[FM19]Johnny Muller is back

 

Juist, ik ben terug. Het was maar een korte vakantie, maar na dat gedoe in België was ik er even aan toe. Inmiddels heb ik mijn persoonlijke accu weer opgeladen, voel me weer fris en vol dadendrang. Mijn neven Ruben en Simon, die tevens ook mijn zaakwaarnemers zijn, hebben goed werk verricht. Moeilijk was het voor hun niet, want er waren maar twee clubs die op zoek waren naar een manager.

Sandhausen uit de 2^e Bundesliga/D en Brentford uit de Sky Bet Championship/E, dus de 2^e divisie. Tot mijn verbazing kreeg ik van beide clubs een uitnodiging voor een diepgaand sollicitatiegesprek. Brentford was de eerste die me benaderde, dus besloot ik de gok te wagen en vloog naar Londen.

 

Om niet helemaal wereldvreemd over te komen, raadpleegde ik eerst Wikipedia om wat achtergrondinformatie te vergaren. Want het enige wat ik van Brentford weet is dat er een Nederlandse trainer en wel Marinus Dijkhuizen het aldaar geprobeerd heeft en helaas min of meer is gesneuveld. Brentford is een buitenwijk van Londen en daar ligt hun stadion Griffin Park. Een oud voetbalstadion, midden in de wijk, met op elke hoek een gezellige pub.

 

Het sollicitatiegesprek verliep min of meer naar wens. Ik had een goed gevoel bij deze club. Er heerste een echte Engelse voetbalsfeer en dat ook nog in een oud nostalgisch stadion. Wat wil je meer? Het lijkt me fantastisch om hier te kunnen werken met allemaal bekakte chauvinistische Engelsen om je heen en een wereldmetropool voor de deur.

 

Ik had mijn koffertje thuis nog niet uitgepakt, toen ik de oproep van Sandhausen kreeg om op sollicitatiegesprek te komen. Terwijl ik er nog over na zat te denken of ik wel of niet een bezoek aan Sandhausen zou brengen, belde neef Ruben mij op. Hij had een contractvoorstel van Brentford voor me ontvangen en dat zag er volgens hem heel goed uit. Neef Simon was ondertussen bezig om het contractvoorstel door een bevriende advocaat op valkuilen te laten toetsen en had aangegeven dat hij me naar Londen zou vergezellen, omdat hij van contractkwesties meer kaas had gegeten dan Ruben.

Na het zien van de kopie van het contractvoorstel besloot ik Sandhausen af te bellen en morgen samen met Simon naar Londen te vliegen om het contract te tekenen.

 

Een maandsalaris van maar liefst 38k en dat voor een feitelijk nog beginnend manager die pas kwam kijken. Oke, ik had al wat ervaring opgedaan bij RKC, Fortuna Sittard, FC Eindhoven en FC Antwerp. Maar het waren allen maar hele korte periodes en desondanks had ik toch overal aansprekende resultaten behaald. Volgens Simon verdiende Ten Hag bij Ajax 35K per maand en dat was een topsalaris in de Eredivisie. Tijdens de vlucht noemde ik nog enkele voorwaarden, die Simon moest zien door te drukken alleen niet keihard. Als Brentford er niet mee akkoord ging mocht hij ze laten vervallen. Het betrof het gebruik van een leaseauto op rekening van de club en woonruimte (hotelkamer of appartement).

 

 

Leaseauto en woonruimte werd weliswaar in het contract niet genoemd, maar eigenaar Benham zou er persoonlijk voor zorg dragen en tevens beloofde hij dat ik in de wijk Brentford op loopafstand van het stadion zou komen te wonen. Lekker dichtbij, mooier kan niet.

 

 

 

 

Nu was het dus definitief. Ik was de manager van Brentford FC.

 

 

volgend update: kennismaking met staf en selectie

7 december 20186 jr. bewerkt door germandutch

[FM19] Johnny Muller is back

 

 

De seizoensdoelstelling was duidelijk en ik deed er zelfs nog een schepje bovenop. In plaats van een positie in het linkerrijtje koos ik in mijn euforie gelijk voor een plek in de play-offs.

FA Cup vierde ronde en Carabao Cup derde ronde zei me helemaal niets. Als de club van mij het kampioenschap had geëist, had ik dit ook onmiddellijk bevestigd.

------------------------------------------------------------------------

 

 

 

Er volgde een snelle kennismaking met de technische staf. Ze waren mij allen volledig onbekend en minimaal dubbel zo oud als ik. Ergens had ik het gevoel dat ze me als een broekie beschouwden, die van toeten noch blazen weet, tenminste zo keken ze naar me. Mijn toekomstige assistent, ene Richard O’Kelly kon qua leeftijd mijn opa zijn. Ik vond het allang best, want een ervaren assistent kan alleen maar van voordeel zijn mits je wedstrijden blijft winnen. Verlies je, wordt het een concurrentiestrijd.

----------------------------------------------------------------------

 

 

We missen 3 langdurig geblesseerde spelers, volgens de AM (assistent-manager) sterkhouders. Trouwens ik mocht de AM vanaf nu Richard noemen, geen Dick begrijpelijkerwijs. En ook de rest van de toch wel bekakt overkomende staf ging akkoord met tutoyeren en het noemen bij de voornaam ondanks het leeftijdsverschil, hetgeen ze duidelijk lieten weten.

-----------------------------------------------------------------------

 

 

Brentford had een indrukwekkende selectie voor een club uit de tweede divisie. In de eredivisie zouden ze volgens mij om de titel mee kunnen spelen. En hier? Ik wist het niet, want ik had totaal geen voorstelling van de krachten van de clubs uit de Sky Bet Championship.

Tot mijn verbazing had de club al een trainingskamp in Bern/Zwitserland georganiseerd en wel vanaf morgen en dus diende ik morgen in Bern aanwezig te zijn. Veel tijd had en kreeg ik dus niet om mijn zaken thuis te regelen. Dus belde ik Ruben en vroeg hem om de nodige maatregelen te nemen.

 

Met TD Philip Giles, voor mij nu Philip (wat zijn motoriek betreft was het net een stijve hark en deed die mij aan prins Philip denken) een hele rustige maar toch joviale man, had ik gelik een klik. Hij gaf me alle spelersdossiers, teamverslagen en statistieken mee, zodat ik me de komende dagen een goed beeld kon vormen van de selectie.

 

Terug in Tilburg hadden we een door Ruben georganiseerde familiebijeenkomst. Enkele familieleden moesten voor mijn huis zorgen (schoonhouden, planten verzorgen, post checken en alles wat belangrijk was scannen en doormailen enz.). Het was allemaal vrij vlug geregeld en dan is het echt wel heerlijk als je lid van een grote familie bent. Ik had neven en nichten zat hoor, tenminste wat de Surinaamse tak van de familie betreft. De Duitse tak moest eerst een soort draaiboek maken en alles moest tot de puntjes geregeld zijn alvorens ze in actie zouden komen, dus dat kon ik vergeten. En mijn blanke Nederlandse familieleden hadden het ineens veel te druk met zich zelf. Maar de rest was overal voor in en maakte er geen punt van. Enfin, ik pakte wat spulletjes voor het trainingskamp in Bern inclusieve Laptop en vertrok de volgende dag naar Bern.

