MILANO

[mattihamstra]

 

Langzaam maar zeker begin ik aan het idee te wennen dat ik een vader heb. Natuurlijk is daarmee niet alles vergeten en vergeven maar ik heb van mijn moeder altijd geleerd om vooral vooruit te kijken. Vooruit kijken doe ik vaak door een lijstje te maken met doelen voor mezelf. Voor dit seizoen heb ik als doel minstens 15 tot 20 doelpunten te maken om dan misschien aan het einde van het seizoen een leuke transfer te maken. 

 

Tussen alle perikelen met mijn vader door had ik ook nog af en toe contact met Jade. Ze vind het vooral interessant om te weten hoe het me in Italië vergaat en ik vertel haar dat ik binnenkort voor even terug in Nederland ben. Ik mag me namelijk voor het eerst gaan melden in Zeist voor de onder 21. Dat had ik overigens niet op mijn lijstje staan omdat het iets is waar ik totaal nog niet mee bezig was. Jade geeft aan graag te komen kijken maar ik heb mijn kaartjes natuurlijk al aan mijn familie gegeven. 

 

Voor het zover is staat er met Vicenza is nog een uitwedstrijd met Frosinone op de agenda. We spelen de eerste 40 minuten echt goed voetbal en staan dan ook met 0-2 voor. Vlak voor rust word het 1-2 en gaan we toch wat onzeker de kleedkamer in. In de 70e minuut word het 2-2 en als we dan niet veel later ook nog een rode kaart krijgen is het vooral nog verdedigen. Ik word naar de kant gehaald en zie het helemaal mis gaan. Er word met 4-2 verloren. Dat is natuurlijk extra zuur omdat we zo goed begonnen.

 

Melden in Zeist waar ik eerst een gesprekje heb met meneer Van De Looi. Hij geeft aan dat scouts van de KNVB me eigenlijk al sinds het einde van vorig seizoen in de gaten hielden en dat ze op de hoogte zijn van het feit dat ik ook voor Italië uit zou kunnen komen. Ik geef op mijn beurt aan dat de KNVB niet bang hoeft te zijn dat ik voor Italië uit ga komen. Ik voel me Nederlander en heb hier de basis van mijn leven liggen. Het is toch even wennen hoor om tussen de toch grootste talenten van Nederland te staan. De trainer vind mij daar op dit moment dus tussen horen maar zelf heb ik het idee dat ik toch nog een aantal stappen moet zetten. Het niveau van trainer ligt hoger dan bij de club en het is even aanpoten. Qua afwerkvormen laat ik wel degelijk zien dat ik het in me heb en ben ik messcherp. En dan krijg ik van de trainer te horen dat ik mag starten tegen Griekenland onder 21. 

 

In het Koning Willem ll Stadion klinkt om iets voor 3 het Wilhelmus en staat het kippenvel over mijn hele lichaam. Het is slechts voor een jeugdinterland maar mijn hele leven flits op dat moment even voorbij. Ik zoek mijn moeder even op en het doet haar ook wat. Jade heb ik ook nog proberen te zoeken maar die kon ik zo snel niet vinden. De wedstrijd is slechts 3 minuten oud als Kalokoh de achterlijn weet te halen en de bal perfect terug legt. Ik kan rond de penaltystip tegen de bal aanlopen en laat de doelman kansloos. 1-0 en met 3 minuten is het bij mijn debuut al raak. Sterker nog mijn 1e kans is gelijk een voltreffer. Ook mijn 2e kans is raak. Of nja kans.. Laten we het maar op een schot op doel houden. Een afgeslagen corner vang ik op ongeveer 25 meter op met mijn borst. Ik leg de bal nog een keer goed naar binnen met buitenkant rechts en haal dan de trekker over. Ik krul de bal richting de verre hoek waar de doelman er net niet bij kan en opnieuw begint het net te trillen 2-0. Het lijkt vandaag wel dat alles wat ik aanraak in goud lijkt te veranderen. Nog voor de rust staat de 3-0 eindstand al op het bord als Kalokoh de 3-0 weet te maken. In de rust word ik gewisseld en krijgen andere jongens de kans om zich te laten zien maar Griekenland wil de schade vooral beperken. Na de wedstrijd open ik mijn telefoon en ben ik een heleboel Instagram volgers rijker. Het Nederlandse publiek lijkt nu te weten wie ik ben en dat is mooi. Maar vooral de vernoeming in het verhaal van Jade zorgt voor een nog grotere glimlach op mijn gezicht.

 

Terug naar Vicenza met een goed gevoel. Ik zoek mijn vader op en ook hij heeft de wedstrijd van Jong Oranje gezien. Ik zie aan zijn blik hoe trots hij op mij is en dat is een moment wat ik zo vaak in gedachte voor me heb gezien. Maar tegelijkertijd zet hij mij ook nog maar eens met beide benen op de grond. Bari wacht en ook daar moet gewoon weer gepresteerd worden. Bari is de betere ploeg maar vrijwel uit het niets is het Begic die ons op 1-0 zet. 2 minuten later is het opnieuw raak. Word ingespeeld met de rug naar het doel en ik gebruik met tegenstander als draai as. Hel snel draai ik weg en de bal ligt perfect. Het schot is hard en laag en nog belangrijker te machtig voor de doelman 2-0. Het is achteraf zonde dat de 2-0 al zo snel viel want de wedstrijd word na die treffer toch een beetje dood gemaakt. Na rust word het nog wel 3-0 maar ik denk dat de supporters niet echt een leuke wedstrijd hebben gezien. 

