Familiebedrijf Janssen – VV Olympus

 

Hoofdstuk 1: Een nieuwe club in een oude wereld

 

Als kind droomde ik ervan om de beste voetballer ooit te worden. Dat die droom voor mij althans nooit meer zal uitkomen, is overduidelijk. Ik heb mij in mijn leven gefocust op een andere taak van deze schitterende sport, managen. Dat kan ik goed, al zeg ik het zelf. Ik ben inmiddels gewend om met groepen te werken, grote en kleine. Nu heb ik een functie gevonden in de stad waar ik geboren ben, Zwolle. Ik, de 31-jarige ginger met groene ogen genaamd Rinus Janssen, ben, net als de rest van mijn gigantische familie, onderdeel geworden van Familiebedrijf Janssen, tegenwoordig vooral bekend van haar vastgoed, die sinds vorige week officieel een nieuwe tak heeft: VV Olympia, een stap waar overigens al jaren aan gewerkt was.

            De eigenaar van de club is mijn Nederlandse vader, Joris Janssen. Een succesvol ondernemer net als zijn vader, mijn opa, en zijn opa. De directrice is mijn Nederlands-Zweedse stiefmoeder, Sophia Janssen Thomasson, de tweede vrouw van mijn vader, aangezien mijn moeder, Veerle Janssen van Loo, het leven liet in 1998, nog altijd een pijnlijke herinnering voor mij. Sophia, oud-topsportster en model, heeft een hart van een goud en wij liggen elkaar goed, ondanks de omstandigheden daar eigenlijk niet eens zo gunstig voor waren. Mijn twee halfbroertjes, Lucius Janssen en Magnus Janssen zijn twee talentvolle spelers die onderdeel uitmaken van de nieuwe selectie. Voor de rest bestaat het personeel uit allemaal mensen uit de familie Janssen. Mijn twee zusjes, Zoë en Lena, zijn zo bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het geven van taalcursussen en het ontwerpen van de tenues, overigens in het rood-zwart en het blauwwit.

            Mijn eigen gezin is juist een afleiding van deze sport. Mijn Nederlandse-Griekse vrouw Lorraine Janssen Toupa, met donkerblonde haren en oceaanblauwe ogen, overigens afkomstig uit de omgeving van Zwolle, is een bekend schrijfster en tevens de moeder van mijn drie kinderen. De tweeling, Apollo en Artemis, is geboren in 2018 en Hermes Janssen is geboren in 2020. Van hen verwacht ik niet dat ze ooit onderdeel uit zullen maken van VV Olympia, maar wie weet wat de toekomst gaat bieden.

            Met een familiebedrijf een stap maken naar het voetbal klinkt misschien als een vreemde stap, zeker aangezien geld tegenwoordig het hoofdelement in de sport is geworden, maar juist geld is het gene dat deze familie in overvloed heeft, vandaar ook de investeringen in de jeugdaccommodaties en het stadion. Geld is er genoeg, maar onze visie is niet om dat zomaar uit te geven. We zullen slim met ons geld moeten omgaan, zeker aangezien we de komende jaren niet gelijk mee zullen doen om de hoofdprijzen. We beginnen in de Keuken Kampioen Divisie. Eens zien wat we daar kunnen doen en daar zullen wij onze vijanden uit de buurt eens flink aanpakken.

            Met de selectie zit het overigens wel snor. 23 spelers staan er namelijk op papier, zodat wij kunnen spelen in de gewilde formatie, 4-2-3-1 (smalle variant). Al deze spelers stonden onder contract bij de club die wij vervangen hebben, Helmond Sport, of hebben wij transfervrij aan onze selectie kunnen toevoegen. In het begin zullen we de samenhang dan ook moeten verbeteren, maar ik geloof erin dat we dat kunnen. We zijn een nieuwe club in een oude wereld, eentje met visie die de voetbalwereld zal veranderen.

 

De selectie:

Doelmannen: Merveille Goblet, Piet Veldhuizen en Rowen Koot (3)

Verdedigers: Boyd Reith, Baco-Arie van der Heijden, Douglas, Lassana Faye, Dwayne Green, Paul Fosu-Mensah en Rik Regeling (7)

Middenvelders: Nigel de Jong, Ben Moussa, El Ghannasy, Lucius Janssen, Magnus Janssen, Rens van der Wacht, Sander Vereijken (7)

Aanvallers: Salomon Kalou, Reza Ghoochannejhad, Keyennu Lont, Cas Peters, Jelle Goselink, Morad El Haddouti (6)

 

Sidenote: De goede spelers zijn bewust oud, zodat ik daar op lange termijn weinig voordeel van zal hebben. Baco-Arie en Salomon Kalou (vanwege K2 bij Feyenoord) zijn ook vooral toegevoegd aan het team, omdat ik dat leuk vond. Ik ben ook niet van plan om zomaar toppers, nee niet Geer en Goor, te kopen de komende jaren, puur omdat we een rijke eigenaar hebben.

 

Hoofdstuk 2: De nieuwe realiteit

 

Het voorseizoen zit erop. Naar een dramatisch begin, met een kleine nederlaag tegen aartsrivaal Go Ahead Eagles (1-2), een afdroging tegen SC Cambuur (1-4) en een beschamende nederlaag tegen VV Katwijk (1-0) werden de Treffers (5-2) en VVV Venlo (5-2) afgedroogd. Tegen beide ploegen werd dus maar liefst vijf keer gescoord, alleen ondanks de dominantie van mijn ploeg kregen we helaas nog wel enkele goals tegen. Extra aankopen zijn dus zeker niet nodig. Alles gaat, voorlopig, zoals het op dit moment moet lopen. De spelers raken steeds beter op elkaar ingespeeld en daarom ga ik ervan uit dat we op tijd klaar zijn voor dit seizoen.

            De verwachtingen voor dit seizoen zijn vanuit de media niet gigantisch hoog, maar boven in de top meedraaien moet met deze selectie echt wel kunnen, misschien zelfs promotie. Dat zouden we graag willen en het moet ook kunnen, als de selectie bekeken wordt. Ik geloof er in elk geval in en de selectie doet dat ook. Het kan een mooi seizoen worden. Er zullen mensen zijn, die zeggen dat we een club zonder geschiedenis zijn, maar het verleden geeft geen garanties voor prestaties in het heden en de toekomst. Daar zijn in England talloze voorbeelden van te noemen. VV Olympus is nu eenmaal de nieuwe realiteit in de Nederlandse voetbalwereld, die eigenlijk wel een frisse wind kon gebruiken.

            Terug naar mijzelf en mijn gezin. Hoe ben ik uitgekomen op deze positie? Waarom werd ik de manager van deze ploeg en bijvoorbeeld niet mijn oom? Zoals vele kinderen begon mijn liefde voor voetbal vanaf jonge leeftijd. De eerste keer mee naar het stadion op een vakantie in het schitterende Italië is het gene dat mij over de streep trok. Hoe ouder ik werd, hoe groter de liefde voor het spel werd. De acties van Zidane, de verdedigende kwaliteit van Maldini en de keepende kwaliteit van Buffon lieten mij ook in mijn tienjaren van dit spel houden, op het moment dat ik zelf al te vaak geblesseerd raakte om het hoogste niveau te kunnen bereiken. Zwakke enkels.

            Rond diezelfde tijd ontdekte ik de liefde van mijn leven die mij stimuleerde om een andere rol in deze sport in te vullen: manager. In mijn jeugdige jaren werd ik immers al geroemd voor mijn spelinzicht. Dat zij echter weinig had met deze sport kwam mij wel goed uit. Het betekende immers dat wij het thuis juist konden hebben over andere dingen. Dat is ook wel eens prettig. Van de universiteit belandde ik uiteindelijk langs de kant van verschillende jeugdteams in Duitsland. Na negen jaren aan ervaringen als coach bij de jeugd- en tweede teams van Fortuna Düsseldorf, Hamburger SV en Borussia Dortmund ben ik nu hier beland: in het nieuwste project van Familiebedrijf Janssen.

            Al in 2012, op het moment, dat ik net de universiteit voorgoed achter me gelaten had, werd het zaadje gelegd voor dit project. Dat het uiteindelijk negen jaar zou duren tot het plan volledig uitgekomen is, laat zien dat dit project niet zomaar een ingeving is. Het was een droom die realiteit geworden is. Nu is het aan mij om er een schitterende realiteit van te maken, zodat kinderen, net zoals mij geïnspireerd zullen worden om van deze sport te houden.

 

Sidenote: Mijn excuus voor eventuele spelfouten. Plus op de banner had ik eigenlijk nog tekst willen toevoegen, maar aangezien mijn mobiel te weinig ruimte heeft voor de app, Phonto, die ik daar normaal voor gebruik, heb ik besloten dat voor nu links te laten liggen.

           

 

 

Tag mij maar!! Leuk zeg dit! Veel plezier & succes!!

Leuk ! Graag een tag

Leuk concept in ieder geval! Succes!

Ha, het logo dat je hebt gebruikt is van Olympia uit Gouda, mijn jeugdrivaal. Toevallig. 

 

Leuk begin, succes!  

Mag hopen dat je eigen kids anders heten haha. Verder leuk begin en ben zeer benieuwd hoe je gat presteren 

 

Hoofdstuk 3: De eerste seizoenshelft

 

Het is kerst en de gehele familie, toch algauw honderd mensen, als het er veel niet meer zijn, heeft zich verzameld. Elke Janssen, of aangetrouwde Janssen, staat namelijk in de gigantische VIP-ruimtes van het Zwarte Water Stadion. Het eerste seizoenshelft is heerlijk verlopen. Het seizoen begon goed met een drietal overwinningen. Daarna werd ons proces even verstoord, maar we stoomden toch gewoon door. De winsten bleven komen. Daarbij werd de ‘Janssen-overwinning’ door de media al in het leven geroepen. 1-0 winnen. Het zakelijke, maar toch tegelijkertijd de prachtige sfeer binnen en rondom de club, maakt VV Olympus toch een familieclub. Er worden immers steeds meer tickets verkocht. De club wordt groter, de club bloeit, maar de club maakt echter nog wel verlies.

        Dat mag de pret echter niet bederven. De resultaten op het veld zijn en blijven, met af en toe een gelijkspel, en een zeldzame nederlaag tegen Ajax in de beker, goed. We zijn op weg naar een avontuur in de hoogste divisie van Nederland. Als we deze lijn doortrekken, zal niemand ons nog te pakken kunnen krijgen. Dat we vriend en vijand verbaasd hebben, is wel duidelijk. Ook binnen de familie is iedereen verbaasd over onze sportieve prestaties. Daarom hoop ik dat we deze trend kunnen blijven doorzetten.

         Gaat het dan allemaal zo geweldig? Nee, toch niet helemaal. Blessures zijn een groot probleem aan het worden. Vaak hebben belangrijke basisspelers vanaf de tribune al moeten toekijken, wegens blessures. El Ghannasy ligt er op dit moment voor de tweede keer uit. Gelukkig kunnen we door de brede kwaliteit deze blessures opvangen, waardoor dit probleem niet terugkomt in de resultaten. In de kleedkamer is overigens ook niet elke speler tevreden over zijn speeltijd, maar goed dat is begrijpelijk. Iedere voetballer wil spelen.

        Jaymillio Pinas, ook van de zomer transfervrij naar de club gekomen, heeft vanuit het Onder-18 elftal, een overstap gemaakt naar het Eerste Elftal, waarmee hij notabene tegen zijn oude club zijn debuut mocht maken. Of hij het hier gaat maken, blijft natuurlijk maar de vraag. Laten we het hopen, maar het grootste talent dat hier rondloopt is hij sowieso niet. Dat zit toch wel echt bij mijn broertjes, al ben ik misschien wat bias.

