Rikkert90

Ik hoop dat ik neer kan zetten, wat jij met Groningen neerzet.

Als ik mijn ogen sluit en denk aan het voetbal van Arrigo Sacchi, word ik meteen teruggevoerd naar een tijd waarin het spel zowel kunst als wetenschap was. De precisie, de intensiteit, het idee dat iedere speler op het veld als radertje in een groter geheel functioneerde—het is precies het soort voetbal dat ik voor ogen heb met FC Groningen. Sacchi werd geïnspireerd door de Nederlandse grootheden Michels en Cruijff, en ik volg diezelfde lijn. In mijn eerste seizoen als hoofdtrainer van Groningen ga ik proberen die visie te vertalen naar het veld, passend bij de mogelijkheden en de mentaliteit van onze spelersgroep. De Formatie: 4-4-2 als Ideaal Met de spelers die we hebben, sluit een 4-4-2-formatie het best aan. In de kern is dit geen traditioneel defensieve opstelling, maar juist een agressief, dynamisch systeem dat erop gericht is de bal snel terug te veroveren en direct gevaarlijk te worden. Het hele veld moet voor ons spelen; dit betekent compact druk zetten, de ruimtes tussen de linies klein houden, en voortdurend in beweging zijn om de bal op de juiste momenten te winnen. Maar deze speelstijl begint bij onze laatste man, onze doelman. Zoals Sacchi destijds vertrouwen stelde in een doelman die niet alleen redder was maar ook regisseur, verwacht ik dat onze keeper eenzelfde rol vervult: hij moet de linies uitzetten, de opbouw coördineren, en gaten vullen die ontstaan wanneer we vol druk zetten. De Doelman: Meer dan een Keeper Voor dit seizoen gaan we in de voorbereiding een keuze maken tussen Ettienne Vaessen en Hidde Jurjus. Beiden hebben kwaliteiten die aansluiten bij wat ik wil zien. In ons systeem is een doelman geen passieve speler die enkel tussen de palen wacht. Onze keeper is aanvallend ingesteld, staat hoog opgesteld en vult gaten op die ontstaan als onze verdediging ver naar voren speelt. Hij moet de lange bal van de tegenstander onderscheppen, maar ook lef hebben om als eerste aanvaller te fungeren, de bal snel in het spel te brengen, en het spel breed te houden wanneer dat kan. Voor mijn gevoel wordt de rol van de doelman vaak onderschat. Hij is in mijn ogen een van de belangrijkste schakels om snel van verdediging naar aanval te schakelen. In veel gevallen zal de eerste pass van de keeper bepalend zijn voor het tempo en de richting van de aanval. Vaessen en Jurjus zullen tijdens de voorbereiding worden uitgedaagd om deze rol naar zich toe te trekken, en ik kijk uit naar hun ontwikkeling. @Marius @Vlonkie @Djurovski Bedankt voor de reacties!

