MILANO

[ElMarcos]

Zowel op het veld als buiten het veld gaat het goed met Milano. Wellicht versterkt het elkaar ook wel! 

[mattihamstra]

 

Ik ben zo trots op Milano. Niet zozeer op zijn voetballende prestaties want die spreken voor zich maar vooral ook op zijn menselijke kant. Hoeveel voetballers zullen er zijn die persoonlijk een bedrag neer leggen om iemand een kans te geven op overleving van een vreselijke ziekte? Ik ga er niet om liggen het was op het moment dat hij het onaangekondigd zei best schrikken. Het is niet zomaar even wisselgeld wat er word weggegeven en ook Milano zal het ongetwijfeld in zijn portemonnee voetballen. Maar zoals Milano zelf zegt 'Wat is geld waard als het maar op je rekening staat en als het niet goed besteed word?' Een betere besteding dan een leven redden kan ik eigenlijk niet bedenken. Natuurlijk doet het mezelf ook beseffen dat alles niet zomaar vanzelfsprekend is. Niet als model ,Niet als voetballer en zeker niet als je een normale baan hebt. Dat is niet minachtend bedoeld maar het laat wel de verschillende lagen in de maatschappij zien. Iemand met een normale baan kan niet zo makkelijk de deuren openen die een topvoetballer bijvoorbeeld wel kan openen. Milano zal op deze manier altijd verbonden zijn aan het leven van dit gezin net zoals het gezin voor altijd verbonden zal zijn aan ons verdere leven. Voor nu telt er maar 1 ding. Dat de behandeling aan slaat en dat het gezin in kwestie weer plannen kunnen maken voor een mooie toekomst. 

 

Toch gaat ons leven voorlopig ook verder. Met een kleine van nog geen jaar oud en een bruiloft op komt over ongeveer 7 maanden ben ik behoorlijk druk. tussendoor zijn er ook nog de opdrachten die ik binnen krijg als model. Gelukkig wonen we in een prachtige omgeving en hoef ik niet zo nodig te reizen naar mooie shoot locaties. Daar ben ik erg blij mee want ook nog reizen in dit schema is een aanslag op mijn rust en lichaam. 

 

Na een korte winterstop waarin we vooral even lekker van elkaar als gezin hebben genoten ging het circus weer beginnen. Milano heeft in een week tijd verschrikkelijk veel moeten reizen en dat heeft zo zijn aanslag op hem. Even op en neer naar China voor de Italiaanse supercup en dan vrijwel gelijk weer door voor een uitwedstrijd in Rome. Wat dat betreft is het fijn dat Napoli 3 thuiswedstrijden op rij speelt. Het is ook wel lekker dat Milano met Slot een trainer heeft die ook zijn arbeid rust verhouding goed in de gaten houdt. Over het algemeen zal Milano altijd in de basis staan tenzij er heel bewust word gekozen om meerdere basisspelers rust te geven en er met een soort B team word gespeeld. Heel even lijkt dat ook het geval voor de Champions League wedstrijd tegen Young Boys. Maar Milano wil juist die Champions League wedstrijden spelen. Dus staat hij ook gewoon in deze wedstrijd weer aan de aftrap. Opnieuw laat hij zijn klasse zien voor de aanwezige supporters. Na 16 minuten spelen opent hij de score en na 61 minuten heeft hij een hattrick te pakken. Dit is voor Slot het moment om hem te wisselen. Dit zorgt er voor dat we dus ook al vrij vroeg thuis kunnen zijn. Milano staat vlak na de wedstrijd fris en fruitig de pers te woord en slechts een half uur na de wedstrijd zitten we in de auto op weg naar huis. De supporters hebben een geweldige avond gehad want er is met 9-0 gewonnen. Een monsterscore.

 

3 dagen later staat de volgende thuiswedstrijd alweer voor de deur. Een kraker tegen AC Milan. Vooraf worden we opgeschrikt me het nieuws dat de opa van Milano een hersenbloeding heeft gehad en dus is opgenomen in het ziekenhuis. anderhalf uur voor de wedstrijd regelt Milano dus nog een privévliegtuig voor zijn moeder zodat ze zo snel mogelijk naar Nederland kan. Zelf was hij ook heel graag gegaan maar hij kan toch heel weinig doen. In het stadion heb ik contact met zijn oma in Nederland en tijdens de warming up kan ik hem het seintje geven dat zijn opa bij kennis is en aanspreekbaar is. In gebarentaal laat ik hem dat weten en je ziet gelijk een beetje opluchting en ontspanning op zijn gezicht komen. Toch zie je tijdens deze wedstrijd dat Milano niet helemaal met zijn hoofd bij het voetbal is. Dat is natuurlijk ook niet gek. AC Milan komt na 56 minuten spelen op 0-1 en dus is er werk aan de winkel. Al vrij snel word de achterstand ongedaan gemaakt als Milano bij een voorzet van rechts een bal heel bewust laat lopen voor Kvara die bij de 2e paal simpel binnen kan schuiven. Het blijft bij 1-1 maar dat lijkt Milano een zorg te zijn. Wat gehaast bedankt hij het publiek en heb ik toestemming gekregen om dicht bij de kleedkamer voor hem klaar te staan. Er is een facetime verbinding waarin zijn opa laat merken dat het naar omstandigheden goed met hem gaat en dat hij waarschijnlijk lichamelijk moet herstellen in een revalidatie centrum. Milano voelt zich schuldig dat hij niet in de buurt kan zijn want al hij ophangt komt er wel emotie bij hem los. Zitten op de grond met zijn hoofd tussen zijn knieën komt het er uit. Slot komt nog naar hem toe of hij het met de groep mag delen zodat ze ook weten wat er speelt. Milno geeft aan dat fijn te vinden en pakt niet veel alter zijn spullen om richting huis te gaan. Slot geeft hem nog een dag vrij zodat Milano deze gebeurtenis even kan verwerken. 

 

Milano is een dag later vrij rustig. Dit is de keerzijde van het voetbal. Je maakt heel veel mooie dingen mee maar je moet ook mooie en minder mooie dingen in familie sfeer op een afstand mee maken. Als het echt ernstig is dan weet Milano ook wel dat hij direct naar Nederland kan maar dat is op dit moment niet aan de orde. Wel vraagt Milano de club om 3 dagen vrij zodat hij wel even naar zijn opa toe kan. Er staat dan wel een bekerwedstrijd tegen Empoli op het programma maar Slot laat vrijwel gelijk weten dat het wat hem betreft prima is.  Het geeft Milano in ieder geval een hoop rust.

 

Met het hoofd toch weer leeg start Milano gewoon weer in de basis tegen Sevilla. Het word opnieuw een doelpuntrijk duel in de Champions League. Miretti maakt er binnen een kwartier al 1-0 van en ongeveer 10 minuten later straft Milano een fout van de doelman af. Porro geeft een lange bal van achteruit en de doelman schat die bal helemaal verkeerd in. Milano kan er simpel langs en schuift de bal in het lege doel voor de 2-0. In de 2e helft loopt het team uit naar een 4-0 voorsprong als Milano dan toch voor het slotakkoord zorgt. De steekbal is goed. De loopactie ook en opnieuw kan Milano om de doelman die hem moet laten gaan en opnieuw is het raak en bepaald Milano de eindstand op 5-0.

 

Sampdoria uit. Een dag voor deze wedstrijd nemen we al even afscheid van elkaar want we zullen elkaar een aantal dagen niet zien. Milano gaat na de wedstrijd gelijk door naar Nederland en komt pas woensdag avond weer terug. Sinds dat Milano buiten kennis is geweest tijden een interland wil ik elke seconde van zijn wedstrijd zien. Als het niet in het stadion is dan zeker op tv. Eigenlijk plan ik daarom op wedstrijd dagen ook helemaal niks. De gedachte dat ik hem niet zie en dat er dus wat kan gebeuren maakt mij erg onrustig en daarom wil ik op wedstrijd dagen mijn eigen ding kunnen doen. Napoli lijkt het rustig aan te doen in deze wedstrijd maar als ze even aan zetten is het ook snel gedaan. in de 39e minuten maakt Anguissa de 0-1 en in de blessuretijd van de 1e helft maakt Singo de 0-2. 6 minuten na rust is ook Milano weer trefzeker. uit een vrije trap van Porro komt Milano tussen 2 verdedigers in gewoon hoger en kopt hij hard raak . Na een uur word hij naar de kant gehaald en weet ik dat het goed is. Ik kijk de wedstrijd dan ook niet af en zie op mijn telefoon een melding dat het uiteindelijk 1-4 is geworden. Milano reist niet met zijn teamgenoten mee terug naar Napels maar gaat direct na de wedstrijd naar Nederland. Voor zijn vlucht hebben we nog wel even contact en vraag ik hem om zijn opa en oma een dikke knuffel te geven. 