 

Slechts een paar dagen later tijdens de uitwedstrijd bij Spezia merk ik eigenlijk voor het eerst dat wij kwalitatief misschien een te smalle selectie hebben om echt te kunnen stunten in de Serie B. Vaak spelen dezelfde jongens ten opzichte van de wedstrijd tegen Bari is dat niet anders. We hebben het zwaar en lijken ook wel wat vermoeid. Dat het uiteindelijk 1-1 word waarin wij in de slotfase nog de gelijkmaker weten te maken is juist om die reden erg lekker. Het leek er namelijk totaal niet in te zitten om met een resultaat weg te gaan hier. 

 

Tegen Spezia kwamen we nog weg met een punt maar tegen Salento gebeurd eigenlijk een beetje het onvermijdelijke. Er word verloren en als we naar het wedstrijdbeeld kijken is dat ook niet gek. Op alle fronten worden we afgetroefd en word het uiteindelijk 1-2. 

 

 

 

---------

@Marius het gaat met vallen en opstaan maar uiteindelijk is de voorlopig 8e plaats ook een prima prstatie voor vicenza

@19CH98 een 2e promotie lijkt misschien iets te veel van het goede maar als promovendus doet vicenza het toch best aardig

@Djurovski Het blauw het Milano vast ook goed gestaan maar het is dus toch oranje geworden

@Kyrill het loopt voor zowel vicenza als voor Milano naar behoren

@ElMarcos uiteindelijk moet de blik op het voetbal. Zeker als het grote publiek niet weet wat er in de privésfeer speelt

 

@Copywriter @John Terry 2.0 @MNie @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24

[19CH98]

De wedstrijd bij Jong Oranje moet wel goed zijn voor de reputatie van Milano. Dat moet helpen met een eventuele transfer. 

[Marius]

Knaldebuut bij de beloften van Oranje! Op clubniveau blijft het met vallen en opstaan, maar dat is natuurlijk ook niet geheel onlogisch.

[mattihamstra]

 

Het gaat lekker. De oefeninterland met Jong Oranje is duidelijk goed voor mij geweest maar zorgt ook voor een bepaalde druk. Je debuut maken en daarin 2 keer scoren is niet voor veel spelers weggelegd. Baggio laat mij voor de wedstrijd tegen SPAL dan ook weten dat er de nodige scouts op de tribune zitten die speciaal voor mij komen kijken. Daar zitten ook topclubs bij. Voor mij is het een signaal dat ik goed bezig ben en me dus duidelijk heb aan kunnen passen aan het niveau in de Serie B. Maar een topclub zit nog niet in mijn hoofd. Ik vind het interessanter om te weten welke clubs er in de onderste regionen van de Serie A mij op hun lijstje hebben staan. Maar voorlopig moet ik de focus vooral houden op Vicenza en zorgen dat ik blijf presteren. Dat klinkt heel makkelijk maar op het moment dat er daadwerkelijk clubs komen kijken ga je toch bepaalde dingen iets anders doen. Normaal gesproken ben ik toch wel de rustige jongen die niet bezig is met het neerzetten van medespelers. Ik sta er om doelpunten te maken en daar word ik op afgerekend. Tegen SPAL staan we al binnen een minuut met 0-1 achter en dat is eigenlijk voor het eerst dat ik mijn ploeggenoten oppep. 4 minuten na de openingstreffer sta ik op de juiste plek en kan ik de gelijkmaker simpel binnen tikken 1-1. Toch gaat het ook nu weer snel mis en opnieuw weten we de opgelopen schade ongedaan te maken. Zo staat het na 16 minuten spelen al 2-2. We komen 6 minuten voor rust opnieuw op achterstand  maar je merkt dat er iets in de ploeg zit dat wij het hier niet bij laten. Vlak na rust krijgt Zonta rood en word het voor ons een lastig verhaal. In de 70e minuut valt de beslissing als SPAL er 2-4 van maakt. Na afloop word er gevraagd of ik een interview wil geven maar de club wijst dit verzoek af. Logisch ook we hebben net verloren en het laatste waar ik op zit te wachten zijn vragen over een mogelijk vertrek.

 

De trainer heeft in de gaten dat een aantal jongens kampt met vermoeidheidsverschijnselen. Bij een overwinning op Pisa krijgen we daarom een week vrij. Een week die iedereen wel even goed kan gebruiken. Fijn is het ook dat Jong Oranje tijdens deze interlandbreak geen wedstrijden speelt en dat als er dus gewonnen word ik ook echt even een week vakantie heb. Pisa dat mag normaal gesproken geen probleem zijn alleen is dit seizoen al vaker gebleken dat we tegen ploegen die laag geklasseerd staan we toch vaak punten laten liggen. Of het komt door de beloning van de trainer of niet maar vandaag schieten we uit de startblokken. Binnen een kwartier maakt Proia de 0-1 en in de 22e minuut verdubbel ik de score. Ik weet dat ik wat ruimte heb links van mij maar ik sta nog met mijn rug naar het doel. De bal komt langs mij heen en ik hang een beetje tegen mijn verdediger aan. Die kan op deze manier nooit meer bij de bal. De doelman komt maar met mijn grote teen kan ik de bal nog net over hem heen wippen en stuitert de bal zo het lege doel in 0-2 en dus lijkt er niks aan de hand. Maar bij een moment van onoplettendheid staat het ineens 1-2. 4 minuten na de tegentreffer is het alweer raak als ik dit keer een assist op mijn naam mag schrijven en Dalmonte er 1-3 van maakt. Duidelijk is dat we dit niet meer weg mogen geven maar in de 2e helft lijkt de vermoeidheid toch weer toe te slaan. Ik kom steeds meer op een eiland te staan en echt betrokken in het spel word ik niet meer. Gelukkig laten we defensief geen steken vallen en word de 1-3 voorsprong over de streep getrokken. Voor mij het signaal om het vliegtuig richting Nederland te pakken.