 

Tactiek + opstelling (niet speciaals, zonder blessures), stand en resultaten

 

 

 

 

 

 

 

 

Side note: overigens was ik niet van plan om in de toekomst mijn kinderen zo te noemen, maar ik vond deze namen wel een leuke verwijzing naar Olympus.

 

@Kyrill @Fulceny

13 januari 20223 jr. bewerkt door aron24

Gaat goed!! Mooi

Leuk stukje weer

Hoofdstuk 4: Een succesverhaal

 

Wat een geweldig seizoen was het. Alles liep zoals het moest lopen. De Janssen-overwinning vond nog wel eens plaats, maar meer goals volgde in de gemiddelde wedstrijd. De mooiste wedstrijd van het seizoen was tegen VVV Venlo, onze enige serieuze concurrent die nog over was gebleven, maar op het veld was het klassenverschil gigantisch. Wij domineerden en dat bleek ook in de eindstand. 3-0. Na die dag wisten wij dat de titel bij ons zou blijven. De titel was van ons en weggeven deden we inderdaad niet meer. We speelden nog een enkele keer gelijk, maar veel vaker werd er gewonnen. Het mocht dan ook geen wonder heten dat manager Rinus Janssen tot de beste manager van de competitie werd gekroond.

 

Achter de schermen sloeg er naar het seizoen twee bommen in, die toch nog een klein smetje aan dit seizoen van ons gaven. Nigel en Douglas hingen de schoenen aan de haak. Het kwam onverwacht, maar de keuze was begrijpelijk. Ze waren al in de herfst van hun carrière, als het niet al de winter was, maar voor altijd zullen ze de geschiedenisboeken ingaan. Zij waren namelijk onderdeel van de debutant die promoveerde. VV Olympus is vanaf volgend jaar te bewonderen in de Eredivisie.

 

Wat zullen mensen over tien jaren nog weten van dit seizoen, als wij het voetbal zullen domineren? Misschien niet veel, maar het is in elk geval het begin van een prachtig succesverhaal. Daar ben ik wel zeker van. We zullen in de zomer op zoek moeten naar enkele versterkingen. Stiekem had ik de hoop op Xavi Simons, die uit zijn contract liep bij PSG, maar ik heb het vermoeden dat er genoeg clubs interesse in hem zullen hebben. Dus dat zou een lastig klus worden. Voor nu eerst maar eens genieten van dit succes. Want we zijn ook officieel de beste club van Zwolle.

 

 

 

 

 
 

 

 

Hoofdstuk 5: Het laatste seizoen van Salomon 

 

Ik heb dagen, weken en maanden zitten zoeken naar de juiste spelers, maar veel kwamen er niet voorbij. Maar veel heb je er ook niet nodig. Slechts enkele parels om het team te versterken was voor mij het doel. Dat doel was al snel gehaald op het moment dat mijn oude jeugdspeler, Immanuel (Pherai) gratis naar ons toekwam. We moesten hem wel een nadelige clausule in het contract opnemen, maar zo'n talent kon ik niet laten liggen. Ik ken hem, hij kent mij. Dit was de perfecte versterking, vooral omdat Salomon aangekondigd dat hij maar één jaar terug zou keren in de eredivisie. Ooit lid van K2, nu onderdeel van Olympisch succes.

 

Maar we hadden nog een verdediger en een middenvelder nodig. Mijn ogen vielen op Luka Racic en Luke Dreher. Voor Racic moesten we bijna een miljoen neerleggen. Veel geld uiteraard, echter was hij nodig. Het grootste talent is hij misschien niet, maar hij moest overkomen, want verdedigend hebben we anders te weinig opties met de gestopte Douglas. Dreher kwam gratis over. Niet het grootste talent, maar nog steeds hartstikke welkom hier, met de vertrokken Nigel de Jong.

 

Een ander persoon die ook is vertrokken, is de zeurPiet Velthuizen. Het was overduidelijk dat hij de derde viool moest spelen, omdat hij er geen reet meer van kon, maar daar had meneer geen zin in. Dus werd zijn contract niet verlengd. Gratis weg, maar niemand die nog een cent voor hem zou over hebben. Niemand zal hem missen hier. Het scheelt weer een klager en dat is voor iedereen op de club fijn.

 

De voorbereiding verliep overigens wisselvallig. Wel hebben we met de 6-0 overwinning tegen PEC Zwolle laten zien dat wij de beste club van Zwolle zijn. Gelukkig voor PEC dat we ze dit seizoen niet meer tegen zullen tegenkomen. Zij moeten op zoek naar geluk in de keukens.

 

 

 

 

 

 

Hoofdstuk 6: Wisselvallig, maar degelijk

Op het moment dat ik dit speelschema zag, wist ik dat het moeilijk zou worden om een wedstrijd te winnen in de eerste vijf wedstrijden. Ajax, Twente, Vitesse, AZ en Utrecht. Dat zijn vijf ploegen die vorig seizoen bij de beste zeven ploegen van de competitie zaten. Het werd dus overleven, maar tegen Ajax waren we vooral kansloos. We hielden dertig minuten stand, maar daarna werd het schade beperken. Met een 0-4 op het scorebord lukte dat dus helaas ook niet.  

 

Tegen Twente kwamen we echter sterk terug van een achterstand. Vitesse en AZ konden we partij geven, maar waren we achterin helaas wat te slordig in de laatste minuten van de wedstrijd. Ook Utrecht was een moeilijke wedstrijd, maar mijn ploeg vocht voor dat ene punt en die verdienden we dan ook. Twee punten uit vijf moeilijke wedstrijden is niet veel, maar slecht viel het niet te noemen, aangezien onze ploeg eigenlijk op papier minder is dan elke van deze ploegen. Daarom kon ik ook niet boos op mijn jongens zijn.

 

Trots was ik wel over de vechtlust die wij in eigen huis toonden tegen Heerenveen. Tweemaal kwamen we terug van een achterstand. Dat wij de wedstrijd ook nog eens wonnen, deed mij helemaal glimlachen. Heerenveen was de mindere partij geweest en mocht van geluk gesproken hebben om een punt mee te snoepen. Het had ons zes wedstrijden gekost, maar de eerste driepunten waren binnen.

 

Met alleen PSV als moeilijke ploeg in oktober wist ik dat we kans hadden om grote sprongen te maken in de stand. RKC was vele malen slechter dan ons, maar scoorde twee schijtlelijke goals, waardoor het onnodig moeilijk werd, maar we wonnen. PSV kreeg het verrassend moeilijk tegen ons, echter konden wij niet stunten in Eindhoven. Geen punt mee naar Zwolle. Met een overwinning tegen Sparta, een gelijkspel tegen NEC en een overwinning tegen Fortuna sloten wij de periode voor de WK-break prima af. Dat de B-ploeg het tussentijds in de beker moeilijk had tegen FC Eindhoven vergeet ik voor het gemak maar even. Een tiende plaats met vijftien punten na elf wedstrijden is immers gewoon goed voor ons, zeker omdat wij alleen nog tegen de stuntploeg van Willem II en Feyenoord als echte topclubs moeten (in het eerste blok). Zes topploegen gehad en eigenlijk alleen tegen NEC twee punten laten liggen. Dan mag je best trots zijn als manager.

 

 

 

 

 

 

Note: Sorry voor de lange tijd tussen updates, maar geen tijd gehad om hieraan te werken, vandaar dus drie hoofdstukken tegelijkertijd. Sterker nog, heb eigenlijk amper gegamed de laatste tijd. En zoals altijd, sorry voor eventuele spelfouten. 

 

@Kyrill @Fulceny

 

9 februari 20223 jr. bewerkt door aron24

Gaat lekker zeg!! Mooizo. En no worries

Leuke context en verhaal, ik vind je schrijfstijl ook erg aangenaam! Je successen vind ik degelijk gezien de selectie, maar je moet het nog wel even doen natuurlijk

Wel jammer van het Helmond Logo.
 

Doe mij maar een tag!

Leuke update 

 

Hoofdstuk 7: De abstracte kunst van het overleven

 

Blij met een break van twee maanden is een coach zeker niet, al helemaal niet als het gaat om het WK voetbal in een land waarbij tijdens de bouw van de stadions duizenden mensen om het leven komen. Om nog maar zwijgen over de corruptie. Nee, gekeken heb ik dan ook niet, zoals het heilige-Franse-boontje Eric Cantona ons aangeraden had. Argentinië won met 4-3 de finale van Italië. Dat moet een leuke wedstrijd geweest zijn en vooral Messi zou blij zijn geweest. Eindelijk had hij die wereldtitel met Argentinië, notabene door Lautaro Martinez, die man die er door hem zo lang niet bij mocht zijn.

            Goed, terug naar het belangrijke voetbal. Mijn club, Olympus, stond er goed voor voor de enorme break, maar de eerste wedstrijden na de break hadden we het zwaar. Ik zag opties op de transfermarkt, omdat Jan-Scharie ongelovig hard achterging. Er moest een centrale verdediger bij, voor supertalent Bah kwam januari immers nog veel te vroeg. Ook zag ik de kans om toe te slaan op de backposities, die tot dusver enorm door het ijs zakt. Zorbea, voor slechts 375k, wat een koopje, Angha, de broodnodige centrale verdediger, en Vidovic, een verdwaalde Bosniër bij Leverkussen, die mijn scouts aanraden, kwamen dus over.

            De resultaten bleven in de rampmaand januari dramatisch. Af en toe een puntje. Gelukkig begonnen we in februari sterk, door NEC kansloos te laten. Dat we weer eens goal tegen kregen, maakte de pret er niet minder om. Een mooie 3-1 overwinning tegen directe concurrent NEC. Daarna schot de klad er weer in, al mocht een overwinning tegen Feyenoord of Ajax ook niet verwacht worden.

            Na een dramatisch saaie wedstrijd tegen RKC speelden wij VVV op 22 maart volledig van het maatje, 4-0. Een week later tegen PSV, onder leiding van Letsch, slaagden wij er bijna in om te stunten (we kwamen immers op een 2-1 voorsprong), maar in het laatste kwartier denderde PSV er alsnog overheen. Jammer, maar helaas. Het was zo mooi geweest, maar soms moet je eerlijk zijn: meer zat er gewoon niet in.

            In april begonnen wij wederom slecht. Door twee nederlagen op rij naderden de nummers 16 en 17, Heracles en Fortuna, ons weer. Als we van beide ploegen zouden kunnen winnen, was handhaving veilig. Tegen Fortuna lukte dat, met moeite. Een week erna zakte mijn ploeg volledig door het ijs tegen Heracles. Het was alsof alle stoplichten in Almelo voor ons op rood stonden, terwijl onze tegenstanders door groen konden blijven scheuren.

            Maar gelukkig was de voorsprong tegenover Almelo nog groot genoeg. Aan een gelijkspel tegen FC Utrecht zouden we immers genoeg hebben. De supporters vielen niet in slaap, want kansen waren er genoeg. De goals vielen alleen gewoon niet. Het werd 0-0, totaal niet verdiend, want Utrecht was klassen beter, maar dat is de kunst van overleven natuurlijk, die is heel abstract.

          Nu er voor ons nog weinig uit dit seizoen te halen viel, besloot ik om het zestienjarige supertalent Bah, die sinds vorig jaar bij ons in de jeugd speelde, de kans te geven. In de tweede helft mocht hij invallen. Met hem in de verdediging kregen we geen goal meer tegen Den Bosch, in tegenstelling tot in de eerste helft. Gelukkig stond Reza eindelijk een keer op scherp en scoorde hij gelukkig in diezelfde helft nog de 1-1. De week erna gingen wij er echter weer kansloos af tegen AZ.

