Koenbres

Hoofdstuk 3: Tweestrijd met Myanmar Het is de avond voor de wedstrijd en ik zit nog laat te werken. Myanmar, tja voor een European is het niet echt een bekende op het gebied van voetbal. De stafleden hebben me wel het één en ander verteld, maar ik ben een trainer die het zelf wil zien. Ik heb de afgelopen 3 dagen daarom maar eens alle wedstrijden van Myanmar teruggekeken dit toernooi. Het gevoel dat ik eerder had, u weet wel de uitspraak dat ik niet bang word van Myanmar, dat gevoel is verdwenen. Myanmar won alles in de poule en lijkt in alles toch een taaie tegenstander te worden. Het is een hecht team dat we niet makkelijk uit elkaar gaan kunnen spelen. Ze hebben een Duitse trainer die met een 4-4-2 speelt op balbezit en ze hebben daarbij nog best wat geduld ook. De spelers ken ik geen van allen, maar dat zegt hier niks, kenden jullie bijvoorbeeld Baggott al voor dit verhaal? We starten eerst thuis in het Gelora Bung Karno stadion, een voordeel vind ik. Hopelijk kunnen we in die eerste wedstrijd het verschil al maken. Met het oog op een eventuele finale tegen Thailand hebben de assistenten samen met mij besloten om anders te gaan spelen. Iets compacter met Struick als meest naar voren geschoven pion. 4 minuten duurt het, mijn goede gevoel bij deze wedstrijd. Minuut 4 is het namelijk dat Kyaw Htwe de bal binnen schiet. Alle analyses, alles plannen het kan allemaal de spreekwoordelijke prullenbak in. Wat moet je dan als trainer doen? Rennen en schreeuwen of rustig blijven zitten en hopen dat het plan nog gaat werken. Ik ben in dit geval echt de eerste variant. Roepen voor wat ik waard ben en hopen dat het enigszins aansluit op de jongens in het veld. Ons plan was vrij simpel, op balbezit spelen en de voorhoede achter de verdediging van de tegenstander weg te steken. Het plan dat ik dus al bijna in de spreekwoordelijk prullenbak heb gegooid. Ik zeg bijna want opeens draait alles om. De spelers lijken opeens te zien wat de bedoeling is en wederom aan de hand van generaal Struijk draaien we de wedstrijd na een 2-1 voorsprong. Als Eka ook nog de 3-1 maakt loop ik vast naar binnen. Ik zie op een scherm bij de kleedkamers vervolgens dat Htwe ons wederom pijn doet. Uit het niets maakt hij nog 3-2, een niet onbelangrijk doelpunt met een return nog op het programma. We verplaatsen het heel circus enkele dagen na de thuiswedstrijd dus naar Myanmar. Tot mijn verbazing is ook hier een stadion voor 40.000 man en het zit ook hier helemaal vol. De sfeer komt best intimiderend over en ik moet zeggen dat een lichte angst mij bekruipt, het zal toch niet misgaan? Het gaat mis, althans in de eerste helft. De thuisploeg krijgt een penalty en werkelijk waar het hele stadion ontploft. Zoveel successen kennen de mensen heir niet, maar hun huidige Duitse manager geeft dit lang hoop in bange dagen. Voor ons is dit een zware klap, het staat weer volledig gelijk en we spelen in een bomvol stadion met voornamelijk Myanmar liefde. Ik neem in de rust de weer in genade aangenomen Marc Klok even apart. ‘Fucking hell Marc, kom eens op. Je bent de meest ervaren man en je lijkt wel bang vandaag. Je hebt nog iets goed te maken en met al je ervaring is dit wel het moment’. Het zijn duidelijke woorden die weinig aan de verbeelding overlaten. De ervaren jongens, die moeten de jongere nu bij de hand pakken. En Marc heeft me gehoord. Als Drajad een schot afvuurt na een vrije trap valt deze na een blok voor de voeten van Marc. Klok bedenkt zich niet en schiet de bal binnen, met nog 20 minuten staan we weer op voorsprong. Klok valt me in de armen en fluistert, Is this what you meant’? In alle extase vergeten we dat we dezelfde taal spreken. Goal Klok Als ik na 84 minuten Toptalent Rohim de bal zie binnen kegelen ga ik weer rustig op mijn stoel zitten. Pff denk ik, dit was toch allemaal wat moeilijker dan voorspelt. Nu op naar Thailand, volgens de verwachting wordt dat onze tegenstander in mijn eerste officiële finale op het hoogste niveau. Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone @ROEMM

