INAKI

[Djurovski]

Wisselende resultaten maar Inaki blijft regelmatig het net vinden

[Rikkert90]

Je blijft makkelijk het net te vinden! Nette tweede plek ook

[mattihamstra]

 

Dat het hard gaat dat is slechts een understatement. In nog geen 2 maanden tijd is de teller van 0 naar 14 wedstrijden gegaan. Niet allemaal 90 minuten en in een aantal ook niet gestart maar 8 weken geleden was dit niet te bedenken. In die 14 wedstrijden heb ik al 7 goals gemaakt in de competitie en ook Europees heb ik mezelf al laten zien met 3 treffers. Als ik train of voor een wedstrijd het veld op loop voelt het toch nog een beetje onwerkelijk. Niet goed genoeg of liever gezegd te lastig bij Partizani en bij de grotere club in de stad mede door een klein beetje geluk niet meer weg te denken uit de selectie. Het is voor mij wel het teken dat hard werken en geloof in eigen kunnen altijd loont maar dat je som ook het lot nodig hebt om te beslissen wat er met jou als speler gebeurd. Want hoe goed ik ook voor mezelf zorg en hoe groot het geloof in mijn eigen kunnen ook is het lot kan ook beslissen dat ik ooit een zware blessure krijg en dan ziet de wereld er ineens weer heel anders uit. 

 

Vlak voor de interland periode spelen wij nog een thuiswedstrijd. KF Tërbuni is de tegenstander en ik sta weer in de basis. Loresa zit ook op de tribune en is met haar vader mee. Eigenlijk is ze er elke thuis wedstrijd maar dit keer is het toch even anders. Ik moest me bewijzen en doelpunten maken en dan zouden we iets gaan doen. Dat iets doen gebeurd iets sneller maar dan wel met beide vrienden groepen. Daar moet ik nog even niet aan denken want eerst nog maar eens deze wedstrijd spelen. Deze is van beide kanten belabberd te noemen. Wij komen halverwege de 1e helft wel op voorsprong als ik een strafschop weet te versieren en deze word benut door Hoxhallari. Net binnen het uur ben ik ook weer trefzeker als we na een goede flank wissel de ruimtes goed benutten. Het ziet er dan allemaal zo simpel uit. Balletje diep vervolgens breed en ik sta weer helemaal vrij om binnen te tikken 2-0. Al met al een saaie overwinning. Vanwege de interland periode krijgen de spelers die geen interland voetbal spelen allemaal een paar dagen vrij.

 

Een dag na de gewonnen wedstrijd ga ik met wat vrienden richting het Dajti gebergte. Met de kabelbaan naar boven om daar te mini golfen en wat te gaan eten. Het is heerlijk om gewoon even niet met voetbal bezig te zijn en vooral te kunnen genieten van de kleine dingen met de mensen die er niks om geven of ik nou wel of niet goed speel. Loresa is er ook met haar vriendinnen en tussen beide groepen klikt het wel aardig. Bij het mini golf mixen we de groepjes en het is geen verassing dat Loresa en ik bij elkaar zitten. Tijdens het mini golfen komt ook mijn drang om te winnen naar boven. Ik wil altijd winnen en hier dus ook. Echter ben ik hier iets minder goed in dan in voetballen en dus win ik niet. Na het mini golfen gaan een aantal nog in buggy's rijden of skaten. Dat zijn dingen die ik minder leuk vind om te doen en dus kijk ik toe terwijl ik  van een prachtig uitzicht geniet. "Wat zijn nou eigenlijk jou doelen en plannen? Mijn vader zegt dat als jij zo doorgaat jij hier vertrokken bent zodra je 18 word." Tot mijn 18e ben ik sowieso nog hier in Tirana. Daarna zie ik het eigenlijk wel. Ik geniet nu vooral van het moment en ben blij dat het goed gaat. Wie zegt mij dat ik over een maand of 2 maanden nog presteer of speel? Buiten het voetbal om heb ik hier ook alles. Ik ken de stad ik heb mijn vrienden hier. Ik heb hier ook nog eens iemand die ik leuk vind en ik weet dat diegene op mij wacht alleen moet ik nog goedkeuring krijgen. Het leven hier is mooi dus waarom zo ik over ongeveer 15 maanden het risico willen nemen om dit allemaal achter me te laten. In het voetbal is niks zeker maar op dit moment zie ik mezelf nog niet zo snel vertrekken. Dat zou ook raar zijn om zoiets te zeggen als je pas 8 weken onderweg bent. "Nou in het geval van goedkeuring is dat niet meer nodig hoor. Laten we eerlijk zijn. Die 15 goals waarbij ik je hebt beloofd om samen wat te gaan doen die ga jij wel maken. Waar ik alleen bang voor ben is dat jij heel snel weg bent en dat maakt mij best wel onzeker."  Het moment samen sluiten we eigenlijk af door knuffelend te genieten van het prachtige uitzicht over de stad. 