 

In Nederland spreek ik af met Jade. We hebben het over vooroordelen waar ze mee te maken heeft. Ze is 19 en heeft een eigen huis gekocht maar ook een hele dikke auto. En dat alles heeft ze te danken aan haar ex tenminste dat is wat het overgrote deel van Nederland denkt. Ze moet wel sterk in haar schoenen staan met alle shit die ze dagelijks over haar heen krijgt. Maar als je op 19 jarige leeftijd je zaken zo goed voor elkaar hebt dan kan je daar ook gewoon respect voor hebben. Als voetballer heb ik het dan nog makkelijk. Het enige waar ik me druk om hoef te maken is scoren want dan heb ik geen last van kritiek. Jade vraagt me opnieuw naar het leven als voetballer in Italië en wat mijn dromen zijn. Het leven als voetballer is geweldig. Wat ik al heb gezegd ik moet als spits zorgen voor doelpunten en dan blijf ik uit de wind. Mijn dromen zijn voor mij al langere tijd duidelijk. Volgend seizoen moet ik bij een club spelen die actief is in de Serie A en vanaf dat moment moet alles er op gericht zijn om in 2026 met het Nederlands Elftal mee te gaan naar het WK. 'Is het dan niet handig dat je naar een club gaat die ook Europees voetbal speelt?' Dat zou kunnen maar het is voor mij belangrijker dat ik bij een club kom waar ik minuten ga maken. Wat dat betreft is een club die Europees voetbal speelt niet bepaald voor de hand liggend. Kerst vier ik dit jaar in Italië omdat wij tijdens de feestdagen gewoon actief zijn in de Serie B. Ik nodig Jade uit om in December een wedstrijd te komen kijken. Ze zegt niet gelijk ja maar gaat kijken wanneer het haar uit komt.

 

Terug in Italië heeft iedereen weer de energie die er aan het begin van het seizoen ook was. Die energie kunnen we goed gebruiken want Parma komt op bezoek. Op voorhand al een wedstrijd waarvan ik weet dat ik niet heel veel kansen ga krijgen. Dat is ook helemaal niet erg want ik weet ook dat clubs die onderin de Serie A actief zijn zullen zoeken naar een spits die dodelijk moet zijn in de 16. Parma is in de 1e helft qua balbezit heer en meester maar tot echte kansen komen ze niet. Ik maak vooral heel veel meter zonder bal en raak de bal maar 3 keer in ruim 45 minuten spelen. Maar nog geen minuut na rust is het Cavion die mee wegsteekt. Ik neem de bal mee en kijk nog een keer wat de doelman doet en met balcontact nummer 5 en mijn 1e balcontact in de 16 schuif ik de bal onder de doelman door en is het raak 1-0. Vanaf dat moment is het weer hetzelfde beeld als in de 1e helft. Parma dat de bal heeft maar niet tot echte kansen komt en wij die loeren op een mogelijkheid om de marge te verdubbelen. Na 75 minuten spelen word ik naar de kant gehaald. Dit was misschien wel de zwaarste wedstrijd die ik tot nu toe heb gespeeld. Uiteindelijk raak ik in die 75 minuten slechts 8 keer de bal maar dat zal me na het laatste fluitsignaal echt een zorg zijn. Het blijft bij 1-0 en dus ben ik de matchwinner. Maar belangrijker nog door deze overwinning gaan we over Parma heen.

 

 

 

@19CH98 Die wedstrijd bij jong oranje kan zomaar eens het balletje doen laten rollen

@Marius resultaten met het team gaan soms alle kanten op maar vooralsnog draait Milano een stabiel seizoen.

 

@Djurovski @Kyrill @ElMarcos @Copywriter @John Terry 2.0 @MNie @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

 

[Marius]

Milano blijft ze er in knallen en stuwt het team bijna op zijn eentje omhoog.

[19CH98]

3 x scoren in 3 duels, geen slechte periode is. Ben benieuwd hoe dit verhaal verder gaat, zowel qua voetbal als qua Jade.

[Keeza]

Mooie novelle vanuit spelersperspectief! 
 

Ik denk dat Jade Anna pas echt interesse gaat krijgen bij een contractverlenging met loonsverhoging of als je naar een (sub)topclub verkast 

[Djurovski]

De prestaties van Milano blijven goed. En vicenza doet het prima als promovendus 

[ElMarcos]

Milano blijft zijn goal maken en lijkt daarmee een van de redenen te zijn dat het team het ontzettend goed doet.

[mattihamstra]

 

Wat ooit begon met een tattoo is nu uitgelopen tot een weekendje Vicenza om met mijn vriendinnen een voetbalwedstrijd te gaan kijken van iemand die op dat moment toevallig ook een tattoo aan het zetten was. Sinds zijn berichtje op Instagram ben ik hem gaan volgen en hebben we elkaar nu maar een paar keer gezien. Toen ik mijn vriendinnen meevroeg was hun eerste reactie ook ´Doe normaal je kent die jongen niet eens.´ Maar na de laatste keer merk ik toch dat er een klik is tussen Milano en mij. Als ik de foto´s op zijn Instagram pagina zie dan lijkt het een zelfverzekerde jongen maar als je hem onder het genot van wat eten 1 op 1 spreekt dan lijkt hij soms wat onzeker en schaamt hij zich volgens mij zelfs dat hij voetballer is. Buiten zijn wedstrijd om is het natuurlijk ook gewoon altijd leuk om een tripje te maken en Vicenza schijnt een leuke stad te zijn.