 

Tijdens de vlucht van Eindhoven naar Bern bekeek ik de teamverslagen.

De hele selectie had een gemiddelde leeftijd van 23 jaar, de jongste speler was 19 en de oudste 30. Zo te zien zat er nog genoeg rek in en voldoende mogelijkheden om te ontwikkelen. De selectie omvatte 13 Nationaliteiten en 2 Franstalige spelers spraken geen Engels, dus kwamen in aanmerking voor een taalcursus.

 

Met het oog op het trainingskamp, concentreerde ik me puur op de sterke punten van de spelers per lijn. Dus doelmannen, verdediging, middenveld en aanval. De zwakheden van de spelers waren op dit moment minder interessant, want daar werd door de trainers sowieso aangewerkt en op basis daarvan ga je geen spelsysteem uitdokteren. Dus blijven de sterke punten over.

Doelmannen: balvast – hoge ballen – baas in strafschopgebied

Verdediging: snelheid – versnelling

Middenveld: passing – inzicht – techniek – beslissingen

Aanval: afstandsschoten – anticiperen – zonder bal

 

Een betrouwbare keeper; een snelle verdediging met een gebrek aan defensieve taken; een sterk middenveld; een lopende aanval goed in de omschakeling maar met gebrek aan snelheid en afwerking.

 

Bij al mijn voorgaande clubs had ik met 5-2-3VV aanvallend successen behaald, hetgeen alleen maar mogelijk was, omdat ik snelle spitsen en goede vleugelverdedigers had. Die had ik nu niet dus had een 5-2-3VV weinig zin. Bovendien had ik maar 2 spitsen en wat vleugelaanvallers voor wat de aanval betreft. Aangezien wij slechts 4 oefenwedstrijden gepland hadden kon ik niet veel experimenteren. Misschien lukte het TD Philip nog 2 a 3 oefenwedstrijden te regelen.

Ik had 4 verschillende tactieken in mijn hoofd. Een basistactiek 4-2-3-1 om alle wedstrijden (uit en thuis) te beginnen en indien nodig na de rust over te stappen op 4-4-1-1 met 2 defensieve middenvelders en bij uitwedstrijden op 4-1-4-1. Of, aangezien wij 6 CV hebben, een ouderwetse 5-2-3-0 met WB. Zonder spitsen maar met 3 compact spelende aanvallende middenvelders.

In elk geval wilde ik tijdens het trainingskamp op deze systemen trainen en ze dan in de twee oefenwedstrijden uitproberen, die we tijdens het kamp zouden spelen.

 

Volgende update: trainingskamp, tactiek en voorbereiding

20 oktober 20186 jr. bewerkt door germandutch

Interessante clubkeuze, succes! Je hebt inderdaad een mooie selectie tot je beschikking.

Interessante clubkeuze, succes! Je hebt inderdaad een mooie selectie tot je beschikking.

 

Dank je wel. Heel incidenteel kies ik een topclub. Deze heb ik niet gekozen maar via sollicitatie ben ik er gekomen. Nu in deze betaversie krijg je sneller de kans om ergens te beginnen. Ben alleen benieuwd of ik Brentford binnen 1 seizoen naar de PL kan brengen.

[FM19] Johnny Muller is back

 

 

 

De trainingen liet ik hoofdzakelijk onder leiding van mijn assistent Richard uitvoeren, maar wel strikt volgens het door mij opgestelde trainingsplan hetgeen gebaseerd was op de 3 spelsystemen die ik tijdens het kamp wilde uitproberen.

 

Tegen Aarau begonnen we in het 4-2-3-1 systeem. Weliswaar waren wij de betere en dominerende ploeg maar ondanks een handvol doelrijpe kansen scoorden we maar niet. Pas in de 29^ste minuut maakten we de 0 : 1 door een terecht toegekende penalty. Twee minuten later maakten we de 0 : 2 en dat was het dan ook voor wat de 1^e helft betreft.

 

Na 4 minuten in de tweede helft scoorde Aarau de Anschlusstreffer. 1 : 2. Dit was voor mij het teken te switchen naar 5-2-3-0. Het duurde tot de 65^ste minuut totdat we de verlossende derde treffer maakten. 1 : 3. Daarna gebeurde niets meer. Aarau zakte helemaal in, wij bleven weliswaar aanvallen en druk uitoefenen maar scoorden niet meer. In beide systemen waren we weliswaar de dominerende ploeg maar niet effectief genoeg.

 

 

 

 

Toen ik s avonds op mijn hotelkamer zat en de oefenwedstrijd terugzag en analyseerde, was ik van mening dat wij minimaal 5 keer hadden moeten scoren indien we meer dan 1 spits hadden opgesteld. Aan de andere kant als je meer spitsen opstelt gaat dit ten koste van middenveld of achterhoede. Voorlopig blijf ik dus bij 4-2-3-1 (omdat we hiervoor de juiste spelers hebben) en ingeval van nood konden we terugschakelen naar 4-4-1-1 om een wedstrijd dood te maken.

 

De momentele selectie zag er goed uit en aangezien we maar een 30er hadden, hoefden we niet de transfermarkt op. Spelers kopen om te kopen daar doe ik niet aan. Bovendien hadden we afspraken met FC Midtjylland, voor wat betreft het gratis huren van jonge talenten. Momenteel lichtte een van onze scouts het tweede elftal van hun door om me van de dossiers van de eventueel voor ons in aanmerking komende spelers te voorzien.

 

 

Volgende update: vervolg trainingskamp en voorbereiding

 

23 oktober 20186 jr. bewerkt door germandutch

[FM19] Johnny Muller is back

 

Onze tweede oefenwedstrijd was tegen Langenthal, een of andere amateurclub die wij in onze sterkste bezetting wilden bestrijden. Na 12 minuten was de wedstrijd feitelijk al gespeeld. Langenthal kwam er totaal niet aan te pas. De ruststand was 0 : 4.

 

In de tweede helft moesten we 2 verplichte wissels n.a.v. blessures doorvoeren en 4 wissels om wat spelers minuten te laten maken. De eindstand was 0 : 7 maar het had ook 0 : 15 kunnen zijn. De tegenstander had geen enkele kans en heeft ons doel tijdens de wedstrijd in het geheel niet gezien. Spijtig was dat twee belangrijke spelers geblesseerd raakten, die we weken zullen moeten missen.

 

 

 

 

 

Weliswaar heb ik geroepen dat ik de transfermarkt niet op hoef, maar nu we 5 basiskrachten missen, denk ik er toch anders over. We zullen dus bij onze Deense moederclub gaan shoppen.

 

--------------------------------------------------------------

 

volgende update: vervolg trainingskamp en voorbereiding

[FM19] Johnny Muller is back

 

 

 

Met frisse moed vertrokken we naar Aberdeen om erachter te komen waar we momentaan staan. Want onze voorgaande tegenstanders waren feitelijk te licht en aan die overwinningen heb je niet veel. Dat waren gewoon trainingspartijtjes. Aberdeen was andere koek, dachten we.

 

Ik heb al veel meegemaakt, maar wat we hier beleefden echter nog nooit. We werden gewoon door een man gigantisch VERNEUKT. Niet door de spelers, ofschoon die van de termen RESPECT, FAIR PLAY en SPORTIVITEIT blijkbaar nog nooit gehoord hadden, want ze schopten naar alles wat bewoog. En al dat wat ze raakten droeg toevallig ons clubshirt. De lijnrechters vlagden in den beginne nog conform de regels, maar aangezien de scheids hun volledig negeerde, lieten ze dat uiteindelijk ook achterwege. En de vierde man… nou die stond net een zuil langs de lijn en hoorde en zag niets.