 

 

 

-----------

 

@Marius natuurlijk tellen de prestaties op het veld maar het leven naast het veld is belangrijker

 

@19CH98 Milano is in dit geval meer dan alleen voetballer en dus ook een grote speler buiten het veld

 

@ElMarcos Uiteindelijk denk ik wel dat als het leven buiten het veld goed gaat en je mooie dingen kunt doen dat uiteindelijk ook bijdraagt en goede resultaten

 

@Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[Marius]

Drukke periode voor Milano met veel wedstrijden op korte tijd, maar hij blijft het voortreffelijk doen.

[ElMarcos]

Sportief gaat het goed, maar wat Milano buiten het veld doet is misschien nog wel indrukwekkender. 

[mattihamstra]

 

Even terug naar Nederland. Niet voor even rust of zomaar iets leuks. Mijn opa , de man die voor mij toch als een soort vader is heeft een hersenbloeding gehad en ik wil in dit geval gewoon even dicht bij hem zijn om met eigen ogen te kunnen zien hoe het met hem gaat. Mijn opa is een taaie. Ik had al gezegd dat ik alles voor hem wil regelen zodat hij de beste zorg krijgt maar dat weigert hij. 'Ik moet gewoon zo behandeld worden als iedereen.' En dus kiest mijn opa er voor om intern te gaan revalideren. Dat betekend dat hij voor zolang het nodig is in een revalidatie centrum verblijft. Mijn moeder zal de komende tijd bij mij oma verblijven en daar ben ik blij om. Dan is mijn oma ook niet alleen en hebben ze allebei ook afleiding van elkaar. Mijn opa staat er zo positief in en wil het liefst gelijk beginnen met oefeningen doen maar alles op zijn tijd. Het zou misschien wel maanden kunnen duren voordat hij weer echt voor langere tijd op eigen benen kan staan en lopen. Zelf heeft hij daarvoor al een mooi streefdatum voor uitgekozen. 'Op jullie bruiloft ben ik weer helemaal de oude.' Van binnen betwijfel ik dat maar uiteraard laat ik merken dat ik hem daarin support. Tot die tijd moet ik de belofte doen om de dromen die ik heb waar te maken. Kampioen worden , Champions League finale halen en winnen en met het Nederlands Elftal Europees Kampioen worden. Of ik ook alles win kan ik niet beloven maar dat ik meer dan mijn uiterste best doe wel.

 

Door het bezoekje aan mijn opa moet ik wel de bekerwedstrijd tegen Empoli laten schieten. Vooraf dacht iedereen wel dat het kon maar eenmaal thuis zie ik toch dat de jongens het lastig hebben. Heel even twijfel ik nog om vanaf het vliegveld richting het stadion te gaan om die jongens te steunen maar het is verstandiger om lekker naar huis de gaan en daar Angelia en Sydney een knuffel te geven. Uiteindelijk winnen de jongens met 3-1 na verlenging. 

 

Een dag later meld ik me weer op het trainingscomplex van de club. Arne Slot wil dat ik even bij hem langs kom op kantoor en vraagt me daar hoe mijn bezoek aan Nederland was. Ik vertel hem dat het goed is dat ik met eigen ogen heb gezien hoe mijn opa er aan toe is en dat het ook voor een stukje rust zorgt. Wat mij betreft ben ik klaar voor de komende wedstrijden en dat ik een extra motivatie heb richting de beslissende fase van het seizoen. Dat ik er klaar voor ben bewijs ik in de uitwedstrijd tegen Torino. We spelen als team niet heel grootst en een aantal spelers lijken een beetje vermoeid te zijn. Dat is tenminste wel de indruk die ik krijg. Nou kan dat natuurlijk ook komen dat we binnen 40 minuten al een redelijk veilige marge hebben. Na 10 minuten weet ik de assist te leveren op een knappe goal van Zielinski en in de 37e schuif ik vanuit een lastige hoek de bal tegen de touwen. Uiteraard draag ik deze treffer op aan mijn opa. Op dat moment heb ik geen idee of hij de wedstrijd wel kan zien maar na de wedstrijd kijk ik op mijn telefoon en heb ik een filmpje van mijn moeder gekregen. Opa heeft de wedstrijd wel gezien en het was zelfs voor het eerst sinds zijn hersenbloeding dat hij echt emotioneel was. Misschien was dat ook wel het moment dat het er een keer uit moest komen. 

 

Voor de kwartfinale van de beker is er hoog bezoek aanwezig. Eigenaar van Rocnation Sports heeft deze wedstrijd uitgezocht en zijn naam is Shawn Corey Carter. Voor de meeste mensen beter bekend onder de naam Jay-z. Hij is samen met zijn vrouw , kinderen en een paar vertegenwoordigers van het management hier om zaken te doen. Het siert ze wel dat ze mij via mijn vader op de hoogte brengen van hun bezoek en dat ze me voor de wedstrijd verder met rust laten. Het is ook wel een mooi affiche want we spelen de kwartfinale tegen Juventus. Ik vraag Angelia of ze in het stadion is en na de wedstrijd op me wilt wachten. Ik heb namelijk een kleine verassing voor haar. Op de club regel ik nog een aantal shirts voor de kinderen van Jay-z , zijn vrouw en natuurlijk ook voor hem zelf en nog een shirt die ze op hun kantoor kunnen ophangen met Rocnation Sports op de achterkant. De afgelopen weken is het voor mij wel duidelijk geworden dat ik me graag bij hun management aan sluit. Ze zullen vooral de zaken die weinig met het voetbal te maken hebben regelen en mijn vader blijft zich bezig houden met de zaken rond het voetbal. Voor mij staat er eerst nog iets belangrijkers op de agenda en dat is de wedstrijd zelf. Tegen Juventus hoeft niemand van ons gemotiveerd te worden. Maar toch starten we in mijn ogen niet goed. We geven een aantal grote kansen weg en mogen blij zijn dat het in de openingsfase 0-0 blijft. Wel merk ik dat we hoe langer de wedstrijd duurt we steeds iets meer grip krijgen en dan is er geen houden meer aan voor de tegenstander. Na 35 minuten spelen en nadat ik al een keer de paal heb geraakt is het Singo die ons op 1-0 schiet. Tegen Juventus lijkt het publiek ook altijd net iets harder te juichen en lijkt het af en toe net alsof de Vesuvius weer tot leven komt. Het went ook niet als speler. Elke keer als die mensen op de tribune uit hun dak gaan doet het wat met me. Daarom wil ik ze ook maar wat graag iets terug geven voor hun onvoorwaardelijke steun. Juventus begint overigens erg goed aan de 2e helft en we komen er eigenlijk niet uit. Het is wachten op de 1-1 maar in een omschakel moment slaan wij opnieuw toe. Malacia is er over links doorheen en geeft de bal eigenlijk iets te gehaast voor. Ik trek een sprint in een sprint en moet nog naar de bal glijden om er bij te komen. Ik schamp de bal met mijn noppen maar de doelman was al onderweg om de voorzet op te pakken. Ik zie de bal tegen de touwen rollen en opnieuw komt er een vulkaan tot uitbarsting 2-0. Ik kan zelf nog net de paal ontwijken en vier dan het feestje met mijn medespelers en zweep vervolgens de supporters nog een keer extra op. Die 2-0 lijkt een serieuze tik te zijn voor Juventus en we nemen de controle weer over. In de 74e minuut kopt Kim nog een hoekschop binnen en krijg ik een staande ovatie als ik naar de kant word gehaald. Een kwartier voor tijd is de wedstrijd gespeeld en gunt Slot me een klein beetje rust. Uiteindelijk word er gewonnen met 4-1.