 

Echt naar de resultaten van de club waar Milano speelt kijk ik niet. Af en toe volg ik op een wedstrijd dag het verhaal op de tijdlijn van de club of ik kijk een keer op een voetbalapp om te zien wat het is geworden. Ik weet wel dat de laatste 3 wedstrijden erg wisselvallig waren. Dat is tenminste wat Milano heeft geappt. 3-2 verloren bij Perugia , 2-1 winst op Reggiana en een 2-2 gelijkspel tegen Pescara waarin Milano met 2 goals erger wist te voorkomen voor zijn club. 

 

Ik had hem min of meer beloofd dat ik een keer zou komen kijken en de wedstrijd tegen Monza is dan het moment. Hij heeft gelijk kaartjes geregeld zodat we in ieder geval droog zitten mocht het gaan regenen. Vicenza is overig een leuke stad. Typisch Italiaans waarbij vooral de oude architectuur opvalt. Maar bovenal kan je er heerlijk eten in verschillende kleine restaurantjes. Wat dat betreft is Vicenza wel een aanrader.

 

Op de dag van de wedstrijd tegen Monza pakken we goed anderhalf uur van te voren de taxi richting het stadion. Het is normaal gesproken een ritje van 10 minuten maar het is op een wedstrijddag soms wat moeilijker om snel bij het stadion te komen. In het Engels vragen we aan de taxichauffeur of hij ons naar het stadion kan brengen. Dat kan en terwijl we instappen vraagt de chauffeur aan ons waar we vandaan komen. Als hij hoort dat we uit Nederland komen begint hij gelijk over Milano. Ik kijk mijn vriendinnen aan en ook die kijken verbaasd. Volgens de Chauffeur is Milano de beste speler die ze hebben gehad na Baggio. Niet dat het mij iets zegt maar op de manier zoals de beste man praat kan je merken dat het vol bewondering is. Als we bij het stadion aankomen laat hij ons nog een foto van zijn zoon met Milano zien en dan worden we vriendelijk verzocht om 30 euro af te rekenen. 

 

Eenmaal aangekomen bij de hoofdingang moeten we iemand volgen naar een lounge. Daar is een tafel voor ons gereserveerd en liggen er 3 pakjes klaar. We zijn alle 3 een wedstrijdshirt van Milano rijker. We krijgen wat te drinken aangeboden en dan krijgen we onze plekken op de hoofdtribune aangewezen. Niet veel later komen de spelers naar buiten en valt het me op dat Milano gelijk onze kant op kijkt om te kijken of wij er al zijn. De glimlach die volgt en hij steekt zijn hand nog een keer op. Het stadion begint behoorlijk vol te lopen en de sfeer zit er ook behoorlijk in. Vlak voor de aftrap worden de namen van de spelers nog een keer omgeroepen en bij de naam van Milano brult het hele stadion zijn achternaam. Ik kon het me nooit echt voorstellen maar het geeft me kippenvel over mijn hele lichaam. Ik vraag me wel af hoe dat voor Milano zelf moet voelen. De eerste helft is eigenlijk best saai. Behalve de keren dat ik iets te fanatiek reageer als Milano onderuit word gehaald gebeurd er niet heel veel. Een speler van Monza krijgt een rode kaart maar dat is het dan ook wel. In de 2e helft is het begin precies zo en mijn vriendinnen worden al wat ongeduldig. In de 57e minuut krijgt een ploeggenoot van Milano ook rood maar daar is het publiek het duidelijk niet mee eens. Nog geen minuut later zie ik dat Milano de bal vlak voor de zijlijn krijgt. Hij krijgt de zoveelste schop tegen zijn enkels maar al struikelend gaat hij toch door. Hij komt steeds dichter bij het doel en iets buiten het zestienmeter gebied schiet hij. Hij schiet raak en het stadion gaat los. Opnieuw dringt het tot me door wat Milano met die mensen hier doet. Als de stadionspeaker 3 keer zijn naam roept brult het stadion weer 3 keer zijn achternaam. 'Milanoooooo Van Zanteeeeeeen , Milanoooooo Van Zanten , MI-LAN-NO VAN ZANTEEEEEEEEN. Na 90 minuten voetballen blijkt Milano ook nog eens de enige goal van de wedstrijd te hebben gemaakt waardoor er met 1-0 word gewonnen. Na afloop stuurt hij al snel een appje. Of we buiten willen wachten. Hij is met een half uurtje wel klaar. Maar als we buiten bij de hoofdingang staan te wachten staan er ook zo'n 30 kinderen met hun ouders op de spelers te wachten. Als Milano dan naar buiten komt duiken al die kinderen op hem af. Hij ondergaat het allemaal met een glimlach en stuurt elk kind met een foto en een handtekening naar huis. Als hij dan eindelijk vrij is kan ik het niet laten om hem een knuffel te geven. Hij verontschuldigd zich voor het wachten en stelt zich voor aan mijn vriendinnen. Hij neemt ons mee naar een restaurant en daar eten we wat en hebben we het over wat ik de afgelopen paar uur heb zien gebeuren. Ik kan er met mijn hoofd nog steeds niet bij. Ik dacht echt dat ik naar een voetbalwedstrijd ging waarbij de aandacht niet alleen maar op Milano zou liggen. Ik schaam me er bijna voor dat ik de laatste keer dat ik hem zag heb lopen klagen over alle online haar die ik krijg en dat ik een bepaalde druk voel. Wat moet hij dan voelen? Eigenlijk gaat de tijd ook veel te snel en ik vraag hem wanneer hij weer in Nederland is. Dat kan nog wel even duren want op kerstavond en oudejaarsdag word er "gewoon" gevoetbald. Dat betekend dat we voorlopig alleen weer moeten appen of hier en daar een keer facetimen. Het weekend of liever gezegd deze dag had van mij nog wel wat langer mogen duren

 

Terug in Nederland zit ik met mijn laptop op de bank naar een livestream te kijken om Milano te zien spelen. Er word met 0-3 gewonnen bij Venezia en Milano scoort 2 keer. Ik ben ook oprecht blij als hij scoort. Op Oudejaarsdag word er met 1-0 verloren van Cittadella en merk ik toch dat ik een beetje chagrijnig ben. Heb ik nu het voetbalvirus te pakken of iets het toch iets anders?