Hoofdstuk 2: Groepsfase De groepsfase, een onderdeel dat voor sommige elftallen voelt als het hoogste haalbare en voor sommige landen is dit iets dat moet voordat het toernooi echt gaat beginnen. In de SEA cup is het voor ons ergens er tussenin. We hebben met Thailand een moeilijke opponent, maar de rest moeten we eigenlijk vrij gemakkelijk aan de kant schuiven. Ons geluk? We starten in het Rajamangala stadion, in jawel Thailand. Nou denk ik dat Thailand ons niet moet onderschatten, maar het zal moeilijk worden om het toernooi op deze manier goed te beginnen. Thailand heeft echt op bijna alle posities een betere speler staan en thuis gaan ze ons geen centimeter ruimte geven. Tijdens de reis ben ik nog wat aan het schuiven met de opstelling, de vraag die mij dan altijd te binnen schiet is of we ons moeten aanpassen of juist vertrouwen op de eigen krachten. Dat laatste heeft doorgaans stiekem wel mijn voorkeur. Ik kan er verder kort over zijn, de wedstrijd tegen Thailand bleek een drama te worden. Lang deden we het best aardig, maar mijn twee routiniers besloten vervolgens zich te laten gaan. Sandy Walsh en Marc Klok, de steunpilaren van dit elftal die het team vakkundig hebben laten vallen. En tja, als je de steunpilaren met twee rode kaarten opeens ziet vertrekken dan stort het gebouw in en dat gebeurde helaas ook vandaag. We deden het zo leuk, hielden Thailand aardig van de goal en voetbalde bij vlagen leuk mee, de einduitslag van 4-0 doet echter anders vermoeden. Ik kan je vertellen dat de woordenwisselingen niet mals waren. Ik heb Klok en Walsh de andere poulewedstrijden mijn inziens ook terecht op de bank gehouden. Een enorme domper om het toernooi te beginnen, niet echt heel lekker. Wonden likken, terugreizen naar Jakarta en in ieder geval zorgen dat we de tweede plek binnen harken, dat is de planning voor nu. Op de trainingssessie na de wedstrijd zie ik gespannen koppies, de jongens zien eruit alsof het toernooi al gespeeld is. Ik hamer gelijk op het feit dat deze wedstrijd bij alle bookmakers op een verliespartij stond voor ons en dat we zonder deze 3 punten makkelijk tweede kunnen worden. De verwachtingen zijn ook dat Thailand geen punten gaat weggeven. Ik de rest van de poule moeten we veel meer een team zijn, we moeten duidelijkheid en vastigheden inbouwen zodat we makkelijker gaan voetballen. En aan de hand van Struick en Jenner pakken we het op. Maleisië thuis verloopt nog wat stroef, maar Vietnam en Oost-Timor zetten we vakkundig aan de kant. De tweede plek is een feit en zo doen we het tot dusver volledig volgens verwachting. Het bestuur is blij, de spelers zijn blij op Marc Klok en Sandy Walsh na en de supporters zijn ook tevreden. De volgende die we aan de zegekar moeten binden is Myanmar, een tegenstander waar ik persoonlijk niet heel bang van word. Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone @ROEMM

Persoonlijk vind ik het een circus hoe dat landen hun selecties bekend maken. Laten we eerlijk zijn, 85% is al bekend en de rest zijn toch wisselspelers. Toch besluit ik maar mee te gaan met het circus. Ik geef de namen door aan de persafdeling en zij gaan aan de slag met prachtige visuals etc.. Ik ben ondertussen bezig om alle spelers één voor één op te bellen. Persoonlijk contact is belangrijk vind ik, het toont je waardering naar spelers toe. De selectie die we hebben opgeroepen voor de ASEA Cup kent verder ook weinig verrassingen, dit lijkt me als bondscoach logisch, je wilt patronen bouwen en herkenning creëren bij de spelers. Ik vergelijk de berichten van de media met mijn eigen notities, toch grappig hoe de media soms denkt ten opzichte van de coach. Ik zal mijn notities hieronder ook even neerpennen, het is voor de lezers ook fijn om de selectie een beetje te kennen. Keepers Daniel Klein – 25 jaar (Heidelberg). Sinds dit jaar eerste keeper van FC Augsburg in de Bundesliga 2. Ernando Ari – 24 jaar (Semarang), sinds jaar en dag de eerste keeper van Persebaya in de Indonesische Super league. Vorig jaar werd hij met zijn club kampioen. Ewan Setho – 29 jaar (Semarang), hij is al jaren de vaste keeper van subtopper