 

Na een aantal interviews kan ik eindelijk richting de box waar Jay-z met zijn entourage zit maar niet voordat ik Angelia uit de box heb gehaald waar de spelersvrouwen de wedstrijden kunnen bekijken. 'Kom schat we blijven nog even in het stadion maar vandaag ga jij iemand ontmoeten waar jij enorm fan van bent.' 5 minuten later staat mijn vader mij op te wachten voor de skybox waar alles officieel moet gaan worden. De deur gaat open en even iets het stil. Ik voel me behoorlijk bekijken maar zelf ben ik ook even sprakeloos. De aura die er om die 2 supersterren hangt werkt heel even verstikkend. Ook Angelia is er stil van maar dan hoor ik naast me heel zachtjes . 'omg Mil, is dat.....' Maar voor dat Angelia haar zin fluisterend af kan maken is het Jay-z die de stilte verbreekt. 'Yo man! That was a good game with a very very good goal.' Ik bedank hem voor het compliment en zeg hem dat ik wat cadeautjes bij mij heb. Ik begin natuurlijk met het geven van de shirts aan de kinderen. Dan geef ik een shirt aan Beyoncé en als bedankje krijg ik een knuffel van haar. Dat kan dus ook op het lijstje van bijzondere momenten worden afgestreept. En dan geef ik een shirt aan Jay-z. Al vrij snel worden er zaken besproken die eigenlijk al bekend waren. Hun zullen vooral de social media en sponsordeals met de daarbij behorende afspraken regelen en daarvoor krijg ik speciaal een manager aangesteld die ervoor moet zorgen dat alles soepel verloopt en dat ik op de hoogte ben van eventuele campagnes of evenementen waar ik mijn gezicht moet laten zien. Tot slot ligt er nog een contract voor mijn neus van Amazon Prime. Amazon is natuurlijk een sponsor die aan Napoli is verbonden en die willen maar wat graag een documentaire over mij maken. 1 van de taken waarop ze al vooruit liepen maar ik denk dat het goed is om de buitenwereld te laten zien dat er meer speelt in het leven van een voetballer dan alleen maar voetbal. Wel is er 1 afspraak heel duidelijk. In mij huis word er niet gefilmd en mijn kind word niet in beeld gebracht. Dat is geen probleem en vanaf dat moment gaan eigenlijk de camera's al draaien. De ondertekening van mijn contract word vastgelegd en Jay-z heeft een shirt van mij achterste voren aan. Uiteraard word dit moment officieel gemaakt met het shirt dat ik heb laten bedrukken met Rocnation sports achterop. 

 

Ondertussen zijn Angelia en Beyoncé ook met elkaar in gesprek en lijkt het tussen die 2 wel te klikken. Als we eenmaal onderweg naar huis zijn kan Angelia eigenlijk pas beseffen wat er net is gebeurd. 'Dit is toch eigenlijk bizar Mil? dat ik net over onze bruiloft heb zitten praten met freaking Beyoncé. Niemand gaat dit geloven.' Eigenlijk als ik heel eerlijk ben is het allemaal ook een beetje onwerkelijk. Het ene moment zit je in een revalidatie centrum om je opa te supporten omdat hij een lastige tijd tegemoet gaat en het volgende moment sta je oog in oog met 2 supersterren en sta je bij 1 van die 2 onder contract. Misschien is het daarom ook juist wel goed dat we een druk schema hebben en dat ik er niet al te veel bij stil kan staan. Tegen de tijd dat ik dat wel kan ben ik er waarschijnlijk allemaal al aan gewend. 1 ding hebben we buiten het contract afgesproken en dat is dat er kaartjes klaar zullen liggen voor elke hele grote wedstrijd die ik speel zolang ik onder contract sta. Maar dat lijkt me slechts een kleine moeite. 

 

 

-------------------------------

 

@Marius ondanks alles wat er buiten het voetbal speelt blijft milano nog steeds doen wat echt belangrijk is. Leveren voor de mensen die grof geld neerleggen om napoli te zien spelen.

 

@ElMarcos Buiten het veld kan Milano zijn steentje bijdragen maar uiteindelijk zal hij toch altijd afgerekend worden op wat er binnen de lijnen gebeurd

 

@19CH98 @Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[Marius]

Een ontmoeting met Beyoncé ... dat had ik even niet zien aankomen  

[19CH98]

Complimenten voor de creativiteit van je novelle, keer op keer verzin je weer opvallende zaken buiten de lijnen

[ElMarcos]

Milano is heerlijk bezig op het veld en gaat daar buiten door een absolute rollercoaster aan emoties. 

[mattihamstra]

 

Het is knap hoe Angelia door mij nieuwe deal met ROC omgaat met het feit dat ze ook een deal van haar privéleven op geeft. Er word namelijk al gefilmd vanaf het moment dat we in de auto terug gaan naar huis. In de auto kijken we in vogelvlucht terug op de tijd samen en dat het toch bizar is wat we allemaal samen mogen mee maken. Deze deal moet een nieuwe hoofdstuk zijn in ons leven en richting onze bruiloft. Ook daar zal een camera team bij zijn om alles vast te leggen. Eenmaal thuis is ook echt thuis. Daar laten we eigenlijk geen camera´s toe tenzij we dat afspreken. Onderweg zal ik eigenlijk altijd een camera op mijn neus hebben en ook rondom het trainingsveld en tijdens de wedstrijden zal ik gevolgd worden. Misschien klinkt het raar maar ik heb eigenlijk zelf het gevoel dat er vrij weinig veranderd. Ik heb al langer de camera´s op mij gericht. 

 

Ik kan me eerlijk gezegd ook niet echt druk maken om hoe alles er uit komt te zien. Het leven is zoals het is en dat zal in deze documentaire niet anders zijn. Natuurlijk is het mooi als het een sprookjes einde krijgt en ik met zowel club als land alles weet te winnen met als kers op de taart de bruiloft maar zo werkt het leven niet. Qua wedstrijden starten we in ieder geval wel op een mooie manier. 10 dagen terug mocht ik de wedstrijd tegen Empoli nog laten schieten vanwege familieomstandigheden maar nu sta ik in de uitwedstrijd voor de competitie wel weer aan de aftrap. Waar het zonder mij erg lastig ging bezorg ik de ploeg vandaag toch vrij simpel de overwinning. Na 29 minuten spelen open ik de score als er en lange bal van achteruit komt. Even kijk ik wat de doelman doet maar die staat voor mijn gevoel in niemandsland. De bal daalt en ik laat deze op mijn voet ploffen. Het enige dat ik eigenlijk doe is richting geven. Met een stuit net achter de doellijn valt de bal in het netje en staat het 0-1. Slechts een paar minuten later is het opnieuw raak als ik op de goede plek sta om een rebound binnen te tikken. 0-2 en de wedstrijd word vrij zakelijk met weinig energie uitgespeeld. 

 

Voor de thuiswedstrijd tegen Sassuolo krijg ik erg goed nieuws. Het gezin dat ik naar Amerika heb gestuurd laat weten dat de behandeling aan lijkt te slaan en dat er langzaam maar zeker verbetering is. Er worden zelfs al plannen gemaakt voor een terugkomst naar Napels. Natuurlijk ben ik daar blij mee. Anders zou het misschien toch ook een beetje voelen als weggegooid geld al klinkt dat in een situatie als deze niet helemaal respectvol. Voor aanvang van de wedstrijd besluit ik om iets op mijn ondershirt te schrijven voor het geval ik scoor. Ik weet dat ze zullen kijken ondanks het tijdverschil. Het moet dienen als extra steuntje in de goede richting. Klinkt het trouwens raar als ik zeg dat ik over het algemeen niet heel veel aan de familie denk? Niet omdat ik het niet zou willen maar simpelweg omdat er weinig tijd is en daarbij gebeurd er rondom mij ook het nodige. Sassuolo maakt het ons overigens erg lastig in de 1e helft. Hoewel we nog wel op 1-0 komen als ik een lange bal weet door te koppen en Kvara slim is doorgelopen om het af te maken. Echt lang kunnen we niet van die voorsprong genieten want vanaf de aftrap is het praktisch alweer gelijk en kunnen we opnieuw beginnen. Ik word aardig in bedwang gehouden maar in de blessuretijd van de 1e helft krijg ik net iets te veel ruimt. Singo kan de bal terug leggen op de zestien en met een geweldige precisie schiet ik de bal hard tegen de touwen. Ik krul de bal nog precies om 2 verdedigers waardoor de doelman eigenlijk geen kans heeft 2-1. We kunnen moeilijk tevreden zijn met het spel maar toch staan we voor. Het is iets wat regelmatig terug lijkt te komen. Toch neem ik het woord. 'Boys als we voor alle prijzen willen gaan blijven we hier niet steeds mee weg komen. Zeker niet in de Champions League.' Na rust is het spel nog niet veel beter maar het verschil is wel dat we verdedigend helemaal niks meer weg geven. En dan weten we ook dat er vanzelf die kans komt. Ruim een kwartier voor tijd beslissen we het duel met de 3-1 van Porro. Een paar minuten later maak ik mijn 2e van de wedstrijd. Een lang bal waar Kvara achteraan gaat maar de doelman is er eerder bij. De bal komt echter voor mijn voeten en ik dump de bal in het legen doel van een meter of 30. 4-1 en uiteindelijk dus een vrij eenvoudige overwinning. Bij mijn eerste goal was ik vergeten om het shirt te laten zien maar ik doe het bij de 2e uiteraard wel. Na de wedstrijd word ik op weg naar huis opnieuw gebeld. Ze bedanken me voor mijn steun en ik laat weten dat zoiets het minste is wat ik kan doen. Ik beloof ze dat als ze terug komen dat ze altijd toegang zullen hebben tot de familiebox in het stadion zolang ik hier speel. 