Als ik terugdenk aan mijn tijd bij FC Groningen, waar ik mijn eerste stappen op het hoogste niveau zette, kan ik het nauwelijks geloven: de jongen die ooit droomde van wedstrijden in het Oosterpark, keert nu terug als hoofdtrainer. De cirkel is rond, maar dat betekent niet dat het verhaal eindigt. Integendeel, het avontuur begint opnieuw, en deze keer vanuit de dug-out. Na mijn actieve loopbaan dacht ik vaak na over het trainerschap. Ik heb onder geweldige trainers gewerkt – Van Gaal, Guardiola, Ancelotti, en ze hebben elk hun stempel op mij gedrukt. Ieder van hen heeft me gevormd, op hun eigen manier, met hun eigen visies en methodes. Maar nu ik zelf aan het roer sta, besef ik pas echt dat je als trainer iets eigens moet toevoegen. Mijn aanpak is gebaseerd op alles wat ik heb meegemaakt, maar ook op wie ik ben en wat ik geloof. Een eigen visie op voetbal Mijn filosofie? Intensiteit, aanvallend voetbal, en slim spelen. Groningen is misschien niet de rijkste club, en met een transferbudget van slechts 2 miljoen euro kunnen we niet meedoen om de handtekeningen van grote namen. Maar ik ben vastberaden: we gaan een team bouwen dat trots mag zijn op zichzelf. We zullen het moeten hebben van ons collectief, ons doorzettingsvermogen, en de steun van onze fans – de trots van het Noorden. Ik wil dat mijn spelers hard werken, elke wedstrijd weer. Op het veld moet er agressie zijn, honger naar de bal, en een focus op kansen creëren. Het moet een elftal worden dat nooit opgeeft, ongeacht de tegenstander. Dat vereist niet alleen technische en tactische discipline, maar ook mentale kracht. Ik wil dat mijn spelers geloven in ons doel en dat ze bereid zijn daarvoor te vechten. Dat betekent soms aanpassen, durven verdedigen, en dan weer vol de aanval zoeken – maar altijd vanuit een duidelijke structuur. De uitdaging van beperkte middelen Natuurlijk moeten we slim zijn met onze middelen. Met twee miljoen euro kunnen we geen grote namen aantrekken, dus de focus ligt op transfervrije spelers en talenten die nog niet zijn ontdekt door de topclubs. Ik geloof dat er in Nederland veel potentie rondloopt die door de top nog niet is opgepikt. Bij Groningen willen we die talenten een kans geven om door te breken. Ik kijk ook naar jongens die mijn mentaliteit begrijpen, die bereid zijn de mouwen op te stropen en ervoor te knokken. Onze scouts werken samen met mij om die spelers te vinden die passen in mijn visie. Denk aan spelers die zich willen bewijzen, die nog niet de volle aandacht hebben gehad maar barsten van ambitie en potentie. Misschien geen gearriveerde sterren, maar hongerige talenten die alles willen geven. Ik wil een team smeden dat met trots de strijd aangaat, in de wetenschap dat ze iets bijzonders aan het bouwen zijn. Terug naar de basis: waarom ik dit doe Soms vraag ik me af waarom ik het mezelf aandoe, met alle druk, het slaapgebrek en de constante voorbereiding die bij het trainerschap komt kijken. Maar als ik die spelers zie trainen, als ik het veld oploop in een stadion vol Groningen-fans, dan weet ik het weer. Ik doe dit omdat ik hou van het spel, omdat ik hou van de club die mij groot heeft gemaakt, en omdat ik geloof dat Groningen opnieuw een vaste waarde kan worden in de Eredivisie. Het wordt een seizoen van ups en downs, dat weet ik. We zullen verliezen en lessen moeten trekken, maar we gaan ook winnen. Mijn doel is duidelijk: FC Groningen in de Eredivisie houden, maar ook bouwen aan een elftal dat plezier heeft in het spel, dat wil winnen, en dat strijdt voor de kleuren van deze club. Want dat is wat voetbal uiteindelijk is – passie, toewijding, en vooral, trots.

