MILANO

[Bogatyr]

Ik kies ook voor het verleden van de vader.

[Djurovski]

Zonde van de cl maar goed de eerste prijs is binnen. En de titel lijkt er ook aan te komen. En de belangrijkste zit thuis.

 

Ik stem ook op het verleden en gefeliciteerd met de IDS zeer verdiend 

[mattihamstra]

 

Aan de vooravond van wat de kampioenskraker tegen Juventus moet worden heb ik voor het eerst in hele lange tijd mijn vader zo ver gekregen om naar Napels te komen. Sinds ik vader ben geworden wil ik hem niet alleen als zaakwaarnemer en als vader ook gewoon als opa van mijn zoon in de buurt hebben. Al jaren loop ik met een groot geheim rond en ik krijg ook steeds meer de behoefte om daar ook open kaart over te spelen. Alle verhalen die in het verleden over mij zijn gemaakt gaan grotendeels ook over dat ik alleen door mijn moeder ben opgevoed en het missen van een vader. Het is onderwerp waar we het eigenlijk nog nooit over hebben gehad maar het moet er maar eens van komen. ´Pap, Ik wil de wereld laten weten van ons geheim. Ik denk dat met alles wat ik voor de club en voor de stad aan het doen ben dat het de perfecte timing is om jou verleden echt achter je te laten en je ook weer vrij te voelen in de stad waar je bent opgegroeid.´ Ik merk dat er grote twijfel bij mijn vader heerst maar hij erkent ook dat het misschien een uitgelezen moment is. Ik spreek met hem af om eerst het seizoen af te maken. Misschien dat de grootste storm dan is overgewaaid aan het begin van volgend seizoen.

 

Ik moet dit probleem even parkeren want de Juventus wacht. De stad is uitgelopen en al dagen voor deze wedstrijd kleurt elke straat lichtblauw. Het is moeilijker wegkomen dan normaal gesproken bij het trainingscomplex en dat komt vooral omdat mensen een verschrikkelijke haat hebben aan juventus. In de tijd van Maradona ging er een spandoek rond dat Napoli erger was dan aids. Dat zijn ze hier nooit vergeten en het is de ultieme wraak door uitgerekend tegen Juventus kampioen te worden. We hebben een aantal tikken te verwerken gehad maar na het winnen van de beker is het vertrouwen in een nieuwe prijs bij ons erg groot. Bij Juventus lijken ze onder de indruk van het fanatisme dat van de tribunes af komt. We hadden een ploeg verwacht dat ons het leven zuur wou maken maar wij mogen de bal hebben en het spel maken. Dan weet een team vaak ook dat ze het over zichzelf af roepen en het duurt eigenlijk voor mijn gevoel nog lang voor de ban word gebroken. Maar na 25 minuten is het Geertruida die uit een hoekschop bij de 2e paal raak weet te koppen 1-0 en er komt een orkaan van geluid los. Nog voor rust lijkt het verschil al gemaakt. Ik word 6 minuten voor rust gehaakt in het strafschopgebied en ga zelf achter de bal staan. Bij Juventus lopen er nog een aantal spelers tegen mij op voor ik de bal op de stip leg. Ik meet mijn stappen uit. Ik hou mijn focus op de bal. het fluitje klinkt en dan..... Schuif ik de bal heel rustig tegen de touwen en blijft de doelman slechts staan 2-0. Ik neem het logo van Napoli in mijn mond en laat de supporters zien dat ik trots ben om voor hun te mogen spelen. Dit kan niet meer mis. Na rust lijkt het er op dat het vooral de wedstrijd uit voetballen is maar in de slotfase zorgen we nog voor een toetje. In de 83e minuut maakt Zielinski er 3-0 van en in blessuretijd mag ik opnieuw vanaf de stip aanleggen. Heel het stadion hoopt op de ultieme vernedering maar ik weet ook dat de doelman dat weet. Een panenka op dit moment is zo voorspelbaar maar ik wil toch wat risico in deze penalty leggen. Ik neem bijna geen aanloop en wil het praktisch vanuit stand doen. Het fluitje kinkt en boem... Uit stand produceer ik een streep zo de linker kruising in 4-0 en daarmee klinkt gelijk het laatste fluitsignaal. Opnieuw kampioen van Italië. Het feest barst los.

 

We worden opnieuw op handen gedragen in de stad en ik kan nu echt niet meer fatsoenlijk over straat. Het is eigenlijk nog moeilijk om mee om te gaan. Mensen die je handen op straat vast pakken en huilend op hun knieën voor je gaan zitten. Het geeft nog maar eens aan hoe voetbal hier beleefd word. Voetbal is hier een religie en ik krijg steeds meer het idee dat ik de god ben die de boodschap moet overbrengen. Toch is het alles behalve normaal dat ik niet eens meer fatsoenlijk een ontbijtje kan halen of boodschappen kan doen. Hoe moet dat straks met die kleine en Angelia? Moeten we toch maar buiten de stad gaan wonen? Het is wel iets waar je over na gaat denken. 