           De laatste wedstrijd van het seizoen stond natuurlijk in het teken van maar één man: Salomon Kalou, ondanks ikzelf ook het afscheid van Reza voelde aankomen. Tegelijkertijd zou het ook de laatste wedstrijd voor de oude Jan-Scharie bij ons worden. De wedstrijd werd een spektakelstuk. Wij kwamen met een schitterende uitgespeelde aanval op voorsprong, maar de wedstrijd sloeg vervolgens om. Met drie stormachtige aanvallen wist Willem driemaal het net te vinden. In de tweede helft vochten wij ons terug in de wedstrijd. Twee goals volgde. 3-3. Nadat Marcus (Janssen) zijn directe tegenstander zijn tweede gele kaart aansmeerde en tevens een penalty versierde, mocht, wie anders dan de man van de twee assists, Salomon Kalou, de beslissende goal maken. Een schitterend einde van zijn carrière en van ons stilgevallen seizoen.

           Als conclusie van dit seizoen moet gegeven worden dat er in de breedte nog wel wat bij moet. De negen wedstrijden in 28 dagen, wat sowieso een idioot was van de KNVB, lieten ons basiselftal gesloopt achter en door de matige kwaliteit op vele posities was hen vervangen bijna onmogelijk. Jesse Bosch is daarom al gratis vastgelegd, vooral ook omdat Luke Dreher en Lucius Janssen niet een geweldige connectie zijn op datzelfde middenveld. Mijn ogen zijn gericht naar Argentinië. Daar willen wij op zoek naar onder andere een nieuwe spits.

 

 

@Kyrill @Fulceny @Brozai

Pijnlijke reeks. Iig lijfsbehoud dus missie geslaagd. 

 

Hoofdstuk 8: De Argentijnse stroom

Vorig seizoen werd met een schitterend laatste resultaat afgesloten, maar voor mij was het duidelijk dat er wat kwaliteit bij moest komen. Daarvoor was mijn vizier allereerst gericht op Argentinië. Een spits en een multifunctionele middenvelder zouden wij daar zeker moeten vinden. Mijn scouts waren al voor de zomer bezig geweest en daardoor was ik goed ingelicht. Ik had de perfecte spits op het oog: Tobías Zárate. De middenvelder werd gevonden in Fernando Álvarez. Namen waarvan menig Nederlander voor dit seizoen nog nooit gehoord had, maar uit de Argentijnse tak van mijn familie had ik goede verhalen gehoord. We waren echter nog niet uit gespeurd in Argentinië. Lucas Vallejo, een centrale verdediger, kwam ook naar ons over. Bij aankomst bleek hij echter toch niet het Argentijnse wonder waarop gehoopt was.

 

Vervolgens probeerde ik in de voorbereiding enkele dingen uit, voordat er werd teruggekeerd naar de klassieke Janssen tactiek. Ik had mijn basiselftal eigenlijk al klaar staan voor het seizoen, tot daar ineens een buitenkansje voorbij kwam. Osaze Urhoghide was op te halen voor nog geen vier ton. Een kans die ik niet kon laten liggen. Zo kwam er dus toch nog een nieuwe basisspeler bij.

Basiselftal na de zomerbreak 4-2-3-1:

DM: Merveille Goblet

LVV: Aleksander Vidovic

CV: Luka Racic

CV: Osaze Urhoghide

RAVV: Nadir Zortea

BVM: Lucius Janssen

DYM: Jesse Bosch

LNBV: Immanuel Pherai

VSM: Fernando Álvarez

RNBV: Magnus Janssen

DS: Tobías Zárate

 

Hoofdstuk 9: De nieuwe wind

Nadat we al vroeg in het seizoen met enkele blessures te maken hadden, begon het vanaf oktober eindelijk te lopen. De overwinning tegen notabene aartsrivaal PEC Zwolle deed het tij keren. De ploeg kwam op stoom, zelfs Feyenoord werd verrassend verslagen in november. PSV kwam tegen ons niet verder dan een 0-0 en tegen Ajax werd ons eigenlijk een punt bestolen. We stonden er echter beter voor dan ik ooit had kunnen dromen. De derde plaats was immers binnen handbereik. AZ en PSV hadden immers evenveel punten als ons, 32. Met Ajax op 42 en Feyenoord op 37 leek een derde plaats het maximaal haalbare en dat zou al heel mooi zijn, maar eerlijk gezegd hield ik daar geen rekening mee. Hoewel ik vond dat ik al een goed team gebouwd had, wist ik ook zeker dat elk van deze ploegen meer individuele klasse had dan mijn team. Daarom hield ik mijn ogen open op die ene goede deal van deze winter. Dat dealtje dat niemand verwacht, maar toch gesloten kan worden. En dat dealtje vond ik in een Duitsland verdwaalde Fransman. Meer speeltijd, dat is wat Amine Adli zocht en voor een bedrag van slechts 1,8 miljoen kwam hij naar ons. Een wereldaankoop, al zeg ik het zelf. Ondertussen vertrokken overigens zowel Eric ten Hag als Arne Slot naar Engeland, naar respectievelijk Spurs en Newcastle. Voor een vervanger kwam Feyenoord zelfs bij mij terecht. Daar moest ik stiekem toch wel even van grinniken. 

 

Basiselftal na de winterbreak 4-2-3-1:

DM: Merveille Goblet

LVV: Aleksander Vidovic

CV: Luka Racic

CV: Osaze Urhoghide

RAVV: Nadir Zortea

BVM: Lucius Janssen

DYM: Fernando Álvarez

LNBV: Immanuel Pherai

VSM: Amine Adli

RNBV: Magnus Janssen

DS: Tobías Zárate

 

 

Hoofdstuk 10: Het Olympiaanse succes

 

Succes zat er sowieso aan de komen voor mijn ploeg . Elk medium wat ook maar iets te maken had met voetbal, koos ervoor om ons toe te schrijven als een ploeg die moest vechten voor degradatie. Ook na de winter bleef die onderschatting voor ons aanwezig, terwijl een plek in de top zeven toch echt wel realistisch geacht kon worden. In januari zaten we er gelijk weer in, met een perfect month tot prachtig gevolg, maar eerlijkheid gebied ook te zeggen dat Vitesse de enige moeilijke ploeg was deze maand, maar hoe anders zou dat zijn in februari.

 

In een spektakelstuk tegen PSV waren wij eigenlijk de dominantere partij, maar scoorde PSV in de laatste minuten van de wedstrijd toch nog een goal, waardoor het 3-3 werd. Op zich een mooie uitslag, zeker omdat ik eigenlijk wel verwachte dat we zouden verliezen. Maar deze wedstrijd was niet de meest bizarre wedstrijd van deze maand, want naar een klinkende overwinning tegen de ploeg uit Enschede vernederen wij in eigen huis Ajax, in de beker. Magnus schot in de eerste 20 minuten een hattrick binnen, waarna Pherai nog eens leuk een vierde erbij prikte in diezelfde helft. Daarna konden wij het lekker uitspelen, wat eigenlijk de vernedering alleen maar groter maakte bij de club in Amsterdam, onder leiding van Clarence Seedorf. Een vernedering waar Clarence Seedorf en ploeg overigens nooit helemaal meer van boven zouden komen.

 

Daarna waren we echter los en bijna niet meer te stoppen. De acht wedstrijden daarna werden echter allemaal gewonnen. De moeilijkste daarvan waren tegen Heerenveen in de beker en tegen Feyenoord in de competitie. Tegen Heerenveen was daar onze Argentijnse genie, Zárate, die in de verlenging de 1-0 prikte. In de wedstrijd tegen Feyenoord, onder leiding van Henk Duut, was het invaller Jelle Bosch die in extremis de beslissende goal maakte. De dromen voor een eventuele titel, doordat het gat met de koploper vier punten was, bleek de prullenbak in te kunnen nadat er in Tilburg twee punten verloren werden. De beker die was dichterbij en veel realistischer, want met tegenstander Heracles Almelo speelden we beslist niet tegen een hoogvlieger, maar juist tegen een laagvlieger (KKD). Het moest en zal daar gebeuren in de Kuip.

 

Het meegereisde publiek stond met spanning te wachten, maar de spelers op het veld moesten met die druk omgaan. Niet iedereen ging daar even sterk bij ons. Het was een rommelige wedstrijd, maar gelukkig hebben wij de kwaliteit van die ene spits die het verschil kan maken als zijn ploeg het moeilijk. Zárate stond op en liet zijn ploeg juichen, want zijn goal was het beslissende moment dat ons eerst succes gaf. De beker was voor ons. Veel tijd om te feesten hadden we echter niet, want met nog vier wedstrijden op de kalender, waarvan één tegen koploper Ajax was er nog genoeg om voor te strijden. Het gat met Ajax en Feyenoord was voor deze speelronde echter gekrompen tot één punt. Waar wij, met moeite, op zaterdag Utrecht versloegen, lieten onze concurrenten punten liggen. PSV hield Feyenoord van een overwinning af en Ajax verloor kansloos van Vitesse. Vooral dat laatste was ideaal, omdat de volgende week Ajax op het menu stond.

 

In de Arena werd Ajax levend opgegeten (figure of speech). Het werd de grote Zárate-show. Een hattrick was na 35 minuten een feit en in de 82e minuut maakte hij er ook nog doodleuk een vierde bij. Ajax kwam de klap van de spreekwoordelijke windmolen niet meer te boven, want uiteindelijk zakte de ploeg, die in de winter nog zo dik bovenaan stond, volledig door het ijs. De ploeg uit Amsterdam zou namelijk slechts vijfde worden.

 

De titelrace ging daarmee nog tussen twee ploegen: Olympus en Feyenoord. Met nog twee speelronden te gaan, was het gat slechts één punt. Daarom konden beide ploegen geen misstap veroorloven. Terwijl wij VVV van de mat speelden en Zárate wederom doelpunten bleef scoren, maakte de ploeg uit Alkmaar het Feyenoord zo lastig dat ze tegen een achterstand aankeken. De voorsprong was klein, zeker nadat in de 55e minuut de tussenstand 1-2 was. Terwijl mijn spelers dus een geweldige wedstrijd speelden, was het voor mij afwachten op nieuws uit Rotterdam. Na het laatste fluitsignaal ging er een luid gejuich op in het stadion, die door heel Zwolle te horen was. Feyenoord had zich vergrijpen aan de ploeg uit Alkmaar en zo ging de titel verassend naar ons. Een ploeg die slechts drie jaar bestond, ging er met de dubbel vandoor.

 

Het voetbalsprookje van het seizoen 2023-2024 zal er eentje zijn die nooit vergeten wordt. Een vergelijking met de Engelse club in Leicester was snel gemaakt. Ook die ploeg kwam van ver, ook die ploeg profiteerde van de misstapen van de topploegen en ook die ploeg had een briljante spits die opstond op het moment dat het moest. In dit sprookje werd Vardy echter vervangen door Zárate, Kanté door Lucius en Mahrez door Magnus. Het Wonder van Zwolle is er eentje om nooit te vergeten.

Ik wilde nog meer screens hierin posten, maar de documenten hebben geen zin om in te laden op mijn laptop (AZ en PSV gingen nog naar plek 3 en 4). Zaraté in de eredivisie: 35 goals in 34 wedstrijden, waarvan 1 als wissels plus nog 2 assists.

 

@Kyrill @Brozai @Fulceny

 

Note: Ik kan zelf eigenlijk ook nog steeds nog niet geloven dat de titel onze kant op kwam. In de winterbreak dacht ik eerlijk gezegd dat ik een Europees ticket al moeilijk zou worden, maar een titel zag ik echt niet aankomen. Geen idee wat Seedorf ook uitgespookt heeft bij Ajax trouwens, want die hadden echt fluitend kampioen moeten worden met de spelers die nog aanwezig zijn daar, maar goed, alleen maar mooi dat dat niet gebeurd is. Zoals altijd: excuus voor eventuele spelfouten.

 

Geweldig!! Gefeliciteerd met de titel!! 

