Spring naar bijdragen
De FMusic 100 - stem op jouw favoriete liedjes allertijden. ×
FM - Christmas Challenges - Win een MU Sjaal of Beanie ×

Anoniem


Mascini

Aanbevolen berichten

Als het een spelprogramma zou zijn, zoiets als Wie is de Mol of De Verraders, dan zou dit nog best wel eens tof kunnen zijn. Dat was wat door Oscar zijn hoofd schoot toen hij de sms opende. Willekeurig dwaalden zijn gedachten weer af. Want wie stuurde in vredesnaam nog een smsje tegenwoordig?

 

Ja, Piet de Visser deed dat, toen de geniale scout nog wel eens een watervlugge buitenspeler opduikelde in een favela. Maar het laatste smsje van Piet was ook al weer jaren geleden. De jongere generatie – die in zijn ogen inmiddels ook al weer aardig oud was geworden, incluis hemzelf – gebruikten Whatsapp of Signal. Zou hij te maken hebben met een ouder iemand? Iemand van een eerdere generatie? En wie moest dat dan zijn? Een voorzitter? Hij kende wat ietwat onfrisse clubpresidenten, vooruit uit het zuiden van Europa, die wel toe in staat waren. Of wat dat te makkelijk? Oscar was zo ver in gedachte, dat pas bij het derde keer lezen echt doordrong wat er in het smsje stond. ‘Vergeet die rij, je gaat met een eigen vlucht. Meld je bij incheckbalie 23.’

 

Het was nog best een eindje lopen. De balie was namelijk in een aparte vleugel van de luchthaven. Eerst dacht Oscar dat het om een smoezelig deel ging, maar niets bleek minder waar. Het was het gedeelte voor de rijkelui. Dat was onder meer te zien aan de wat luxere eettentjes en winkeltjes, maar ook toen hij aarzelend naar de balie liep. “Meneer Boaron! Wij verwachtten u al. Kom maar door, de motoren draaien al.” Niets geen instapkaart, legitimatie laten zien of koffercontrole. Oscar kon zo door. Een minuut of vijf later, voelde hij hoe het vliegtuig loskwam van de grond.

 

----

 

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zijn vermoeden dat het om een grote speler in de voetbalwereld ging, werd bevestigd in het vliegtuig. Toen het toestel eenmaal van de grond was en ‘veilig’ in de lucht hing, kon het Oscar nergens aan ontbreken. Zodra hij zijn glas water op had, stond er al een nieuwe op zijn tafeltje. En dat was niet zo’n uitgeklapt ding, waar hij net met zijn knieën onder paste. Nee, in dit vliegtuig hadden ze gewoon van die vierzitjes, die je ook in bijvoorbeeld een trein ziet. Dus: Oscar kon zijn benen strekken. Hij had een boek meegenomen om de lange reis te overbruggen. Maar hij kon zijn aandacht er niet echt bijhouden. Zelfs zijn iPad, waarop hij aan het begin van de vlucht een voetbalmanager had geïnstalleerd, kon zijn gedachten niet vasthouden. Hij bleef maar malen en denken aan wat hem te wachten stond. Hij had al een beetje gepolst bij het vliegtuigpersoneel. Maar die bleven volhouden dat ze alleen gezegd was dat ze naar Medellin moesten vliegen, maar niet voor wie. Dat leek Oscar een vreemd verhaal. Het vliegtuig was toch immers van iemand? Ze wisten toch wel voor wie ze werkten? Maar de stewardess verklaarde dat het nu om een speciale ingeboekte privévlucht ging. Een soort Uber van de luchtvaart. Ze moesten zorgen dat Oscar het naar zijn zin had. En dat was alles wat ze verder kon vertellen.

 

Hij besloot uiteindelijk maar om een dubbele whisky te bestellen en te vragen of hij een dekentje mocht om te kunnen slapen. Dat bleek niet in zijn stoel te hoeven. De stewardess ging hem voor naar een ruimte achterin het toestel. Daar stonden heuse bedden, met dekbed, hoofdkussen en zelfs een televisie in het plafond, zodat je al platliggend naar een televisieshow kon kijken.

 

Daar hij had nu niet zo’n behoefte aan. Na een hele tijd piekeren en denken viel hij in slaap. Voor zijn gevoel was hij net weg, toen de stewardess hem wakker maakte. “Meneer Boaron, u moet wakker worden. Over een half uur staan we aan de grond.”