 

Er staat voor ons niets meer op het spel. We zijn al kampioen maar uiteraard willen we de 3 resterende wedstrijden ook nog winnen. Te beginnen met de thuiswedstrijd tegen AS Roma. Binnen 20 minuten hebben we al een marge van 2 te pakken door een treffer van Bakayoko en van mij. Ik sta op de juiste plek bij een scherpe voorzet van Kvara. We leggen dan natuurlijk niet meer de energie in de wedstrijd als dat we een paar weken geleden nog wel deden want de buit is binnen. In de 80e minuut maak ik nog wel de 3-0 als Geertruida mij weg stuurt en ik eerder bij de bal ben dan de uitgekomen doelman. Die staat echt in niemandsland en het is voor mij een koud kunstje. Het lobje is niet eens heel goed maar goed genoeg om de eindstand te bepalen.

 

2 dagen later staat er een wedstrijd tegen die andere club in Rome op het programma. Dit keer spelen we uit tegen Lazio en omdat er wel erg weinig rusttijd tussen de wedstrijden zit kom ik deze wedstrijd helemaal niet in actie. Dit is het uitgelezen moment om spelen de kans te geven die wat minder aan bod komen. Toch ben ik erg benieuwd hoe die jongens het doen en dus kijk ik thuis lekker naar de wedstrijd. Het is niet gek dat Lazio op 1-0 voor komen maar in de 2e helft word er orde op zaken gesteld. Naci maakt er 1-1 van en opnieuw 10 minuten voor tijd maakt Nianzou de winnende 1-2. 

 

Een dag later moet ik op het kantoor van de trainer komen. Hij stopt er mee aan het einde van het seizoen en dat komt als een enorme klap aan. We hebben zo vaak gesprekken gehad over het samen winnen van de Champions League pas dan was het verhaal rond. Maar daar komt het dus helaas niet van. Het is aan ons als spelers om op een waardige manier afscheid te nemen van mister Spalletti. Empoli moet er dan ook aan geloven. Ik speel niet eens heel bijster goed maar krijg na 60 minuten spelen wel een publiekswissel. Even daarvoor heb ik vanaf de stip de 2-0 gemaakt. De omhelzing tussen mij en Spalletti is veelzeggend. 'Bedankt dat je naar Napoli bent gekomen. Zonder jou weet ik niet of we de prijzen die we hebben gewonnen hadden kunnen winnen.' Ik bedank hem op zijn beurt voor het laten uitkomen van mijn droom. Ik neem plaats op de bank en ik ben er zichtbaar emotioneel onder. Even gaan er verhalen rond dat het tranen zijn van een komend vertrek maar ik heb nog zoveel te winnen met deze club. Uiteindelijk word er met 5-0 gewonnen.  

 

Na de wedstrijd volgt er een geweldig afscheid voor de trainer en word ik gehuldigd voor de persoonlijke prijzen die ik win. Topscorer met 45 goals en speler van het jaar. Het kan allemaal niet op. Als ik in de kleedkamer ben zie ik een berichtje van mijn vader. 'Je hebt gelijk jongen. Het is tijd!'

 

 

 

--------------------

 

@Marius Milano heeft nog alle tijd voor die Champions League. met 2 binnenlandse prijzen is het ook gewoon een prima seizoen

 

@MNie nogmaals bedankt  

 

@Bogatyr toen ik de eventuele keuzes er bij had gezet wist ik eigenlijk wel dat dit hem ging worden

 

@Djurovski Helaas kan er niet altijd alles gewonnen worden. Dat zorgt voor nog meer honger bij Milano voor die ultieme kers op de taart.

 

@ElMarcos @19CH98 @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre 

[ElMarcos]

Tegen Fiorentina vond Milano zijn vorm weer en gaf die daarna ook niet meer weg lijkt het. Hij is weer helemaal de oude! 

[19CH98]

Boven de 100 punten halen is zeer knap, zeker in de serie A! Dat geweld komt niet in de minste plaats door Milano zelf! Wat een seizoen!

[Djurovski]

Een zeer sterk seizoen van zowel Milano als Napoli. Benieuwd naar de nieuwe trainer

[mattihamstra]

 

Ik hoef me pas over een paar dagen te melden bij het Nederlands Elftal dus ik maak maar van de situatie gebruik om een straatvoetbal toernooi in Scampia te gaan bekijken. Zonder beveiliging en op de scooter ga ik met een tas vol spullen die kant op. Ik ben wel zo slim om mijn scooter niet midden in de wijk neer te zetten en ik besluit dat aan de rand van de wijk te doen. Ik kan redelijk rustig over straat tot ik bij het stenen voetbalveldje aan kom. Daar staat mij een verassing te wachten. Op het stenen veldje is een afbeelding van mij geschilderd en het zit er echt heel vet uit. Het is er best druk en ik besluit het veldje op te lopen om zodoende het spel stil te leggen.  Vanaf dat moment hebben mensen pas in de gaten dat ik het ben en word ik vooral door kinderen belaagd. Ik deel shirts , ballen en een paar voetbalschoenen uit voor degene met de mooiste truc. Ik geniet van het talent dat er ook in deze wijk rondloopt. Na goed 40 minuten word ik op mijn schouders getikt. ´Kan je even mee komen er zijn een aantal mensen die je willen bedanken voor wat jij voor de wijk doet.´ Dat is de ingang die ik vandaag zocht. Het gesprek dat ik met de man heb die ik moet volgen is alleraardigst. Hij heeft heel veel bewondering voor mij en hij vraagt me of ik toevallig nog een shirtje over heb voor zijn zoon en of ik die wil signeren. Die heb ik op dat moment niet maar ik zorg dat ik hier de volgende keer weer kom met een shirt voor zijn zoon. Na een wandeling van nog geen 3 minuten komen we aan op de plek waar mannen op mij wachten. De mannen spreken vol lof over het verbeterde leven in de wijk sinds ik wat voor de kinderen probeer te doen. Ik bedank ze en stel ze dan de dringende vraag. ´Is er iemand die er voor kan zorgen dat ik iemand te spreken krijgt die heel dicht bij Edoardo Contini staat?' De stemming slaat om. 1 van de mannen staat op en vraagt me goed na te denken over wat mijn volgende woorden zijn. 'Ik geef jullie kinderen vreugde, Ik ben een kind van Napels en wil graag ook met vreugde hier kunnen leven. Daarvoor heb ik iemand nodig met wie ik bepaalde zaken kan bespreken.' 