 

Hoofdstuk 11

Ik kijk uit over het voetbalveld in de achtertuin van ons huis, waar alle drie mijn kinderen het prachtige spel spelen. Er is een break voor mij, maar dat betekent dus niet dat het spel nergens gespeeld wordt. Alle drie zijn voetbalgek, blijkt maar waar. Ondertussen hoor ik mijn telefoon afgaan. Eén van mijn vele scouts, en neven, hangt aan de lijn. Ergens in Frankrijk op een jeugdtoernooi had hij een megatalent gespot: Pierre Mercier, een rechtsback die tegenwoordig op meerdere plekken uit de voeten kan.

 

Ik vraag de beelden op die door mijn scout gemaakt zijn en ik ben eigenlijk gelijk overtuigd. Pierre Mercier is de toekomst. Die moet naar ons komen. Het maakt niet uit hoeveel die kost. Van die woorden zou ik later bijna spijt krijgen. De geldkas moest flink open. 6,75 miljoen was daarmee een nieuw recordbedrag voor mijn club, maar ik weet zeker dat het voor de toekomst een goed besluit is geweest.

 

De andere toekomst voetbalt misschien wel dagelijks in mijn eigen achtertuin. Hermes doet mij denken aan de ooit jonge Magnus en Apollo doet mij denken aan de ooit jonge Lucius, maar ook Artemis is talentvol, vooral omdat ze al op jonge leeftijd begint met keepen. De toekomst voor het Nederlandse vrouwenvoetbal, een tak wat VV Olympus tot nu toe minder succesvol is gebleken, kan dat wel gebruiken: keepsters. Maar goed, ik zal hen niet pushen om voetbal te blijven spelen. Zolang ze maar een sport doen, waar zij plezier aan beleven, vind ik het prima. En ik weet dat Lorraine daar exact hetzelfde overdenkt.

 

Hoofdstuk 12

Mercier was niet de enige aankoop die op 1 juli binnen komt lopen bij de club. Wederom hebben we gebruik gemaakt van ons Argentijnse netwerk door twee spelers gratis op te pikken. Facundo Colidio en het jonge talent Juan Pablo Arango kwamen namelijk naar ons toe. Twee goede spelers, die het waarschijnlijk niet gelijk tot de basis zouden schoppen. Arango moet de plek van de vertrekkende Dreher (900.000) opvangen, waar Colidio zal dienen als een aanvallende speler en met name als reservespits, indien Zaraté onverwachts wegvalt.

 

 

Maar al ruim voordat de zomerbreak begon, was er in mijn inbox een interessante speler uit Turkije opgedoken, Ali Balci. De speler werd aanbevolen door één van mijn scouts. Ik kreeg enkele beelden te zien en het talent spatte er vanaf. Balci was vastberaden om op zijn jonge leeftijd al te vertrekken bij Antalyaspor. Daar moest ik natuurlijk gebruik van maken. Gelijk toeslaan was dan ook het devies. Voor 800.000 kon de jonge man over een seizoen bij ons aansluiten. Dat was werkelijk waar een koopje voor ons, zeker omdat hij later dat jaar nog zou uitblinken bij Turkije op het Europees Kampioenschap onder 19.

 

Hoofdstuk 13

De voorbereiding was dramatisch begonnen tegen Southampton. Geen idee waarom het niet liep, maar we werden weggeblazen. De knop ging om, want de drie wedstrijden daarna werden gewoon gewonnen. Toch zag ik mijn kans schoon om de selectie te versterken met Shinta Appelkamp. Voor werkelijk waar een koopje, 850k en een clausule die in de toekomst geld naar Bayern München zou kunnen brengen, deed ik dat gelukkig ook. Gelijk de dag naar zijn aankomst maakte hij zijn officieuze debuut. Dat werd de laatste overwinning van het voorseizoen.

 

Maar door de dubbel van vorig jaar was daar de kans om de eerste prijs van het seizoen op te pikken. De Johan Cruijff Schaal. Met Feyenoord als tegenstander zou het wel eens een interessant duel kunnen worden tussen beide ploegen. De wedstrijd leek na twee minuten al om zeep geholpen te zijn, door een vlugge voorsprong voor Feyenoord. We toonden echter vechtlust en kwamen notabene door invaller Keyennu Lont terug op gelijke hoogte. Daardoor werden het penalty’s. De spanning was om te snijden, maar iedereen kon omgaan met de druk, totdat Soumaoro moest aanleggen namens Feyenoord. De beste man schot mis en daarmee ging de prijs naar ons.

 

Belangrijke screens (selectie, uitslagen, overzicht van transfers en talenten):

 

 

Note: Bah speelt inmiddels onder de Nederlandse vlag. Een interessante ontwikkeling voor het Nederlandse voetbal in deze save.

 

@Kyrill @Brozai @Fulceny

 

 

Hoofdstuk 14: Het vierde seizoen

De eerste prijs was in de tas, maar meer verwacht ik er niet dit seizoen. Met een overvol programma op komst door ons Europese avontuur weet ik dat het onmogelijk gaat worden om op alle vlakken constant te zijn. De versterkingen zijn er gekomen, maar met veel blessures zouden er wel eens weinig frisse benen kunnen zijn, maar goed, we zullen het moeten afwachten. Het kan alle kanten op. Ondertussen heb ik mijn scouts erop uitgestuurd om te kijken of er wat leuke groeibriljantjes zijn om gratis op te pikken voor de volgende zomer.

 

Eerste vier wedstrijden: Degelijke start en crisis in Amsterdam

Een competitie tegen een concurrent is misschien niet het meest leuke, maar als je hem wint, dan zit je er eigenlijk gelijk al lekker in. We mochten het in Eindhoven opnemen tegen PSV. We kwamen tot twee keer toe op voorsprong door de goals van Tobias (Zárate) en Magnus (Janssen), maar uiteindelijk glipte de zege uit onze handen. Zonde, want deze wedstrijd hadden we zeker kunnen winnen. Tegen Fortuna Sittard en VVV Venlo boeken we vervolgens twee keer een 3-0 overwinning, met maar liefst vier goals van Tobias. Daarna lieten we echter in de slotfase de overwinning liggen tegen FC Groningen. 7 punten uit 4 wedstrijden leverde ons tijdelijk de vierde plek op, maar de grootste tegenvaller tot dan toe was het Ajax van Klose. 2 punten uit 4 wedstrijden zette Ajax op plek 16 in de competitie.

 

Zware loting in Europa:

Met een groep waarin wij FC Barcelona, Arsenal en Astana treffen, weet ik dat het zo goed als onmogelijk is om door te gaan. Realistisch gezien vallen er zes punten te verdienen: tegen Astana. In het eerste duel tegen Arsenal is het doel simpel: overleven. 7 minuten ging het echter goed. Martin Ødegaard zorgde er al vroeg voor dat mijn tactiek verloren was. Dat daar slechts nog één goal bij kwam, was eigenlijk meer geluk dan wijsheid.

 

In de competitie ging het gelukkig wel goed. Met twee simpele zeges tegen sc Heerenveen (3-1) en PEC Zwolle (2-0) waren we goed voorbereid voor onze thuiswedstrijd tegen Astana. Deze wedstrijd moesten we winnen om nog iets van kans te maken op Europese overwintering. Tobias nam in de achttiende minuut wat druk van onze schouders door de enige goal van de avond te maken. Vervolgens werd ook tegen FC Utrecht de laatste wedstrijd van de international break gewonnen (1-0).

 

Na de international break: Competitievervalsing opgezet door de KNVB

De trend van 1-0 werd doorgezet, want dat was immers de uitslag die volgde tegen Willem II en tegen FC Barcelona, echter betekende deze tweede wedstrijd wel een verliespartij. Vier dagen later moesten we alweer opdraven in het nog altijd sfeerloze stadion in Arnhem. Een overmeestering volgde. Met 0-3 rolden we Vitesse op 26 oktober op. Prettig, omdat er monsterlijk zwaar programma aan zat te komen (30 oktober Feyenoord, 3 november Ajax (die om op een of andere manier die week geen doordeweekse wedstrijd hadden), 6 november FC Barcelona en 9 november tegen Heracles Almelo. Onmenselijk veel matches dus in een korte periode.

 

Goed aflopen deed het dan ook niet. Tegen Feyenoord speelden we in een gelijk opgaande wedstrijd weliswaar 1-1, maar tegen Ajax (1-0 voor de Amsterdamse club in de dying seconds van de wedstrijd) en FC Barcelona (3-0 nederlaag met noodgedwongen inzet van B-spelers) speelden vermoeidheid toch wel een grote rol. Gelukkig vormde Heracles op de negende van de elfde maand van het jaar geen partij voor ons (2-0).

 

Tot de kerst: Spanning boven in de Eredivisie

Na wederom een reeks van interlands was AZ dodelijk efficiënt tegen ons door hun enige grote kans af te ronden en zelf geen tegengoal van ons te incasseren, maar het was in de dagen daarna dat we vertrouwen konden taken. Astana werd van de maat afgespeeld, maar door een reeks gemiste kansen werd de uitslag slechts 2-1. De dagen daarna vernederden we zowel Sparta Rotterdam (1-4) als die ene verschrikkelijke club uit Deventer (4-0).

 

Tegen Arsenal was het Moussa Dembele die ons elke hoek van het veld liet zien door een hattrick te scoren. Die klap kwam wel even binnen, want in Enschede bleef het drie dagen later 0-0. Tegen de Graafschap kwamen de ouderwetse Janssen-score weer even terug (1-0). De laatste wedstrijd van de winterbreak werd gelukkig met speels gemak gewonnen in Tilburg (3-0) en zo kon mijn ploeg toch met een glimlach de winterbreak in.

 

De spanning boven in de Eredivisie was enorm. De top vier stond binnen drie punten, daarbij moet wel gezegd worden dat nummer twee nog een wedstrijd minder gespeeld heeft. Nummer vijf, Ajax, eveneens met een wedstrijd minder, stond met 32 punten slechts zeven punten van de koploper af. Dat PSV en Ajax een wedstrijd minder gespeeld hebben, terwijl al van deze clubs Europees spelen valt moeilijk te verkroppen, zeker aangezien Ajax in de wedstrijd tegen ons voordeel kon plukken van dat gegeven.

 

Januari: The perfect month

 

In voetbal heb je goede en mindere goede periodes, maar januari was zo’n periode waar alles goed ging, ondanks dat onze vaste keeper afwezig was vanwege de Afrika Cup. NEC bood ons geen partij, Feyenoord was veel beter, maar het jonge talent Mohamed (Toumi) hield verrassend de nul en in de slotminuten van de wedstrijd scoorden wij de onverdiende 1-0. Volendam werd door de B-ploeg opgerold en Fortuna werd volgens ook nog eens te kakken gezet. Een heerlijke maand dus.

 

Februari: Overvol programma

De vraag deze maand was niet over er slachtoffers zouden vallen, maar hoeveel van ons geblesseerd zouden raken. De maand begon bijna met een zeperd. Een 2-0 voorsprong werd weggeven en het was uiteindelijk Facundo (Colidio) die de overwinning van ons over de streep trok tegen Heracles (2-3). Daarna volgde een sterk gelijkspel tegen PSV, maar met het verlies van Magnus Janssen waren wij wel een belangrijke speler kwijt voor maar liefst 8 weken. 

 

Ondertussen was het de halve B-ploeg die met moeite langs VVV Venlo kwam en raakten wij ook nog eens Jesse (Bosch) kwijt, een speler die speelde, zodat andere gespaard konden worden voor de komende wedstrijden. Sparta werd tussendoor nog simpel verslagen. Tegen Valencia werd echter verloren. In de laatste twintig minuten sloeg de vermoeidheid toe en kon Valencia zichzelf op voorsprong zetten. Ook raakte Nadir (Zortea) al vroeg in deze wedstrijd geblesseerd, wat betekende dat Pierre (Mercier) zijn kans kon grijpen. Tegen de ploeg uit Deventer wonnen we met gemak (1-0), al had het veel meer moeten zijn.

