinees blijft wél leveren. Twee minuten, meer had hij niet nodig om de match te beslissen. Zijn gestalte is een wapen waar weinige defensies tegen gewapend blijken.  In een notendop: negen matchen gespeeld, negen matchen gewonnen. Onbetwist bovenaan.      Spoiler Mentions: @Svenpunt / @keano77 / @Jónstærke / @Marius / @dimihuyghe / @Djurovski / @delichris / @ElMarcos / @Boyzone / @Glenn08 / @MNie / @Matthias. / @jefri  Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Marius Gepost February 19 Share Gepost February 19 Je blijft de overwinningen maar aan mekaar rijgen. Op deze manier zal de tegenstand de kloof enkel groter zien worden. Mijn complimenten trouwens ook voor jouw schrijfstijl. Elke update leest stuk voor stuk lekker weg! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
MNie Gepost February 19 Share Gepost February 19 Op deze manier is de ploeg niet te stoppen! Heerlijk geschreven trouwens! Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jónstærke Gepost February 19 Share Gepost February 19 'Les invincibles' is in de maak! Boli vindt ook vlot de weg naar goli zo te zien Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
delichris Gepost February 19 Share Gepost February 19 Weer goede overwinningen gepakt hoor. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
dimihuyghe Gepost February 20 Share Gepost February 20 prima start van de competitie Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DemoN Gepost February 20 Author Share Gepost February 20  #7 | Onstilbare honger  Oktober begon met een tegenslag. Bosko Sutalo out. Knieblessure, weken aan de kant. Alsof ons seizoen op zoek was naar de eerste barst in onze perfecte start. Maar barstjes? Die vonden ze niet. Wat ze wel vonden, was een ploeg die geloofde in zichzelf. Die iedere horde nam wanneer deze op het pad verscheen. Een ploeg, iets wat we in Luik veel te lang hebben moeten missen. Mijn keuze om voluit de kaart te trekken van spelers in eigen loondienst betaalt zich duidelijk uit.  Vanaf het eerste fluitsignaal van de maand was het duidelijk: wij bepalen het spel, wij zetten de lijnen uit. Balbezit, dominantie, controle. Het maakt niet uit wie de tegenstander was, elke wedstrijd voelde als een kopie van de vorige: wij met de bal, zij die achter ons aanhollen. Soms glorieus, met kansen aan de lopende band. Soms moeizamer, wanneer we weigeren om onze kansen te verzilveren. Gelukkig kunnen we in deze wedstrijden ook rekenen op een solide verdediging. Winnen in voetbal betekent één doelpunt meer scoren dan de tegenstander, een opgave die aanzienlijk makkelijker wordt als de tegenstander niet tot scoren komt.  Niet elke match werd beslist op talent alleen. Er waren momenten waarop we onszelf bijna saboteerden. Wedstrijden waarin de bal niet wilde vallen, waarin de tegenstander loerde op die ene dodelijke counter. Maar telkens opnieuw vonden we een manier. Een bevrijdende goal, een cruciale ingreep, een beslissing die nét onze kant op viel. Niet toevallig, wat mij betreft. Deze groep heeft een ijzeren wil, een onverstoorbare drang om iedere wedstrijd over de streep te trekken. Met succes.  De maand eindigde zoals ze begon: met een test. De beker, het moment om nieuw bloed te laten stromen. Om de toekomst kansen te geven, om spelers die vertrouwen nodig hadden te laten excelleren. En ze deden het. Hard. Vier keer. Geen stress, geen aarzeling. We hebben een kern die méér is dan elf namen op een wedstrijdblad.  November komt eraan. We staan nog altijd bovenaan. Ongeklopt. Onverzettelijk. De honger van dit Standard is niet te stillen.      Spoiler Bedankt voor de complimenten, zowel voor m'n schrijfstijl als voor de resultaten. Ik had het niet verwacht dat het zo vlot ging lopen om eerlijk te zijn.  Mentions: @Svenpunt / @keano77 / @Jónstærke / @Marius / @dimihuyghe / @Djurovski / @delichris / @ElMarcos / @Boyzone / @Glenn08 / @MNie / @Matthias. / @jefri  Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