Weer lekker 3 punten mee naar huis genomen

Henkie is lekker bezig

Hoofdstuk 13: De fundering wordt sterker Met Leon aan mijn zijde bespreek ik de ontwikkelingen van augustus en september. Het is maandagochtend, en terwijl we door de statistieken en wedstrijdbeelden bladeren, kan ik niet anders dan trots zijn op hoe we dit seizoen zijn begonnen. De eerste grote prijs is al binnen: de Johan Cruijff Schaal. Het voelt goed om direct een statement te maken tegen onze rivaal PSV. De manier waarop we met 4-1 wonnen, bevestigde dat onze nieuwe aanwinsten, evenals onze hernieuwde tactische benadering, al hun vruchten beginnen af te werpen. De eerste stappen in het nieuwe seizoen "De overwinning op PSV was precies wat we nodig hadden," begon ik tegen Leon, terwijl ik met een glimlach naar de beelden van onze doelpunten keek. "Verbruggen stond daar als een rots in de branding. En het team speelde met zoveel zelfvertrouwen." "Ja, het was geweldig om te zien," antwoordde Leon. "Vooral de manier waarop we de bal rond lieten gaan. Dat snelle combinatiespel, precies zoals we het willen zien bij Ajax. Toch zag ik wel dat we verdedigend af en toe nog wat steekjes laten vallen." Ik knikte instemmend. "Dat klopt, en daar moeten we scherp op blijven. Maar je ziet dat met Bart Verbruggen in het doel er een bepaalde rust is ontstaan in de achterhoede. Hij coacht, hij anticipeert, en hij is niet bang om uit te komen als dat nodig is. Precies wat ik miste vorig seizoen." "Ik moet zeggen," voegde Leon eraan toe, "de manier waarop we Manchester City partij hebben geboden in de UEFA Super Cup, dat is iets waar we trots op kunnen zijn. Het is jammer dat we met 2-0 verloren, maar we hebben laten zien dat we op dat niveau thuishoren." "Ik ben het met je eens," zei ik. "Als je tegen een ploeg als City het betere van het spel hebt, dan weet je dat we op de goede weg zijn. En dat zonder onze kansen af te maken. Dat is nog een punt waar we aan moeten werken." Zeer sterke start September bracht nog meer bevestiging dat we goed bezig zijn. Verdedigend zijn we gegroeid, en dat komt grotendeels door de kalmte van Verbruggen. Zijn aanwezigheid heeft een enorme invloed op het team en geeft ons de stabiliteit die we vorig seizoen soms misten. Samen met de centrale verdedigers Sepp van den Berg en Jorrel Hato vormt hij een solide blok dat moeilijk te passeren is. "Die clean sheet was fantastisch," zei Leon enthousiast. "Het is echt lang geleden dat we zo'n solide verdediging hebben gehad." "En dat terwijl we voorin nog steeds ons aanvallende spel spelen," glimlachte ik. "We scoren makkelijk, maar het is belangrijk dat we ook niet vergeten dat je wedstrijden wint met een goede defensie." In de Champions League hadden we ook onze eerste krachtmeting tegen OGC Nice, de nieuwe club van Brobbey. Er was veel druk, zeker met alle media-aandacht rond de terugkeer van Brobbey, maar onze jongens hielden zich staande. Focus op verbetering Ondanks het succes van de afgelopen maanden blijf ik kritisch. Het feit dat we goed van start zijn gegaan, betekent niet dat we onszelf tevreden achterover kunnen leunen. Dit is Ajax, en de verwachtingen zijn altijd hoog. "We moeten blijven werken aan het druk zetten na balverlies," zei ik tegen Leon tijdens een van onze besprekingen. "Ik merk dat sommige jongens nog te passief zijn in die momenten." "Dat is waar," gaf Leon toe. "Maar ik zie wel dat het steeds beter gaat. We zetten collectief druk, en dat maakt ons gevaarlijker. Dat is precies waar jij vanaf dag één op hebt gehamerd." "En het blijft een proces," beaamde ik. "Maar we zijn op de goede weg. Ik zie dat de jongens het steeds meer in hun systeem krijgen." @Marius @Copywriter @chrisje1993 @Vlonkie @Lensherr @Djurovski Bedankt voor de reacties! @Thierryvane Heb je toevallig een link naar zijn novelle? Is sowieso een mooi compliment! @Nom de Guerre Zo voelt het soms wel ja haha! Maar er zit schot in de zaak met het aantrekken van Verbruggen en van den Berg. Tot nu toe laten ze hun klasse zien.

Leuke clubkeuze!

Wat een verhaal! Ouwe snoepert die Colin

Prima voorbereiding gedraaid, maar nu het echte werk!

