Geplaatst 9 november 200915 jr. Wat voorafging Damn.. Het weekend is weer voorbij.. Het leven van een ex-profvoetballer is geen lachertje... Na mijn contractbreuk bij Sint-Truiden heb ik besloten om mijn voetbalschoenen aan de wilgen te hangen. Met mijn 34 lentes ben ik ondertussen al een oudje in het voetbal. Maar mijn sociale leven viel niet terug in zijn plooi. Ik mis het voetbal.. Héél hard zelfs... Buiten mijn fantastische achterban, die me dag in dag uit heeft gesteund heb ik momenteel niemand meer die me af en toe een woordje steun kan geven. Toch heb ik nog één hoop. Ik heb mijn trainersdiploma gehaald! Spijtig genoeg zit ik nu al een halfjaar zonder werkgever. Oké ik heb misschien genoeg verdiend om nog even op mijn lauweren te rusten, maar toch... Vele werkgevers hebben mij al benaderd voor een goedbetaalde job als vertegenwoordiger van hun bedrijf, maar daar heb ik totaal geen zin in! Het enige wat ik wil is terug actief worden in het voetbal! Als speler is dit wellicht niet meer mogelijk, maar toch hoop ik een kans te krijgen in het trainersjargon. Diezelfde maandag Ik was weer een hoop ellende, na een weekend vol drank en vrouwen had ik enkel zin om in mijn bed te blijven liggen. Om weer te fantaseren over mogelijke successen als trainer. Riiingggg, Riinggg,... ***********, wat is dat nu.. Die stomme telefoon weer... Ik besloot om te blijven liggen.. Maar toch het hield niet op, de telefoon bleef telkens opnieuw overgaan. Toen was ik het beu. De telefoon ging bijna door het raam uit, maar blijkbaar was ik nog niet goed wakker en smijt ik perongeluk tegen m'n gloednieuwe Plasma TV. "***********!", ja weeral! Mijn scherm helemaal gebarsten! Nu was mijn dag helemaal naar de kl*ten, geen tv, geen werk, geen drank,.. Gewoonweg niets! Uiteindelijk besloot ik om toch op te staan. Zoals elke morgen stak ik een sigaretje op, maar na 5 minuten zoeken kwam ik tot de conclusie dat deze zelfs opgerookt waren... So far so good,... Ik besloot dan maar om mij aan te kleden en vlug naar 't winkeltje om de hoek te gaan. Ik ging al sletterend naar de deur, maar toen ik de deur opendeed viel ik bijna achterover...
Geplaatst 9 november 200915 jr. Auteur Wat voorafging Damn.. Het weekend is weer voorbij.. Het leven van een ex-profvoetballer is geen lachertje... Na mijn contractbreuk bij Sint-Truiden heb ik besloten om mijn voetbalschoenen aan de wilgen te hangen. Met mijn 34 lentes ben ik ondertussen al een oudje in het voetbal. Maar mijn sociale leven viel niet terug in zijn plooi. Ik mis het voetbal.. Héél hard zelfs... Buiten mijn fantastische achterban, die me dag in dag uit heeft gesteund heb ik momenteel niemand meer die me af en toe een woordje steun kan geven. Toch heb ik nog één hoop. Ik heb mijn trainersdiploma gehaald! Spijtig genoeg zit ik nu al een halfjaar zonder werkgever. Oké ik heb misschien genoeg verdiend om nog even op mijn lauweren te rusten, maar toch... Vele werkgevers hebben mij al benaderd voor een goedbetaalde job als vertegenwoordiger van hun bedrijf, maar daar heb ik totaal geen zin in! Het enige wat ik wil is terug actief worden in het voetbal! Als speler is dit wellicht niet meer mogelijk, maar toch hoop ik een kans te krijgen in het trainersjargon. Diezelfde maandag Ik was weer een hoop ellende, na een weekend vol drank en vrouwen had ik enkel zin om in mijn bed te blijven liggen. Om weer te fantaseren over mogelijke successen als trainer. Riiingggg, Riinggg,... ***********, wat is dat nu.. Die stomme telefoon weer... Ik besloot om te blijven liggen.. Maar toch het hield niet op, de telefoon bleef telkens opnieuw overgaan. Toen was ik het beu. De telefoon ging bijna door het raam uit, maar blijkbaar was ik nog niet goed wakker en smijt ik perongeluk tegen m'n gloednieuwe Plasma TV. "***********!", ja weeral! Mijn scherm helemaal gebarsten! Nu was mijn dag helemaal naar de kl*ten, geen tv, geen werk, geen drank,.. Gewoonweg niets! Uiteindelijk besloot ik om toch op te staan. Zoals elke morgen stak ik een sigaretje op, maar na 5 minuten zoeken kwam ik tot de conclusie dat deze zelfs opgerookt waren... So far so good,... Ik besloot dan maar om mij aan te kleden en vlug naar 't winkeltje om de hoek te gaan. Ik ging al sletterend naar de deur, maar toen ik de deur opendeed viel ik bijna achterover...