 

'Sinds de grote jongens vast zitten heb ik het hier voor het zeggen.' 

 

De man schijnt Matteo te heten en is een zoon van een oprichter van de alliantie hier. Dan heb ik gelijk de juiste persoon voor me. Ik kijk nog een keer goed en schat hem ongeveer net zo oud als mijn vader. 'Mijn vader is geboren en getogen in deze wijk. Misschien kennen jullie hem wel. Marco D'Angelo is zijn naam. Mijn vader is een verrader in jullie ogen maar mijn vader heeft die keuze gemaakt om uiteindelijk een beter leven te krijgen. Echter is dat hem nooit gegund. Omdat mannen uit deze wijk hem liever dood zagen en ergens snap ik dat nog wel. Voor jullie is Marco D'Angelo nu al ongeveer 20 jaar dood. Voor mij was hij dat ook 16 jaar lang. Maar mijn vader leeft. Maar inmiddels weet ik wel beter. Mijn vader leeft. Sterker nog hij regelt nu ongeveer 5 jaar lang mijn zaken en heeft er dus mede voor gezorgd dat ik mijn droom waar kon maken. Spelen voor zijn maar ook jullie favoriete stad. Dat wil ik graag nog heel lang doen. Maar sinds ik zelf vader ben wil ik ook dat mijn kind zijn opa kan zien. Dat is er nog maar weinig van gekomen omdat mijn vader zich nog steeds niet veilig voelt in Napels. Eigenlijk wil ik het heel anders zeggen. Jullie hebben 16 jaar van mij en mijn vaders leven afgepakt. Het lijkt me toch dat hij zijn schuld daarmee wel heet afbetaald. Denk je eens in dat je zelf 16 jaar van het leven van je bloed eigen kind moet missen terwijl je weet waar het kind is.'

 

'Marco zeg je? Dat was mijn beste vriend. Was..... Die verrader heeft er voor gezorgd dat het jaren lang slecht met ons is gegaan. Als jij weet wat je vader allemaal heeft gedaan dan weet ik zo net nog niet of je nog vergeving voor je ouwe man wilt. Het getuigd van lef overigens dat je hier met dit verhaal durft te komen. Bewijs maar eens dat wat je zegt ook echt is.' 

 

Ik vertel ze de details van het zogenaamde ongeluk. Details die waarschijnlijk buiten mijn moeder , mij en de politie alleen een aantal leden van de Camorra zullen weten. En weer zie ik de verschrikte blik in de gezichten. 'Luister het is heel simpel. Vergeten en vergeven en ik zorg er voor dat deze wijk opbloeit en dan met name voor de jeugd. Dit moet het centrum van mijn project worden en daarin zit ook werk voor mensen van jullie leeftijd. Buiten dat beloof ik bij deze dat ik net zo lang blijf tot we met Napoli de Champions League winnen en dan wil ik op zijn minst een beeltenis op 1 van de flats krijgen. Vanaf nu word ik de positieve vertegenwoordiger van deze wijk. Ik steek mijn hand uit en kijk Matteo strak in zijn ogen aan. Met enige twijfel schudden we uiteindelijk onze handen en dat is veelzeggend. Gek genoeg lijkt de sfeer vanaf dat moment ook gelijk een stuk aangenamer te zijn. Ze wensen me zelfs succes voor de komende interlands en hopen me snel weer in de wijk te zien. Gelukkig zien ze ook dat ik de jeugd hier een kans op een betere toekomst kan bieden.

 

Eenmaal thuis valt er een enorme last van mijn schouders af. Ik vertel mijn moeder en Angelia van wat er die dag is gebeurd en die zijn misschien nog wel terecht boos op mij. Het had volgens hun ook heel anders af kunnen lopen maar dat betwijfel ik. Dan is het tijd om mijn vader te bellen. 'Pap , goed nieuws. Je bent sinds vandaag weer "vrij man"

 

Een dag later pik ik mijn vader op van het vliegveld en ik merk dat hij er nog steeds niet helemaal op gerust is. Ook mijn vader heeft zo zijn twijfels. 'Heb je überhaupt wel door wat je hebt gedaan? Dat je nu echt moet gaan leveren en dat je de club naar nog grotere prijzen moet brengen? Stel dat er morgen een bod van 200 Miljoen komt op jou? Dat gaan ze bij Napoli echt niet weigeren en dan zit je met je belofte. Reken maar dat ze je dan op komen zoeken.' 

 

Ik maak de verwijtende opmerking dat als mijn vader het allemaal zo goed wist waarom hij zijn dood dan in scene moest zetten. Dat had dan nu een hoop gezeik gescheeld. 'Trouwens je het geld stroomt dankzij mij ook binnen voor jou. Misschien moet je wat van dat geld in het project of in de wijk steken als teken van goodwill.'