 

In de 15^e minuut trok de scheids nog geel voor een licht duwtje van VVL Dasilva, achteraf gezien had hij zich blijkbaar in de kleur vergist.

AMC Sawyer scoorde in de 18^e minuut de 0 : 1, een doelpunt wat de scheids blijkbaar niet af kon keuren. In de 35^ste minuut, toen spits Maupey tegen zijn tegenstander botste, die hem duidelijk liet oplopen, gaf de scheids direct rood … en wel aan Maupey. Desondanks gingen we met een 0 : 1 voorsprong de rust in. TD Philip had er al spijt van dat hij deze oefenpot had gearrangeerd, maar het zou nog erger worden.

 

We waren net 4 minuten in de tweede helft bezig toen Cosgrove uit duidelijk zichtbare buitenspelsituatie, waarvoor de lijnrechter per toeval nog vlagde ook, de gelijkmaker in de touwen schoot. Tot overmaat van ramp kreeg VL Bech in de 62^ste minuut eveneens gelijk rood omdat hij protesteerde. Zijn tegenstander was continu bezig zijn enkels aan gort te schoppen en de scheids liet het toe. Maar de protesten van Bech niet. Voor iedereen en ook voor de 5303 toeschouwers was duidelijk, dat wij hier moesten verliezen en dat de scheids alles zal doen om dat mogelijk te maken.

Ondanks het feit dat wij met zijn 9 waren, kwam Aberdeen amper aan de bal. Maar ja, met deze scheids kon je de sterren van de hemel spelen dan zou je nog verliezen. Telkens als de doelman van Aberdeen een lange bal naar voren schoot en onze verdediging de bal wegkopte, floot de scheids voor een onzichtbare overtreding zodat Aberdeen een vrije trap kreeg. Zo ook in de 72^ste minuut. De bal werd in onze 16 getrapt en Cosgrove, die als een windmolen met zwaaiende armen zich ruimte verschafte, kreeg zijn hoofd tegen de bal en kopte hem in ons doel. 2 : 1 in de 73^ste minuut en ofschoon de scheids dit doelpunt nimmer had mogen goedkeuren deed hij dat wel en met veel plezier.

 

In eerste instantie wilde ik kappen en riep de aanvoerder naar de kant om hem de opdracht te geven onmiddellijk met de wedstrijd te stoppen. TD Philip vloog als een speer op me af en smeekte me dat niet te doen want dan zouden wij een behoorlijke boete moeten betalen. Met zichtbaar ongenoegen gaf ik het zijn door te spelen en alle ballen op de scheids te knallen. Oke, dat hoort niet maar ik had er zo een pesthekel aan die arrogante kwal in het zwart en ik was niet de enige. Want de spelers waren het met me eens en ze hadden er nog plezier in ook. Het team van Aberdeen drong ook niet meer aan, blijkbaar schaamden ze zich dood voor de wijze waarop ze aan het winnen waren. De scheids had het door en floot zo snel mogelijk af.

 

Ondanks het feit dat we sedert de 62^ste minuut slechts met 9 man op het veld stonden hadden we maar liefst 63% balbezit en dat was niet door de bal achterin rond te spelen. Wij heersten en werden toch gigantisch genaaid en dat op een bijzonder onfatsoenlijke manier.

 

 

 

[FM19] Johnny Muller is back

 

 

 

Misschien had ik toch wat toch hoog ingezet met een plek in de play-offs. We zullen dus echt beter moeten worden als we dit doel willen halen.

-----------------------------------------------------------------

 

St. Gallen was onze volgende tegenstander. De club is met voorsprong de oudste nog bestaande voetbalclub van Zwitserland en zo speelden ze ook. Ouderwets en een beetje versleten. We konden ze makkelijk hebben. Tegen ons tempovoetbal en pressing waren ze niet opgewassen. Het werd 1 : 3 en had feitelijk veel hoger uit moeten vallen. Hun Ehrentreffer ging als eigen doelpunt van onze huurspeler Skytte de boeken in maar was gewoon een afstandsschot van een van de spelers van St. Gallen dat toevallig Skytte raakte en in ons doel verdween. Big deal – whatever.

 

 

-----------------------------------------------------------------

 

 

 

----------------------------------------------------------------

 

De volgende oefenpot was tegen FC Thun. Een soortgelijke club als Brentford met een stadion dat plaats biedt aan 10.000 toeschouwers. En hoeveel wilden onze wedstrijd zien? Juist, slechts 1754 maar die zagen dan ook een felbevochten wedstrijd. Feitelijk speelden ze het zelfde systeem dan wij dus 4-2-3-1 alleen smal en of u het geloofd of niet, wij kregen in het eerste kwartier geen poot aan de grond en in de 10^de minuut maakten hun 1 : 0 en nog volkomen verdiend ook.

 

Mij restte niets anders dan om te schakelen op 4-4-1-1. Het mooie aan dit systeem is dat ik geen speler hoefde te wisselen maar slechts de twee vleugelaanvallers AML en AMR een lijn terug te zetten en als ML en MR te laten spelen. Binnen enkele tellen kregen wij grip op het middenveld en in de 18^de minuut maakten we gelijk. De winnende treffer viel pas in de 64^ste minuut door Maupay, die in de 89^ste minuut nog een penalty de tribune in knalde.

 

 

29 oktober 20186 jr. bewerkt door germandutch

[FM19] Johnny Muller is back

 

Onze laatste oefenwedstrijd was weer tegen een laagvlieger en wel Staines Town. Ik was niet tevreden met onze basistactiek in de voorgaande partijen, we scoorden gewoon te weinig en kregen ook steeds een doelpunt tegen ondanks grote dominantie onzerzijds. Deze laatste oefenpot wilde ik dan ook beginnen met een 4-4-1-1 tactiek, waarmee we achterin een stabielere indruk maakten.

 

Staines Town was eveneens een nummer te klein voor ons en in de eerste helft stond het al 0 : 6 voor ons. Of ik het leuk vond of niet het team nam gewoon gas terug en maakte er een show van. Gallery play kreeg de overhand en ik kon me er niet druk om maken. Wel werd duidelijk dat 4-4-1-1 ook door de spelers min of meer omarmd werd en dat dit onze basistactiek voor de competitie wordt.

 

 

-----------------------------------------------------------------------

 

 

Een medewerker van de club haalde me van het vliegveld op en bracht me naar een appartementsgebouw, op een steenworp afstand van Griffin Park midden in de wijk Brentford. De club had voor mij een net en schoon tweepersoonsappartement gehuurd, dat van alle gemakken was voorzien. Voorts stond er een huurauto in de ondergrondse garage van het appartementencomplex. Je kunt van de Engelsen zeggen wat je wilt, maar organiseren en regelen kunnen ze.