Geplaatst 9 november 200915 jr. Auteur Een nieuw begin... Ik kon mijn ogen nog steeds niet geloven... Het was David Moores. Hij was voor mij een soort van vaderfiguur. Toen ik op jeugdtoernooien ging spelen gingen mijn ouders spijtig genoeg nooit mee. Maar er was 1 persoon die altijd aanwezig was en mij op mijn fouten wees, jawel David Moores. Ondertussen was het al een aantal jaren geleden sinds ik hem voor het laatst heb ontmoet. Soit, ik vroeg hem naar binnen, en we dronken samen een goede pint. Tevens had hij sigaretten meegebracht, damn wat deed dat deugd! Na een aantal uurtjes herinneringen op te halen vroeg ik toch waarom hij zo plots op bezoek kwam. "Wel, ze hebben mijn raad gevraagd, en volgens mij ben jij de geschikte persoon!" Ik kwam totaal uit de lucht gevallen en vroeg aan hem waarvoor. "I've been the former chairmen of Liverpool FC, the new owners asked me for a new coach for the first team." Wauw... Die kwam hard aan. Nu dacht ik "komt hij me nu om raad vragen?" Ik wist uiteraard dat hij in het bestuur zat bij Liverpool, maar voorzitter? Nu blijkt echter dat hij in de database gekeken heeft voor nieuwe trainers, en dat ik erbij stond als "pas geslaagd met grote onderscheiding". "Dus... Jij wilt ... Mij als nieuwe.. Coach.. van .. Liverpool" vroeg ik aarzelend. "That's right my boy, that's right!". Ongeloofelijk, zo'n kutdag en zo'n verrassing, hier had ik nu niet bepaald rekening mee gehouden. Doch zei ik tegen David dat ik schrik had, ik had nog nooit ervaring gehad om echt een team te coachen, laat staan op zo'n niveau. Maar hij wilde mij.. Enkel mij. Volgens de eigenaars had hij carte blanche. Ik dacht eerlijk gezegd dat het een grap was, dit kon gewoonweg niet... Maar toen hij zei dat ik mijn koffers moest pakken en met de limousine mee moest gaan naar het vliegveld aarzelde ik geen moment...
Geplaatst 9 november 200915 jr. Auteur Leuk begin! Succes bij Liverpool, geweldige club met mooie spelers! Velen vinden het geen uitdaging, maar ik wel. Je krijgt weinig transferbudget, en in vergelijking met de andere topclubs heb je toch minder spelers die echt een verschil kunnen maken. (Met een paar uitzonderingen natuurlijk)
Geplaatst 9 november 200915 jr. Auteur Het contract De vliegtuigtrip leek wel een eeuwigheid te duren, het was lang geleden dat ik nog zo zenuwachtig was... Gelukkig was er genoeg drank aan boord, de champagne smaakte me als nooit te voren! Uiteindelijk waren we toch geland. De limousine stond reeds klaar om naar Anfield Road te rijden, waar we de laatste details zouden bespreken. De gangen in het stadion waren eindeloos... Plots kwamen we aan de eerste vergaderzaal. "One moment please", zei Tom Hicks, één van de nieuwe eigenaars van Liverpool. Na 5 lange minuten ging de deur eindelijk open. Opnieuw was ik verwonderd, het was Steven Gerrard die uit de vergaderzaal kwam. Ik zei goedendag, hij knikte en liep door... Nu mocht ik dan toch naar binnen. Tom Hicks trok rare ogen.. Hij keek verbijsterend naar David. Tom vroeg aan mij om even naar buiten te gaan. Zonder een hand te geven of iets dergelijks. "Ja lap" dacht ik... Zo gezegd, zo gedaan. Ik hoorde scheldwoorden vallen in het Amerikaans / Engels, gedurende 10 minuten. Persoonlijk dacht ik erover om weg te gaan, maar iets in mij zei dat ik nog een kans had... Plots kwam de secrateresse aandraven en zei dat ik terug binnen mocht. Nu kreeg ik wel een hand van Tom. Ze waren bezig dat ik nog geen ervaring had, maar dat ze weinig andere oplossingen voor ogen hadden. Ik kreeg een riant contract, een clubauto en een appartement. Zoiets kan ik gewoon niet weigeren dacht ik bij mezelf.. En voor ik het wist had ik het contract reeds getekend. Toen ik buiten een sigaret aan het roken was met David vroeg ik wat die ruzie betekende toen ik buiten moest.. "That was nothing, Tom didn't agree with my choice, but I told him that I was sure that you will succeed." Ik zei tegen hem dat ik zelf niet zeker was van mezelf, maar gaf hem wel de zekerheid dat ik alles zou geven. En zo geschiedde....
Geplaatst 9 november 200915 jr. Auteur Beste, Ik ben reeds een seizoen voorop en kan me niet meer alle matchen etc. herinneren die ik gespeeld heb. Dus hierbij geef ik het verloop van een totaal seizoen. Volgend seizoen zal iets uitgebreider zijn. Eindstand:Imageshack - standl Transfers: Imageshack - transfers Statistieken: Imageshack - knipsell Verrati: Imageshack - verrati Ik heb héél zwak gepresteerd, al zeg ik het zelf. Maar daar zijn ook wel andere oorzaken voor. Als eerste is er de kern, die kwalitatief sterk is, maar minder dan de andere teams. Daarbij kwam nog dat ik geen fantsoenlijk transferbudget had om "liverpoolwaardige" spelers aan te trekken. Ook de vele blessures van Torres, Gerrard, Kuyt en de véél rode kaarten hebben een rol gespeeld. In de halve finale tegen Bayern heb ik zelfs 3 rode kaarten gehad en thuis 1-1 nog gespeeld, na in München Bayern op 0-0 te houden. Soit volgend seizoen moet vééél beter. Mijn baanstatus is onzeker, ik hoop dat ik mag aanblijven!
_d8b95d.png)
_e6a4f0.png)