 

 

Die interlandperiode is wel even lekker om tot rust te komen. Ik voel me ook weer fris voor de wedstrijden die komen gaan en ik heb het gevoel dat ik daar ook mijn voordeel uit kan halen. Tegen KS Besëlidhja komt dat al na 12 seconden tot uiting. Aftrap , lange bal het doorkoppen en ik sta oog in oog met de doelman en het is hangen 1-0. Het lijkt soms zo vanzelf te gaan allemaal. 14 minuten later is het opnieuw raak als ik op de goede plek sta bij een voorzet van Patrick. Ik zoek de tribunes af en vind uiteindelijk Loresa. Het oogcontact is daar en ik steek mijn hand op alsof ik wil zeggen dat deze goal voor haar is. We laten de tegenstander onnodig terug komen zonder dat we in de problemen komen in deze wedstrijd maar voor hun komt de hoop op een resultaat iets te vaak terug. Na de 2-0 word het 2-1. Na rust lopen we uit naar 4-1 maar geven we heel snel weer een doelpunt weg waardoor het 4-2 word. Die marge blijft lang staan waardoor de tegenstander toch een beetje aanvallender gaat spelen. Pas in de blessuretijd maakt Patrick het af en word er met 5-2 gewonnen.

 

Wat mij opvalt is dat het bij onze thuiswedstrijden nog wel redelijk vol zit maar dat er amper aandacht voor voetbal is in andere stadions. Tegen KF Laci zitten er nog geen 800 man in een stadion waar als ik het moet geloven 8000 plaatsen zijn. Het is soms wat triest om te zien en dat vind ik ook van ons spel. Toch is het een geniale no look pass van Patrick die mij in staat stelt om de score te openen. ik blijf rustig, omspeel de doelman en schuif de bal in het lege doel 1-0. 3 minuten later is Patrick weer belangrijk met een assist en is het Maxhari die de eindstand dan al op 2-0 bepaald. 

 

Een paar dagen later spelen we voor de beker en laat de trainer weten dat ik op de bank plaats mag nemen. Ik heb veel gespeeld. Sterker nog ik heb al veel meer gespeeld dan ik dit seizoen voor mogelijk had gehouden en dus kan ik er behoorlijk makkelijk mee leven. Ik zit lekker onderuit gezakt op de bank en zie dat er een 2-1 zege word geboekt door jongens die weinig aan spelen komen. In de beker maakt het geen reet uit hoe je speelt en telt echt alleen het resultaat.

 

Thuis tegen KF Apolonia sta ik wel weer in de basis en lijkt er na 28 minuten geen vuiltje aan de lucht 2-0 voor een assist op mijn naam en nog geen kans tegen gekregen. Maar opnieuw geven we vlak voor rust de tegenstander onnodig hoop. via een strafschop word het 2-1en is het in de 2e helft een strijd tegen de tegenstander maar ook onszelf. Het word 2-2 en tot overmaat van ramp krijgen we vlak voor tijd ook nog eens de 2-3 om onze oren. Onze supporters zijn daar niet blij mee en dat krijgen we te horen. 

 

 

 

--------

@Djurovski Inaki is regelmatig on fire

@Rikkert90 voor de grootste club in het land telt maar 1 plek natuurlijk

 

@Vlonkie @keano77 @Marius @ElMarcos

 

 

[Djurovski]

Het blijft heerlijk gaan

[Total Football]

Je blijft wel scoren van wat ik kan zien en met je team sta je ook bovenaan!