 

 

 

 

-----------------

 

allereerst voor iedereen nog de beste wensen en natuurlijk heel veel FM plezier voor 2023!!!

 

@Marius Met milano in bloedvorm en de komende transfer periode kan er zomaar eens van alles gaan gebeuren

@19CH98 Jade lijkt in ieder geval onder de indruk

@Keeza Met de vorm van milano kan er zomaar eens een sterk verbeterd contract bij de club of elders voor hem klaarliggen

@Djurovski als promovendus doet vicenza het meer dan goed mede door de inbreng van milano

@ElMarcos Milano lijkt in deze vorm bijna onhoudbaar te zijn maar wie weet wat er gaat gebeuren

 

@Kyrill @Copywriter @John Terry 2.0 @MNie @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

[MNie]

4 wedstrijden op rij scoren is waanzinnig, zo blijft hij inderdaad niet te houden. Benieuwd of en wanneer er een stap gemaakt wordt!

[ElMarcos]

Milano blijft ze maar binnen schieten. Een stap maken lijkt een kwestie van tijd. De vraag is of de eerste stappen naar een nieuwe club of de dame zijn

[19CH98]

Opnieuw een mooi geschreven stukje, dit keer vanuit een ander perspectief

[Djurovski]

Milano blijft scoren en zo te lezen doet hij dat straks ook buiten het veld

[Keeza]

Nu prikken buiten het veld, pik  

[Marius]

Milano on a roll! Op deze manier zullen ze bij Vicenza mogen hopen dat hij het seizoen nog uitdoet bij hen.

[mattihamstra]

 

Ik heb de feestdagen door moeten brengen met mijn teamgenoten omdat we nog wedstrijden moesten spelen. Normaal gesproken kijk ik erg uit naar kerst omdat ik het fijn vind om met familie te zijn. Of zoals in mijn geval met mijn opa en oma. Dat kon vanwege verplichtingen niet doorgaan dus heeft de trainer er voor gekozen om ons vanaf nieuwjaarsdag anderhalve week vrijaf te geven. Ik pak het eerste de beste vliegtuig dat ik naar Nederland kan pakken om zo de feestdagen toch nog een beetje in te halen. Januari is een maand die heel wat stress kan opleveren en ik merk aan mezelf dat ik even weg moet zijn van het voetbal. Ik ben natuurlijk ook niet gek en weet dat er vast clubs zullen komen die interesse in mij hebben. 

 

Ook Jade weet dat ik in Nederland ben en dus spreken we weer af. Ze verteld me hoe erg haar vriendinnen onder de indruk waren van wat er tijdens de wedstrijd tegen Monza allemaal gebeurde. Ik weet eigenlijk niet beter op dit moment. Op het moment dat we eigenlijk net iets besteld hebben voor de lunch gaat mijn telefoon en ik zie dat het mijn vader is. Is het trouwens raar dat ik hem met zijn naam met daarbij de notitie zaakwaarnemer heb staan? Ik kan dit telefoontje niet laten lopen dus ik neem op. 'Jongen je moet zo snel mogelijk terug komen naar Italië! Het is los. Juventus heeft een bod van 4 miljoen gedaan en het is geaccepteerd.' Ik schrik er van en Jade heeft dat in de gaten. Ik vraag of ik over een paar minuten terug kan bellen en dat vind mijn vader geen probleem. 'Wat is er?' Ik krijg het bijna niet uit mijn mond maar al stotterend komt er toch uit dat Juventus mij wil hebben. In mijn hoofd stel ik mijzelf op dat moment al verschillende vragen. Maar ik kom al snel tot de conclusie dat Juventus niet de club is waar ik op dit moment naartoe moet. Ik bel mijn vader op en zeg hem dat ik het niet zie zitten om naar Juventus te gaan. Daarmee is het voor mij klaar. Jade kijkt mij met grote ogen aan. Hoe ik dat zo snel kon beslissen en ik leg haar uit dat ik voor mezelf een heel ander plan in gedachte heb. Een plan waarbij ik het stap voor stap wil doen en voor ik naar een topclub ga wil ik mezelf eerst bij een club bewijzen die in de middenmoot of misschien zelfs wel het rechter rijtje van de Serie A speelt. Geef me daar 2 a 3 jaar en dan is het misschien tijd om na te denken over een club in de top of subtop. Maar voor ons beiden staat vast dat ik hoogstwaarschijnlijk deze maand nog vertrek.

 

Toch blijft verdere interesse van andere clubs uit en dus meld ik me gewoon weer bij Vicenza en ook daar vragen medespelers aan mij of ik gek ben geworden. Juventus weigeren wie doet dat? Misschien schrikt het andere clubs ook wel af. Want als hij Juventus al afzegt waarom zou hij dan akkoord gaan met een mindere club? Ik snap het ergens ook wel natuurlijk maar ik volg mijn eigen plan. Komt er geen club dan zit ik hier ook nog prima. De competitie word hervat met een wedstrijd tegen Cagliari. Dat het weer even inkomen is dat is duidelijk te merken en dus is de eindstand van 1-1 ook niet zo vreemd.