 

Nadat ik mijn koffers uitgepakt had, zette ik koffie en bekeek de verslagen van de oefenwedstrijden, van het team en de spelers. Ik had maar liefst 32 spelers tot mijn beschikking, waarvan 4 langdurig geblesseerden en 1 speler die binnen een week weer de training mocht hervatten. Dus 27 fitte spelers, waarvan 3 jonkies die weliswaar nog niet in de basis thuishoorden maar tbv hun ontwikkeling mee mochten trainen en eventueel wissel waren. En 3 huurspelers.

 

Hoe dan ook, ik wilde alle 32 spelers bij de selectie houden want financieel konden we het ons permitteren. Dus waarom niet. Bovendien bij de hoeveelheid wedstrijden die je moet spelen, heb je minimaal een dubbele bezetting per positie nodig en met een goede staf kun je 32 spelers uiteindelijk wel aan. En niet te vergeten in de eerste competitieweken zul je altijd nog met afvallers en onwillige bankzitters te maken krijgen, dus waar maak ik me nu druk om.

 

volgende update: start competitie

31 oktober 20186 jr. bewerkt door germandutch

[FM19] Johnny Muller is back

 

 

 

 

 

 

Onze eerste competitie-tegenstander was Rotherham. Een modaal team, die ons met een defensieve 4-4-2 tactiek en op de counter wilden bestrijden. Dus koos ik voor 5-2-3-0 en voor de aanval. Door een blunder van Barbet lukte het Rotherham met hun eerste counterpoging te scoren. Newell kreeg de bal van Barbet door een foutieve inschatting op een presenteerblaadje en die kans miste hij niet.

 

0 : 1 in de 20^ste minuut. Vanaf dat moment keken we niet alleen tegen een achterstand aan maar liepen ook achter de feiten aan. 12.148 trouwe fans moedigden ons aan. Behalve eentje en die deed alles om ons tegen te houden. Helaas was dit de scheidsrechter. Waarom hij voor elke scheet floot mag Joost weten, in elk geval zorgde hij er persoonlijk voor dat we weliswaar de wedstrijd domineerden maar amper kansen konden creëren en niets konden afmaken ook.

 

Het duurde tot de 68^ste minuut totdat middenvelder Judge de bal buiten de 16 vol op zijn slof nam en verwoestend uithaalde. Onhoudbaar voor de keeper knalde de bal in het net. 1 : 1 de gelijkmaker.

 

Meer zat er voor ons niet in. Onder het mom van zogenaamd ‘buitenspel’ ontnam de scheids ons elke verdere doelkans en de gele kaarten die hij gretig verstrekte, waren uiteraard uitsluitend voor onze jongens. Maar blijkbaar was dit niet genoeg want hij floot in de 80^ste minuut voor een zogenaamde handsbal. Iedereen had duidelijk kunnen zien dat centrumverdediger Konsa de bal met de borst opving, behalve de scheids. Hij had ‘opzettelijk hands’ gezien en dus kregen we een penalty tegen. Tot aller genoegen stopte onze keeper Bentley de penalty. Het bleef bij 1 : 1 en wij hebben in onze eerste wedstrijd twee punten verloren. In de slotminuut, nadat de scheids al had afgefloten, kreeg MoM Alan Judge nog een gele kaart omdat hij tegen het partijdige gedrag van de scheids protesteerde.

 

Ik had me onze eerste match toch ietwat anders voorgesteld. Maar als je niet in staat bent om je overwicht in doelpunten uit te drukken dan heb je ook geen recht van spreken. Bovendien 6 van de 11 hebben zwaar onder maat gespeeld en mij en iedereen toch wel teleurgesteld. En dat waren niet de minsten maar vandaag wel. Barbet, Dalsgaard, C. Dasilva, Velikonja, Sawyers en Konsa. In de kleedkamer kregen ze dat van de rest van het team te horen. Ik zei niets maar zou ze morgen wel even toespreken. Voorts is een diepgaande analyse van de match noodzakelijk, want het kan en mag niet zo zijn, ook al zit een scheids tegen, dat meer dan de helft van het team er ineens niets van bakt. Misschien ligt het ook aan het tactisch systeem? We zullen het zien morgen.

 

 

[FM19] Johnny Muller is back

 

 

 

 

 

 

Onze eerste competitie-tegenstander was Rotherham. Een modaal team, die ons met een defensieve 4-4-2 tactiek en op de counter wilden bestrijden. Dus koos ik voor 5-2-3-0 en voor de aanval. Door een blunder van Barbet lukte het Rotherham met hun eerste counterpoging te scoren. Newell kreeg de bal van Barbet door een foutieve inschatting op een presenteerblaadje en die kans miste hij niet.

 

0 : 1 in de 20^ste minuut. Vanaf dat moment keken we niet alleen tegen een achterstand aan maar liepen ook achter de feiten aan. 12.148 trouwe fans moedigden ons aan. Behalve eentje en die deed alles om ons tegen te houden. Helaas was dit de scheidsrechter. Waarom hij voor elke scheet floot mag Joost weten, in elk geval zorgde hij er persoonlijk voor dat we weliswaar de wedstrijd domineerden maar amper kansen konden creëren en niets konden afmaken ook.

 

Het duurde tot de 68^ste minuut totdat middenvelder Judge de bal buiten de 16 vol op zijn slof nam en verwoestend uithaalde. Onhoudbaar voor de keeper knalde de bal in het net. 1 : 1 de gelijkmaker.

 

Meer zat er voor ons niet in. Onder het mom van zogenaamd ‘buitenspel’ ontnam de scheids ons elke verdere doelkans en de gele kaarten die hij gretig verstrekte, waren uiteraard uitsluitend voor onze jongens. Maar blijkbaar was dit niet genoeg want hij floot in de 80^ste minuut voor een zogenaamde handsbal. Iedereen had duidelijk kunnen zien dat centrumverdediger Konsa de bal met de borst opving, behalve de scheids. Hij had ‘opzettelijk hands’ gezien en dus kregen we een penalty tegen. Tot aller genoegen stopte onze keeper Bentley de penalty. Het bleef bij 1 : 1 en wij hebben in onze eerste wedstrijd twee punten verloren. In de slotminuut, nadat de scheids al had afgefloten, kreeg MoM Alan Judge nog een gele kaart omdat hij tegen het partijdige gedrag van de scheids protesteerde.

 

Ik had me onze eerste match toch ietwat anders voorgesteld. Maar als je niet in staat bent om je overwicht in doelpunten uit te drukken dan heb je ook geen recht van spreken. Bovendien 6 van de 11 hebben zwaar onder maat gespeeld en mij en iedereen toch wel teleurgesteld. En dat waren niet de minsten maar vandaag wel. Barbet, Dalsgaard, C. Dasilva, Velikonja, Sawyers en Konsa. In de kleedkamer kregen ze dat van de rest van het team te horen. Ik zei niets maar zou ze morgen wel even toespreken. Voorts is een diepgaande analyse van de match noodzakelijk, want het kan en mag niet zo zijn, ook al zit een scheids tegen, dat meer dan de helft van het team er ineens niets van bakt. Misschien ligt het ook aan het tactisch systeem? We zullen het zien morgen.

 

 

[FM19] Johnny Muller is back  

Onze eerste competitiewedstrijd hadden we gelijk gespeeld. Om te beginnen niet slecht maar het had beter gekund. De komende 4 tegenstander van deze maand waren van een beter kaliber dan Rotherham en het zal niet makkelijk worden om punten bij elkaar te sprokkelen.