 

Een paar dagen later staat er voor mij een mooi duel op het programma. Uit tegen Bologna en daarmee tref ik mijn oude club. door de documentairemakers word mij naar dit duel gevraagd. 'Het zal altijd bijzonder blijven om terug te komen bij de club die mij de kans heeft gegeven om naam te maken in de Serie A. Niet zozeer vanwege de spelers die er nu spelen maar maar vanwege de mensen achter de schermen en de supporters. Dat zijn vaak de mensen die bij de club blijven en ik zal vooral met de mensen achter de schermen een band blijven houden. Tuurlijk vergeet ik de supporters niet maar als ik de winnende maak zullen ze een stuk minder van mij houden als is dat dan maar tijdelijk.' 

Opnieuw spelen we een beroerde eerste helft en gaan we met 0-0 rusten. Na rust doen we er wel een tandje bij mede door de instructies van Slot en gaat het ook beter. We komen iets makkelijker tot kansen en komen gelukkig nog net binnen een uur op voorsprong. Anguissa breekt de ban en die treffer komt echt op het juiste moment 0-1. Bologna voelt ook wel aan dat wij niet sterk genoeg zijn om een grote uitslag neer te zetten en dus nemen ze het risico om voor in ieder geval een puntje te gaan. Dat komt ze duur te staan. In de 71e minuut is het een lange bal en ben ik weg. Ik heb nog wel een verdediger bij me maar ik weet dat ik sneller ben. Ik wil de bal meenemen met mijn hoofd en word door een schoen geraakt. Ik voel de pijn en voel het verder over mijn gezicht ook warm worden. Ik schuif de bal langs de doelman en zak dan in elkaar omdat het toch behoorlijk wat pijn doet. Ik voel met mijn hand wat de schade is voor ik het door heb is mijn hand rood van het bloed. Ik ben goed geraakt en er word dan ook gekozen voor een wissel. Op dat moment gebeurd er iets in het stadion waar ik nog lang aan terug zal denken. Ik krijg een staande ovatie van het hele stadion en terwijl de verzorgder een doek voor mijn gezicht houd bedank ik de supporters van Bologna voor hun steun in deze situatie. Het blijft bij 0-2 maar die staande ovatie is mij zoveel meer waard dan de 3 punten van vandaag.

 

Het is al vrij snel duidelijk dat het niet een wond is die heel lekker zit voor een masker. Zelf had ik om een masker gevraagd om de wedstrijd tegen Bari te kunnen spelen maar dat kan ik wel vergeten. De wond is gehecht en dat is in dit geval het probleem. Als het gelijmd was had ik met wat risico kunnen spelen maar dat is dit keer echt uitgesloten. Vanaf de tribune kijk ik dus toe hoe mijn ploeggenoten het tegen Bari doen. Eigenlijk komen ze geen moment in de problemen en hoef ik me ook niet heel druk te maken. Ik kan al vrij snel redelijk ontspannen naar de wedstrijd kijken en zie hoe er met 5-0 word gewonnen. Er zijn zelfs jongens die vroeg worden gewisseld met het oog op de Champions League wedstrijd tegen Leipzig. Voor die wedstrijd staat voor mij nog een vraagteken. Slot is heel eerlijk. 'Ik ga er niet van uit dat wij daar dik zullen winnen of verliezen en dat alles dus nog open ligt voor de return. Milano is daarin harder nodig dan in de heenwedstrijd dus het zou zomaar eens kunnen zijn dat wij hem daarin wat extra rust gaan geven om zo die wond wat meer tijd te kunnen geven om goed te helen.' 

 

 

 

---------------

 

@Marius verassing  nieuw management met heel veel nieuwe mogelijkheden en deuren om te openen

 

@19CH98 thanks. wat er binnen de lijnen gebeurd is vooral wat er in het spel gebeurd. Daar buiten probeer ik het zo leuk mogelijk te houden

 

@ElMarcos hoewel je niet echt kan spreken van een dal gaan zoals je zelf al zegt de emoties met pieken en dalen

 

@Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[19CH98]

Een mooie periode helaas niet op de gewenste manier kunnen afsluiten. Hopelijk valt de schade mee. 

[Marius]

Jammer van de blessure, zeker gezien de vorm waarin Milano zit.

[ElMarcos]

De blessure is balen, want Milano was lekker in vorm zeg!

[mattihamstra]

 

Waarom hebben we Milano aan onze sporters toegevoegd. Sowieso willen we onze markt gaan verbreden door spelers aan ons te binden die Europees actief zijn. Dat kunnen voetballers zijn maar ook atleten die andere sporten uitoefenen. Na Kevin De Bruyne en Romelu Lukaku en zeker ook nog een aantal andere voetballers kunnen we toch wel zeggen dat Milano de 3e big fish voor ROC is. We waren al een tijdje met hem bezig maar hij wou op een gegeven moment rust aan zijn hoofd omdat er behoorlijk wat speelde rondom zijn persoon. De grote baas was er van overtuigd dat we hem die rust moesten gunnen en dat hij vanzelf in zou zien dat de keuze voor ROC de juiste zou zijn. Uiteindelijk is dat dus ook gebeurd. De mogelijkheden met Milano zijn bijna grenzeloos. Na het WK waarin Amerika 1 van de gastlanden was is de aandacht rondom zijn persoon enorm gegroeid en vooral in de Amerikaanse markt liggen de kansen commercieel voor het oprapen. Vandaar ook dat wij ook gelijk een documentaire wouden maken waarin zijn leven word gevolgd. Wij zijn er van overtuigd dat het een succes gaat worden ongeacht wat er met Milano ook gebeurd. Milano is in Napels natuurlijk al een superster maar heeft misschien nog net die Champions League titel nodig om wereldwijd een grote ster te zijn. Het zou natuurlijk prachtig zijn als dat allemaal samenkomt met die documentaire maar in eerste instantie gaat het vooral om zijn geluk en zijn gezondheid. 

 

Die gezondheid heeft toch wel weer een tik gekregen met een behoorlijke snee onder zijn oog. Daardoor moest hij al een wedstrijd in de Serie A missen maar mist hij ook de wedstrijd tegen Leipzig in de Champions League. Hoewel Milano nog wel meereist met het team en de avond voor de wedstrijd om de partijvorm na alles mee doet neemt hij voor de wedstrijd toch plaats op de tribune. Het is mooi om te zien hoe intens hij ook als hij niet speelt het voetbal beleefd. Op de tribune stel ik hem tussendoor een aantal vragen. ´Je moet het zien als de Olympische Spelen voor Amerikanen. Dat is HET toernooi en voor voetballers is dat op clubniveau de Champions League met als voordeel dat je elk jaar een kans hebt. Napoli is nooit echt een favoriet geweest om dit toernooi te winnen maar de afgelopen jaren komen we steeds dichterbij. Zeker nu in de knock out fase kan ik me dan maar moeilijk inhouden. Dit zijn de wedstrijden waar je het als voetballer voor doet dan is het zuur om op de tribune te moeten zitten.´ Na 90 minuten lijkt Napoli al met 1 been in de volgende ronde te staan. Met een 1-3 eindstand kan de klus in eigen huis geklaard worden en uiteraard hoopt Milano daar weer van de partij te zijn. 

 

Dat we niet mogen filmen binnen de muren van zijn huis is zonde. Het levert namelijk een geweldig shot op. Het uitzicht op het stadion vanuit de ene kant van zijn tuin en aan de andere kant de horizon met de golf van Napels dat over gaat in de Tyrreense Zee.  Voor de thuiswedstrijd tegen Hellas Verona is Milano opgetogen. Hij mag weer starten en ondanks dat hij al ontelbare wedstrijden heeft gespeeld en ook belangrijkere wedstrijden dan deze is het toch alsof je een kind zijn favoriete snoepje geeft. Of Milano er zin in heeft hoef ik dus niet meer te vragen en anderhalf uur later laat hij dat nog maar eens zien. Tot 2 keer toe wijst hij Napoli naar de goede weg door de 1-0 en de 2-1 voor zijn rekening te nemen dat er uiteindelijk vrij eenvoudig met 4-1 word gewonnen is vooral voor de trainer lekker zodat hij onder andere Milano vroeg naar de kant kan halen.