 

6 dagen later spelen we de eerste 25 minuten echt fantastisch op bezoek bij Brescia. Het staat dan al 0-3 en ik neem de 3e treffer voor mijn rekening. Een lange bal weet ik aan te nemen op mijn borst en nog voordat de bal de grond raakt raak ik deze vol op mijn wreef en laat ik de doelman in de korte hoek kansloos. Toch is het na 66 minuten spelen weer spannend als het 2-3 word. Het kan dan ook echt alle kanten op maar in de slotfase krijg ik een strafschop mee en deze neem ik zelf. Hard door het midden terwijl de doelman kansloos voor een hoek kiest en daarmee word het 2-4. Met 2 goals laat ik toch weer zien dat ik van waarde kan zijn.

 

De laatste dagen van de transfer window breken aan en het is nu echt losgebarsten. Ik kan Italië verlaten of kiezen voor AC Milan. Maar ook hier zie ik het niet echt zitten om ook maar in onderhandeling te gaan. Maar dan word er op de dag van de wedstrijd tegen Catanzaro een bod uitgebracht door Bologna en deze word geaccepteerd door de club. Bologna staat op dat moment 18e in de Serie A en dus op een plek wat degradatie betekend aan het einde van het seizoen. Opnieuw belt mijn vader en ik ben vrij duidelijk. Kijk maar wat ze te bieden hebben en wat hun verhaal is. Ik heb alleen 1 eis en dat is dat ik vanavond nog wil spelen om eventueel op een waardige manier afscheid te nemen.  Al snel krijg ik bericht dat ik mag spelen maar dan moet ik wel morgen naar Bologna komen. Op dat moment weet ik eigenlijk al dit ik mijn laatste wedstrijd voor Vicenza ga spelen. Met Bologna heb ik een club die perfect in mijn plan past maar voorlopig telt voor mij alleen de wedstrijd tegen Catanzaro. Die beginnen we dramatisch. Padella krijgt binnen 1 minuut een rode kaart en dan word het heel lastig natuurlijk. 'Lekker dan' denk ik op dat moment nog bij mezelf. Maar 20 minuten later heb ik een glimlach van oor tot oor en schreeuw ik het uit. We counteren naar de 1-0 die ik voor mijn rekening neem. El Azrak weet de bal bij mij te krijgen en met een droge schuiver is het raak. 6 minuten voor rust verdubbel ik de score zelfs. De bal word achterin maar naar voren geramd en daar maakt een verdediger een verschrikkelijke inschattingsfout. Ik kan door op de doelman en schuif de bal rustig onder hem door 2-0. Toch word het voor rust nog 2-1 en is de spanning weer helemaal terug. In de 2e helft is er maar 1 ploeg die aanvalt en dat is Catanzaro. 10 minuten voor tijd word ik naar de kant gehaald. Iedereen heeft het nieuws wel meegekregen en de supporters weten dat dit het laatste moment van mij in een Vicenza shirt was. Er rolt een spandoek van de tribune met daar op de tekst Arrividerci nuovo Baggio. Het belangrijkste is dat er met 2-1 word gewonnen. Ik word verkozen tot man van de wedstrijd en word door mijn ploeggenoten nog op het veld extra in het middelpunt gezet. Ik neem alle tijd om het publiek te bedanken en vlak voordat ik naar binnen ga kijk ik mijn moeder op de tribune nog een keer aan. Die maakt alles op dit moment huilend mee. Binnen bedank ik alle mensen binnen de club en spreek ik de hoop uit hier snel terug te komen om een wedstrijdje te bekijken.

 

Een dag later vertrek ik richting Bologna. Het is een autorit van ongeveer 2 uur maar als we daar aankomen staat er al een groepje van ongeveer 50 supporters op mij te wachten. Ik krijg een sjaal om mijn nek gehangen en ga met die mensen op de foto. Eenmaal binnen merk ik dat het vrij rustig is. Dat komt omdat de ploeg vandaag nog een uitwedstrijd tegen Genoa speelt. Ik zal dus op een later moment kennis maken met mijn nieuwe teamgenoten waaronder de Nederlanders Zirkzee , Schouten en Zirkzee. Na de medische keuring volgt de contract ondertekening. Mijn vader heeft mij dan allang op de hoogte gebracht van wat het contract is. Ik teken een contract tot de zomer van 2026. Ga 40.000 Euro per maand verdienen en krijg een ontsnappingsclausule van 50 Miljoen Euro. Ik krijg een rondleiding op het trainingscentrum en dan vertrekken we richting het stadion.Dat is een rit van ongeveer 10 minuten. Het is geen stadion dat echt indruk maakt maar wat maakt dat uit. Ik kan weer een droom afstrepen. Die avond kijk ik de wedstrijd van mijn nieuwe club op mijn hotelkamer. Er word met 2-4 gewonnen. Ik pak het schema er maar eens bij. Ac Milan uit Inter thuis en Udinese uit. Het grote werk kan vanaf nu beginnen. Voor ik ga slapen krijg ik nog een berichtje van Jade 'Gefeliciteerd !!! Vanaf nu moet ik je maar de man van 4 Miljoen gaan noemen. Grapje natuurlijk. Ga er van genieten en ik kom snel een keer kijken.'