 

Het is een discussie die voorlopig nog wel een paar keer gevoerd gaat worden maar voor nu wil ik genieten van mijn dagen vrijaf voor ik me moet melden in Zeist. Eerst wil ik Angelia nog verassen. Ze heeft namelijk iets op haar bucket list staan en daar heb ik nog wel even tijd voor over.

 

--------------------------------------------------

 

Hierbij zoals beloofd een stukje van jullie keuzen. Ik merk toch dat ik het iets lastiger vind om het aan het voetballende gedeelte te koppelen dan gedacht. Dus ga ik er in de toekomst nog wel wat dingetjes van de vader bij betrekken.

 

@ElMarcos Milano is terug inderdaad. Laten we het op een kleine aanpassingsperiode houden

 

@19CH98100+ punten is in elke competitie gewoon erg knap als je dan ook nog eens 45 goals weet te maken is het aandeel natuurlijk verschrikkelijk groot

 

@Djurovski Uiteindelijk is dat ook beloond met 2 team prijzen en de nodige individuele prijzen

 

@Marius @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[Marius]

Lekker meeslepend stuk!

[ElMarcos]

Een prachtig geschreven stuk. Ik snap de zorg van de vader van Milano wel eigenlijk....

[19CH98]

Weer een mooi geschreven stuk! Complimenten!

[mattihamstra]

 

´Schat ook voor jou heb ik voor ik richting het Nederlands Elftal ga nog een verassing.´ Ik hield mijn hart vast want met Milano weet je het de laatste tijd niet meer wat hij aan verassingen heeft. Zeker na de toch wel onaangename verassing dat hij alleen en dus zonder beveiliging naar misschien wel de gevaarlijkste wijk van Napels was gegaan met de vraag of ze daar zijn vader konden vergeven was gegaan. Als ik daar van wist had ik hem natuurlijk gevraagd niet te gaan. Maar ergens is Milano ook gewoon de mens Milano en is het misschien ook wel goed zo. Hij weet ook wel dat ze hem in Napels op dit moment niet veel kunnen maken en de belofte dat hij Napoli aan de Champions League helpt voordat hij weg gaat is voor hem maar eigenlijk ook voor ons niet zo heel moeilijk. We houden van het leven hier in de stad en Milano is naast mij en de kleine bij de andere liefde van zijn leven. Voorlopig zullen we hier nog wel even blijven ook omdat het voor de kleine goed is om hier nu op te groeien. 

 

Maar goed ik hield mijn hart dus vast toen hij ook nog een verassing voor mij had. ´Weet jij dat jij een aantal dingen op je bucketlist hebt staan? Daarvan gaan we er vanaf morgen in ieder geval 1 van weg kunnen strepen. Oppas is geregeld en wij gaan er even een paar dagen tussenuit. Dat heb je na je zwangerschap en je eerste weken als moeder zijnde meer dan verdiend. Ik ben niet altijd de perfecte partner geweest tijdens de zwangerschap en ook na de geboorte van Sydney ben ik misschien te veel weg geweest.' Ik zie zelfs wat emotie bij Milano. Hij voelt zich op een bepaalde manier toch schuldig dat hij er niet zo veel kan zijn als een vader dat normaal gesproken is. Het zorgt vooral voor twijfel bij hemzelf. 'Mil je bent de beste vriend en vader voor onze kleine die ik me kan wensen. Dat je er minder bent dan je misschien zelf zou willen en zoals het bij de meeste gezinnen gaat komt door het voetbal. Het voetbal dat ons al zoveel heeft geschonken en ons in de toekomst dankzij jou ook nog heel veel mooie momenten gaat brengen. Voel je niet schuldig. Ik ben en blijf trots op je. Op hoe je bent en hoe je de dingen doet. Want ondanks dat je ons als je er niet bent elk moment mist blijf je toch op de top van je kunnen presteren.' 

 

Een dag later zitten we in een privé vliegtuig richting een voor mij nog onbekende bestemming. Ik heb namelijk best wel wat steden maar ook dingen die op mijn bucketlist staan dus ik ben erg benieuwd wat ik straks kan wegstrepen. Wat ik na een paar uur vliegen wel door heb is dat we richting Turkije gaan en dan heb ik al wel een voorgevoel van waar we heen gaan. Zeker ook als we landen op het vliegveld van Kayseri. Van daaruit staat er een auto voor ons klaar. Milano laat me weten dat we er met ongeveer een uur zullen zijn en dan weet ik het zeker. We gaan naar Cappadocië. Een plek waarop ik verliefd ben geworden door alleen al naar afbeeldingen te kijken. Het gebied staat op de werelderfgoedlijst van UNESCO en heeft slechts een oppervlakte van 2000 vierkante kilometer. Eenmaal aangekomen blijkt ook nog eens dat hij een privé suite heeft gehuurd met het mooiste uitzicht over het gebied. Omdat we gereisd hebben wil Milano eigenlijk niet zo veel meer doen. We zitten eigenlijk wel prima en met het uitzicht dat we hebben kunnen we uren genieten. We hebben het vooral over het afgelopen jaar waarin er voor ons beiden toch een hoop is gebeurd. Positief maar voor Milano ook negatief. Voor het eerst durft hij eerlijk toe te geven dat hij zich alleen maar veilig voelt omdat hij met de club resultaten boekt en dat die resultaten zijn geluk zijn. Des te vreemder is dus eigenlijk zijn actie om naar Scampia te gaan. 'Als ik voetbal niet had.' Het blijkt maar weer eens dat hij een enorm masker op kan zetten als het op voetbal aan komt. De echte Milano zo als ik hem ken is soms best onzeker en kwetsbaar en juist dat is waarom ik zo gek op hem ben. Niet altijd maar een mannetje willen zijn maar op momenten als deze ook echt zijn emotie tonen. Of dat door de setting komt? dat denk ik wel. 