 

Als ik documentaire maker was geweest en we besluiten om alsnog de documentaire in meerdere afleveringen te brengen heb ik voor 1 aflevering te titel al klaar. Milano tegen Leipzig. Een week eerder liet hij al weten dat dit het toernooi is om jezelf te laten zien en dat doet hij in de return op een geweldige manier. Er word met 3-1 gewonnen en hij neemt met een hattrick de doelpunten van Napoli voor zijn rekening. Dit zijn de wedstrijden die ze via CBS ook in Amerika zien dus het is natuurlijk ook kassa voor ons als hij die zender wat vaker te woord gaat staan tijdens zulke avonden. Met Thierry Henry , Jamie Carragher en Micah Richard hebben ze bij CBS er voor gezorgd dat tijdens de Champions League voetbal liefhebbend Amerika is afgestemd. Met Kate Abdo hebben ze ook een presentatrice die meerdere talen vloeiend spreekt en dus word er in het Italiaans gevraagd wat Milano van de wedstrijd vond. Wat ik zo goed vind is dat Milano razendsnel kan schakelen. 'Laten we er niet omheen draaien en het makkelijk houden zodat jullie het niet hoeven te vertalen voor jullie kijkers en gewoon overgaan naar het Engels.' Om dan vervolgens 2 meter verderop een interview in het Nederlands te geven en uiteindelijk nog Italiaanse en Duitse pers te woord te staan in pak hem beet 15 meter lengte. Enigszins verbaasd vraag ik hem hoe het komt dat hij zoveel talen spreekt. 'Ik heb de Italiaanse als Nederlandse nationaliteit , Mijn vriendin is Duits en Engels moet je toch als voetballer wel onder de knie hebben. Zo moeilijk is het allemaal niet. Het is niet zo dat je het echt leert maar je pikt het op den duur ook gewoon op en gaat een taal ook begrijpen. Dat is tenminste hoe het bij mij is.'

 

Over de vorm van Milano hoeven we het eigenlijk niet te hebben en die blijft in de maand Maart geweldig. Zo word er met 5-1 gewonnen van Cremonese en is Milano opnieuw belangrijk. Hij weet niet alleen te scoren maar levert ook nog een assist. In de thuiswedstrijd tegen Parma word er met 4-0 gewonnen en is het opnieuw 2 keer raak. Ook tegen Genoa thuis word er vrij simpel gewonnen met 4-1 dit keer is het aandeel van Milano wat bescheiden met slechts een assist. Waar na deze wedstrijd veel spelers uitvliegen voor interlands geld dat voor Milano niet. Hij vliegt wel naar Nederland met Angelia en Sydney maar niet om zich te melden bij het Nederlands Elftal. Bondscoach Peter Bosz heeft gemeld dat er een besloten trainingskamp zou zijn maar in werkelijkheid geeft hij de spelers gewoon een week vrij. Een slimmigheidje zo richting de fase van het seizoen dat de prijzen verdeeld gaan worden. Volgens Milano is het voor de bondscoach al lang duidelijk hoe hij wilt gaan spelen en met welke spelers hij dat wil gaan doen dat oefenwedstrijden eigenlijk onnodig zijn in deze fase. Straks voor het EK is er nog tijd zat om te finetunen. Het is voor Milano een goed moment om tijd door te brengen met zijn familie en in het bijzonder zijn opa. Het is mooi om te zien hoe de mens Milano is in de buurt van zijn familie. Als voetballer is het een roofdier en hij is bijna het tegenovergestelde in de buurt van zijn naasten. 

 

 

 

----------

 

@19CH98 2 wedstrijdjes toekijken is soms zo erg nog niet als je op deze manier terug komt in de ploeg

 

@Marius Helaas wel een kleine tussenstop maar dat heeft niks met de vorm van milano gedaan

 

@ElMarcosDe vorm is gelukkig gebleven.

 

@Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[Marius]

Fijn dat Milano van wat rust kan genieten. Zo geraakt hij hopelijk niet te vermoeid en kan hij zijn hoogvorm gewoon doortrekken.

[mattihamstra]

 

Die verkapte rust tijdens de interlandbreak is wel even goed geweest. April is namelijk al druk zat met 2 wedstrijden in de halve finale van de beker tegen AC Milan , de kwartfinale van de Champions League tegen Aston Villa en hopelijk nog meer maar ook gewoon nog de Serie A waar we beginnen met een uitwedstrijd tegen Inter. Ondertussen is trainer Slot ook duidelijk geweest naar mij. Het is onmogelijk om alles te gaan spelen als we onze doelstellingen willen behalen. Maar uiteraard ben ik eigenwijs. Ik ben door de geringe speeltijd van Di Lorenzo eigenlijk gewoon de aanvoerder van de ploeg en ik vind dat het team mij nodig heeft. Stel me gewoon elke wedstrijd op en als het kan vind ik het prima als ik word gewisseld. 

 

Met een aantal lastige wedstrijden weet ik in mijn achterhoofd ook wel dat ik op deze manier toch veel ga spelen. Het is voor mij iets waar ik mee om moet zien te gaan. Misschien moet ik soms ook een beetje doseren tijdens wedstrijden. Niet altijd maar die hoge druk en pressing spelen maar soms een tegenstander heft gevoel geven dat ze op kunnen bouwen. Niet altijd maar in het strafschopgebied komen voor een mogelijke kans maar misschien maar een paar momenten uitzoeken om in stelling gebracht te worden. Normaal gesproken wil ik altijd in de buurt van een mogelijke goal zijn maar nu wil ik een tegenstander af en toe in slaap sussen. Tegen Inter zullen mijn directe tegenstanders heel lang denken dat ze me onder controle hebben. Slot is er ook niet echt gerust op en roept me na een uur spelen langs de zijlijn nog bij hem. 'Wat is er aan de hand? Dit is niet de Milano die ik gewend ben.' Ik vraag hem om mij te vertrouwen en 9 minuten later betaal ik dat vertrouwen terug. We zijn er door over links maar ik bemoei me eigenlijk niet echt met de aanval. De bal word terug getrokken tot een meter of 7 buiten het strafschop gebied en dan loop ik tegen de bal aan. Met een uiterste precisie deponeer ik de bal ik de verre kruising en krijg ik een heel stadion stil op het uitvak na. Ik maak het gebaar dat iedereen rustig moet blijven en dat ik altijd wel mijn momentje krijg. 10 minuten later word ik naar de kant gehaald en vraag ik nog even aan Slot wat de bedoeling is omdat de wedstrijd nog verre van gespeeld is. Slot wil het er niet op gokken en achteraf is het makkelijk zeggen dat hij het goed had gezien. ik word de matchwinner door de enige treffer van de wedstrijd te maken 0-1. Hoe maakt me in deze fase ook niet uit als er maar gewonnen word.

 

In de kwartfinale van de Champions League had ik veel verwacht maar een wedstrijd tegen Aston Villa toch zeker niet. Natuurlijk worden wij gezien als de favoriet in deze wedstrijd en dat is in deze fase van het toernooi misschien een beetje nieuw voor ons. Je merkt aan iedereen dat het anders is en dat we eigenlijk de hele wedstrijd niet onszelf zijn. Het is te gehaast en onzorgvuldig en het is een beetje alsof we tegen onszelf aan het voetballen zijn. Toch komen we wel op 1-0 en lijkt er weinig aan de hand. Zambo Anguissa schiet ons na 64 minuten op voorsprong en dan lijkt de buit binnen maar erg diep in blessuretijd krijgen we een enorme domper te verwerken als het in de 95e minuut 1-1 word. Letterlijk het laatste balcontact van de wedstrijd. We zullen in de return op vijandig gebied nog vol aan de bak moeten.

 

Het is toch wel een behoorlijke tik om op die manier toch nog gelijk te spelen maar ook met een 1-0 overwinning was er nog genoeg werk aan de winkel. Het helpt dan normaal gesproken ook niet mee dat AS Roma uit het tussendoortje is in dit tweeluik. Vooraf word er al gezegd dat we er misschien verstandig aan doen om een reserve team op te stellen omdat dit een wedstrijd is waarin je zomaar eens geblesseerd kan raken. Maar niets is minder waar. We spelen een geweldige eerste helft waarin we bij vlagen echt hoge school voetbal laten zien. Na 33 minuten spelen verlaten een aantal AS Roma supporters zelfs het stadion al. Het staat dan al 0-4 voor ons. Ik wist na 25 minuten voor de 0-2 te zorgen door op de goede plek te staan bij een voorzet van Kvara. Eigenlijk gaat na die 0-4 bij ons het vizier al op de return tegen Aston Villa en ik kan er dan ook niet mee zitten dat ik in de rust word gewisseld. De overwinning lijkt binnen. Na rust mag AS Roma nog een eretreffer maken maar verder dan dat komen ze niet 1-4 overwinning , vertrouwen kunnen tanken en rust kunnen pakken in de aanloop naar een volgende kraker.