 

 

 

-----

 

@MNie Die stap is er dus nu

@ElMarcos Eerst even de stap naar nederland voor wat vrije tijd en daarna toch ook de stap naar een andere club

@19CH98 ik probeer toch om de zoveel posts het verhaal vanuit een andere kant te laten zien

@Djurovski Buiten het veld lijkt ook slechts een kwestie van tijd te zijn

@Keeza Eerst maar eens prikken voor de nieuwe werkgever

@Marius helaas voor vicenza raken ze hun topscorer kwijt

 

@Kyrill @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

[Marius]

De kroniek van een aangekondigd afscheid. Bij Bologna liggen er wellicht kansen en dus kan ik me wel vinden in de keuze van Milano.

[19CH98]

DIt klinkt als een logische vervolgstap. En het gat met de ploegen boven de streep is zeer klein dus ik verwacht dan ook niet dat Milano volgend seizoen opnieuw in de serie B speelt. 

[Djurovski]

Toch een gedurfde stap om bij een degradatie kandidaat te spelen. Kan zomaar dat Milano eerder terug in Vicenza is dan hij hoopte haha. Al vermoed ik dat de Nieuwe Baggio zijn nieuwe club weet te laten handhaven. Wel mooi om de topclubs ff te skippen zouden niet veel spelers doen

[Keeza]

Succes, mooie stap! Aan jou de missie om ze naar boven te leiden! 

[Copywriter]

Het kan goed en slecht uitpakken de overstap. Succes.

[mattihamstra]

 

'Milano , Fijn dat je hier bent en nog gefeliciteerd met de transfer. Zoals je waarschijnlijk al hebt gezien is het voor ons tot nog toe een lastig seizoen gebleken. Handhaving is het doel en ik hoop als trainer natuurlijk dat je in de speeltijd die je vast en zeker gaat krijgen een bijdrage hieraan kan leveren. Toch wil ik eerlijk met je zijn. De Serie A is voor jou natuurlijk een behoorlijke stap omhoog dus krijg ik rustig de tijd om je aan te passen. Bij Vicenza speelde je alles maar hier zal je toch vooral als wissel gebruikt gaan worden tot je helemaal je draai hebt gevonden.' 

 

Natuurlijk is het nooit leuk om te horen dat je weinig of in mijn geval minder aan spelen toe gaat komen maar is dat een schande als je nog maar 17 bent? Ik denk het niet. Het draait ook niet om mij natuurlijk. Het is zaak om met Bologna in de Serie A te blijven en als ik heel eerlijk ben moet dat normaal gesproken geen probleem zijn. Met de spelers die hier zijn kan je ook zomaar het linker rijtje halen als je het mij vraagt. Wat ik wel jammer vind is dat ik in de uitwedstrijd tegen AC Milan niet eens bij de selectie zit. Ja ik heb pas een paar trainingen meegedaan dus wat dat betreft is het allemaal logisch maar het is toch een soort van reality check. Achteraf had ik op de bank kunnen zitten maar had ik toch geen minuten gemaakt. De wedstrijd word beëindigd met 9 man en een dikke 4-1 nederlaag. 

 

Het Nederlandse groepje probeert het mij naar mijn zin te maken en ik moet zeggen dat het echt fijn is dat ik gelijk in een soort van groep word opgenomen. Opvallend genoeg heb ik een hele goede klik met Joshua Zirkzee. Dat is normaal gesproken een concurrent als het gaat om de spits positie. Op dit moment lijkt Arnautovic onaantastbaar op die positie maar ik heb sterk gevoel dat achter hem alles open ligt en dat ik in de pikorde toch al snel de 2e spits kan worden. Ook met de ervaren Arnautovic kan ik het prima vinden. Hij heeft natuurlijk in Nederland gevoetbald en dus heb ik met hem ook iets om over te praten. Marko is een beest. Fysiek verschrikkelijk sterk maar wel een speler die precies weet wat zijn doel is en daar wijkt hij niet van af. In de thuiswedstrijd tegen Inter komt dat er weer eens uit. Ik zit voor het eerst bij de selectie en zie vanaf de bank dat we al na een kwartier op 0-1 achter komen. Natuurlijk heeft Inter meer kwaliteit maar met een behoorlijke portie werklust maken wij het de tegenstander erg lastig. In de 70e minuut word ik na 20 minuten warmlopen bij de trainer geroepen. Ik ga mijn debuut maken. De supporters hebben volgens mij geen idee wie ik ben en als ik het veld betreed komt er ook weinig reactie vanaf de tribune. 8 minuten na mijn entree laat ik al zien dat ik van belang kan zijn. De bal valt tussen 2 verdedigers en ik glip er met de bal net tussendoor. Ik voel contact en ga liggen. De scheidrechter fluit en wijst naar de stip. Marko heeft heeft de bal al in zijn handen maar Mota wijst hem op de afspraken. Uiteindelijk mist Mota de strafschop en laat Marko met veel theater weten dat hij het hier niet mee eens is. ER word met 0-1 verloren en gezien die gouden mogelijkheid is dat enorm zuur. 

 

De trainer is te spreken over wat ik heb laten zien in die paar minuten die ik van hem kreeg. Zelf heb ik nou niet het idee dat ik veel heb laten zien maar volgens hem ben ik dreigend geweest en kan ik op dit moment echt een meerwaarde zijn voor de slotfase. Ik merk op de trainingen natuurlijk wel dat de stap van de Serie B naar de Serie A best wel groot is en weet ook dat ik fysiek maar ook conditioneel echt nog veel sterker moet worden wil ik in aanmerking komen voor een basisplaats. Gelukkig heeft de trainer al aangegeven geduld te hebben en dus krijg ik de tijd. Toch baal ik er enorm van dat ik tegen Udinese niet kan spelen. Op de training 2 dagen voor de wedstrijd schiet het in mijn lies en moet ik de training staken. De dag voor de wedstrijd kan ik niet mee doen met de groepstraining en dan weet ik natuurlijk al wel hoe laat het is. Ik mag thuisblijven. Net nu Jade langs zou komen om de volgende thuiswedstrijd bij te wonen zit ik met een lichte blessure opgescheept. Er word met 1-5 gewonnen en Roberto Soriano is met een hattrick de gevierde man.