 

De zonsondergang. De lucht ballonnen in de lucht overal waar je kijkt. Het uitzicht over het stadje. Het is de meeste romantische plek waar ik ben geweest. Het is allemaal zo verschrikkelijk snel gegaan eigenlijk. We kennen elkaar nog geen 2 jaar en als je ziet waar we nu staan. Dan is dit misschien wel de perfecte plek om terug te kijken op de tijd die we samen hebben gehad en ook zeker de toekomst. 'Mil, Wat je ook doet en waar je ook gaat. Ik sta achter je en ga zonder twijfel en vragen met je mee. Al is het naar het einde van de wereld.' De dag maar vooral de avond vliegt voorbij en we gaan vroeg slapen want Milano heeft nog een aantal verassingen. De wekker gaat namelijk al om half 4.

 

Na slechts een paar uur slaap moeten we er al weer uit. 'Heb je gisteren genoten van het uitzicht? dan heb je vast ook die berg in de verte gezien. Daar gaan wij straks ontbijten.' Alsof het uitzicht van gisteren nog niet mooi genoeg was heeft meneer een nog mooiere plek gevonden. Alleen een auto , elkaar en een mand vol ontbijt spullen zijn er voor nodig. Daar kijken we samen naar de zonsopkomst en ook dat is iets wat eigenlijk niet uit te leggen is. Dat moet je mee maken maar ook een soort van voelen. Het zijn vaak de mooiste dingen die helemaal niks hoeven te kosten maar met het juiste gezelschap zijn die momenten zo kostbaar. Als de zon eenmaal is opgekomen en we ons buikje vol hebben gegeten is het tijd voor de volgende activiteit en dat is voor mij geen verassing meer. We hebben het uitzicht over de stad nu van 2 kanten meegemaakt het is nu tijd om zelf in een luchtballon te stappen. Dit doet Milano echt voor mij want hij voelt zich alles behalve veilig in een mandje dat door de lucht zweeft. 

 

Die avond vraagt Milano wat ik wil doen maar ik vind het prima om lekker van het uitzicht te genieten met een serie op de ipad. We bestellen wat hapjes en genieten opnieuw van de prachtige setting en de relatieve rust die er heerst. Maar die rust word verstoord door Milano zelf. 'Er zijn nu al een paar momenten waarop ik dit misschien had moeten doen en misschien had jij er stiekem wel op gehoopt ook. Maar alles klopt nu voor mij. We hebben het al over de afgelopen maanden gehad en in wat voor achtbaan jij ook hebt gezeten mede door mij. Hoe je daar mee bent omgegaan verdiend zoveel respect. Daarnaast ben je niet alleen mijn vriendin maar ook de moeder van mijn kind. Wil die vrouw misschien ook mijn vrouw worden? Wil je met me trouwen?'

 

Het is alsof cupido een dozijn aan pijlen door mijn lichaam heen schiet bij dit moment. Ik kan Milano moeilijk ongelijk geven dat op dit moment alles klopt en ook de setting om het te doen. Natuurlijk kan ik maar 1 antwoord geven en dat is JA!

 

-------------------

 

@Marius thanks binnenkort duik ik wat meer in de rol van de vader

@ElMarcos Daar kom ik binnenkort op terug vanuit de andere kant van het verhaal

@19CH98 thanks

 

@Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[ElMarcos]

Wat een ontzettend mooie moment voor het verliefde stel. Milano die die ene vraag stelt die (bijna) elke vrouw hoopt te horen! 

[Marius]

Milano is ook een baas naast het veld, kosten noch moeite gespaard voor dit aanzoek!

[mattihamstra]

 

She said yes!!! Opnieuw zullen er ongetwijfeld mensen zijn die het allemaal veel te vroeg vinden. Op 21 jarige leeftijd al verloofd te zijn is niet hoe het normaal gesproken in het beeld van de meeste mensen hoort te gaan. Maar wie weten er nou beter of iets goed zit of niet? Volgens mij zijn dat Angelia en ik. Een voor haar bijzondere plek is nu een bijzondere plek voor ons beiden. Ik ben er trots op om haar hopelijk snel mijn vrouw te kunnen noemen. Maar genieten van onze verloving zit er even niet in. Ik heb nog interland verplichtingen. 

 

In Zeist heeft iedereen natuurlijk de foto's op social media voorbij zien komen en ik krijg daar gelijk allerlei vragen over wanneer het moet gebeuren. Als het aan mij ligt vliegen we na het EK over een jaar met de hele selectie naar de plek waar het dan een paar dagen later plaats moet gaan vinden. Het liefst trouwen we buiten het seizoen om en dan is de eerste mogelijkheid pas volgend jaar zomer. Dan kan het alleen na het EK. Omdat ik wat later ben aangesloten dan een aantal andere spelers is het duidelijk dat ik maximaal 45 minuten speeltijd krijg in de vriendschappelijke wedstrijd tegen Tunesië. In het Phillips Stadion lopen we uit naar een simpele 5-1 overwinning. Voor rust staat het al 4-1 en ben ik 1 keer trefzeker geweest. Na rust is het mijn vervanger Memphis die de eindstand bepaald. We kunnen op deze manier met een goed gevoel toeleven naar de halve finale om de Nations League. 