 

In de Europese wedstrijd vochten wij dapper tegen Valencia, maar terwijl wij een alles of niets poging deden om ons zelf op een gelijkspel te zetten, scoorde de Spaanse ploeg met een counter. Het was jammer, maar helaas werd het eerste Europese avontuur absoluut geen succes. Volgend jaar een nieuwe poging. Alle pijlen konden gericht worden op de competitie, waar het gat met PSV nog steeds zes punten was en Feyenoord evenveel punten had als ons.

 

Maart: Moeilijke maand voor de aanval

Met al die blessures, want Immanuel (Pherai) viel ook nog eens weg voor een paar wedstrijden, en een dipje van onze topspits, Tobias, kwamen in het begin van maart niet verder dan drie keer gelijkspel tegen FC Utrecht, Vitesse en aartsrivaal PEC Zwolle. De titel was daarmee officieus eigenlijk al in de handen en de tweede plek was ook nog moeilijk haalbaar, maar er was nog kans op een mooie prijs, daarvoor moesten wel Ajax verslaan dat een roemloos seizoen meemaakte en nog allerminst zeker was van de vijfde plek.

 

Ajax trad niet met de beste spelers aan, want ook daar speelden blessures en vermoeide spelers door Europees voetbal een rol. Desondanks stonden er nog genoeg klappers op het veld, zoals Kudus en Tyler Adams. Met een vroege openingsgoal door Appelkamp konden wij het duel tegen de ‘5-back’ van Klose makkelijk controleren. Door een goal van Adams leek Ajax nog even in de wedstrijd te komen, maar het was Tobias die zijn slechte reeks doorbrak door tweemaal te scoren. De 3-1 betekende de weg naar de finale. Drie dagen later maakte de Argentijn eveneens de enige goal tegen de club uit Venlo.

 

April: De bekerfinale

Het was wel duidelijk dat Ajax niks geleerd had van dat ene bekerduel, want ook in de competitie gingen ze er wederom met 3-1 vanaf, maar ook wij bleken een week later niet veel geleerd te hebben over AZ, want het was net als in de thuiswedstrijd tegen AZ dat Asale scoorde. Gelukkig was het Tobias die de 1-1 maakte, maar goed, meer dan dat zat er niet in de 50/50 wedstrijd. Gelijkspel was terecht.

 

Een week later stond de belangrijkste wedstrijd van het seizoen op het programma: de Bekerfinale. Daar moest het gebeuren en mijn ploeg overklaste FC Twente. Dominant, zoveel in aanvallend als verdedigend opzicht. Het was dus afwachten wanneer er gescoord werd. In de rust wisselde ik Immanuel in, omdat ik zag dat zijn kwaliteit weleens de doorslag kon geven deze wedstrijd. Dat bleek een gouden wissel, want met een prachtige trap zette hij ons op voorsprong en op zijn aangeven scoorde Tobias de beslissende 2-0.

 

Na die prachtige bekeroverwinning schot de klad erin. SC Heerenveen hield ons op een gelijkspel, een week later, en dus wist ik dat de titel definitief verkeken was en dat eindigen op plaats twee in de competitie verrekte moeilijk zou worden. Om nog een beetje kans daarop te maken, zouden we eigenlijk elke wedstrijd moeten winnen en Feyenoord niets weggeven.

 

Mei: Roemloos einde

Weggeven deden wij echter wel. Tegen FC Groningen speelden wij dramatisch en verloren wij eigenlijk dan ook terecht (2-1). Groningen had een overwinning hard nodig en die ploeg redde zich met de vechtlust dan ook van degradatie. Een week later gaven we tegen NEC de overwinning weg in de slotseconden van de wedstrijd. Het was namelijk Cyriel Dessers die in zijn favoriete minuut (92) scoorde. De laatste wedstrijd van het seizoen werd gewonnen tegen FC Twente, dat daarmee de vijfde plaats uit handen gaf (Ajax nam de vijfde plaats over). In die slotronde speelden wij overigens helemaal nergens meer voor, want derde plaats was eigenlijk al binnen en de tweede plaats niet meer haalbaar.

 

De aankopen:

Mercier: De dure aankoop heeft zich bewezen met zijn doorbraak. Met zijn gigantisch snelle ontwikkeling werd hij eerder dan verwacht al een vaste basisspeler. Dit geeft misschien wel de mogelijkheden om Zortea te verkopen. Tevens scoorde de Fransman de mooiste goal van het jaar.

Appelkamp: Appelkamp kwam goed binnen en verwierf gelijk een aantal basisplaats. Hoewel hij nog wat wisselvallig is, is hij meermaals doorslaggevend geweest. Daarmee is hij dus een goede aankoop geweest die nog steeds beter kan worden.

Colidio: Colidio was een jongen die gehaald is voor de breedte en hij heeft die rol goed ingevuld. Op het moment dat er blessures waren, bleek hij goed genoeg te zijn om mee te kunnen op ons niveau. Daarmee was hij dus een goede aankoop.

Arango: Hij bleek te licht te zijn voor zijn breedte rol en kon zich niet echt laten zien. Hij werd daarom ook in de winter aan Volendam, waarbij het aardig wat minuten heeft gemaakt. Het zou kunnen dat hij weer vertrekt komende zomer, maar een geweldige aankoop is hij in elk geval nog niet gebleken.

 

De (doorgebroken) talenten:

Abdul Bah: Hij was briljant dit seizoen. Met een stormachtige ontwikkeling was hij met 46 wedstrijden een onomstreden kracht. Het is ook geen wonder dat hij in belangstelling staat van verschillende clubs.

Gerrie Lammers: Met weinig opties aan de linkerkant van de verdediging (vertrek van Faye) krijg Lammers de kans. Die kans greep hij met beide handen. In totaal kwam hij tot tien wedstrijden en speelde hij naar behoren. Zijn ontwikkeling is daarmee ook goed geweest.

Mohamed Toumi: Met het wegvallen van Goblet, door de Afrika Cup, moest Toumi noodgedwongen keepen. Hij keepte tegen Feyenoord een uitstekende wedstrijd, wat voor iedereen bij de club een verrassing was. Dat hij talent heeft, mag duidelijk zijn. Met vierde wedstrijden in de hoofdmacht heeft hij het dus naar behoren gedaan.

Sjors Huiberts: Met het uitvallen van een aantal aanvallers mocht hij in de drukke periode twee keer meespelen. Dat hij zou scoren tijdens zijn debuut had ik niet verwacht, maar hij deed het wel en dat leverde ons toch een punt op tegen FC Utrecht.

 

Afsluiting van het vierde seizoen en een blik op het volgende seizoen:

Het was een goed jaar. Twee prijzen, de Johan Cruijff Schaal en de Beker, kregen namelijk een plaats in de prijzenkast. Vandaar ook dat er grote tevredenheid heerste op het familiefeest, dat elk jaar halverwege de zesde maand plaatsvindt. Op het familiefeest was het gezellig druk, maar echt veel tijd voor feesten had ik nog niet op dat moment. Ik was namelijk nog druk in onderhandeling met vrije spelers.

 

Uiteindelijk is het gelukt om toptalent Thiago Teodori naar ons te halen. In de loop van juli zal hij aansluiten. We waren dicht bij Riqui Puig, maar hij vertrok uiteindelijk richting Duitsland. Een andere transfer die al vastligt voor de komende winterperiode is wederom een talentvolle Argentijn, Juan Gasparini. Daarmee zijn we onder andere kaper op de kust, Inter Milaan, te snel af. Voor 5 miljoen zal hij naar ons toe komen. Het bestuur zal dat allicht weer eens te veel vinden, maar goed dat vonden ze ook van Pierre en die jongen staat nu in de belangstelling van alle topclubs.

 

Met de waarschijnlijkheid dat Racic zal vertrekken voor een leuk bedrag ben ik in Duitsland maar eens gaan kijken of we daar nog een talentvolle verdediger kunnen oppikken, aangezien talent en breedte daar gewenst is. Misschien scouten we wel ergens de nieuwe Beckenbauer, wie zal het zeggen. Eerst maar eens genieten van de vakantie, dan zien we wel wat er gaat gebeuren in de komende weken. Voor de rest wil ik Ben Moussa (gestopt), Jaymillio Pinas en Rowen Koot nog succes wensen met hun (maatschappelijke) carrière. 

 

Screens

(Ergens in november)



De ervaring leert dan dit jaar de minste indrukwekkende lichting is die wij gehad hebben in de afgelopen vier jaar.



Stand voor de winterbreak



Faye had een aflopend contract en zo hebben we toch nog wat geld aan hem verdiend.

 



Bah staat hoog aangeschreven.

 



De bekerwinst

 



Juan komt naar ons

 



Ajax versleet nog meer coaches dan Everton, Barcelona en United.  

 



Eindstand

 



Spreekt voor zich

 





























Uitslagen

 



Toumi



Abdul Bah



Lammers



Huiberts



Teodori



Gasparini



Zarate



Balci

 

@Kyrill @Fulceny @Brozai

 

Het gaat lekker zeg1! Wat CL poule Barcelona, Arsenal en Astana pfff. Je doet het gewoon uitstekend!

 

Hoofdstuk 15: Seizoen vijf

 

De voorbereiding + transfers

Met de goede binnenkomsten van de gratis spelers werd er tussen de voorbereiding nog gekeken voor een extra verdediger om de breedte daarin tekort schiet, zeker aangezien Lammers graag verhuurd wil worden en ik hem daarin tegemoet wil komen. Op dat moment geen basisplaats kon ik hem ook geen basisplaats garanderen en ik wilde hem wel graag zijn wedstrijden zien spelen, vandaar dat huren een goede optie was. Daarnaast was Luka Racic voor 4,2 miljoen ook nog eens vertrokken. Daarom kwam het Duitse talent Gerard Helm voor een groot bedrag (9,75 miljoen) over naar ons. De voorbereiding ging voor de rest lekker. Met een 15-0 overwinning tegenover tegen Oldemarkt werd de dikste zege ooit voor de ploeg neergezet, maar vanaf 3 augustus ging de knop richting de Johan Cruijff Schaal en de competitie, waar we hopelijk wederom bovenin kunnen eindigen. 

 

Augustus

Johan Cruijff Schaal (PSV - Olympus): Het beloofde een spannende wedstrijd te worden tussen de landskampioen en de Bekerwinnaar. Een 50/50 wedstrijd lag in de lijn van de verwachting en het werd uiteindelijk ook hetgeen dat verwacht werd. De spanning was om te snijden, maar het was Magnus Janssen die op aangeven van Tobias Zarate de wedstrijd openbrak. Helaas kon PSV in de slotminuten van de wedstrijden nog een goal kunnen binnen prikken. Na enkele missers was het uiteindelijk Bah die de prijs voor ons binnenhaalde. De eerste prijs is binnen!

 

De Graafschap wordt de eerste satellietclub van VV Olympus

Het was nodig, aangezien de club geen tweede elftal heeft, moesten er spelers verhuurd worden, maar niet elke speler was even makkelijk weg te krijgen en wat is er dan beter om een club te hebben waar je spelers heen kan sturen. Geweldig nieuws voor de club! In deze zomer stuurden we overigens vele spelers weg naar een andere club!

 

Resultaten

De eerste maand ging eigenlijk geweldig. In de competitie werd er gewonnen van FC Twente, Heracles Almelo en Excelsior. Over twee wedstrijden wisten we Partizan te verslaan, ondanks een verlies in eigen huis (tweede wedstrijd), waardoor wij ons gekwalificeerd hebben voor de Europa League. Een mooi begin, maar ook gelijke een volle seizoenstart.