 

Torino thuis en Jade zit samen met mijn moeder op de tribune. Het zijn voor mij een paar dagen van stress geweest want was ik wel fit genoeg om in ieder geval op de bank plaats te nemen. het antwoord was ja. Ik zie een 1e helft die niet om aan te gluren is en 0-0 is een logische ruststand. Als we in de rust met de wisselspelers een balletje over tikken maak ik al een opmerking dat dit wel een wedstrijd voor mij is. Dat is meer hoop dan dat ik het echt meen overigens. In de 2e helft zijn wij wel iets de betere ploeg maar gebeurd er in het eerste kwartier ook niet veel. Ik krijg weer het seintje om te gaan warmlopen en terwijl ik warm loop is het al snel 2 keer raak. Arnautovic en Barrow zorgen en binnen 4 minuten voor dat de wedstrijd eigenlijk onze kant op valt. Met een 2-0 voorsprong is het misschien ook wel lekkerder om in te vallen. Het duurt alleen even voor ik het seintje van de trainer krijg. Ik krijg slechts 5 minuten en kom in de ploeg voor Arnautovic. Torino heeft vooral in die paar minuten de bal en wij kunnen leunen op die 2-0 voorsprong. Voor mij is het hopen dat die bal naar voren nog een keer goed valt en dan zal ik alles moeten geven. Die bal komt er ook. Een wilde trap naar voren en ik zet mijn lichaam er goed in. Ik weet de bal bij mij te houden en ga de combinatie aan met Schouten. Die legt de bal achter de verdediging en ik duik het gat in. Ik ben weg en er schiet van alles door mijn hoofd. Ik zie de doelman steeds dichterbij komen en dan krijg ik een ingeving. De doelman staat ook een paar meter voor zijn goal en als ik de bal nog een keer mee neem zal hij vast uit komen. Vlak voordat ik de bal wil raken maakt hij nog een paar stappen en dan is daar het stiftje. Deze valt perfect onder de lat binnen en het mooiste aan deze goal vind ik dat de doelman als versteend blijft staan en weet dat hij kansloos is. Met deze goal zorg ik er voor dat het helemaal gedaan is. 3-0 gaan we niet meer weggeven maar voor mij is het wel lekker dat ik al redelijk snel mijn eerste treffer in de Serie A te pakken heb. Na afloop zie ik natuurlijk mijn moeder een Jade en als we thuis met wat eten de wedstrijd nog een terug kijken in samenvatting komt er bij mij toch iets van emotie los. Misschien gaat het toch allemaal wat te snel

 

Ook in de wedstrijden tegen Ascoli (3-0 winst) en Atalanta (1-1) krijg ik een aantal minuten maar laat ik niet veel zien. In beide wedstrijden eindigen we met 10 man en heb ik de pech dat ik net voordat we met een man minder komen te staan in de ploeg kom. Dan is het gewoon lastig om iets te laten zien omdat het plan dan overboord gaat en het vooral overleven word. Tegen Ascoli kwamen we niet echt in de problemen maar tegen Atalanta moesten we alle zeilen bijzetten om er een resultaat uit te halen.

 

Ondanks dat ik natuurlijk graag meer wil kijk ik met een goed gevoel terug op mijn eerste maand bij Bologna. Het is nog steeds aanpassen maar het helpt wel dat ik speelminuten krijg. Natuurlijk hoop je als spits altijd dat je snel tot scoren komt en ook dat is gelukt. Voor de rest van het seizoen heb ik eigenlijk maar 1 doel en dat is met Bologna in de Serie A blijven. Misschien maak ik de rest van het seizoen niet zoveel minuten maar het is belangrijk voor mijn ontwikkeling om minuten te blijven maken op Serie A niveau.

 

 

-----------

Ik heb helaas geen stand van deze maand

 

@Marius Het is aan Milano om zijn kansen te pakken als die zich voordoen. Het is misschien niet de meest veilig stap maar een stap naar een grotere club was gewoon nog te groot

@19CH98 ondanks dat ik de stand van deze maand niet heb zijn de resultaten gewoon prima geweest en dus lijkt het er op dat de keuze van milano de juiste is als zou meer speeltijd op den duur wel lekker zijn

@Djurovski zoals aangegeven Milano heeft een plan en wijkt daar vooralsnog niet vanaf. Hier krijgt hij nu wat minuutjes. Hoe lang het het geduurd om bij juventus de strijd van bijvoorbeeld vlahovic te winnen?

@Keeza of Milano dit seizoen al van onschatbare waarde kan zijn voor Bologna is nog maar de vraag. Maar in de toekomst is dat zeker mogelijk

@Copywriter Voorlopig lijkt het de goede stap te zijn voor Milano. Nu zorgen dat hij indruk blijft maken in de minuten die hij krijgt.

 

@MNie @ElMarcos @Kyrill @John Terry 2.0 @Thomassje123 @Bogatyr @Tim Windt @aron24 @Nom de Guerre

 

7 januari 2023 bewerkt door mattihamstra

[Marius]

Knap dat Milano al zo snel zijn eerste goal in de Serie A beet heeft! Verder zal hij het nodige geduld moeten tonen. Met mannen als Arnautovic, Barrow en Zirkzee is de concurrentie niet min.

[19CH98]

10 punten in 6 duels is sterk voor een degradatiekandidaat. kunnen we al spreken van het Milano-effect?