 

In de halve finale spelen we tegen Portugal. Een geslepen ploeg waar het Nederlands Elftal het altijd lastig tegen heeft. Dat is vandaag niet anders. Portugal is Portugal en wacht vooral op de fouten die wij zullen maken. Verdedigend houden ze het dicht en het is dan ook een verschrikkelijke saaie eerste helft aangezien wij geen fouten maken. 0-0 is het logische gevolg. Na rust is de ban heel snel gebroken. Even gaat de bal van voet tot voet en is het Gravenberch die de bal voor mij kan klaar leggen. Met een droge schuiver vind ik de linker hoek en staan we met 1-0 voor. Nog binnen het uur is de marge verdubbeld. De aangever bij de 1-0 is nu zelf trefzeker. Met een schot van een meter of 25 vind hij de linker kruising en kan het niet meer mis. Toch word het 10 minuten voor tijd nog spannend als Bruno Fernandes vanaf de stip de 2-1 weet te maken. Portugal mist nog een levensgrote kans. In de blessuretijd lijkt het 2-2 te worden maar is het Timber die op de lijn redding brengt. De finale is een feit.

 

Die finale is tegen Frankrijk en het is vooraf duidelijk dat we ze niet in de kaart moeten spelen. Geef geen goals weg want als ze kunnen counteren zijn ze levensgevaarlijk met misschien we de beste speler op dit moment. Ik heb het natuurlijk over Mbappé. Het is dan ook een domper als we na iets meer dan een kwartier spelen wel op achterstand komen. Frankrijk vind het wel prima met die voorsprong en wij moeten op een gegeven moment toch iets gaan forceren. Na een uur spelen word er voor een iets aanvallendere aanpak gekozen en nog geen 2 minuten later krijgen we de deksel al op onze neus. Precies zoals vooraf voor gewaarschuwd is komt helemaal uit. Mbappé maakt er 2-0 van en dus stevenen we af op een kansloze nederlaag. De krachten vloeien weg na een lang en slopend seizoen. Het is maar de Nations League lees ik in de kleedkamer op mijn telefoon maar als je in een finale staat wil je die gewoon altijd winnen.

 

Eindelijk is er tijd voor vakantie maar voordat ik echt vakantie kan vieren krijg ik nog bericht van de club. 'Na het besluit van Luciano om er een punt achter te zetten zijn we de afgelopen weken druk geweest om een lijst te maken met kandidaten voor de vrijgekomen positie. Daaruit zijn 4 namen gekomen die volgens ons meer dan gelijkwaardig zijn om de nieuwe trainer van Napoli te worden. Arne Slot , Andrea Pirlo , Peter Bosz en Roberto De Zerbi.'

 

-----------

 

@ElMarcos Er zijn mindere moment die je je als mens maar zeker als vrouw zijnde kan bedenken

@Marius het zal niet lang duren voor milano echt een superster status bereikt op deze manier

 

@19CH98 @Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[ElMarcos]

Wederom een zeer mooie update. Benieuwd wie de nieuwe trainer gaat worden.

[19CH98]

Helaas niet het seizoen op een positieve manier kunnen afsluiten maar ik denk dat het nieuws uit de vorige update dat meer dan 

[Marius]

Als geboren winnaar een finale verliezen is altijd jammer, maar ik vermoed niet dat Milano dit met zich zal meedragen.

[mattihamstra]

 

Als voetballer wil je elke prijs winnen en dat is dan ook precies de reden waardoor ik toch nog een beetje lichtelijk chagrijnig het vliegtuig in stap om met Angelia , Sydney en de rest van onze familie te genieten van de rust in Santorini. Dan is het verlies van die Nations League finale eerlijk gezegd ook alweer snel vergeten. Het is een lang en slopend seizoen geweest maar ergens diep van binnen hebben we toch nog een wedstrijdje te weinig gespeeld. Het niet halen van die Champions League finale is toch nog wel iets dat blijft hangen. Ja we zijn een ronde verder gekomen dan een seizoen hiervoor dus misschien moet ik me daar ook maar aan vasthouden. komend seizoen word er dus hopelijk weer een stap gezet en word die finale wel gehaald. 

 

Met wie we die finale moeten gaan halen is nog maar de vraag. Persoonlijk vind ik het erg jammer dat Meneer Spalletti er mee stopt maar hij is natuurlijk ook niet meer de jongste trainer die er is. Hij vond zelf dat er iemand anders nodig was. Iemand die de groep opnieuw kan prikkelen en door kan laten groeien. Zijn trucje had volgens hem zijn beste tijd gehad. Meneer Spalletti was voor mij als een soort opa. Ik kon niet heel veel fout doen bij hem en als ik dat wel deed dan kneep hij graag een oogje dicht. Hij gaf mij verantwoordelijkheid maar tegelijkertijd ook de vrijheid die ik als speler nodig had om tot mijn recht te komen. Ik heb dat vertrouwen dubbel en dwars terug betaald volgens mij. 