 

Ik moet zeggen dat ik het trouwens altijd mooi vind om in Engeland te voetballen. Supporters dicht op het veld en wat het dit keer nog leuker maakt is dat we in een stadion spelen waar je normaal gesproken niet heel snel komt als je aan de Champions League denkt. Villa park is stijf uitverkocht en ze mogen dromen van een halve finale in dit toernooi. Dat ze deze kwartfinale hebben verdiend hebben we gemerkt in de eerste wedstrijd. Nu is het zaak dat we ons niveau wel houden. Het is opnieuw verschrikkelijk moeilijk. In de eerste helft loopt het weer van geen kant en bij vlagen lijken een aantal spelers de wanhoop al nabij. In de rust zet ik de boel flink op scherp. 'Het hoeft niet altijd maar naar voren. Zorgen dat we de bal gewoon in de ploeg houden en het tempo enorm hoog. Ook als we terug moeten. Er komt vanzelf een keer ruimte en dan slaan we toe. We hebben genoeg kwaliteit om geduldig te blijven maar doe dat dan ook.' De tijd vliegt in de 2e helft voorbij en er is eigenlijk maar 1 team dat aanspraak maakt op een overwinning. Zonder tot veel grote kansen te komen hebben wij bijna constant de bal en zijn we opzoek naar de voorsprong. In de 77e minuut denk ik eindelijk de ruimte te hebben voor een grote kans maar dan word ik geraakt op mijn hak en ben ik volledig uit balans. Het fluitje klinkt en ik zie de scheidsrechter naar de stip wijzen. Dit moet dan het moment zijn. Na nog wat overleg mag ik de bal neer leggen en is het de doelman die me uit mijn concentratie probeert te halen. Het duurt allemaal erg lang voordat ik mag maar ik blijf rustig. Ik blijf heel lang wachten op een beweging van de doelman en jaag de bal dan vol in de rechter kruising. De ontlading is gigantisch. Het uitvak is uitzinnig en ik word het vak echt ingetrokken als ik het feest met de supporters wil vieren. Dit moet ons voer het dode punt helpen. Maar in de 89e minuut barst het stadion uit haar voegen. Aston Villa flikt het opnieuw. Hun enige echte kans is raak omdat het schot van richting word veranderd 1-1. Iedereen lijkt zich op te maken voor een verlenging en daarin zijn wij mentaal natuurlijk de mindere. Aston Villa ruikt echter ook bloed en wil er op en erover. Dit zorgt er voor dat wij in blessuretijd nog 1 kans krijgen. Ik ontvang de bal aan de rechterkant van het veld en heb weinig tot geen steun. Ik ga maar lopen met de bal en hoop op een wonder. Ik vertraag een beetje en blijf sterk. Vanuit mijn ooghoek zie ik over links Kvara komen en als ik dicht bij het strafschop gebied kom breng ik de bal voor alsof het een schot is. Dat is de enige manier waarop ik Kvara kan bereiken. De bal gaat langs alles en iedereen en ik zie Kvara alls geven om bij de bal te komen. Het moment van stilte waarbij iedereen de adem inhoudt en dan de gigantische schreeuw van opluchting en euforie  bij onze supporters. Ik schreeuw het uit richting hun alvorens Kvara op mijn rug springt om het feestje te vieren. We zijn even met elkaar voordat de rest het feestje mee komt vieren inclusief de bank. 1-2 en dit moet toch echt de beslissing zijn. Aston Villa pompt de bal er nog een paar keer in maar we boeken hier echt een heel zwaarbevochten overwinning en staan in de halve finale van de Champions League. Avonden als deze en overwinningen als deze zijn zo verschrikkelijk lekker. Het ging zeker niet vanzelf en dat leek te komen door de favorieten rol. Wat dat betreft ben ik blij met Real Madrid in de halve finale. 

 

 

----------

 

@Marius rust was ook wel even nodig want het ging op de wedstrijd tegen AS Roma na niet vanzelf. en er komen nog een aantal zware wedstrijden aan

 

@19CH98 @ElMarcos @Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[Marius]

Heftige strijd met Villa, maar het belangrijkste is natuurlijk de kwalificatie voor de halve finale.

[19CH98]

Het scheelde niet veel maar je hebt de halve finale van de CL bereikt. 

[ElMarcos]

Milano blijft lekker zijn goaltjes maken en was enorm belangrijk voor het halen van die halve finale CL. Hij groeit uit tot de speler op de Europese velden. Heb je een screentje van zijn abilities? 

[mattihamstra]

 

Wat een zoen tegenwoordig al kan doen. Als publiek persoon moet je gewoon 2 keer nadenken voordat je zogenaamd iets spontaans en in euforie doet. Zeker als ook de hele wereld mee kan kijken. Als vriendin van Milano ben ik  toch ook benieuw hoe hij hierover denkt. 'Als man zijnde kan je he tin deze tijd gewoon niet maken hoe goed je bedoelingen misschien al zijn. Dan heb ik het nog niet eens over een zoen. Stel je voor dat ik met wat teamgenoten uit ga en ik geef een onbekende vrouw een knuffel waar weer een foto van word gemaakt. Voor mij stelt het niks voor maar de media pakt het op en jij vraagt je vervolgens af waarom ik er niks over heb gezegd. Of stel je voor dat zo'n vrouw vervolgens zegt dat ik haar seksueel heb geïntimideerd? Al krijg ik naar verloop van tijd toch gelijk dat ik niks heb gedaan ik heb dan al de nodige imago schade opgelopen waardoor ik als het ware toch altijd verlies in zo'n situatie.' Misschien is het een beetje zwart wit gezegd maar het laat voor mij zien waar hij als voetballer allemaal aan moet denken als hij zich in het openbaar bevind. 

 

Onze kleine is jarig maar Milano moet voetballen. Het is jammer dat we het niet op de dag zelf kunnen vieren maar wat weet een kind van 1 nou precies wanneer hij jarig is? Dus schuiven we de verjaardag net als de verjaardag van Milano op. Dat we de verjaardag van Sydney niet op de dag zelf kunnen vieren maakt Milano dubbel en dwars goed door uit bij Salernitana de matchwinner te worden door de enige treffer van de wedstrijd te maken. Het team heeft diep moeten gaan tegen Aston Villa en dat is terug te zien. In de 81e minuut staat Milano op de goede plek om de zo bevrijdende goal voor zijn team te maken 0-1 en meer moet er volgens Milano niet over gezegd worden.

 

Het moet een slopende serie zijn voor Milano en zijn teamgenoten. Voor de beker spelen ze een uitwedstrijd tegen AC Milan en dat is dan al de 4e uitwedstrijd op rij. In de wetenschap dat ze na deze wedstrijd nog 2 keer uit spelen en dan in 18 dagen tijd 6 uitwedstrijden hebben gespeeld is het niet gek dat er spelers vermoeid zijn. Milano zelf heeft zich ook wel een frisser en fitter gevoeld. Als hij thuis is dan is het dus ook echt uit rusten. AC Milan komt en vrij snel in de wedstrijd op voorsprong en er gebeurd iets wat ik nog niet eerder heb gezien bij wedstrijden van Napoli. Het lijkt er op dat Napoli het wel prima vind en de schade vooral wil beperken. Vlak na rust verdubbeld AC Milan de marge en met een 2-0 achterstand moet er toch wel iets gebeuren. Net als je denkt dat een aansluitingstreffer er niet meer in zit is daar toch weer Milano die echt geweldig voor zijn man komt bij een goede voorzet van Kvara 2-1 en dat geeft mogelijkheden voor de return thuis. 

 

Omdat Sydney en ik Milano erg weinig zien reizen we af naar Udine om Milano daar aan het werk te zien. Het is het idee van de club geweest om alle spelersvrouwen of vriendinnen bij deze wedstrijd aanwezig te laten zijn. Misschien dat het een boost geeft. Niet alleen voor deze wedstrijd maar zeker voor de wedstrijd die hierna volgt. Real Madrid uit. Milano is al een tijdje prima in vorm dus het zal vast niet komen door ons dat hij in de wedstrijd tegen Udinese toch vrij simpel aan zijn hattrick komt. Wij zitten vlak bij het veld en na het laatste fluitsignaal geeft Milano de bal aan Sydney en krijg ik met de camera's er dicht op een zoen. Alsof het een soort boodschap is van waar we het eerder over hebben gehad. Milano heeft alle tijd voor ons en daaraan merk je toch dat al het reizen hem ook niet in de koude kleren gaat zitten. 'Ik weet dat het er bij hoort maar de laatste weken zie ik jullie gewoon minder als dat ik graag zou willen.' Hij lijkt zich schuldig te voelen maar ik probeer dat snel van hem af te praten. Dat is nou eenmaal het leven waarvoor ik ook heb gekozen. Ga nu naar Madrid en maak daar ons en al die supporters trots.