6000 seizoenkaarten werden verkocht, dat was net niet de helft van de toeschouwers die ons stadion Griffin Park aankon.

 

Onze tweede competitiewedstrijd was tegen Stoke op zaterdag, 11 augustus om 12.45 uur in het Britannia Stadium te Stoke-on-Trent. Stoke kon een team van zo een kleine € 300 miljoen het veld opsturen. Onze hele selectie vertegenwoordigde een transferwaarde van maximaal €  100 miljoen. Dat was het verschil tussen het huidige Brentford en Stoke. Bij Stoke speelden onder andere mijn landgenoten Bruno Martens Indi, Erik Pieters en Afellay. En natuurlijk de keeper van het Engelse elftal Jack Butland. Dus dat wordt een hele kluif voor ons, makkelijk is anders.

Ik had voor een 4-4-1-1 opstelling gekozen. Stabiliteit achterin en maar liefst 6 aanvallend ingestelde spelers. Want hoe dan ook wij willen aanvallend spelen en de toeschouwers vermaken. Stoke maakte het ons ontzettend moeilijk. En de scheids ook. Hij gaf ons in de eerste helft gelijk 3 gele kaarten voor niets. Voor lichte duwfoutjes of te wel schouderduwtjes, waarvoor Bas Nijhuis niet eens een vrije trap zou geven.

Het lukte ons niet de bal in het net te prikken want hun keeper had zijn dag. Jack Butland toonde zijn klasse en hield 6 ballen tegen, die in de eredivisie geen keeper had gepakt. Stoke probeerde het met afstandsschoten maar daarmee kon je onze keeper ook niet verontrusten.

Judge en McEachran hadden hun dag niet. Bovendien raakte Judge geblesseerd en moest Bech voor hem invallen. In de 90^ste minuut wisselde ik nog AMC Sawyer en stuurde Kraev het veld in. 4 minuten later of te wel in de laatste spelminuut lukte het MR Clarke met een kopbal de winnende treffer te maken. 

In mijn ogen speelde Stoke behoorlijk ruw of beter gezegd grof, want hun tackles waren puur op de enkels van mijn spelers gericht en de scheids liet ze maar begaan.  Grof en onsportief spel betaald zich zelden uit en we waren dan ook de terechte winnaar.

 

Volgende update: vervolg competitie

 

8 november 20186 jr. bewerkt door germandutch

Je hebt een aantal spelers geblesseerd, maar voorlopig zijn de resultaten goed. Succes met Brentford

 [FM19] Johnny Muller is back  

---------------------------------------------------------------------------

Op dinsdag 14 augustus stond de eerste cupwedstrijd op ons te wachten. 1^e Ronde Carabao Cup in het Keepmoat stadium van Doncaster. Volgens de eisen van de clubdirectie moeten wij de 3^e ronde halen anders is het snel EXIT voor mij vrees ik.

5076 toeschouwers wilden deze match tussen Doncaster en ons zien. Doncaster speelde in League One, dus een divisie lager en van ons werd gewoon een overwinning verwacht.

 

We begonnen uitstekend en verrasten vriend en vijand. In de 14^e minuut scoorde AMC Sawyer de

0 : 1 en twee minuten later was MR Josh Clarke op tijd om de 0 : 2 erin te schieten. Uiteraard verwachte ik nu dat we Doncaster gewoon van de mat zouden spelen, maar ik had niet op de tekortkomingen van de scheids gerekend. 

Doncaster was tactisch en technisch niet in staat om ons bij te benen en dus pakten ze de botte bijl uit. Het werd een bijzonder fysieke strijd tot het smerige toe. Tackles met gestrekt been of met twee benen waren plots heel normaal en de scheids liet het toe. Henrik Dalsgaard, onze nuchtere Deense VR was de eerste die protesteerde over de smerige tackles. In plaats van zijn protest te honoreren en diens tegenstander hierop aan te spreken kreeg Henrik gelijk geel plus een waarschuwing. En vanaf deze 21^ste minuut veranderde mijn team in balletdansers, die met groteske sprongen alleen nog maar aanvallen op hun ledematen ontweken.

In de rust wisselde ik Henrik Dalsgaard, want hij had er genoeg van en was van plan zijn tegenstander met gelijke munt terug te betalen. Nou dat kunnen we natuurlijk niet hebben. Dus mocht Lucas Giessing, onze andere Deen, zijn taak overnemen. Het enige wat ik de jongens voor de tweede helft kon meegeven was dat ze ervoor moesten zorgen niet geblesseerd te raken en de schoppende tegenstander geen kans te geven om tegen te scoren.

De scheids, Joost mag weten waar ze die gast vandaan geplukt hadden, floot veel maar bestrafte de smerige tackles niet. Vreemd genoeg floot hij wel als een van mijn spelers met een groteske sprong een tackle ontweek maar dan tegen ons en niet tegen de dader. De 4^e man was voor mijn bezwaren niet toegankelijk, hij bleek Oost-Indisch doof.

In de 68^ste minuut wisselde ik Sawayer, die naar de zijlijn kwam gestrompeld en stuurde Kraev erin. Voor de wedstrijd veranderde niets, het bleef 0 : 2 en uiteindelijk was ik blij dat mijn team nog tot de kleedkamers kon lopen.

11 november 20186 jr. bewerkt door germandutch

een potje ouderwets raggen zeg maar....

Simpele zege ... Zonder al te veel problemen 

[FM19] Johnny Muller is back  

 

Op zondag 19 augustus spelen we thuis tegen Sheffield Wednesday. Volgens inside-informatie een zware kluif, die we alleen, mits überhaupt, met tactische sluwheid kunnen verslaan. Toen ik de scoutberichten over hun team doorpluisde werd mij duidelijk, dat we met onze gebruikelijke tactiek weinig kans tegen hun 5-2-1-VV maken.

Hun drieman verdediging was qua snelheid gelukkig slechts middelmaat (10-11) en wij hebben in Maupay en Velikonja twee snelle spitsen (13-14) waarmee wij hun achterhoede uit elkaar kunnen spelen. Dus koos ik voor een simpel 4-4-2 met Gegenpressing en ik stelde onze drie sterkste middenvelders op. Weliswaar hadden we geen linker middenvelder (door blessure) maar McEachran maakte er geen probleem van om op deze plek te spelen.

Voor maar liefst 11.996 toeschouwers bezorgden we onze fans een uitermate spannende middag. In de catacomben, net voordat de teams het veld opliepen, groette een van de spelers van Sheffield me in het Nederlands. Ik kende hem niet. Hij stelde zich voor als Joey Pelupessy, een defensieve middenvelder afkomstig van Heracles. Nadat we kennis hadden gemaakt wenste ik hem nog een fijne wedstrijd (uiteraard zonder overwinning) en liep naar de dug-out.

Het werd een verdraaid zware middag voor ons. De wedstrijd was net begonnen toen greep de scheids al in. MC Mokotjo kreeg in de 8^ste minuut al geel voor een simpele duwfout en een penalty tegen.  Hun op papier beste speler ene Barry Bannan nam de penalty en tot mijn verbazing stopte onze keeper hem.  In het eerste kwartier hadden we weinig te vertellen en alle handen vol om de aanvallen van Sheffield tegen te houden.