delichris Gepost February 20 Share Gepost February 20 Je blijft de overwinningen binnen harken. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Djurovski Gepost February 20 Share Gepost February 20 Heerlijk bezig met Standard Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
007mark Gepost February 20 Share Gepost February 20 Maar goed dat die play-offs nog komen en de punten door de helft gaan. Anders was de spanning nu al weg Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Marius Gepost February 20 Share Gepost February 20 Geen enkel tegendoelpunt afgelopen maand. Het toont aan hoe onverzettelijk je ploeg is op dit moment. Een mens gaat zich afvragen of je wel kan verliezen. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DemoN Gepost February 21 Author Share Gepost February 21  #8 | Sunshine or november rain?  November diende zich aan als de maand van de waarheid. De wedstrijden die je seizoen maken of breken. De tegenstanders? Genk, Anderlecht en Club Brugge. Drie ploegen die ons zouden testen op alles wat ons tot nu toe zo sterk maakte. Voetbal, strijd, mentaliteit. Hoe sterk is onze wil? Hoe diep zit ons vuur?  Tegen Genk kregen we voor het eerst dit seizoen een spiegel voorgehouden. We waren niet de baas op ons eigen veld. Zij dicteerden, wij ondergingen. Maar als je niet kan winnen, zorg je dat je niet verliest. Simple as that. Met de rug tegen de muur gaven we geen duimbreed toe. De supporters voelden dat, droegen ons vooruit. Een punt. Geen feest, maar ook geen nederlaag. Op karakter overleefd. Ook dat is het voetbal dat een echte supporter van Standard kan waarderen.  In Anderlecht, daar voelden we de adrenaline. Een clash van stijlen, van visies, van identiteiten. We speelden hen zoek, hadden controle, maar voetbal kent geen rechtvaardigheid. Een afgekeurde goal, een tegentreffer tegen de gang van het spel in. Het soort scenario dat een ploeg breekt. Of net sterker maakt. Wij kozen voor het tweede. Camara en Fossey zetten orde op zaken. En dan Bodart... Penalty. Gestopt! Even omdraaien, ostentatief juichen. Oog in oog met de spionkop. We staken het vuur aan de lont, wakkerden het aan en gooiden er met de actie van Bodart nog een stevige portie olie over. I love it.  En dan moest de grootste strijd nog komen: Club Brugge. De regerende kampioen, de meest dominante ploeg op papier. Maar geschiedenis schrijft zichzelf niet in een Excel-bestand, geschiedenis schrijf je op het veld. Gedurende de eerste 45 minuten werden we onder de voet gelopen, de tweede helft vochten we als leeuwen. Eén kans, twee kansen... en dan? Diallo, zes minuten voor het laatste fluitsignaal. Sclessin barst uit zijn voegen. Meer dan negentig minuten strijd, negentig minuten lijden, en aan het einde van de rit... negen punten voorsprong op de blauw-zwarte miljoenenploeg.  November was geen maand van mooi voetbal. November was overleven, vechten en zegevieren. En kijk nu eens naar de stand. Wij staan er nog. Misschien nog niet sterker dan ooit, wél met de ambitie om te blijven groeien. De ambitie om Club Brugge van de troon te stoten als de numero uno van het Belgische voetbal.       Spoiler Het team presteert inderdaad echt boven z'n kunnen. Puur op kwaliteit denk ik dat de kern hooguit top 6 kan ambiëren, maar ze stijgen ver boven zich uit. De vraag is overigens niet of het team kan verliezen, wel wanneer we voor het eerst verliezen. En vooral, of de veer dan niet effectief breekt.  Mentions: @Svenpunt / @keano77 / @Jónstærke / @Marius / @dimihuyghe / @Djurovski / @delichris / @ElMarcos / @Boyzone / @Glenn08 / @MNie / @Matthias. / @jefri / @007mark  Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