 

September

 

Badr Kadiri wordt vastgesteld voor het seizoen 2026/27

We hadden hem nog niet volledig gescout, maar voor mij was het duidelijk dat Kadiri een goede aankoop is voor toekomst. Slechts 1,3 miljoen moeten we voor hem betalen. Een bedrag dat we ook ooit betaalden voor de man die Kadiri zal moeten vervangen: Zarate, want persoonlijk verwacht ik niet dat Zarate na dit seizoen nog steeds bij ons zal spelen.

 

Resultaten

Door de landenwedstrijden hadden we maar weinig wedstrijden op de planning staan in september. Ajax was de eerste ploeg wiens pad we kruisten. Het doel was niet verliezen en tijdens de wedstrijd bleek dat ook het doel van Ajax. Het was een potje schaken op het voetbalveld en het werd een bloedeloze 0-0. Verder troffen we een paar dagen later Young Boys. Kansloos gingen we eraf, 2-0 verlies was nog zuinig van de ploeg uit Bern, want mijn ploeg zakte finaal door het ijs. De wedstrijden daarna maakten wij het ons zelf onnodig moeilijk tegen ADO en VVV, maar konden we toch nog de overwinning binnenslepen (tweemaal 2-1). 

 

Oktober

Nieuwsflash: Cas Peters terug in Zwolle (Scout) / Robin van Persie naar Olympus VV (Trainer)

 

Resultaten

Oh man, het begin van oktober, was voor mij en de ploeg enorm frustrerend, want in het duel der Olympia (Olympiakos) waren wij zoveel beter. Kans na kans, we hadden er wel zestien scoren, maar uiteindelijk maakten we er slechts twee. En je kan het al raden, de Griekse ploeg die slechts twee kansen had, maakten ze beide. Op die manier ging de Griekse ploeg met een gestolen punt naar huis en bleven wij gefrustreerd achter. De frustraties konden we helaas niet wegspoelen, want ook in Utrecht mocht hij er niet in. 0-0.

 

Na wederom een rustpauze door landenwedstrijden lukte het wel, met moeite, om te winnen tegen die club uit Arnhem. In Europa ging het vervolgens uitstekend met een overwinning tussen Köln, maar vervolgens morsten we in de competitie helaas wederom punten door gelijk te spelen in Groningen. Zonde, want we waren wederom de betere ploeg, ondanks onze midweekse Europese wedstrijd. 

 

November

Resultaten

Een werkelijk spektakelstuk vond plaats aan het begin van november. In Heerenveen werd het maar liefst 3-5 voor ons. Wat een uitslag. Vier dagen later slaagden we erin om wederom Köln te verslaan, waarop Europese overwintering in de Europa League zo goed als zeker was. Dat we op 9 november helaas met 0-1 in eigen huis verloren, betekende dat we met een minder gevoel de break ingingen, maar wat nog erger was, is dat er in de eerste wedstrijd na de volgende break een 0-0 volgde tegen de club uit Nijmegen. Dat we daarna gelukkig wisten te winnen in het duel der Olympia en in het duel met de club uit Tilburg maakte een hoop goed.

 

December

Resultaten

Zes wedstrijden stonden er op planning voor de start van de winterstop. Op sinterklaasavond snoepten we een heerlijk cadeautje mee in Eindhoven. Onterecht was het zeker niet, want we deden iets wat PSV negentig minuten niet kon: scoren. Hoewel we in Europa al door waren, zouden we onszelf op 11 december een plezier kunnen doen door te winnen van Young Boys. Met een overwinning zouden namelijk automatisch een ronde overslaan, wat ons twee wedstrijden zou schelen. Maar meer dan een 0-0 zat er helaas niet in.

 

Met vermoeide benen moesten we het opnemen tegen stadsgenoot PEC Zwolle. Hoewel we dus nog wat moe waren, konden we toch op vechtlust winnen. 1-0 was krap, maar voldoende. Vier dagen later stuurde de B-ploeg FC Twente het (Beker-)bos in, maar op 21 december kregen we dezelfde uitslag om de oren van concurrent Feyenoord. De laatste wedstrijd van het jaar werd gelukkig met 3-0 gewonnen (tegen Fortuna). 

 

Januari

Winterstop

Met een derde plek (37 punten) op slechts twee punten van Ajax en Feyenoord staan we er weer goed voor. Ook AZ (5 punten achter) en in mindere mate PSV (30 punten) zijn nog in de strijd om de titel te veroveren. Het kan daarmee dus nog alle kanten op en laten we hopen dat we op zijn minst deze positie vast kunnen houden. Kampioen worden gaat moeilijk worden, want zowel Ajax en Feyenoord kunnen veel geld ertegenaan gooien in de winterperiode, voor eventuele versterkingen.

 

Komst Gasparini, Lammers terug uit verhuur en vertrek Vidovic

De transfer van Gasparini lag al een tijdje vast. Voor 5 miljoen kwam hij naar Olympus. Lammers deed het goed bij Sparta en mocht mede daarom ook terugkomen naar Zwolle. Vidovic vertrok oor maar liefst een bedrag van 12 miljoen naar Hoffenheim en een winstclausule van twintig procent. Ondanks we wat geld moesten afstaan, was het toch een hele goede winst op de speler uit Bosnië. Ook werd Miguel Benavidez, toekomstig talent, voor de zomer gecontracteerd.

 

Resultaten

Ach, weer stond Groningen ons in de weg voor een overwinning. 0-0 werd de eerste officiële wedstrijd na de winterstop. De andere drie Eredivisiewedstrijden die volgden deze maand werden gelukkig met gemak gewonnen van Fortuna, Heracles en Willem II. Ondertussen werd FC Eindhoven door het B-elftal geklopt in de Beker. Daarmee was dit een mooie maand voor de club, waarmee nog volop mee konden strijden om de titel.

 

Februari:

Nieuwsflash: Uno Bertelli komende zomer naar Olympus

Nieuwsflash: Immanuel Pherai maandenlang uitgeschakeld

 

Resultaten

Wat een maand. In de Eredivisie en de Beker deden wat we moesten doen: winnen van de ploegen die geen concurrent waren of ons niveau waren. In Europa deden we iets wat ik niet verwacht had. Borussia Mönchengladbach werd verslagen, ondanks dat we in beide wedstrijden de mindere ploeg waren. Absoluut waanzinnig van vreugde was ik dan ook op het moment dat er met de gestolen overwinning vandoor gingen door late goals van Balci en Zarate. 

 

Maart

Resultaten

Na een druk schema in februari stomen we gelijk door in maart. In een gelijk opgaande wedstrijd tegen de inmiddels afgehaakte titelkandidaat PSV trekken wij het gouden lot, want wij winnen met 3-2 door de goals van Magnus Janssen en Tobias Zarate. Slechts enkele dagen later rollen we Utrecht ook op in de beker, ondanks we niet op volle sterkte aantraden. Tegen Vitesse komen we vervolgens niet verder dan 0-0, zonde als je kijkt naar de strijd om de titel.

 

Op 12 maart spelen we dan al de vierde wedstrijd van maand. Ditmaal in een Europese kraker in eigen huis tegen Marseille, maar 0-0 bleek het maximaal haalbare. Een paar dagen later beginnen we niet met de beste selectie in eigen huis en spelen we Venlo simpel van de mat. Extra fijn, want er staat een moeilijke Europese wedstrijd tegen Marseille op het programma. En wat is het dan heerlijk als je dan na tweemaal op achterstand gekomen te zijn je in de verlenging jezelf beloont met de winnende goal. Dat wij dan dat weekend vervolgens ook nog eens winnen, maakt deze maand fantastisch.

 

April 

Resultaten

 

Na een korte interlandbreak trekken we in een moeilijke wedstrijd tegen AZ aan het langste eind. Het is Pierre Mercier die met een schitterend afstandsschot in de slotminuten van de wedstrijd zijn ploeg beloond voor het harde werk. Slechts enkele dagen later moeten we echter, voor één van de weinige keren, dit seizoenen onze meerdere herkennen in een tegenstander. Aston Villa verslaat ons met 1-2. Tussentijds weet de B-ploeg vervolgens Heerenveen te verslaan (2-0), waarna de A-ploeg zich op moest maken voor twee belangrijke wedstrijden in korte tijd: Aston Villa en PSV (Bekerfinale).

 

Aston Villa gaf weinig weg en wij creëerden te weinig. Het werd 0-0 en zo strandde ons Europese avontuur bij de laatste 8 (wat een forse verbetering is ten opzichte van het vorige seizoen). Vervolgens mocht de ploeg zich opmaken voor wederom een Bekerfinale. Het was een moeizame wedstrijd, die de kant van PSV leek op te vallen, maar kans op kans werd door de ploeg uit Eindhoven gemist. Datzelfde gold voor ons. Niemand leek scherp genoeg, totdat in de slotseconden van de reguliere speeltijd Thiago Teodori zijn gigantische klasse liet zien. Met een prachtige soloactie beloonde hij zijn ploeg. De beker ging wederom terug naar Zwolle! Daarmee zijn we de derde ploeg in de geschiedenis van de Nederlandse Beker die erin slagen om de beker voor de derde keer op rij te winnen.

 

Maar de maand was nog niet voorbij, want zeven dagen later stond de wedstrijd tegen Ajax op het programma. Een wedstrijd die belangrijk was, aangezien wij als koploper die wedstrijd ingingen. Feyenoord stond achter ons en had deze speelronde al verloren van PSV. Het belangrijkste was dan: niet verliezen van Ajax, want dan heb je simpelweg alles in eigen handen. Die taak werd keurig volbracht. 0-0 was de gedroomde uitslag die uitkwam.

 

Mei 

Resultaten

Met een gat van slechts één punt naar de nummer 2 (Ajax) en drie punten nummer 3 (Feyenoord) was er nog alles om voor te spelen in de laatste drie wedstrijden. Alles winnen was het belangrijkste, maar goed als Ajax en Feyenoord tegen elkaar gelijk zouden spelen in deze speelronde dan zouden we er helemaal goed opstaan. In eigen huis hadden we het moeilijk tegen de nummer 18, maar het was Magnus Janssen die met een heerlijke uithaal, vlak voor rust, de spanning van de wedstrijd haalde. Teodori en Zárate maakten er vervolgens in de tweede helft 3-0 van. En ja, hoor Ajax en Feyenoord speelden keurig 0-0. Ideaal voor ons.

 

In eigen huis tegen notabene PEC Zwolle zouden we bij puntenverlies van Ajax kampioen zijn, maar van zenuwen hadden we geen last. Doodeenvoudig rolden we onze stadsrivaal op, maar helaas was het Ajax die ook niets liet liggen in deze speelronde. En dus, zouden we onze kampioenswedstrijd spelen in de Kuip, tegen Feyenoord dat inmiddels was afgehaakt in de strijd om de titel. Aan een gelijkspel hadden wij genoeg om kampioen te worden. Na een vroege rode kaart van Feyenoord leek er voor ons geen vuiltje in de lucht, maar uit het niets kwam Feyenoord op voorsprong. Het werd strijden en zwoegen in de minuten daarna. Het zou ons toch niet gebeuren dat we met een man meer de titel zouden verspelen. Dat kon echt niet gebeuren. Gelukkig was het Magnus Janssen die besloot eigenvoetig VV Olympus naar de titel te brengen door twee wereldgoals te scoren. Uitgerekend de zoon van de eigenaar bezorgde VV Olympus haar tweede titel! 