Heerlijk bezig!

Je blijft makkelijk het net te vinden! Nette tweede plek ook

Poeh, pittige uitdaging! Heel veel succes

Weer een goede overwinning hoor! Gebruik je bij al jouw teams dezelfde tactiek?

De trein van OGC Nice blijft maar doorgaan!

Heel netjes! Held!!

Hoofdstuk 12: Nieuwe start Na een seizoen van ongekend succes, waarin we de treble binnenhaalden, begon het nieuwe seizoen al snel met grote veranderingen. De leegloop was onvermijdelijk. Bryan Brobbey, onze spits en talisman, vertrok naar OGC Nice, terwijl Josip Sutalo zijn droomtransfer naar Real Madrid maakte. Het waren pijnlijk harde beslissingen, maar dit was onderdeel van het voetbal, en ik wist dat we ons moesten blijven doorontwikkelen. De grootste uitdaging was om te bouwen aan een nieuwe basis en te zorgen dat we niet alleen de successen van vorig seizoen evenaarden, maar deze zelfs overtroffen. Samen met Alex Kroes zaten we in het kantoor op De Toekomst, omringd door scoutingrapporten, transferbudgetten en analyses van spelersprofielen. Nieuwe kans "Het vertrek van Brobbey en Sutalo is pijnlijk," begon ik tegen Alex terwijl ik door een aantal dossiers bladerde. "Maar het biedt ons ook de kans om te vernieuwen en sterker te worden." Alex knikte instemmend. "Daar ben ik het mee eens, Wim. We hebben flink geïnvesteerd in Bart Verbruggen als nieuwe doelman. 45 miljoen is een flinke smak geld voor een keeper, maar ik geloof echt dat hij die positie de komende jaren kan invullen." Ik leunde achterover en keek hem aan. "We hadden geen keuze. Ramaj is een degelijke keeper, maar als we weer op het hoogste niveau willen meedoen, vooral in de Champions League, hebben we iemand nodig die ons punten kan bezorgen. Bart heeft die kwaliteiten." "Wat betreft de verdediging, Sepp van den Berg als vervanger van Sutalo is een interessante keuze," vervolgde Alex. "Hij heeft de Premier League-ervaring en is jong genoeg om nog verder te groeien." "Precies," beaamde ik. "Maar hij moet nog wennen aan onze manier van spelen. Zijn passing is goed, zijn positionering is degelijk, maar het hoge druk zetten en opbouwen van achteruit zal tijd kosten." Wisselende voorbereiding De voorbereiding verliep wisselend, en dat was nog zwak uitgedrukt. We speelden oefenwedstrijden tegen sterke tegenstanders als Machester City, RB Leipzig, en Bayer Leverkusen. Hoewel we in sommige wedstrijden ons niveau haalden en met vlagen schitterend aanvallend voetbal lieten zien, maakten de tegendoelpunten me nerveus. "Het hoge druk zetten werkt niet zoals het vorig seizoen deed," zei ik gefrustreerd tegen Dennis Bergkamp, terwijl we samen een trainingssessie analyseerden. "We verliezen te vaak de grip op de wedstrijd, zeker tegen ploegen die goed kunnen omschakelen." Dennis knikte, turend naar het veld. "Misschien moeten we iets flexibeler zijn in onze aanpak. Het is duidelijk dat de nieuwe jongens nog moeten wennen aan jouw systeem. Maar vergeet niet, vorig seizoen hadden we ook tijd nodig om alles op elkaar af te stemmen." "Klopt," gaf ik toe. "Maar we hebben niet het luxeprobleem van tijd. Het nieuwe seizoen begint over een week, en we moeten klaar zijn." @Marius @Nom de Guerre @Thierryvane @Copywriter @chrisje1993 @Vlonkie @Lensherr @Djurovski Dat heb je goed gezien!

Heerlijk bezig!

Benieuwd waar je naartoe gaat na dit seizoen

Mooi bovenaan met Nice!

