Anoniem

[Djurovski]

Wel vreemd dat Oscar wordt opgesloten terwijl er zo goed voor hem wordt gezorgd wel slim gedaan met dat kladblokje

[Marius]

Opgesloten is natuurlijk geen prettig vooruitzicht, maar of dit nu zo'n intelligente ingeving was van Oscar durf ik toch te betwijfelen.

[ElMarcos]

Hmm, Oscar lijkt voorlopig op een goed verzorgde gevangene. Of hij er goed aan doet te proberen weg te komen waag ik te betwijfelen. 

[delichris]

Ojee gaat Oscar iets stouts doen?

[Mascini]

 

Hij had hem meteen zien staan toen Maria binnenkwam. En het idee was ook meteen in zijn hoofd geschoten. Lichtelijk geïnspireerd door zijn goede vriend José Mourinho. De Portugees was als manager van Chelsea tijdens een Champions League-wedstrijd tegen Bayern München geschorst. Toch wilde hij zijn mannen toespreken. Hij besloot in een wasmand te kruipen en liet zich de kleedkamer in smokkelen.

 

Zo’n mooie metalen als waar Mourinho in zat, zag Oscar niet staan. Dit was zo’n hotelding. Twee zakken, een voor witte en een voor gekleurde was, in een stalen frame met wieltjes. Oscar kon alleen maar hopen dat het frame hem zou houden. Maar hoeveel keus had hij? Hij was er zeker van dat wanneer hij zich rustig zou houden op zijn kamer, het ook niet heel goed zou aflopen.

 

Zachtjes sloop hij de kamer uit. Hij stopte wat van de witte was in de gekleurde zak en ging zelf op die plek zitten. Om het af te maken legde hij een vieze laken – hij moest maar niet denken van wie die was en wat er mee gebeurd was – over zich heen. Nu maar hopen dat niemand aan de vorm van de zak zou zien dat hij erin zat.

 

Toen hij net een beetje zijn ademhaling onder controle had, hoorde hij iemand de trap op komen. Lichte tred, snel. Dat moest Maria zijn. Maar daarachter hoorde hij een zwaardere stap. Radovan. Oscar nam een flinke teug adem en deed zijn ogen dicht.

 

----

 

Sorry dat de update even op zich heeft laten wachten. Maar ik ben er weer! 

 

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco@Thomassje123 @Djurovski

[Djurovski]

Sjonge net goede tijden bij de cliffhanger stoppen

[delichris]

Gaat Oscar gepakt worden of ontsnapt hij?

[Marius]

Nu is het natuurlijk te laat om nog op zijn stappen terug te komen!

[ElMarcos]

Wederom een hele mooie update met een dito cliffhanger!

[Copywriter]

Vandaag gestart met je novelle en helemaal bij gelezen. 
Wat een avontuur, tag me maar bij een update. 
Ben wel benieuwd hoe en wanneer Oscar in de voetballerij actief wordt. Kanaalstraat manager zijn of toch nog als voetballer. Nergens heb je namelijk zijn leeftijd genoemd. 

[Mascini]

 

“Dom wicht”, hoorde hij Radovan schreeuwen. Gevolgd door een luide knal. Hoe lieflijk ze samen naar boven kwamen lopen, al pratend over het lekkere voorjaarszonnetje, zo gespannen was het nu. Oscar voelde het door de katoenen zak heen: de chauffeur was laaiend. “Godverdomme. Hoe heeft dit nu kunnen gebeuren? Kun je dan ook niets?”, schreeuwde hij. Maria kreeg de volle laag. Zij had immers niet goed opgelet, waardoor hij nu verstopt zat. Maar wat zo’n uitstekend plan leek, voelde nu toch een beetje als een steen op zijn maag. Oscar begon te twijfelen of het wel zo’n goed idee was.

 

Kijk dat hij zo, wanneer de bak buiten was gezet, moest sprinten was geen probleem. Hij kende niemand die hem ook maar een beetje bij kon houden. Daar stond hij immers ook om bekend. Dat hij daarna door Medellin zou zwerven, op zoek naar wat dan ook. Zonder spullen, zonder paspoort en zonder telefoon. Ook dat zou hij vast wel overleven.

 

De vraag was echter of Maria zijn houdini-act zou kunnen lijden. Diep in zijn hart wist Oscar het antwoord al: dat kon ze niet. Als ze niet al in elkaar geslagen zou worden – of misschien wel erger – zou ze zeker ontslagen worden. Weg baan. Weg inkomen. En dat geld had Maria hard nodig. Ze had verteld over haar jonge dochter en het ontbreken van haar vader. Ze had Oscar uitgelegd hoe afhankelijk ze was van het geld. Het salaris dat hij nu op de tocht had gezet.

 

---

 

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco@Thomassje123 @Djurovski@Copywriter

[Mascini]

Op 22-12-2022 om 12:40 zei Copywriter:

Vandaag gestart met je novelle en helemaal bij gelezen. 
Wat een avontuur, tag me maar bij een update. 
Ben wel benieuwd hoe en wanneer Oscar in de voetballerij actief wordt. Kanaalstraat manager zijn of toch nog als voetballer. Nergens heb je namelijk zijn leeftijd genoemd. 

 

Scherp.

[Djurovski]

Gaat zijn geweten opspelen?