In de 19^de minuut kreeg VL Dasilva de bal en speelde hem op ML McEachran en die passte hem in een keer in de loop van MC Yennaris. Nico Yennaris nam de bal vol op zijn slof en knalde hem in de touwen. 1 : 0  tegen de verwachting in stonden we voor. Vanaf dat moment waren wij plots niet meer de verdedigende ploeg maar het aanvallende en met veel pressing naar voren spelende team.  

Door de gele kaart werd Mokotjo slordig omdat hij plots te voorzichtig ingreep en dus steken liet vallen. Vandaar dat ik Mokotjo wisselde, niet alleen omdat hij fouten begon te maken, maar meer om dat hij al geel had. McEachran zette ik op de plek van Mokotjo en VR Clarke kwam erin om als ML te spelen.

In de tweede helft waren wij het betere team maar desondanks lukte het ons niet meer te scoren. Wel liepen we steeds weer in hun buitenspelval die Sheffield perfect hanteerde. En misschien kan iemand de persmuskieten uitleggen dat meer balbezit niet altijd wil zeggen dat je de betere ploeg bent. Sheffield speelde de bal op eigen helft tot vervelens toe rond en terug zonder een kans te creëren. Wij hadden minder balbezit omdat we ons beperkten tot veel directere passing naar voren.

Al met al waren wij en ook het publiek achteraf tevreden met de krappe overwinning en uiteraard blij met de 3 punten.

12 november 20186 jr. bewerkt door germandutch

[FM19] Johnny Muller is back  

Een huurspeler die in het tweede elftal zit? Van mij mag hij naar huis.

-------------------------------------------------------------------

------------------------------------------------------------------

Woensdag, 22 augustus, 19.45 uur werd bij ons gezien als het uur van de waarheid. Want dan spelen wij in het Villa Park te Birmingham tegen de gedoodverfde kampioenkandidaat Aston Villa of te wel The Villans. Villa wil hoe dan ook terug naar de PL en we hoeven dus niet te verwachten dat ze ons punten cadeau zullen doen.

Bij aankomst in het Villa Park te Birmingham kregen een aantal spelers een soort Calimero-gevoel. Alles was groter en imposanter dan bij ons. Neem alleen maar het stadion, hier konden 42.655 toeschouwers in, in het onze slechts 12.549. Als ik de clubinfo van The Villans goed had gelezen dan hadden zij maar liefst 19.500 seizoenkaarthouders en wij net 6000. Hoe dan ook, de bal is rond en kan alle kanten op. In de kleedkamer maakte ik de spelers nogmaals duidelijk dat wij wel respect voor Villa hebben maar geen angst. Wij zijn The Bees en wij kunnen steken en juist dat verwachte ik vandaag van de jongens.

Villa speelt altijd 4-2-3-1 Breed en dus koos ik deze keer voor 4-4-2, want hoe je het ook keert en draait ze hebben op papier een veel beter elftal. Met inzet, strijd en slimmigheid kunnen we hun pijn doen. Mijn wedstrijdbespreking was zoals altijd kort en helder. “Speel niet op balbezit, zorg dat de bal zo snel mogelijk bij onze spitsen komt dan kunnen ze hun verdediging niet op tijd reorganiseren en probeer af te werken als zich een kans voordoet.”

In de catacomben op weg naar het veld kwam ik nota bene een bekende tegen. Nou ja bekende, die jongen speelde toen bij Jong Ajax toen ik bij RKC zat. Het was vleugelspits Anwar El Ghazi. Onze begroeting was kort en hartelijk en elkaar succes wensend liepen we richting veld.

In de 6^e minuut deelde Whelan een schop uit aan Mokotjo en gaf zijn visitekaartje af. Nou de scheids reageerde onmiddellijk en Whelan had een gele kaart te pakken. De toon was gezet. Villa wilde ons met fysiek spel aftroeven en oprollen. Toch duurde het tot de 16^e minuut totdat hun topscorer Kodjia het openingsdoelpunt maakte. 1 : 0 maar toch waren mijn jongens niet echt onder de indruk want 2 minuten later werd spits Velikonja door El Ghazi in de 16 neergelegd. Geel voor El Ghazi en een penalty voor ons.

Spits Maupay schoot de penalty feilloos in en we stonden weer gelijk.  1 : 1  en het werd min of meer een volledig gelijkopgaande strijd, die door Villa puur fysiek werd uitgevochten. Ze hadden weliswaar de technisch betere spelers maar als je de tegenstander pijn wilt doen dan moet je dat voetballend doen en niet zoals hun puur in de duels willen uitvechten.

In de 43^ste minuut was het wederom Whelan die onbeheerst een doodschop uitdeelde en weer aan Mokotjo, die op het middenveld de baas was. Het zag er waarschijnlijk erger uit dan het was want Mokotjo kon verder spelen maar Whelan niet. Hij kreeg een directe rode kaart en mocht vertrekken.

Net voor het rustsignaal gaf de scheids wederom geel en nu aan linksback Taylor, die hardhandig verhaal wilde halen bij Mokotjo.

We gingen met 1 : 1 de rust in en op weg naar de kleedkamers kon ik de teleurstelling en frustraties op de gezichten van de Villa spelers aflezen.   

De tweede helft begon en ik keek met genot naar mijn buurman, manager Dean Smith van Villa, die zijn manschappen schreeuwend en gesticulerend naar voren jaagde. Heerlijk is dat als je tegenstander zich als een opgefokte stier gedraagt en dat gedrag op zijn spelers overbrengt. In plaats van gas te geven en met snel aanvalsspel ons middenveld en achterhoede uit elkaar te spelen zochten ze wederom de duels op. We kregen daardoor steeds meer ruimte waarvan we gretig gebruik maakten. Spits Maupay kreeg een lange bal vanuit de achterhoede en zette het op het lopen. Uitblinker Mokotjo was de enige die onmiddellijk reageerde en meeliep. Randje 16, net voordat de twee achtergebleven verdedigers van Villa hem op konden vangen speelde hij de bal naar rechts op Mokotjo, die treuzelde niet en knalde de bal in de bovenhoek. 1 : 2…. Het werd muisstil in het Villa Park, 31.649 Villa fans hielden hun adem in. 55^ste minuut en wij stonden voor en zij waren nog maar met zijn tienen.

Smith gaf langs de lijn een ‘Klopp-show’ weg en holde gesticulerend heen en weer. Met net nog geen schuim op de lippen probeerde hij zijn team weer wakker te schudden. Mokotjo duwde een tegenstander weg en kreeg in de 62^ste minuut eveneens een gele kaart. Gescoord werd niet meer en de scheids had alle handen vol aan de gefrustreerde Villa spelers. Hij deelde nog 3 gele kaarten aan ze uit en in de laatste minuut eentje aan VL Josh Clarke die zich revancheerde voor de vele schoppen die hij in de voorgaande 89 minuten had gekregen. 

Met het eindsignaal keerde de rust terug. Wij waren niet de mindere geweest en hadden de 3 punten verdiend omdat de tegenstander, botweg gezegd, dom en niet naar hun mogelijkheden heeft gespeeld.  Wij hadden minder balbezit omdat mijn jongens de bal sneller naar voren speelden en niet zoals Villa eindeloos achter rond.  Ik kan u verzekeren het wordt een bijzonder gezellige terugreis met 3 onverwachte punten op zak.

