Geplaatst 16 november 20204 jr. Hoofdstuk 1: een verscheurde jeugd > 1 < Mijn moeder was een animist en mijn vader hield van dieren. Veel meer weet ik niet over het tweetal dat verantwoordelijk was voor mijn geboorte. Na het uitbreken van de burgeroorlog in 1991 bleek de AK-47 sterker dan de het geloof in zwerfkeien en medicinale planten en was mijn vaders gestalte indrukwekkend genoeg om hem niet het voordeel van de twijfel te geven in een ontmoeting met een bewapende militant. Zo gebeurde het dat ik vier jaar na mijn verwekking een wees werd in een verscheurd land dat naarstig op zoek was naar een leider die onze geboortegrond weer naar glorieuze tijden zou helpen. Als ouderloze stond ik in al mijn kinderlijke onwetendheid voor een driesprong: een vroegtijdige dood die door niemand ter wereld opgemerkt zou worden, de kans om ooit een groot strijder te worden tussen andere kindsoldaten, of het geluk om in de liefhebbende armen van een ‘mama’ terecht te komen. Ik wist niet beter dan dat ik elke donkere vrouw met krullend haar en een stevige boezem met ‘tante’ aan kon spreken. Het was die levensles die me uit de handen van het leger en de dood hield, want volgens de overlevering was ik rechtstreeks naar onze overbuurvrouw gelopen en had ik mijn armen om haar imposante bovenbeen geslagen. Als ze geen gebraden kip op tafel had gezet, hing ik er waarschijnlijk nog altijd aan. Tante Ejatu voedde me op alsof ik haar zoon was, iets wat tot grote ergernis en jaloezie leidde bij mijn stiefbroer- en zus. Toch hielden die pesterijen na iets meer dan een jaar op. Ondanks dat haar man al geruime tijd spoorloos was verdwenen, gaf Ejatu namelijk geboorte aan een nieuw broertje. Nooit heeft ze gesproken over wie de vader. Wanneer iemand er naar vroeg, antwoordde ze steevast ‘alle mannen zijn monsters.’ Enfin, voor de oudste kinderen in huis was er een nieuw slachtoffer geboren, wat mij wat rust verschafte en in staat stelde om vriendjes en vriendinnetjes te maken in de buurt. ‘Ga eens iets meer met de jongens spelen,’ zei mijn tante ooit. Ze had al vroeg door dat ik mijn jeugd liever met de meiden uit het dorp doorbracht. Spoiler Met de officiële release van FM21 voor de deur begon het alweer te kriebelen om een nieuw verhaal op te bouwen. Afgelopen jaar heb ik dat met veel plezier gedaan in Rusland; helaas verilep die game toen niet zoals ik had gehoopt, zoals sommigen van jullie wel meegekregen hebben. Ondertussen loopt mijn wereldreisje in FM20 nog gewoon door. Dit zal mijn 'slow game/story' worden. 1 januari 20214 jr. bewerkt door Marius
Geplaatst 16 november 20204 jr. Eindelijk, hier keken we allemaal naar uit! Ik ben benieuwd waar dit heen gaat Kleine vraag: wat is er met het hoofdpersonage (de jonge playboy) zijn moeder gebeurd? Dit ontgaat me even.
Geplaatst 16 november 20204 jr. Heel tof begin! Mooi verhaal dat je vertelt met fijne zonsopbouw en een avontuurlijk doch duidelijk beeld. Deze ga ik volgen!
Geplaatst 16 november 20204 jr. Een meesleepend begin in ieder geval weer. Heel erg mooi om ook dit soort concept weer van jou te zien komen. Gezien het succes vorige keer verheug ik me nu al op het vervolg!