Jammer van de nederlaag, maar niet volledig overlopen

Hoofdstuk 11: De perfecte finale Het was alsof het seizoen geen einde kende, en als ik eerlijk ben, wilde ik ook niet dat het zou eindigen. Mei was de kroon op ons werk, het perfecte slotstuk van een jaar dat in alle opzichten memorabel was. We hadden de dubbel al op zak, maar de winst in de Europa League tegen Manchester United voelde als de ultieme bekroning. Het moment waarop de scheidsrechter het laatste fluitsignaal blies na de verlenging in de finale tegen Manchester United, voelde als een explosie van emoties. Met 3-1 op het scorebord stonden we daar, als winnaars. De mannen renden over het veld, vielen elkaar in de armen, en zelfs de doorgaans kalme Dennis Bergkamp kon zijn emoties niet onderdrukken. Ik keek naar Leon, die met tranen in zijn ogen stond. "Wim, we hebben het geflikt," zei hij zacht. "We hebben de treble," zei ik, nog steeds ongelovig. "Eredivisie, KNVB-beker en nu de Europa League. Dit is wat ik me voorstelde toen ik hier begon, maar dat we het in één seizoen al zouden bereiken... Onwerkelijk." "En toch is het echt," glimlachte Dennis, die zich bij ons voegde. "Dit is waar Ajax hoort te zijn. En weet je wat het mooiste is? We hebben het op onze manier gedaan." Nieuwe talenten Na de euforie van onze Europese triomf keerde de realiteit al snel terug. Ik nam een paar dagen vrij om bij te komen, maar het werk begon al gauw weer. Terwijl de meeste spelers aan het bijkomen waren op tropische eilanden of met hun familie, zat ik alweer met mijn staf en Alex Kroes om de tafel om het volgende seizoen te bespreken. "We hebben weer een aantal parels in de jeugdopleiding," begon Henk Grim, die voor me zat met een stapel dossiers in zijn hand. "Hier, kijk eens naar deze jongens. We hebben contracten uitgedeeld aan de meest veelbelovende talenten." Ik bladerde door de namen en kon een glimlach niet onderdrukken. "Dit zijn jongens die zich echt kunnen gaan ontwikkelen. Misschien niet allemaal direct in het eerste, maar een paar van hen... Die zouden weleens de volgende grote spelers kunnen zijn." Leon, die naast me zat, keek op. "Dus je denkt dat ze klaar zijn om de stap te maken?" "De meesten nog niet," gaf ik toe. "Maar het mooie aan Ajax is dat we altijd ruimte hebben voor jong talent. Ze moeten de kans krijgen om te leren, om fouten te maken, en om te groeien. Precies zoals wij deden." Lastige beslissingen Ondanks het succes zaten er nog steeds enkele lastige kwesties in mijn hoofd. Vooral Brian Brobbey en Josip Sutalo lieten me niet los. De interesse van Fulham voor Brobbey bleef aanhouden, en Real Madrid leek hun pijlen definitief op Sutalo te hebben gericht. Ik had hen beiden uitgenodigd voor een gesprek in mijn kantoor. "Brian, laten we eerlijk zijn," begon ik, terwijl ik probeerde zijn blik te vangen. "Ik wil je hier houden. Je bent een cruciale speler voor ons, iemand die de komende jaren nog veel voor Ajax kan betekenen. Maar ik weet ook dat je dromen hebt." Brobbey zuchtte diep. "Fulham biedt veel geld, Wim. En de Premier League is... het is de droom van elke jonge speler." "Dat begrijp ik," antwoordde ik kalm. "Maar hier bij Ajax heb je alles om je heen om nog beter te worden. Kijk naar wat we dit seizoen hebben bereikt. We kunnen volgend jaar weer Europa in, we kunnen de Champions League in, met jou aan het front. Maar