[ElMarcos]

Wederom een hele mooie update. Benieuwd of Oscar voor zichzelf kiest of toch voor Maria.

[Marius]

Op deze manier lijkt het geweten van Oscar het te halen, maar dat kan natuurlijk ook maar een gevoel zijn.

[Copywriter]

Ik voorzie een romance tussen Oscar en Maria 

[delichris]

Gaat het geweten dan toch nog knagen?

[Mascini]

Hij kon het gewoon niet. Dacht aan Maria en haar dochter, aan het feit dat ze straks geen geld meer hadden om te eten. En waarom zou hij ook eigenlijk weg gaan, want dan zou hij er ook nooit achter komen wat dit precies was. Waarom ze nou juist Oscar nodig hadden, en bovenal: wie. Want dat was nog altijd het grote raadsel. De identiteit van de De Baas. De man die alle orders gaf, maar waarvan Oscar nog altijd geen naam had gehoord.

 

Hij hoorde Radovan naar beneden stampen. Schreeuwde naar de mannen buiten dat ze op moesten letten. Dat ze de uitgang in de gaten moesten houden. Ook riep hij naar een ander dat de honden gehaald moesten worden. Binnen een paar seconden hoorde Oscar gegrom en geblaf. Hij miste zijn Raúl, die vast en zeker bij de deur op hem zou wachten. Maar hij wist ook dat deze honden niet zo blij zouden zijn hem te zien. Ze zouden hem opsporen en opjagen. Niet vermoorden, want anders had Radovan dat al eerder laten zien. Maar ontsnappen aan zulke mannen, dat ging vaak niet zonder slag of stoot. Zonder consequenties.

 

Oscar wipte uit de zak met vieze lakens. Gelukkig zat hij zelf niet onder de smoezeligheid. Even overwoog hij toch de gang door te rennen. Aan het eind stond een raam op een kier. Hij kon er zo uit, en via het dak de muur over. Binnen een paar minuten zou hij niet meer te vinden zijn en had hij zijn vrijheid terug. Maar goed. Dan kreeg hij toch weer Maria en haar dochter op zijn netvlies. Het was gewoon niet het beste om te doen. Vluchten kon altijd nog, hield hij zich maar voor.

En dus sloop hij weer naar de kamer en ging op het bed zitten. Wachtend  tot iemand terug zou komen. En hij de boel weer tot bedaren kon brengen. Nu maar hopen dat genoeg zou zijn om Maria in dienst te houden.

 

---

 

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco@Thomassje123 @Djurovski@Copywriter

[ElMarcos]

Oscar kiest ervoor om het goede te doen voor Maria. Nu hopen dat het hem niet zijn eigen hachje kost. 

[delichris]

Je blijft de spanning in houden. Maar ik ben erg benieuwd wanneer FM hierin voor gaat komen.

[Marius]

Hopelijk krijgt Oscar geen berouw van zijn keuze!

[Djurovski]

Als dat maar goed uitpakt

[LouisPSV]

Mooi stuk weer. Ben benieuwd waarom Oscar daar nou zit.

[Copywriter]

Oscar houdt wel van een beetje adrenaline. 

[Mascini]

“Jullie kunnen niet echt goed zoeken he?”, Oscar besloot vol in de aanval te gaan toen Radovan de kamer weer binnen kwam stormen. De chauffeur stond met zijn bek vol tanden, toen hij Oscar zo op het bed zag zitten. “Ontsnappen kan niet, dat had je mij allang duidelijk gemaakt. En dat kamermeisje – Oscar noemde expres haar naam niet – doet zo voorzichtig. Hoe moet ik dan in vredesnaam buiten deze kamer komen? Maar dat wil niet zeggen dat ik niet stiekem nieuwsgierig was wat jullie zouden doen als jullie zouden denken dat ik weg zou zijn”, lachte hij. Sterker nog: hij vond zichzelf zo overtuigend dat hij het bijna zelf ging geloven.

 

Terwijl Radovan nog altijd naar woorden zocht, kwam Maria de kamer binnen. Ze had gehuild, zag Oscar aan haar rode ogen. “Huh, maar..”, reageerde ze. Ze deed haar hand voor haar mond. Duidelijk was dat ook zij dit niet verwacht had. “Maar, waar zat..”, stamelde ze verder. Oscar begon nog harder te lachen. “Luister, ik zat gewoon onder het bed. Maar denk maar niet dat jullie daar gekeken hebben. Meteen paniek. Meteen actie. Wel bij de les blijven he jongens?”, besloot hij zijn powerplay.

 

Hij zag hoe Radovan zijn woede even moest wegslikken. Hij vond dat de Serviër zich tot nu toe goed hield. Hij was in zijn hemd gezet, had meteen bevolen om de honden los te laten. En nu zat Oscar gewoon hier. Rustig op het bed. Hij was niet door de tuin gerend, had niet over het hek geklommen en was dus niet van plan geweest om de benen te nemen. Ook niet toen zij in hun blinde paniek de deur van de kamer open hadden laten staan om hem met man en macht te zoeken.

 

Uiteindelijk klapte Radovan in zijn handen. “Bravo, bravo. Ga je nu maar opfrissen. De baas wacht.” Boos beende hij de kamer uit. Maria stond nog altijd met haar hand voor haar mond. “Maar.. maar.. ik heb wél onder het bed gekeken.”

 

---

 

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco@Thomassje123 @Djurovski@Copywriter