007mark Gepost February 21 Share Gepost February 21 Je neemt verder afstand van de concurrentie. Keurige resultaten. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Marius Gepost February 21 Share Gepost February 21 Op het einde van de rit zijn het de punten die tellen. En met 7 op 9 tegen dit soort concurrent doe je natuurlijk ontegensprekelijk gouden zaken. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Jónstærke Gepost February 21 Share Gepost February 21 Dat is uitpakken in zo'n maand Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
delichris Gepost February 21 Share Gepost February 21 Dit was wel een heerlijke maand hoor. Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Djurovski Gepost February 21 Share Gepost February 21 Zeer sterke maand tegen de topploegen Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
DemoN Gepost February 22 Author Share Gepost February 22  #9 | We came in like a wrecking ball  December was een maand waarin we onze stempel op het kampioenschap hebben gedrukt. Wat begon als een zware opdracht tegen een van onze voornaamste concurrenten, eindigde in een statement naar de rest van de competitie: Standard is niet alleen de fiere leider, maar ook de ploeg in vorm. AA Gent kreeg een masterclass in dominantie, met Rabby Mateta Pepa die het middenveld in een wurggreep hield en een voorlinie die elke zwakte genadeloos blootlegde én afstrafte. Deze overwinning is meer dan drie punten, het is een psychologische tik voor de achtervolgers.  De bekercampagne gaf ons de kans om de jeugd verder in de spotlights te zetten. Spotlights waarin Diallo bewees dat hij met rasse schreden de stap naar een volwaardige basisspeler aan het zetten is. Zijn fysiek en presence in de box zorgen ervoor dat Dietz stilaan moet vrezen voor z'n basisplek. Het vertrouwen straalde niet enkel van onze youngsters af, in die mate zelfs dat ik haast blij ben met de reality check die we kregen van Westerlo. We kunnen ons écht geen nonchalance veroorloven. Als we willen blijven presteren moeten we ons ook dubbel blijven plooien, ook tegen de zogezegd "kleinere" ploegjes. Gelukkig hebben we het momentum aan onze kant, waardoor we in een kolkend Sclessin in de 86ste minuut nog een penalty versieren. Een koud klusje voor de 20-jarige Noord-Ier Isaac Price.  Ook Charleroi toonde aan dat niet elke tegenstander hetzelfde spelletje speelt. Zij speelden geen voetbal, zij speelden verstoppertje en wouden vooral zo min mogelijk de bal. Waar anderen proberen open en aanvallend spelen, trokken zij een muur op die we niet konden slopen. Met tien verdedigers kan dat al eens gebeuren... Soms zit er zo’n wedstrijd tussen en misschien was het wel een voorbode van wat volgde: ook tegen Sint-Truiden kroop de vermoeidheid zichtbaar in de ploeg. Een hele maand, of bij uitbreiding maanden, vol intensiteit eist zijn tol. Ook bij mij. We haalden de overwinning binnen, maar voor het eerst voelde het alsof de machine even kraakte. Gelukkig komt de winterstop op het juiste moment.  Met een comfortabele voorsprong in het klassement en een kern vol vertrouwen kunnen we met opgeheven hoofd de feestdagen in. Een periode van rust? Laat ons hopen. Al is de interesse in enkele van onze sterkhouders wel een zwaard van Damocles dat boven ons zweeft. Ik kan enkel maar hopen dat de teamspirit ervoor zorgt dat "Samen uit, samen thuis" hoogtij viert.      Spoiler Het blijft inderdaad goed gaan, ook tegen de topploegen. Het lijkt er op dat ze ons een beetje onderschatten, waardoor het bij momenten echt vlot gaat. Het gebruik van een targetspits doet in ieder geval wonderen, absurd hoe sterk Diallo is (ondanks matige stats).  Mentions: @Svenpunt / @keano77 / @Jónstærke / @Marius / @dimihuyghe / @Djurovski / @delichris / @ElMarcos / @Boyzone / @Glenn08 / @MNie / @Matthias. / @jefri / @007mark  Quote Link to comment Share on other sites More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.