Weliswaar hadden we pas 4 wedstrijden gespeeld maar desondanks hadden we een stand bereikt die we zullen inlijsten. Want eerlijk gezegd geloof ik niet dat wij lang of nogmaals de 1^e plek halen. Dus voor nu: genieten maar.

14 november 20186 jr. bewerkt door germandutch

sterk begonnen

[FM19] Johnny Muller is back  

 

Inclusief de bekerwedstrijd hebben we nu 5 bindende wedstrijden gespeeld en wel met 3 verschillende tactieken. Onze eerste wedstrijd die in een gelijk spel eindigde speelden wij in een 5-2-3 opstelling, hetgeen achteraf, bij nader inzien, geen doorslaggevend succes was. De 2^e en 3^e wedstrijd, die beiden overwinningen opleverden (1:0 en 2:0) in een 4-4-1-1 systeem en de twee laatste wedstrijden, tegen m.i. sterkere tegenstanders, in een 4-4-2 opstelling en ook deze eindigden in overwinningen (1:0 en 2:1).

 

Feitelijk ben ik een voorstander van een vaststaand systeem zodat je automatismen erin kunt brengen en erop kunt trainen, maar bij Brentford week ik er blijkbaar steeds vanaf omdat in eerste instantie je beschikbare spelers het tactische systeem bepalen en in mindere mate je tegenstander.

Het verbaasde me dan ook niets dat zowel vanuit de staf alsook uit de spelersgroep herhaaldelijk de vraag rees:  waarom ben jij geen voorstander van en spelen wij niet volgens de HOLLANDSE SCHOOL?  Per definitie gaat men overal en altijd ervan uit dat de HOLLANDSE SCHOOL 4-3-3 is, maar dat is feitelijk niet zo. Weliswaar staat het 4-3-3 systeem bekend als typisch Nederlands, als typisch Hollandse School. Dat is uitermate merkwaardig, want in 1974 speelde Oranje (het team dat de Hollandse School of Totaalvoetbal wereldberoemd maakte) niet in een 4-3-3 systeem. Oranje van 1974 speelde meerdere systemen tegelijk. Bij balverlies was het soms 4-5-1 of 4-3-3 en bij balbezit werd het 4-3-1-2 of 3-4-3 of 3-3-4.

 

Ik interpreteer de HS naar mijn eigen visie en probeer altijd zo te spelen dat ik het beste uit mijn spelers haal. Vaak lukt het, maar soms ook niet en dan schroom ik niet om onmiddellijk in te grijpen en tactische wijzigingen aan te brengen. Want hoe je het keert of draait mijn taak is aanvallend voetbal te laten spelen en vooral te winnen.

 

Voorlopig genieten wij van de eerste plaats op de ranglijst en aanstaande zaterdag, 25 augustus om 15 uur, zullen we deze moeten verdedigen in en tegen Blackburn Rovers. Het zal een hele kluif worden want persoonlijk vind ik dat de Rovers over meer individuele kwaliteit en technische vaardigheden beschikken. Maar wij zijn een team en Brentford heeft mij als manager. Geintje, alhoewel ik ben en blijf van mening dat mijn tactische kennis niet te verwaarlozen is.

 

In het Ewood Park te Blackburn zaten 15.999 toeschouwers te wachten op een afstraffing van ons. De Rovers kwamen in een 4-2-3-1 opstelling het veld op en ik had gekozen voor 4-4-2, waarin we de laatste twee wedstrijden succesvol waren geweest.

Het leek een gelijkopgaande strijd te worden tot de 15^e minuut. Toen kwam MR Canos aan de bal, hij omspeelde zijn directe tegenstander en iedereen verwachte een voorzet. Die gaf hij ook, echter raakte hij verdediger Wright en de bal caramboleerde over de doellijn. 0 : 1. Het doelpunt werd als een eigen doelpunt van Wright genoteerd maar dat kon ons niet schelen. Wij stonden voor en Blackburn moest komen. En ze kwamen en niet zo zuinig ook.

 

We raakten in de verdrukking, moesten alle zeilen bijzetten en werden achterin vastgezet. In de 33^ste minuut maakte Mulgrew de gelijkmaker 1:1 en voelde ik nattigheid. We raakten steeds meer de grip op de wedstrijd kwijt. Met hangen en wurgen haalden we de rust en eerlijk gezegd mochten we blij zijn met de gelijke stand. Want Blackburn domineerde en wij bleven maar achter de feiten aanlopen.

 

In de rust besloot ik tot een omzetting, want maar liefst 4 van onze spelers zaten niet in de wedstrijd en ML Ollie Watkins, die net van een zware blessure was genezen, kon het conditioneel niet meer opbrengen. We schakelden over op 4-4-1-1 met defensieve intenties om te redden wat te redden viel. Een puntje is altijd nog beter dan helemaal niets.  Voor Watkins kwam Robinson.

 

De omzetting hielp niet veel. Wij waren en bleven de mindere ploeg en in de 57^ste minuut mislukte een balaanname van VR Josh Clarke volledig. De bal sprong van zijn voet en rolde voor de voeten van vleugelspits Willock die hem feilloos inschoot. 2:1 en 15.999 toeschouwers juichten enthousiast hun helden toe.

 

Ik baalde als een stier. Moest ik wissels toepassen? Spits Maupey, VL Dasilva en VR Clarke speelden als een natte krant. Wat ik op de bank had zitten zou ook niet voor een ommekeer gaan zorgen dacht ik en gaf het sein aan Mokotjo om puur aanvallend te gaan spelen.

 

En ja hoor, onder leiding van Mokotjo en Yennaris namen we het middenveld over en ging het gas erop. In de 68^ste minuut schoot Mokotjo op doel. De bal werd van richting veranderd en de gelijkmaker was een feit. 2 : 2 en Blackburn wist niet meer hoe laat het was. Plots voelden zij nattigheid en waren wij de baas op het veld. De angst om alsnog te verliezen was ineens duidelijk aan hun spel te zien. Ze kregen de bal niet meer uit de 16 en schoten min of meer elke bal in paniek over de achterlijn. Wij kregen de ene na de andere hoekschop. Pas in de 86^ste minuut lukte het Yennaris uit een van de vele corners de bal in het netje te koppen. 2 : 3 wij stonden voor en de koppen bij Blackburn gingen zakken.

 

In de 90^ste minuut haalde ik beide vleugelverdedigers eruit, die ondanks hun matige spel zich een beroerte hadden gelopen, en bracht twee verse krachten erin. Giessing en Bech mochten de laatste minuten volmaken, want ik wilde de winst niet meer uit handen geven.

Tot het eindsignaal gebeurde niets meer. We hadden gewonnen. Misschien ietwat gelukkig maar het kon me totaal niet schelen. Belangrijk was dat we de 3 punten mee naar huis nemen.

 

 

 

18 november 20186 jr. bewerkt door germandutch

[FM19] Johnny Muller is back  

 

Niet slecht moet ik eerlijk zeggen. En als ik zo doorga en aan de weg blijf timmeren, dan zit ik misschien volgend jaar bij een Eredivisieclub. Of hier in de Premier League waar het grote geld wordt verdiend.

 

Dat wordt ook steeds minder. Maar voorlopig verkopen we niets. We hebben alle spelers nodig en gelukkig nog geen 30ers, want die hebben meer hersteltijd nodig.