 

Tijdens de vakantie duurt het heel lang voor ik die vraag krijg waar ik op kon wachten. Wie zie jij graag als trainer komen? Van de 4 namen die wij door hebben gekregen zie ik voor mezelf onder alle 4 een belangrijke rol weggelegd. Maar of ze alle 4 even realistisch zijn is nog maar de vraag.

 

Peter Bosz kan ik natuurlijk van het Nederlands Elftal en samen hebben we de prijs der prijzen weten te winnen. Het WK winnen is maar voor weinig spelers en trainers weggelegd maar we kunnen hem allebei afvinken. Dat gezegd hebbende is dat tot op heden ook zijn enige echte prijs als trainer zijnde. Bosz speelt aanvallend voetbal zoals eigenlijk elke trainer op de lijst dat doet maar of dat trucje op de lange termijn bij een club ook echt gaat werken durf ik niet te zeggen. Daar komt ook nog eens bij dat Bosz nog een ander doel heeft. Na het winnen van het WK is zijn blik vol op het EK gegaan. Als je het mij vraagt wil hij het EK in Italië graag meemaken en ziet hij zichzelf op dit moment niet terugkeren als clubtrainer.

 

Andrea Pirlo, Een absolute legende als voetballer. Een kunstenaar was het maar wat heeft Pirlo als trainer nog precies laten zien. Hij heeft toch wel gefaald bij Juventus. Toegegeven was dat niet in de makkelijkste periode van de club maar je kan moeilijk zeggen dat hij succesvol is geweest. Misschien is Pirlo wel een goed voorbeeld van dat een goede voetballer niet gelijk een goede trainer is. Daarbij zullen onze fanatieke supporters ook niet staan te springen om zijn komst. Dat heeft natuurlijk alles te maken met zijn geschiedenis. Hij is als speler en trainer werkzaam geweest bij de grootste rivaal.

 

Roberto De Zerbi. Guardiola heeft al eens laten weten dat De Zerbi zijn ploeg het beste voetbal van dit moment laat spelen. Voor mij persoonlijk is het de minst bekende naam op deze lijst maar als je spelers hoort die met hem hebben gewerkt zijn ze allemaal lovend over zijn aanpak. Onder de supporters is hij de grote favoriet. Als speler kwam hij namelijk uit voor Napoli en de fanatieke aanhang juicht zijn komst daardoor natuurlijk toe. Iemand die de club en de cultuur kent heeft hier toch altijd wel een streepje voor.

 

En dan hebben we nog Arne Slot. Als ik dan toch moet kiezen dan kies ik voor Slot. Ik kijk met plezier naar het soort voetbal dat hij zijn teams laat spelen. In het jaar dat corona de competitie stil legde stond hij er met AZ erg goed voor en ik denk zelfs dat ze kampioen waren geworden dat seizoen. Bij Feyenoord heeft hij dat kunstje wel waargemaakt maar wat ik nog veel specialer vind is dat hij Feyenoord naar een Europese finale wist te loodsen. Misschien telt dat wel het meeste voor mij. Als hij Feyenoord al een Europese finale kan bereiken dan moet dat toch zeker met Napoli ook lukken? Tuurlijk je kan de Conference League en de Champions League neit met elkaar vergelijken maar als we eerlijk zijn kunnen we Feyenoord en Napoli qua budget wel met elkaar vergelijken?  Na Feyenoord vertrok Slot naar Tottenham. Daar was hij wat minder succesvol geweest maar ga er maar aan staan. Als zelfs Mourinho geen prijs met Tottenham kan winnen welke trainer dan wel?

 

Ik ben in ieder geval blij dat ik geen keuze hoef te maken en wie het ook gaat worden hoop ik natuurlijk wel dat we stappen blijven maken en succesvol zullen blijven. Ik heb een belofte gedaan en ik kom die belofte graag na. 

 

De vakantie is zoals altijd te kort en vliegt voorbij. 4 dagen voor ik me weer op de club moet melden word ik gebeld.

'Goedemiddag spreek ik met de nieuwe reserve aanvoerder van Napoli? Je spreekt met ......'

 

-------------------------------------------------

 

@ElMarcos nog heel ven geduld

 

@19CH98 Het is uiteindelijk "maar" de nations league

 

@Marius Nieuw seizoen nieuwe kansen die finale van de champions league net moeten missen was pijnlijker

 

@Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[ElMarcos]

Een mooie cliffhanger om de update eindigen. Mooi om te lezen dat Milano het er wel even van neemt op vakantie.

[Marius]

Is dat de nieuwe trainer aan de telefoon?  

[19CH98]

Ben benieuwd wie het wordt. Aan de hand van de beschrijvingen zou ik voor De Zerbi kiezen maar of het Napoli bestuur dat ook doet is natuurlijk nog maar de vraag. 

[mattihamstra]

 

'Spreek ik met de nieuwe reserve aanvoerder van Napoli ?' Ik kijk om me heen of ik niet iemand toevallig zie lachen want reserve aanvoerder na slechts 2 seizoenen bij Napoli lijkt me eigenlijk iets te snel gaan. Maar dan word het nog maar eens herhaald. Je spreekt met Arne Slot en jij word na Di Lorenzo mijn verlengstuk in het veld. Arne Slot is dus de nieuwe trainer van Napoli en dat is voor mij de perfecte trainer. Niet veel later word het nieuws wereldkundig gemaakt en kunnen we beginnen aan een nieuw hoofdstuk. 