als je hart ergens anders ligt... dan moeten we daar eerlijk over zijn." Hij keek naar beneden, zichtbaar in tweestrijd. "Ik zal erover nadenken, coach." Het gesprek met Sutalo verliep op een vergelijkbare manier. Hij had begrip voor mijn wens om hem te behouden, maar de glans van Real Madrid was moeilijk te weerstaan. "Ik wil met je praten aan het begin van het nieuwe seizoen," had ik hem uiteindelijk gezegd. "Maar voor nu, geniet van deze zomer. Je hebt het verdiend." Een nieuw plan Naast de gesprekken met Brobbey en Sutalo, stonden er nog een aantal namen op mijn lijstje van spelers die ik graag zou zien vertrekken. Ik ging met Alex Kroes in gesprek. "Henderson, Berghuis, Sosa, Avila, van den Boomen, Fitz-Jim en Rasmussen hebben niet de ontwikkeling doorgemaakt die ik van ze verwachtte," legde ik uit. "Ze krijgen de kans om een nieuwe club te zoeken." Alex knikte. "Dat wist ik al. Ik heb een lijstje van potentiële clubs waar ze naartoe kunnen. We gaan geen overhaaste beslissingen nemen, maar we moeten realistisch zijn. Als we de volgende stap willen maken, moeten we de selectie versterken." "Precies," beaamde ik. "Ik wil ruimte creëren voor de jeugd. Lucas Jetten, Mika Godts en David Kalokoh moeten de kans krijgen om aan te haken bij het eerste. Ze hebben zoveel potentie, maar we moeten ervoor zorgen dat ze die stap kunnen maken." "Wat denk je van de posities waar we versterking nodig hebben?" vroeg Alex. "Een extra spits als Brobbey vertrekt, een middenvelder met ervaring en een centrale verdediger. En misschien nog een creatieve buitenspeler, iemand die het verschil kan maken. Maar geen paniekaankopen," antwoordde ik resoluut. "We bouwen iets moois hier, en ik wil geen concessies doen aan onze filosofie." Een zomer vol reflectie Terwijl de zomerstop officieel begon, zat ik al met de volgende fase in mijn hoofd. Dit seizoen was onvergetelijk, maar ik wist dat er altijd ruimte voor verbetering was. "De zomer is een tijd voor rust, maar ook voor reflectie," zei ik tegen Leon tijdens een van onze laatste bijeenkomsten voor de vakantie. "We hebben een geweldige basis gelegd, maar nu moeten we bouwen aan de volgende stap." "En wat is die volgende stap?" vroeg hij met een nieuwsgierige blik. "De Champions League," zei ik vastberaden. "We hebben laten zien dat we Europa kunnen veroveren, maar nu moeten we ons meten met de absolute top. Ik wil dat Ajax weer gezien wordt als een van de beste ploegen van Europa. Niet alleen in de manier waarop we voetballen, maar in alles wat we doen." Leon glimlachte. "Dan hebben we nog een lange weg te gaan." "Dat weet ik," gaf ik toe. "Maar als iemand het kan, dan zijn wij het wel. Dit is Ajax, en wij geven nooit op." Met die woorden stond ik op en keek uit over de lege velden van De Toekomst. Het was tijd voor een nieuwe uitdaging, een nieuw seizoen, en nieuwe dromen. Want dit was nog maar het begin. @Copywriter @Marius @chrisje1993 @Nom de Guerre @Vlonkie @Lensherr @Djurovski @Thierryvane

Een man moet ook af en toe zijn stoom afblazen, dat is bij John wel gelukt zo te lezen. Ontstaat hier dan een ware romance of is alles berust op lust en manipulatie?

Zo, Willem II Europa in, lekker hoor!

Zo lekker bezig en dan verlies je van Everton, erg jammer. Maar verder een uitstekende reeks neergezet

Heerlijk begonnen aan de competitie! Nul tegendoelpunten ook erg netjes