 

----

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

 

 

De landing ging eigenlijk net zo soepeltjes als de rest van de reis. Oscar twijfelde of hij moest klappen toen het toestel veilig aan de grond stond. Dat zag hij altijd om zich heen gebeuren in een lijnvlucht. Hij klapte nooit mee, vond het een beetje onzin, maar wist ook dat de andere reizigers hun handen ook een beetje op elkaar zouden slaan voor hem. Nu was hij de enige échte passagier en was er dus niemand om achter weg te kruipen. Niemand die dit klusje voor hem uit zou voeren. Hij besloot uiteindelijk om toch maar niet te klappen, maar de piloot bij het uitstappen dan maar extra te bedanken voor zijn of haar goede werk.

 

Tijdens het taxiën naar een van de uitstappunten, keek hij uit het raam. Het was een Zuid-Amerikaans land, daar was weinig twijfel over. Hij herkende het meteen. De hitte, het tropische. Onmiskenbaar. Toen het vliegtuig vlakbij de luchthaven was, wist hij ook zeker dat het Medellin was. Hij had toch maar even op Google gezocht waar hij nou eigenlijk zou landen. En hij herkende de halfronde luchthaven in de hoofdstad van Colombia. Met het vele glas had het wat weg van een combinatie van een kas en een groots warenhuis zoals je vaak in Zuid-Europese landen ziet.

 

“We zijn er meneer Boaron, de deuren gaan zo open, vergeet uw bagage niet”, meldde de stewardess hem. Hij bedankte haar, ook voor de service tijdens de reis. En nadat Oscar ook de piloot de nodige complimenten had overgebracht, liep hij de trap af. Hij viste zijn zonnebril uit zijn zak, om geen treden te missen. Nu hij recht tegen de zon in kon kijken, viel hem nog wat anders op. Onderaan de vliegtuigtrap stond een grote zwarte auto. Zo een die je in maffiafilms ziet. Inclusief de verduisterde ramen en glimmende velgen.

 

Door de donkere ramen kon Oscar niet zien wie er in de wagen zaten, maar zodra hij de laatste trede verliet en zijn voeten weer op vaste grond zette, werd dat duidelijk. Er stapten aan weerskanten van de auto twee kleerkasten van kerels uit de auto. Zeker twee meter lang, en bijna net zo breed. Hoekige kaaklijnen, gemillimeterd haar, spieren die door hun te nauwe maatpak heen kwamen en Oscar merkte ook de silhouet van een wapenschouderriem op. Deze mannen zouden niet met zich laten sollen. Dat was duidelijk.

 

”Jij komt met ons mee”, zei de man die van de bestuurdersstoel kwam onomwonden. Een Oost-Europees accent klonk uit zijn Engels door. “De baas wil je graag ontmoeten.”

 

---

Dank weer! @Marius @Nom de Guerre @ElMarcos @delichris @LouisPSV@Kevinoz87@Kyrill @KayDeManaager@keano77 @Djurovski @Skyrr_Remco@Thomassje123

 

Op 29-10-2022 om 13:26 zei Marius:

Een dubbele whisky en een bed, meer heeft een soms niet nodig om gelukkig te zijn. Al zeker niet tijdens een privévlucht.

Op 29-10-2022 om 13:28 zei Djurovski:

Wat een luxe heelijk hoor

Ja lekker toch heren. Zo reis ik ook niet vaak.

Op 29-10-2022 om 13:47 zei Kyrill:

Heerlijk stuk weer 🔥😍

Dankjewel!

Op 29-10-2022 om 23:56 zei LouisPSV:

Wat het doel van je gastheer ook is, ze willen waarschijnlijk graag dat je ja zegt.

Dat idee krijg ik ook!

Op 30-10-2022 om 09:24 zei delichris:

Wat een luxe zeg.

Ja, wil ik ook wel.

Op 31-10-2022 om 04:50 zei Thomassje123:

Goeie build up, benieuwd waar het naar toe gaat en hoe FM er in verwerkt wordt

Dat ben ik ook! ;-)

Op 31-10-2022 om 08:53 zei ElMarcos:

Geweldige luxe tijdens de vlucht, maar wie ervoor betaald en waarom is nog onduidelijk.

Ja, heb je al een idee?

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Join the conversation

You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.

Gast
Antwoord op deze discussie...

×   Plakken als rijke tekst.   In plaats daarvan plakken als platte tekst

  Er zijn maximaal 75 emoticons toegestaan.

×   Je link is automatisch geïntegreerd.   In plaats daarvan als link tonen

×   Je voorgaande bijdrage is hersteld.   Tekstverwerker leegmaken

×   Je kunt afbeeldingen niet direct plakken. Upload of voeg afbeeldingen in vanaf URL.

×
×
  • Nieuwe aanmaken...