 

Een paar dagen later staat de eerste training op het programma en ik heb er zin in. Een nieuwe trainer betekend ook nieuwe kansen voor spelers die onder de vorige trainer misschien net boten de boot vielen. Het kan eigenlijk alleen maar positief uitpakken in mijn ogen. Iedereen wilt zich opnieuw bewijzen en daardoor zal er gelijk een hoog niveau behaald worden. Er staat voor mij een gesprek met Slot te wachten na de training maar eerst word onze conditie getest. In de hitte is het verschrikkelijk om zoveel te moeten lopen maar ik had van Lutsharel al begrepen dat het er zo aan toe zou gaan. Met Malacia en Geertruida in de selectie heeft Slot 2 oude bekenden in de selectie. Het is daarom ook fijn te weten dat het er zo aan toe zou gaan en wat we de komende weken kunnen verwachten. Slot staat er om bekend dat zijn spelers superfit zijn en daardoor bijna constant tegenstanders hoog onder druk te laten zetten. Er zijn spelers bij die kotsend het einde van de training halen en daar word natuurlijk door de spelers keihard om gelachen.

 

Na de training mag ik op het kantoor van de nieuwe trainer komen. 'Kijk Milano, Allereerst aangenaam kennis te maken. Jij moet de grote man van mijn Napoli gaan worden voor zover je dat niet al bent. Vandaar ook dat ik je tot reserve aanvoerder heb benoemd. Ik heb me voorbereid en weet van jou plannen af om het slechte gedeelte van de staat een betere toekomst te geven. Daardoor ben je niet alleen een idool binnen de lijnen maar zeker op den duur ook een boegbeeld buiten het veld. Die boodschap word met het reserve aanvoerderschap onderstreept. Over jou ambities hoeven we het denk ik niet te hebben. Gezien het feit dat je bijna de geboorte van je eerste kind liet schieten voor de Champions League. Die prijs wil ik binnen nu en 2 jaar aan de prijzenkast van deze club toevoegen. tot die tijd hoop ik dat jij het geduld kan opbrengen en hier tenminste nog 2 jaar zou willen blijven om dit project aan te gaan.'

 

Eerlijk gezegd kan ik mijn enthousiasme maar moeilijk onderdrukken. Slot is duidelijk en geeft gelijk maar aan wat de bedoeling is. Ik moet er min of meer voor gaan zorgen dat de Champions League binnen nu en 2 jaar word gewonnen en dus moet ik er mede voor zorgen dat mijn medespelers dat doel niet uit het oog verliezen. Eigenlijk komt het precies overeen met hoe ik het in mijn hoofd heb. Er moet een stap gemaakt worden en dit jaar moet dat een plek in de finale van de Champions League opleveren. Slot wil duidelijk het beste team van Europa worden dus over  binnenlandse prijzen hoeven we het niet eens te hebben. Het lijkt me vanzelfsprekend dat het kampioenschap behaald moet worden en worden we een keer geen kampioen dan moet het een seizoen later wel weer gebeuren. Het enige waar ik me wel een beetje zorgen om maak is het feit dat er nu toch behoorlijk wat Nederlanders bij Napoli zitten en dat je gerust kan spreken van een Nederlandse enclave. Dat kan ons misschien ook zomaar een keer opbreken.

 

De eerste weken word er vooral getraind zonder dat er wedstrijden gespeeld worden. Ik maak kilometers tijdens hardloop sessie in ene heuvelachtig gebied om vervolgens nog puur aan mijn afwerking en loopacties te werken. Slot is vooral van het patronen inslijpen en als het hem niet bevalt let hij net zo vaak het spel stil tot het goed gaat. Hij blijft het zeggen op de trainingen. 'We hebben misschien wel de beste spits van de wereld in onze selectie zorg dus dat je elke loopactie die hij maakt op waarde schat.' Het voelt erg lekker hoor om dat van je trainer te horen. 

 

Als we dan toch beginnen met oefenwedstrijden staat er een verschrikkelijk fit team op het veld dat naar hartelust aanvalt en daar ook succesvol in is. Met als uitschieter de wedstrijd tegen Olympiakos. Dat is toch geen misselijk team maar er word met dubbele cijfers gewonnen. Als ik zie hoe makkelijk het eigenlijk gaat dan moeten onze tegenstanders zich straks echt zorgen gaan maken om de wervelwind die wij lijken te zijn. 

 

 

-----

 

@ElMarcos even de rust opzoeken en de batterij opladen doet een voetballer altijd goed

 

@Marius Goed gegokt

 

@19CH98 De zerbi leek inderdaad de meest logische keuze maar gaat een Nederlander Napoli nu naar de grootste successen brengen?

 

@Djurovski @MNie @Bogatyr @Keeza @Kyrill @Tim Windt @Blom @D.J. @Copywriter @John Terry 2.0 @Thomassje123 @aron24 @Nom de Guerre

[ElMarcos]

De voorbereiding onder de nieuwe trainer Arne Slot ziet er voorlopig zeer goed uit! 

[Marius]

Milano lijkt al zeer snel een band op te bouwen met de nieuwe trainer. Hopelijk kan hij daarvan profiteren!

[19CH98]

Zoals ik de vorige keer al zei is dit niet de meest logische keuze maar om nieuwe hoogtes te bereiken moet je toch onbekende paden inslaan.