 

De heenwedstrijd in de halve finale van de Champions League. Ik moet eerlijk toegeven dat ik behoorlijk zenuwachtig ben. Ik weet hoeveel Milano er voor over heeft om die Champions League finale te halen. Een paar uur voor de wedstrijd spreek ik Milano nog over facetime en ook hij is stiller dan dat hij normaal gesproken is. We hebben met de spelersvrouwen besloten om deze wedstrijd bij ons thuis te gaan kijken. Normaal gesproken word dit niet vaak gedaan maar dit is natuurlijk ook geen normale wedstrijd. Gelukkig merk ik al vrij snel dat ik niet de enige ben die zenuwachtig is. naarmate de wedstrijd dichterbij komt word het steeds stiller maar als de wedstrijd eenmaal op het punt van beginnen staat heerst er toch een opgewonden sfeer. De koppies van de jongens staan strak in de catacomben en ik ben maar wat trots dat Milano als aanvoerder het veld op komt. De opwinding die er vlak voor de wedstrijd was slaat er erg snel over in stilte. Real Madrid komt al heel snel op 1-0 door een treffer van Vinicius en dus beloofd het een loodzware avond te worden. ruim 20 minuten later staat de woonkamer op zijn kop. Wie anders dan mijn Milano heeft zojuist de gelijkmaker gemaakt en viert dit met een hartje richting de camera gevolgd door een handgebaar wat de letter A moet voorstellen. Het zijn zulke kleine dingen die me toch keer op keer laten beseffen dat ik erg blij mag zijn met man als Milano. 3 minuten later breekt er totale gekte uit als Kvara een vrije trap binnen ramt en voor de 1-2 voorsprong zorgt. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is word het kort daarop door diezelfde Kvara 1-3 en lijkt het een historische avond te worden in Madrid. De 2e helft is eigenlijk niet het kijken waard maar we zijn maar wat blij dat we gewoon blijven kijken tot het laatste fluitsignaal. In de blessuretijd kopt Saliba de 1-4 tegen de touwen en lijkt Napoli met 1 been in de finale van de Champions League te staan. Het is feest in de woonkamer maar ook zeker in Madrid. De spelers lijken vele langer op het veld te blijven om dit resultaat met de supporters te vieren. Als ik dan toch de spelers nog het veld af zie gaan staat Arne slot daar op Milano te wachten. Die innige omhelzing tussen trainer en speler. Het heeft iets moois. Niet veel later krijg ik een facetime oproep van Milano en is de chaos compleet. De jongens op het beeldscherm en achter mij de spelersvrouwen die minstens net zo uitzinnig zijn.

 

Een dag later komt Milano thuis en gaat hij rustig door met de volgende wedstrijd. Winnen in Madrid is prachtig maar er kan nog een finale behaald worden. Daarvoor moet er afgerekend worden Met AC Milan. Na de 2-1 nederlaag in de heenwedstrijd moet er dus iets recht gezet worden. Het is wel lekker dat er eindelijk weer een thuiswedstrijd word gespeeld en ik na de wedstrijd gewoon Milano weer bij mij thuis heb. Die achterstand uit de heenwedstrijd word na 13 minuten al weggepoetst. Na een onderschepping word er snel diepte gezocht bij Milano en die schiet in de korte hoek raak 1-0 en dus over 2 wedstrijd de stand volledig in evenwicht. Vlak na rust staat Milano aan de basis van de 2-0. Het lijkt op goed geluk maar de pass pakt geweldig uit en Kvara schiet de 2-0 tegen de touwen. Met deze stand gaat Napoli naar de bekerfinale. Er word wat gas terug genomen en AC Milan lijkt wat meer in het spel te komen. Maar als AC Milan na 69 minuten verder moet met 10 man is de wedstrijd wel gespeeld. Het blijft bij 2-0 en de eerste finale is een feit. Het is natuurlijk een mooie prestatie maar hoe anders word deze overwinning gevierd. Waar het tegen Real Madrid echt feest was lijkt het nu heel normaal en lijkt iedereen gewoon weer over te gaan op de orde van de dag. Misschien is dat maar goed ook want de return tegen Real Madrid wacht. Gaat er geschiedenis geschreven worden?

 

 

 

--------------------------------------

 

@Marius dat was een zwaarbevochten overwinning maar uiteindelijk lijkt het de overwinning te worden die uiteindelijk napoli naar de champions league finale brengt 

 

@19CH98 op deze manier winnen blijft toch het lekkerst

 

@ElMarcos ik ben in game al wat verder maar zal snel even een screentje mee sturen. Heb nu al even niet gespeeld eerlijk gezegd

 

@Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[Marius]

In deze periode leken er maar twee jongens op het scorebord te staan bij Napoli. En dan was Milano nog meerdere keren zelfs de enige!

[Kyrill]

Gaat geweldig, 1-4  winst bij Real, dat is maar weinigen gegund en die dat voor elkaar krijgen, netjes hoor. Mooi en goed stuk weer.

[19CH98]

De landstitel lijkt een kwestie van tijd en ook de CL finale mag niet meer mislopen. Dit heeft alle kenmerken van een geweldig seizoen voor Milano!

[Kyrill]

Ik vind dit een erg fijne/toffe novellle om te lezen/te volgen maar voor mij was dat Jay-Z en Beyonce verhaal beetje too much, je hoeft er niks mee te doen maar is alleen hoe ik er insta. Ik blijf dit met heel veel plezier lezen en Milano is een regelrechte held.

[mattihamstra]

 

'Boys , op dagen als vandaag is het belangrijk om te beseffen waar je vandaan komt en wat je hebt gedaan om tot hier te komen. het enige wat echt telt zijn de mensen die hier en nu in de kleedkamer zijn. wij hebben zoveel geluk om hier samen arm in arm en schouder aan schouder te staan. Dat is als een familie dat is als liefde. Vrienden zijn de familie die we zelf kiezen en jullie zijn mijn vrienden. We willen elkaar beter maken dus we gaan zo naar buiten en verlangen de beste prestatie van elkaar. Nee dat eisen we van elkaar. Zeg het als iemand iets niet goed doet maar zeg het met liefde. Het is een hele grote dag voor de club maar zeker ook een hele grote dag voor ons. Geniet er van neem elk moment zoals het komt maar vergeet niet dat elk persoon hier in deze ruimte verantwoordelijk is voor het mogelijk maken van deze dag. Echt iedereen speelt zijn rol hier in. Van de fysio's tot ons als spelers. waar het echt om draait is dat we aan het eind van deze wedstrijd de overwinning kunnen vieren met de supporters dat is het allerbelangrijkste. Laat dit moment niet voorbij gaan. Dit is waar we horen te zijn en dit is waar we zullen zijn. Maar vandaag is het belangrijk om dat te laten zien. FORZA NAPOLI'

 

Vlak voor de return in de halve finale neem ik het woord in de kleedkamer. Normaal gesproken doe ik het niet zo uitgebreid en ben ik in 5 tellen ongeveer wel klaar. Maar dit voelde als een soort uniek moment. Op de drempel van een Champions League finale. Real Madrid moet tenminste 3 keer scoren om er een verlenging uit te slepen en dan moeten ze ook nog eens de 0 houden. Iedereen heeft het eigenlijk al over die finale maar ik wil de jongens voor de zekerheid op scherp hebben voor deze wedstrijd. De sfeer in het stadion is krankzinnig. Kampioen worden is mooi hier maar als je op het punt staat om iets unieks te doen gaat het toch nog een stapje verder. Die sfeer word alleen maar mooier als ik na 7 minuten al doel tref met de eerste de beste kans van de wedstrijd. Kvara haalt de achterlijn en trekt de bal terug. Ik hoef er alleen nog meer tegenaan te lopen en het is hangen geblazen. Ik neem het feest op de tribunes in me op. ik zie mensen over elkaar heen rollen en volwassen mannen onder de tattoos huilen. Het kippenvel staat heel dik over mijn lichaam. Het feest barst al los op de tribunes en dat feest kan vanaf de 13 minuut helemaal gevierd gaan worden. Kvara maakt dan al de 2-0 en dan is het natuurlijk helemaal gespeeld. Als speler heb je dat ook al vrij snel door. Real Madrid probeerde het met een aanvallende tactiek maar krijgt al snel de deksel op de neus. Eigenlijk is het dan voor de neutrale toeschouwer al niet meer leuk en spannend en ook wij spelen niet helemaal meer op 100%. 10 minuten na rust is het opnieuw Kvara die tot scoren komt en er 3-0 van maakt en na 80 minuten spelen zie ik vanaf de bank dat Singo er ook nog 4-0 van maakt. Smetje tijdens deze wedstrijd is de tegentreffer maar het kan de supporters weinig schelen. Er word opnieuw met 4-1 gewonnen en daarmee word het over 2 wedstrijden gezien 8-2 in ons voordeel. Hoewel ik vroegtijdig naar de kant werd gehaald en al even kon wennen aan het feit dat ik een Champions League finale ga spelen komt het na het laatste fluitsignaal pas echt binnen. De emoties komen eigenlijk zomaar uit het niets naar boven en de tranen krijgen de vrije loop. Al die keren dat ik het geloof uitsprak dat ik het zo gaan maken als voetballer en al die keren dat ik min of meer werd gepest vanwege dat idee. Ik weet het allemaal nog maar vandaag is daar nog maar eens de bevestiging dat je altijd moet blijven geloven in je dromen. 