 

Juni

Nieuwsflash: Federico Navarro vertrekt gratis naar Olympus

Nieuwsflash: Silvio Luiz (DM) komt naar Olympus

 

Terugblik:

Wat een geweldig seizoen is het geworden. In de start van het seizoen stookte de doelpuntenmachine nog al wat door de mindere vorm van Tobias. Na de winter kwam die doelpuntenmachine echt weer opgang en zo denderden wij naar zowel de Beker als de titel. Met het bereiken van de laatste acht in Europa was ook helemaal niks mis, zeker aangezien Aston Villa uiteindelijk de Europa League zou winnen. De uitblinkers dit seizoen waren Teodori, Zarate, Magnus Janssen, Bah en Mercier, die met cruciale momenten de titels naar hier hebben gebracht. De stille en constante krachten waren Appelkamp, Adli en Goblet. 

 

Nieuwelingen

Thiago Teodori: Wat aankoop. 15 basisplaatsen en 34 invalbeurten, dat is nog al wat voor een jonkie. Hij kwam tot elf goals en acht assists. Maar de momenten waarop hij de goals maakte en die assists gaf, waren misschien nog wel belangrijker. In de wedstrijd tegen Marseille mocht hij naar 50 minuten speler invallen en bracht hij door middel van drie assists de overwinning naar ons. Zijn grootste moment was echter de Bekerfinale, waarna hij ons naar de eindoverwinning schot.

Ali Balci: Balci was redelijk dit seizoen. Negen keer mocht hij in de basis starten en in die wedstrijden deed hij het redelijk. Echt uitblinken deed hij weinig (met uitzondering van de wedstrijd tegen Borussia Mönchengladbach), maar zijn talent was zeker zichtbaar. 

Gerhard Helm: Hij startte twaalf keer in de beker en was daarmee een goede breedte optie die het meer dan behoorlijk deed. Met af en toe een slippertje bleek hij nog niet helemaal klaar voor een basisplaats tegen de beste teams, maar voor de toekomst zit er zeer veel potentie in.

Juan Gasparini: Hij kwam tot negentien basisplaatsen, waarin hij het degelijk deed. Zijn talent is duidelijk, maar zijn statistieken in goals en assists zijn nog niet bijster hoog. Dat is ook niet erg. Hij is nog jong en zijn beste tijd mocht nog komen, maar voor ons niveau was het nog niet uitzonderlijk

 

Screens (en ja het zijn er nog al wat dit seizoen).

 

Selectie (aan het einde van het seizoen):

 

 

 

 

 

De rest

 

 

 















Note: Magnus Janssen stond vaker in de basis (maar wisselde nog al eens van kant door Gasparini en Teodori.















Was eerst van plan om hem weer terug te laten huren, maar heb hem al snel weer teruggehaald (vandaar dus dat detail bij 25/26)









Nigeria zou uiteindelijk de finale halen, waarmee wij dus een WK-finalist hadden, maar de finale verloren de ploeg helaas van Italië. 

 

 

@Kyrill @Fulceny @Brozai

Mochten nog meer mensen een mention willen hebben, laat het maar weten.

 

17 maart 20223 jr. bewerkt door aron24

Kampioenen!! Gaat heelijk. 

 

Hoofdstuk 16: Seizoen 6

 

Inleiding

De beste zijn in eigen land is één ding, maar ik wil ook zo graag op Europees niveau meedoen. De beker, de competitie en de Johan Cruijff Schaal, die hadden we als ploeg al zo vaak gewonnen. Dat enige wat nog mist in dit alles is Europees succes, en ja, we hebben een pak minder geld dan zo ongeveer elke topclub in Europa, maar wij hebben jong talent dat tot wereldtop kan behoren. Misschien komt dit jaar nog te vroeg. We moeten het afwachten. In Nederland verwacht ik in elk geval dat we prijzen zullen blijven binnen hengelen, zoals we dat de afgelopen jaren ook hebben gedaan. Of dat er wederom drie zullen zijn, is een grote vraag, maar minstens één ligt toch wel in de lijn der verwachting.

 

Transfers (Zomer)

Vertrokken: Lont (transfervrij), Vallejo, (transfervrij), Arango (3,1 miljoen), clublegende Immanuel Pherai (3,9 miljoen),  Colidio (5,75 miljoen), Jesse Bosch (3,1 miljoen) en Benavidez (Huur)

Gekomen: Badr Kadiri (1,3 miljoen aan Volendam), Silvio Luiz (875k, dat met bonussen na een groter bedrag kan leiden), Navarro (gratis), Uno Bertelli (gratis) en Elias Machucha (13,5 miljoen).

 

Transfers (Winter)

Vertrokken: Urhoghide (5 miljoen), Bertelli (Huur),

Gekomen: Benavidez (huur afgebroken).

 

Wedstrijden en resultaten

 

Johan Cruijff Schaal

Om wederom het hele seizoen te bespreken, lijkt me niet zo nuttig. Ik zal daarom ook inzoomen op de hoofdlijnen. Het was gelijk raak in de eerste wedstrijd van het seizoen. De Johan Cruijff Schaal tegen notabene die verschrikkelijke club uit Amsterdam. De arrogantie die gebroken is. Ajax is in crisis en de wereld weet het. Al drie jaar geen prijs. Niet in Nederland, niet in Europa. Ja, er stond wat op het spel. Dat Ajax naar de penalty's mocht, mocht een wonder heten. Wij waren beter, elke seconde van de wedstrijd, maar het werd 1-1. Veertig, ja, je leest het goed, veertig, penalty's waren er nodig om de wedstrijd te beslissen. Het jonge talent uit Costa Rica, Erick Jimenez, miste ook zijn tweede strafschop en zo ging de eerste prijs van het seizoen naar ons. Zo was er wederom niets in Amsterdam.

 

Ja, ik heb nog steeds geen idee waar ik deze dag naar gekeken heb. 

 

Competitie

In de competitie gingen wij fluitend naar de titel. In het begin van het seizoen kon enkel Feyenoord mee, maar ook zij stonden in de winter al acht punten achter. Ajax en PSV verkeerden beide eigenlijk in crises. Voor Ajax werd dat in veertiende speelronde keurig geïllustreerd in de 3-2 nederlaag tegen Almere City, die uiteindelijk weer zou degraderen. Onze dominantie was zelf zo groot dat we aan het einde nog meermaals gelijk konden spelen, voordat we in Tilburg genoeg hadden aan een simpele brilstand. Dat deden we dan ook en zo ging de titel wederom naar Zwolle. Nadat die titel binnen was, volgde nog een voetbalspektakel in Eindhoven. PSV kwam op voorsprong. Daarna scoorden wij vier keer en in de tweede helft kwam PSV nog terug tot 4-3. Die wedstrijd was echt een reclame voor het voetbal en die zou ik daarom ook nooit vergeten.

 

Beker

De KNVB probeerde in alle mogelijke manieren te voorkomen dat we de vierde titel op rij zouden pakken. We loten namelijk onderweg naar de finale zowel Ajax als Feyenoord. Feyenoord bleek vooral de moeilijke tegenstander in de Beker. Ze hadden ons volledig vastgezet, maar het enige wat de ploeg vergat te doen, was meer scoren dan ons en zo werden het dus penalty's en die verliezen wij eigenlijk niet. Dus ook niet die ene dag in Rotterdam. We bekerden verder. Tegen Telstar, in de halve finale, hadden wij de pech die Feyenoord tegen ons had gekend, maar uiteindelijk was het Magnus Janssen die ons naar de finale hielp. Diezelfde Janssen bracht de enige goal in de ongelofelijke saaie finale. Magnus Janssen was de grote man in de beker, die weer naar ons ging.

 

Europa (Champions League)

De poule was er eentje om van te smullen: Napoli, Lyon en Shaktar. Daar zouden we wel kans tegen moeten hebben. Het belangrijkste was vooral niet verliezen van Napoli en Lyon in de eerste twee wedstrijden. Dat deden we ook niet. Twee keer keurig gelijkspel. Daarna was het doel om twee keer te winnen van Shaktar, maar dat bleek zo eenvoudig nog niet. Maar het lukte toch en zo hadden we genoeg aan een gelijkspel tegen Napoli. Dat doel bereikten we en zo konden we tegen Lyon strijden om de poulewinst en waarschijnlijk een gunstigere loting. Echter bleek Lyon toch wat nauwkeuriger in de afronding. We haalden de laatste 16, maar daar was het Real die ons ook tweemaal aftroefden in de klinische afronding (1-0 en 0-1). Het was uiteindelijk Manchester United die de CL won.

 

Leuke en belangrijke screens van de resultaten, of de gevolgen daarvan

Geen idee waarom Goblet soms als Neuer keept, want hij is eigenlijk helemaal niet zo goed.













Ze zijn helemaal van het padje af in Amsterdam 

 

Uitblinkers/tegenvallers/nieuwelingen

Uitblinkers: Eigenlijk was het overgrote gedeelte van het elftal uitblinkend, maar Teodori en Magnus Janssen zijn toch wel de grootste fenomenen binnen het team.

Tegenvallers: Het momentum van Zaraté lijkt verloren, met vele goals draaide hij nog steeds geen dramatisch slecht seizoen, maar het was niet de man van weleer. Kadiri werd al een geduchte concurrent voor hem. Tegelijkertijd gaat de ontwikkeling van Helm nog niet zo snel als ik het graag zou willen.

Nieuwelingen: Kadiri, Navarro en Machucha bleken al van belang voor de selectie, Silvio Luiz en Benavidez kwamen tot nu toe nog niet verder dan de reserverol.

 

Een blik in de toekomst:

Net zoals eigenlijk elk jaar zoek in de periode voor de zomer al voor leuke opties. Veel was er niet te vinden, op dat ene talent na. In Chili ontdekten wij Matias Wagenreld. Als je de naam zou zien, zou je denken dat is een Duitser, maar de beste jongen is dus echt afkomstig uit Chili. Met vier interlands achter zijn naam en al het talent dat hij bezit, is 3,5 miljoen natuurlijk echt een koopje. Van zijn afkoopsom maakte ik graag gebruik. Ook kondigde mijn vader de bouw van een nieuw stadion aan, waardoor wij grote gedeelte van het komende seizoen alleen maar uitwedstrijden zullen spelen. De Grolsch Veste is onze nieuwe, tijdelijke, thuishaven.

 

Screens:

 

Note: In de volgende update zal ik een inkijkje geven in de huidige selectie van de ploeg.

 

@Kyrill @Fulceny @Brozai

 

 

Gaat lekker. Gefeliciteerd weer de ED titel. Eruit gaan in de CL tegen Real is helemaal geen schande. 

 

Seizoen 7 - 2027/28

 

De beste club van Nederland zijn, is één ding, maar de beste van de wereld worden, is toch nog aantal bruggen verder. Dit jaar hoop ik om het vooral in Europa goed te doen. In eigen land zijn we eigen al een soort Bayern München, of PSG (alleen dan zonder oliegeld), dus de competitie winnen we waarschijnlijk ook wel. Allereerst maar een blik werpen op de selectie, die vooral in het doel aan de start van het seizoen eigenlijk nog wat tekort schiet. Silvio Luiz is nog niet naar een niveau gegroeid waar ik vertrouwen in heb (een huurbeurt voor hem lijkt logisch) en Merveille Goblet begint steeds meer te grabbelen. Ik verwacht op dat gebied nog een versterking. Voor de rest hou ik nog rekening met vertrekkende spelers en mocht dat gebeuren, staan er nog wel spelers in de scoutinglijst die dan naar ons kunnen komen. Een andere voorspelling die ik heb, is dat de nieuweling Wagenreld zou uitgroeien tot een wereldtopper.

 

De selectie aan het begin van het seizoen:

 

 

 

 

 

 

 

Juli

De voorbereiding ging uitstekend. We nemen nog even een leuke prijs mee richting Zwolle. Het oefentoernooi werd immers door ons gewonnen. Ter Apel '96 kreeg overigens nog flinke klappen van de Zwolse molen. Zij verloren namelijk 17-0 van ons. Nadat we ook nog dat verschrikkelijke PEC met gemak verslagen hadden, had ik eigenlijk wel veel vertrouwen in het seizoen.