 

Met 3 van de geblesseerde spelers heb ik nog nooit kunnen trainen. Maar Moses Odubajo, VR, is volgende week beschikbaar. VL Rico Henry en AMC Emiliano Marcondes zitten daarentegen nog maanden in de lappenmand.

 

Als je dit lijstje bekijkt dan weet je waarom je een grote selectie moet hebben. En hoe beter de spelers zijn, hoe meer je zult moeten missen in de komende maanden.

---------------------------------------------------------------

 

Op woensdag, 29 augustus, vertrokken we naar het Reebok Stadium te Bolton om in de 2^e Ronde van de Carabao Cup te spelen tegen Bolten. Op papier konden we ze makkelijk hebben want ze staan 19^e in de Sky Bet Championship.

In welk gat je ook komt, overal kom je wel een Dutchman tegen. Zo ook hier. En wel ene Yanic Wildschut, een razendsnelle vleugelspits uit de Ajaxjeugd, die via VVV, PEC, Heerenveen en ADO bij Bolton terecht was gekomen. Ik beperkte me tot een vluchtige kennismaking, wenste hem veel plezier, maar geen overwinning en zocht mijn manschappen weer op.

 

Voor 6.527 toeschouwers vertoonden mijn jongens hun kunsten. Eerlijk is eerlijk, wij kwamen nogal stroef uit de startblokken en het eerste halfuur leek het een gelijkopgaande strijd te zijn en te worden. Maar in de 31^ste minuut lukte het spits Maupay met een keihard schot de openingstreffer aan te tekenen. In de 43^ste minuut konden we weer juichen, alleen was het van zeer korte duur. Waarom de scheids ons kopbaldoelpunt afkeurde, werd totaal niet duidelijk en zijn uitleg evenmin.

 

Enfin, we gingen met 0 : 1 de rust in.  ML Robinson mocht gaan douchen, want hij was verdedigend wel goed maar aanvallend bracht hij te weinig. Watkins, net hersteld van een blessure, mocht hem vervangen.

In de 60^ste minuut was het juist invaller Watkins die een voorzet volley uit de lucht plukte en onhoudbaar in het doel schoot. 0 : 2.  Wij domineerden de wedstrijd, kregen de ene na de andere corner maar scoorden niet meer.  Bolton daarentegen was niet bij machte het ons moeilijk te maken.  En dus wonnen wij uiteindelijk met 0 : 2 en gaan door naar de volgende ronde.

 

 

21 november 20186 jr. bewerkt door germandutch

Goede resultaten en de weg naar de top is goed aangezet

mooie resultaten! Doe zo verder.

 [FM19] Johnny Muller is back  

 

 

 

Deze tegenstander is niet misselijk. Maar een bal is en blijft rond en iedereen kan wel eens een slechte dag hebben. Bovendien zal ik niet schromen om Frank de Boer te bellen, want die kan me alles over Crystal Palace vertellen. Hem kennende zal die dat met genoegen doen, want hij heeft nog een rekening te vereffenen.

 

 

Oke, ik weet dat deze titel niet veel of niets voorstelt maar voor mij is het iets bijzonders, want ik heb tot nu toe nog nooit iets gewonnen. Als je zo als ik in de marge werkt en vaak van werkgever veranderd, krijg je amper de kans om prijsjes te winnen. Dus ben ik al tevreden met dit prijsje. Bovendien staat het goed op mijn CV.

 

 

Voorlopig hoef ik me geen zorgen te maken, want ik sta er nog goed op zowel bij de directie, de spelers en ook bij de fans.

--------------------------------------------------------------

 

Onze volgende wedstrijd is tegen Nottingham Forest. Een thuiswedstrijd. Bij de naam Nottingham Forest moet ik altijd aan Robin Hood denken, ofschoon het niets met elkaar te maken heeft. Maar ik heb in jongere jaren zoveel Robin Hood films gezien, dat ik bij Nottingham en Forest altijd gelijk die associatie leg.  En dat ofschoon Robin Hood woonde en actief was, in de films wel gemerkt, in ik meen Sherwood Forest in of bij Nottinghamshire. Maar hoe dan ook, Nottingham klinkt historisch en ze hebben een geweldige club. 21.000 seizoenkaarthouders en wij hebben 6000. Maar waarom ze zich The Reds noemen is mij niet duidelijk, want deze bijnaam hoort en past bij Liverpool. Enfin, Nottingham heeft op papier een veel beter elftal dan wij, maar wij zijn momenteel in een flow en wij hebben mij als manager (geintje). 

 

Nottingham speelt 4-4-1-1 met 2 defensieve middenvelders, behoudend en op de counter. Dus stelde ik daar 4-1-4-1 tegenover. Compact achterin en met een 4 mans middenveld met pressing naar voren. Het werd geen grootse wedstrijd meer een Arbeitssieg of te wel een overwinning op basis van inzet en efficiency. 

 

In de 33^ste minuut scoorde verdediger Mepham per kopbal de openingstreffer uit een corner en in de 51^ste minuut maakte middenvelder Yennaris met een intikkertje, eveneens uit een corner, ons tweede en laatste doelpunt. Beide assists waren van MR Canos.

 

 

 

 

 

23 november 20186 jr. bewerkt door germandutch

[FM19] Johnny Muller is back  

 

Het voetbal leeft weer in Brentford. De grijze muizen worden wakker en de winnaarsmentaliteit sluipt er langzaam in.  Nu zijn het weliswaar slechts 2 spelers die tot de spelers van de week behoren, maar dat zal in de komende weken veranderen. Want ik heb welgeteld een selectie van maar liefst 31 spelers plus 2 langdurig geblesseerden, waarmee ik nog niet heb kunnen werken. Mijn Nederlandse trainerscollega's klagen steeds als ze meer dan 25 spelers ter beschikking hebben, want met zo een groot aantal willen en kunnen ze niet werken. Maar ik vind het juist prettig. Ik creëer geen vriendenteam, daar heeft niemand behoefte aan. Het zijn allen broodvoetballers en ze hebben hetzelfde doel, dus eis ik samenwerking en volledige inzet. Wat ze in hun vrije tijd doen zal me een zorg wezen, als ze maar hun best op het veld doen.

 

We hebben maar liefst 20 spelers onder de 25 jaar, waarvan 10 in de leeftijdsgroep 18 – 20 jaar en 10 van 21 – 24 jaar. Deze jongens worden op het veld, tijdens trainingen en wedstrijden, gecoacht door een groepje van 9 spelers van 25 – 27 jaar en 4 spelers van 28 – 30 jaar. In mijn ogen een ideale mix met veel concurrentie op alle posities. Als je in een van de Engelse competities iets wilt klaarspelen, dan heb je zo een grote selectie nodig. Ik vooral, want ik stel allen volledig fitte spelers op, vandaar ook dat we met deze modale selectie zo goed meedraaien.

 

Een direct gevolg van het feit dat wij momenteel de eerste plaats bezetten in de Sky Bet Championship is de plotse belangstelling van voetbalbonden voor onze spelers met Buitenlandse roots. En eerlijk gezegd ben ik hier trots op. Misschien dat een andere trainer dat ook voor elkaar zou hebben gekregen, maar toevallig zit ik nu hier en zijn deze jongens mede dankzij mij bezig om hun droom te verwezenlijken.

 

 

 

 

 

25 november 20186 jr. bewerkt door germandutch