 

Het feest in de stad kan eigenlijk alleen nog maar groter worden want het kan zomaar eens het weekend worden dat wij gekroond kunnen worden tot kampioen. Daarvoor moeten we zelf winnen en moet Juventus een dag later punten verspelen bij Inter. Wat mooi van de club is is dat ze het stadion beide dagen open hebben. Voor een thuiswedstrijd is dat natuurlijk normaal maar het idee is gekomen om samen met de supporters in het stadion naar de wedstrijd Inter tegen Juventus te kijken. Maar eerst maar eens onze eigen wedstrijd Die blijft heel lang veel te spannend. Hoewel we vroeg op voorsprong komen door een doelpunt van Scalvini spelen we echt niet goed. Eigenlijk mogen we nog van geluk spreken dat we een kwartier voor tijd nog met 1-0 voor staan. Maar niet veel later sla ik toe. Een voorzet me een stuit er in van Kvara laat ik eigenlijk van mijn voet stuiten. De doelman kan alleen nog naar de bal kijken en met een boog valt de bal bij de 2e paal binnen 2-0. Het verzet is gebroken en we lopen uit naar een 4-0 overwinning. Dat is natuurlijk allemaal leuk en aardig maar al heel snel merk je dat ook de supporters bezig zijn met een andere wedstrijd. Deel 1 is afgevinkt deel 2 van het weekend moet nog even gebeuren. Ik heb nog nooit meegemaakt dat een heel stadion zo verschrikkelijk met een wedstrijd meeleeft in een ander stadion en dan ook nog eens voor een team waar ze helemaal niet voor zijn. Inter tegen Juventus lijkt bij vlagen meer op schaken dan op voetbal maar dan is het in minuut 86 raak en ontploft het stadion. Wij kijken mee vanuit de dug outs en zien een geweldig feest losbarsten. Nog even rustig blijven en kunnen wij dan ook het feest mee vieren? Het antwoord is JA. Inter weet te winnen van Juventus en dus zijn we opnieuw kampioen van Italië. We flikken het weer. Buiten staat er al een open bus klaar om door de stad te gaan en al snel hebben we in de gaten dat de mensen alweer de straat op zijn gegaan. Het pure geluk van de Napolitanen dat moet je gewoon een keer meegemaakt hebben. 

 

Kan de week dan nog mooier worden? Dat kan zeker. Finale van de Champions League gehaald , Kampioen geworden. Maar er is ook nog een beker finale tegen Hellas Verona. Natuurlijk zijn wij de favoriet en dat lijkt me niet meer dan logisch. Ik heb aangegeven bij Slot dat ik iemand anders mijn plek wel gun voor deze finale. Iedereen is dit seizoen even belangrijk geweest voor het proces en de prachtige reis die we samen maken. Dit is misschien een mooi moment om mensen te belonen voor hun geduld. Maar Slot is vrij duidelijk ik start gewoon in de basis. Gek genoeg heb ik helemaal niet het gevoel dat we een finale spelen. De afgelopen 2 wedstrijden heb ik zo intens beleefd dat het me qua sfeer toch een beetje tegenvalt. Dat ligt niet aan de supporters maar meer aan mij denk ik. Als Porro ons na 18 minuten spelen op 1-0 schiet heb ik nog steeds niet het idee dat het een hele belangrijke treffer in een belangrijke wedstrijd is. Zelfs niet als ik de 2-0 maakt met een droge schuiver. In de rust voel ik het eigenlijk nog steeds niet en staat de tegenstander ook nog eens met 10 man. Vlak voordat ik de kleedkamer in loop heb ik nog een keer oogcontact met Slot. Het is gespeeld ik  vind het ook wel goed zo en dus word ik vervangen. Na rust nee ik lekker plaats op de bank en zie ik Kvara en Porro de 3 en 4-0 maken. Dan merk ik eigenlijk ook dat ik niet de enige ben die deze beker finale als een soort tussendoortje ziet. Tuurlijk we zijn blij maar schakelen toch al snel weer door.

 

Na een gesprek met Arne Slot is er gekozen om niet te spelen tegen Atalanta. Slot wil mij liever fit en heel houden voor het grotere doel en nu we toch kampioen zijn is dit een uitgelezen moment om andere jongens de kans te geven. Met nog 3 wedstrijden te gaan kan dat natuurlijk ook. Al heb ik wel aangegeven dat ik tegen Juventus toch wel erg graag speel. Daar hoefde ik me gelukkig geen zorgen over te maken. Door de vele wisselingen in het team zie ik de jongens soms toch onwennig in het veld staan. Dat het uiteindelijk 1-1 word is gezien de situatie misschien zelfs wel een compliment waard. De afgelopen weken is toch vaak aangehouden aan dezelfde 11 namen dus als je dan ineens zonder echte wedstrijdritme er moet staan is dat niet altijd makkelijk. 

 

Slot weet gelukkig wat er speelt als het over de wedstrijd tegen Juventus gaat. De vertrouwde 11 namen staan weer aan de aftrap en dat stemt de supporters al tevreden. Hoewel het in de 1e helft nog spannend blijft is het klasse verschil na rust duidelijk te merken. Er word met 6-2 gewonnen dat zijn klinkende cijfers en dat willen de supporters ook graag weten. Na de wedstrijd krijg ik te horen dat ik topscorer allertijden ben geworden voor Napoli in de Serie A. Het is mooi dat mijn naam de geschiedenisboeken van de club in gaat. Het is aan mij om dat record op te vijzelen zodat ik nog wel even een tijdje in de boeken blijf. 

 

Die laatste wedstrijd vind ik wel prima. Lazio thuis is vooral een soort van uitzwaaiwedstrijd richting de finale van de Champions League. Als het goed is word ik al topscorer van de Serie A dus ik heb ook niet zoveel om voor te spelen vandaag. Was het daarin nog spannend geweest dat had ik uiteraard wel minuten gemaakt maar het is nu niet nodig. Er staat een fris en gretig elfal op het veld die Lazio alle hoeken van het veld laat zien. Met een 6-0 overwinning kunnen we eindelijk toeleven naar wat de wedstrijd van ons leven moet gaan worden. Een WK finale is hartstikke mooi maar die eerste Champions League finale dat is toch iets waar je het echt allemaal voor doet. 

 

 

 

---------------------------------

 

@Marius het zijn de 2 grote jongens die zo in de belangrijkste fase van het seizoen lieten zien echt grote jongens te zijn

 

@19CH98 De landstitel is ruimschoots gewonnen evenals de beker. In Italië staat er geen maat op Napoli maar nu is het tijd om Europa te veroveren

 

@Kyrill die 1-4 bij real werd nog even dunnetjes over gedaan in eigen huis. om dan gelijk even op je 2e comment te reageren. ik stel je mening zeker op prijs. de 1 vind het leuk de ander wat minder dat is natuurlijk helemaal geen probleem. Zelf probeer ik ook het leven buiten het voetbal om een beetje kleur en aandacht te geven. Daarin merk ik zelf ook wel dat voor mezelf soms iets wel werkt en soms iets niet. Dat is voor jullie als lezers en volgers van deze novelle niet anders. dat zal in de toekomst ook wel zo blijven maar ik blijf hier en daar wel dingetjes proberen om af en toe iets toe te voegen aan dit verhaal  hopelijk bevalt het volgende uitstapje jou wel

 

@ElMarcos @Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[Marius]

De ploeg zit op het allerbelangrijkste moment van het seizoen in absolute hoogvorm. Ideaal voor de CL finale!