Geplaatst 16 november 20204 jr. Een fantastische intro ... Met heel veel plezier gelezen en dit belooft ! Goeie reis alvast
Geplaatst 18 november 20204 jr. Auteur > 2 < Laat ik er maar niet omheen draaien. De reden dat ik liever met de meiden in het dorp speelde, was omdat ik hun spelletjes veel leuker vond. Spelletjes met jongens begon ik later pas leuk te vinden, zo ontdekte ik rond mijn vijftiende verjaardag. Mijn speelvriendjes dachten daar echter anders over en lichtten in no time hun vaders en moeders in, waarop ik al snel de bijnaam Pink Mahmadu kreeg. In sommige landen zou je nog prima over straat kunnen, maar hier merkte ik al snel dat ik er goed aan deed om niet in mijn eentje in het donker over straat te gaan. Kinderen bedenken hier de gruwelijkste oplossingen om mij te ‘genezen’. Ik heb me altijd afgevraagd of zij zelf met het idee kwamen om de testikels van een geslachte geit onder dwang aan mijn wangen te plakken, of dat hun ouders een eruptie van creativiteit hadden ervaren. Hoe dan ook, sinds dat voorval was ik niet alleen Pink Mahmadu, maar ook ‘the goat’. Dat had helaas niets met Messi te maken. Tante Ejatu zat er zichtbaar mee. Aan de ene kant voelde ik haar schaamte voor het ‘foutief’ opvoeden van haar adoptiezoon en aan de andere kant kon ik het medelijden van haar gezicht lezen wanneer ik met een bloedneus of een geschaafde knie binnen kwam lopen. ‘Jongen toch,’ zei ze dan, ‘kom eens hier,’ en mijn hoofd werd ondergedompeld in de zware jongens van mijn opvoedster. Zoals hier vaker gebeurt, werd eerst het geloof erbij geroepen om mij te genezen van acuut opkomende sodomie, of in ieder geval het voorkomen daarvan. De dorpspredikant stond op de voorste rij om deze goddelijke strijd samen met mij aan te gaan en kon niet wachten om me mee te nemen naar zijn Europese broeders in de stad verderop. Zij zouden me daar een week lang bij zich houden, waarna ik als herboren terug zou keren. Met de Bijbel in de hand knielde ik dagelijks, niet per se tot God. Ik ga niet in verdere details treden, maar na die week wist ik dat geloof iets groots kon zijn dat niet aan mij besteed was. Wel had ik één ding ontdekt: hier kon ik niet langer blijven. Spoiler @RubenS2: Hopelijk is het het wachten waard geweest Zijn moeder, die haar geloof uit de natuur putte, heeft het helaas ook af moeten leggen tegen een volautomatisch wapen. @ElPrincipito: Bedankt voor de positieve woorden! @Fantasy: Ik hoop dat het volgbaar blijft! @Marius: Ook richting jou een dankwoord voor de positieve feedback; bij dezen het vervolg! @chrisje1993: Dank, hopelijk bevalt het vervolg ook! @FM_Lesly: Ik ben blij dat de eerste update is bevallen, dankje! @ElMarcos: Leuk dat je dit verhaal gaat volgen @mattihamstra: Dank, mede-verhalenverteller! @KayDeManaager: Thanks! Een pareltje gaat me wat snel na één update: hoge verwachtingen dus, haha. @True_Legend: Tweemaal dank voor je positieve woorden! @komodo25: Ik dank u; hierbij het vervolg. @JordiW.: Waar dit naartoe gaat, laat ik nog even in het midden, maar dat zullen we weldra ontdekken. Dank! 18 november 20204 jr. bewerkt door Titan
Geplaatst 18 november 20204 jr. Ondanks het heftige onderwerp toch tussendoor ook meermaals moeten lachen om 'the gaat'. Mooi stuk weer! Ik krijg alleen geen mention, komt omdat het in citaat is.
Geplaatst 18 november 20204 jr. Auteur 1 minuut geleden zei ElPrincipito: Ondanks het heftige onderwerp toch tussendoor ook meermaals moeten lachen om 'the gaat'. Mooi stuk weer! Ik krijg alleen geen mention, komt omdat het in citaat is. Weer wat geleerd; dan toch maar in de spoiler
Geplaatst 18 november 20204 jr. Meteen een serieuze tijdssprong en een cliffhanger. Je maakt het er alleen maar spannder op! Het blijft echt raden welke kant dit opgaat.
Geplaatst 18 november 20204 jr. Toch nog verontrustend om te zien dat bepaalde thema's nog altijd taboe zijn in sommige culturen ! Maar de pink Mahmadu gaat in de toekomst de mond snoeren ! Heel mooi vervolgstukje en zoals @Marius ... Geen idee waar je naartoe gaat, maar gok ergens op Franse club
Geplaatst 18 november 20204 jr. Een enorm zwaar onderwerp dat je op een goede manier hebt gebracht: luchtig, maar ook niet té luchtig. Sterk geschreven!
Geplaatst 18 november 20204 jr. Prima stukje weer! Een zwaar onderwerp luchtig gebracht. Maar snel richting europa dan!
Geplaatst 18 november 20204 jr. Wederom een leuk stuk, met de nodige humor. Wel snijd je ook een thema aan, wat in veel landen en culturen actueel is. Dat is ook mooi om te lezen!
_d8b95d.png)
_e6a4f0.png)
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.