Hmm, interessante invalshoek, maar eigenlijk geven ze aan dat als ze een tegenstander niet kapot kunnen tikken, ze een één-tegen-één willen creëren. Logisch, maar wat nou als deze speelwijze de tegenstander wel kapot kan spelen en je de één-tegen-één situaties niet nodig hebt. Is het dan nog steeds nodig om de hele filosofie omver te gooien?