 

Augustus

In augustus mochten we weer ballen voor de Johan Cruijff Schaal. Het is altijd leuk om gelijk een prijs mee te nemen, maar in de wedstrijd waar wij beter waren, kwamen we twee keer achter en twee keer maakten we weer gelijk. Toch iets minder fijn dus. Magnus Janssen en Gasparini maakten voor ons gelukkig nog wel de goals. Daarna werden het penalty's en zoals ik al vaker gezegd heb, die verliezen we niet. Dus ook nu niet. De eerste prijs van het seizoen, was dus al weer binnen. De rest van de maand wonnen we elke wedstrijd in de competitie, zoals we zouden moeten doen dus.

 

Maar tussendoor gebeurde er wel wat binnen de selectie. Magnus Janssen wilde heel graag vertrekken, vanwege het bod van Hertha BSC. Ik was natuurlijk niet akkoord met hun veel te lage bod, dus naar stevig onderhandelen, slaagde ik erin om 68 miljoen binnen te slepen. Op 17 juli was hij vertrokken, maar drie dagen later stond zijn vervanger al klaar. Een jongen uit Zwitserland, genaamd Mohamed Amine Yeken, die bij Chelsea niet op waarde werd geschat. Voor 30 miljoen kwam hij naar ons. Er was nog zat geld over en voor slechts 3,25 miljoen (dat door bonussen zou kunnen oplopen) haalde ik Gavin Bazunu, die bij Real Madrid te weinig kansen kreeg, naar ons.

 

Uitslagen

 

 

 

 

 

 

 

 

 

September

Deze maand staan er vier belangrijke wedstrijden op het programma, twee nationale en twee in de CL. In de Champions League hebben wij geloot tegen Juventus, Porto en Besiktas. Doorgaan moet dan ook wel lukken. Porto is eigenlijk net iets minder dan ons en Besiktas zou peanuts moeten zijn. Juventus kunnen wij hebben op een goede dag, dus ik denk ik zeker niet dat die loting ongunstig is voor ons. Echter blijkt Porto een stugge ploeg. De gehele wedstrijd waren we beter, maar meer dan een 1-1 zit er helaas ook niet in. Voor de rest spelen we deze maand nog eens gelijk tegen PSV en wordt er voor de rest simpel gewonnen.

 

Uitslagen:

 

Oktober

Deze maand was een hele mooie. Er was één wedstrijd die ik er wel uit mocht lichten, namelijk die tegen Juventus. Die wedstrijd deden we een Juventusje, niets creëren en saai verdedigen. En met de nodige gelukjes wisten we er toch twee te scoren. Dat deden Adli en Kadiri toch maar mooi. Met deze overwinning zetten we ons zelf ook goed weg voor een mooie overwintering in de Champions League. Voor de rest wonnen we al onze wedstrijden in de Eredivisie, zonder ook maar een goal te incasseren en met twee keer in het B-elftal te starten

 

Heracles 2-0 (note: deze viel buiten de screens)

 

November

Ja, het was zonde dat we verloren van Juventus, maar met de overwinning tegen Besiktas kon het eigenlijk niet meer fout gaan voor ons in Europa. Voor de rest zat in deze maand ook geen spectaculaire wedstrijd tussen die verder uitlichting verdiend. 

 

 

December

December was een hele mooie maand. Ajax werd door ons vernederd, Porto was weer de irritante Portugese tegenstander die ervoor zorgde dat wij de poule niet wonnen, maar goed, ik denk dat het niet veel uitmaakt. De zestien ploegen die door zijn, zijn sowieso topploegen (alleen had ik toch liever tegen een andere tegenstander dan City geloot). Voor de rest was de wedstrijd tegen Go Ahead een heerlijke wedstrijd. Adli en Zarate scoorde als onderdeel van de B-ploeg respectievelijk drie en twee goals. Het laat nog maar eens zien hoe goed mijn ploeg is. 

 

 

Januari

Simpele maand waar niemand ons ook maar een beetje in de weg stond. Een bijzonder moment deze maand was de eerste goal van Gerhard Helm voor Olympus. Gelukkig zagen we deze maand ook niemand vertrekken. Dat was ook mooi meegenomen. 

 

 

Februari

Wat een maand was dit. PSV verslaan op penalty's was allesbehalve ideaal, maar goed we wonnen. Door die verlenging werd ik gedwongen om mijn ploeg in te zetten tegen AZ, maar het was weer zo'n heerlijke ouderwetse Tobias-Zaraté-wedstrijd. Hij schoot er namelijk vier tegen de touwen. De andere goal werd gemaakt door Adli. De A-ploeg moest het vervolgens tegen Manchester City doen. De spelers van City waren zichtbaar nog vermoeid van hun voorgaande wedstrijd, maar desondanks was City de bovenliggende partij. Het was echter hun oude keeper Bazunu die ons op de been hield. 0-0 was een schitterend resultaat. Een paar dagen later vond er een voetbalkraker plaats, ondanks Ajax negende stond, hebben ze, denk ik, qua kwaliteiten nog steeds het tweede team van Nederland (en toch stonden ze op dit moment maar negen punten van de zestiende plaats af, au). Het was Gasparini die er bij ons drie in schoot, maar het was uiteindelijk Ali Balci die de matchwinner scoorde. 

 

Heerenveen 1-0 T (Note: deze viel buiten de screen)

 

Maart

Door bekeren deden we, met moeite, maar wel zonder verlenging, gelukkig. De belangrijkste wedstrijd voor deze maand was 7 maart. Die dag stond rood omcirkeld in mijn agenda. Ik had niet de illusie dat we zomaar even gingen winnen, maar dat we kans hadden, geloofde ik wel. We hadden geleerd van vorig jaar, namelijk niet verliezen als je beter bent. Tegen City speelden wij als Real. Het was Gasparini, alles behalve een natuurlijke goalgetter die in de 24ste minuut onze ploeg op voorsprong zette. Daarna was het tegenhouden, tegenhouden en nog meer tegenhouden, want City was zoveel dominanter dan ons, maar goed, wij waren toch wel beter, want wij schoten de bal daadwerkelijk in de goal en daar gaat het uiteindelijk om. Vijf dagen later zaten we nog steeds in de goede spirit en vernederden we PSV. Een week later deed de B-ploeg hetzelfde tegen Heracles.

 

 

April

Ja hoor, dan heb je de ene ploeg uit Manchester uitgeschakeld en dan kom je vervolgens tegen de andere (die de afgelopen twee jaar de CL heeft gewonnen), maar wij gaan een uitdaging echt niet uit de weg. Het was Thiago Teodori die voor ons de score opende. We stonden voor en waren eigenlijk gewoon beter dan United, maar ik zag dat een aantal van mijn jongens moe begonnen te worden. Adli, Balci en Kadiri vielen alle drie in. Binnen drie minuten scoorde zowel Adli als Balci. Tussentijds mocht United nog eens scoren, maar vervolgens was het Kadiri die het feest voor ons compleet maakte. Dat we vier dagen later, nadat Feyenoord gelijk gespeeld had, tussendoor ook nog kampioen werden, was natuurlijk extra mooi. Veel de tijd om de feest te vieren, hadden niet, want we moesten nog naar het Old Trafford. Daar kwam de totale zege voor ons eigenlijk nooit meer in gevaar, ondanks het gegeven dat we de individuele wedstrijd wel verloren.

 

Vervolgens stond er vijf dagen later een bekerfinale op het programma. We kwamen vlak voor rust op voorsprong door Bah, die de bal tegen de touwen kopte. Helaas vond mijn ploeg het een goed idee om in de slotminuten van de tweede helft de zege nog te laten glippen. Uiteindelijk schot diezelfde Bah de beslissende penalty raak en zo wonnen we gelukkig alsnog de beker. Tegen Inter kon mijn eerste elftal fris aantreden, maar ik verwachtte eigenlijk geen kans te maken tegen Mbappe, Barella, Vlahovic, Skriniar, Bijlow en al die toppers die zij hadden. Het was echter Tobias Zaraté die vriend en vijand verraste door ons in de 75e minuut geheel verdiend op voorsprong te zetten. En zo, stonden we er dus eigenlijk nog best goed op voor de wedstrijd in Milaan. Vijf dagen later wonnen we dan ook nog eens met een halve B-ploeg  even van Feyenoord, met veel gemak, maar ja Henk Duut is ook allesbehalve een meestertacticus natuurlijk.

 

 

Mei

Een halve finale, een wedstrijd voor de B-ploeg, een laatste trainingswedstrijd voor the A-team en dan hopelijk de Champions finale, dat was mijn planning voor mijn geboortemaand. De halve finale was natuurlijk zeer belangrijk, tegen een compleet ander Inter als de vorige keer. Ze gingen aanvallen, speelden ons van de kaart, maar ze misten echt zoveel kansen. De ene keer was het Bazunu die ons redde. De andere keer speelde een aanvaller van Inter de mol. Maar het bleef 0-0 en zo stonden we in de finale tegen de oude club van Yeken, Chelsea (dat in eigen land achtste werd). 

 

De finale, drie dagen na mijn verjaardag, vindt plaats in het Stade de France. Chelsea is op papier beter, maar ze missen gelukkig Adayemi, waardoor Lukaku dus basis staat. In de eerste helft gaat de wedstrijd gelijk op. Beide ploegen spelen namelijk bagger, maar na de rest gebeurde er dan eindelijk wat. Eindelijk braken we eens door die driemansverdediging. Het was Thiago Teodori die de score voor ons opende. We staan voor gewoon voor in de finale. Het devies was volhouden, maar Chelsea was ineens wakker. Kans naar kans volgde, waarop ik besloot in te grijpen. Een extra verdedigende middenvelder erin, Navarro kwam voor Yeken. Dat bleek een gouden zet, want Chelsea kreeg nog één echt grote kans en die hielp Lukaku om zeep. Op het moment dat het laatste fluitsignaal klonk, kwamen de tranen uit mijn ogen. Het perfecte seizoen was geheel compleet. Het hoogtepunt van mijn leven. De Champions League was voor ons. Alles veranderde voor ons dit jaar in goud. Wat een seizoen, wat een seizoen. Vervolgens kwam de gehele ploeg op mij afgerend, 'cause we are the champions.'

 

 

Stand:

 

Stats

 

Lopende records

28 wedstrijden op rij gewonnen

55 wedstrijden op rij ongeslagen

Vaststaande records

Meeste wedstrijden wedstrijden gewonnen in één seizoen: 33

 

Fun facts

-Ajax haalde nog wel de halve finale van de Conference League.

-Roger Schmidt werd gaandeweg dit seizoen, nadat de Servische coach ontslagen, manager van Ajax. 

-Hetzelfde gold voor Bournemouth, in de Europa League, die dertiende werden in hun eigen competitie (Howe voor de derde keer terug daar).

 

Note: Ik gok dat dit in elk geval mijn laatste seizoen bij Olympus was, omdat ik alles heb gewonnen met deze club. Misschien dat Familiebedrijf Janssen over de grenzen gaat heen kijken en terecht zou komen bij een andere club. Mocht dat het geval zijn, zou ik in elk geval een aantal van mijn jongens bij deze club meenemen. Voor de rest kwam er nog een leuke speler via de jeugd binnen, Rene van 't Ende (a little too late, waarschijnlijk). Ik heb gelijk hem overigens maar gelijk ingezet in wat B-wedstrijden in de Eredivisie. Maar eigenlijk denk ik dat dit het laatste seizoen van deze save was, omdat ik het wel symbolisch vind om na zeven gouden jaren te stoppen. 

 

@Kyrill

31 maart 20223 jr. bewerkt door aron24