Bhayangkara, ook uitkomend in de Indonesische Super league. Verdedigers Elkan Baggott – 24 jaar (Bangkok), als hij speelt is hij aanvoerder. De verdediger speelt zijn wedstrijden voor Ipswich town in Engeland, hij komt uit de Engelse jeugdopleiding. Justin Hubner – 23 jaar (Den Bosch). Na de jeugd bij FC Den Bosch ging hij naar Wolverhampton. In een zoektocht naar speelminuten is hij nu basisspeler bij Persija in Indonesië. Sandy Walsh – 31 jaar (Brussel). Na veel clubs in België speelt de rechtsback nu in de KKD bij ADO den Haag. Shayne Pattynama – 28 jaar (Lelystad). Shayne komt uit de jeugd van FC Utrecht en speelt nu zijn wedstrijden in de Challenger league voor Beerschot. Max Christoffel – 23 jaar. De in Nederland geboren verdediger speelt nu alweer een tijdje bij Willem II, hiermee behaalde hij vorig jaar promotie. Ethan Kohler – 21 jaar (San José). Na zijn jeugd in Amerika maakt hij de overstap naar Werder Bremen, hier speelt hij in de basis voor Bremen II. Johannes Siregar – 25 jaar. De in Duitsland geboren speler speelt nu voor Luckenwalde en is daar basisspeler. Aji Aji – 18 jaar (Oudate), de Linksback speelt in Vitesse onder 19, maar is één van de grootste talenten in het Indonesische voetbal. Middenveld Marc Klok – 33 jaar (Amsterdam). Hij speelde al 36 interlands en is momenteel actief bij de Newcastle Jets in Australië. Andri Syahputra – 27 jaar (Lhokseumave), speelt al zijn hele leven in Qatar bij Al-Gharafa. Jasper ter Heide – 27 jaar (Amsterdam). De 27- jarige ex Ajax jeugdspeler is nu basisklant bij het Spaanse Coruxo. Ivar Jenner – 22 jaar (Utrecht), de 22-jarige in Utrecht geboren middenvelder speelt momenteel in de basis bij Fortuna Sittard in de Keuken kampioen divisie. Liam Oetoehganal – 22 jaar (Nijmegen) komt uit de Feyenoord jeugd. Speelt nu zijn wedstrijden voor Beerschot en Beerschot II. Witan Sulaeman – 25 jaar (Palu), na een reis door het Europese oostblok keerde hij terug naar eigen land om te spelen voor Bhayangkara, Aanval Febri Hariyadi – 30 jaar (Bandung) speelt al zijn hele leven voor Persib, hij is hier één van de betere spelers in de Indonesische competitie. Rafael Struick – 23 jaar (Leidschendam). Scoorde al 9 goals in het nationale elftal en speelt zijn wedstrijden voor ADO den Haag in de KKD. Rizky Eka – 29 jaar (Bone (Kab)) speelde pas 8 interlands, hierin scoorde hij wel 4 keer. De spits speelt voor PSPS in eigen land. Ronaldo Kwateh – 22 jaar (Yogyakarta), beproeft zijn geluk bij Bodrumspor, geen gelukkig huwelijk tot dusver, bij het nationale elftal gaat het gelukkig beter. Dimis Drajad – 29 jaar (Gresik). Hij scoorde dit seizoen al 8 goals voor Persija en is daarmee één van de betere spitsen in Indonesië. Reza Rohim – 18 jaar (Banjarmasin). De vleugelspits speelt voor Barito Putra en was dit seizoen al betrokken bij 8 goals. Volgens velen is dit echte een toptalent. Als alle media zich even heeft kunnen buigen over mijn selectie is het tijd voor een persconferentie. Lekker standaard vragen beantwoorden aan journalisten die de hele tijd gaan vissen naar iets controversieels. De vragen zullen wel weer gaan over het grote aantal spelers dat niet is geboren in Indonesië, een veel gehoorde discussie binnen het land. De harde werkelijkheid is dat dit onze beste spelers zijn. Waar jongens als Ivar Jenner en Rafael Struick nooit in de buurt van het Nederland elftal gaan komen zijn ze in dit land een ster. Als de persconferentie er op zit sluit ik me op in mijn kantoor, het is tijd om te beginnen aan de voorbereiding. Gezien het deelnemersveld horen we bij de top 3 favorieten en ik wil heel graag mijn eerste internationale prijs pakken. Het is best een leuke competitie die SEA Cup. Als je naar onze groep kijkt dan zie je Thailand, Vietnam, Maleisië en Oost-Timor. Voor veel voetbalsupporters zijn dit onbekende elftallen, maar ik ben na wat korte analyses er wel achter dat dit landen zijn die niet veel voor elkaar onder doen. Ik heb er eigenlijk wel zin in. Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone @ROEMM

De South East Asia cup zoals het in FM heet.

Oranjekoorts Hoofdstuk 1 The SEA Cup. Waarom ga je geen verhalen schrijven? Een vraag die mij in Indonesië meermaals werd gesteld. Je houdt van schrijven, vindt zelf dat je mooie verhalen hebt en maakt van alles mee, wat wil je nog meer? En zo geschiedde, ik ga schrijven. Wie is ik is dan de vraag van de lezer. Ik ben Koen, Bondscoach van Indonesië en een dromer. Sinds begin dit jaar zwaai ik de scepter bij een prachtig voetballand, hiervoor was ik de trainer van Nederland onder 19. Mijn droom is Nederland 1 nog eens te coachen op een WK of EK, vandaar de titel Oranjekoorts. Volg mij in een reis naar de ultieme droom, ik wil namelijk de aanstichter zijn van de bekende Oranje koorts. Enfin, ik droom weg, ik zit nu nog in mijn redelijk luxe appartement midden in Jakarta. M’n laptop is op de stand-by modus gesprongen en alle andere lichten stonden blijkbaar al uit. Ik druk snel op de spacebar om wat licht te creëren. Ik was bezig met het samenstellen van mijn selectie. We beginnen al snel aan de South-East Asia cup en ik moet morgen een volledige selectie bekend maken voor de landelijke media. Een taak die niet al te ingewikkeld is. Als je al een jaar werkt bij een land en wekelijks naar tientallen wedstrijden afreist om de jongens te zien spelen, dan heb je wel een duidelijk beeld. Het was vandaag een teleurstellende dag. Ik heb Jay Idzes en Thom Haye weer eens opgebeld met de vraag of Indonesië al een optie was. Beiden waren duidelijk in hun antwoord: nee. Jammer want dit zijn toch twee spelers die gelijk tot de beste behoren binnen Indonesië. Het was verder een dag vol met meetings, wie wel en wie niet meenemen is de vraag die centraal stond. Enkel de spits positie zorgde nog voor wat vraagtekens laat op de avond. In Nederland loopt een talentvolle speler rond, Igor Sanders. Een jongen in de jeugd van FC Eindhoven die zich prima laat zien bij het tweede elftal. Ik wil graag verjongen en hij kan wel eens een spits voor de toekomst zijn. Het zou beteken dat ik Drajad van Persija moet thuislaten. De beste spits van de Indonesische competitie thuislaten, het zou me mijn baan kunnen kosten. Nou goed, de keuze valt na veel praten toch op Drajad, mijn Indonesische assistenten hamerde op het belang van spelers uit de nationale competitie. In mijn ooghoek zie ik Thailand de winnende goal maken tegen Jordanië in een oefenwedstrijd, een oefenwedstrijd die ik morgen helemaal zal analyseren. Thailand is tevens onze eerste tegenstander en de gedoodverfde favoriet voor het toernooi. Het is vrij simpel, Thailand is op bijna alle posities beter dan wie dan ook op de SEA Cup, ze wonnen dan ook de laatste drie edities. Ik besluit mijn computer af te sluiten, 23 namen staan op het scherm en die zal ik morgen met een simpele enter de wereld in sturen. Samen op jacht naar de SEA Cup! Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone

Allesbeslissende wedstrijd in Indonesië Voorbeschouwing 1 plek is er beschikbaar in de kwalificatiepoule, nog twee ploegen komen hiervoor in aanmerking. Beiden hebben 13 punten en op doelsaldo staat Indonesië bovenaan. Een gelijkspel is dus genoeg voor de thuisploeg, maar een overwinning zal ongetwijfeld de voorkeur hebben. De wedstrijd zal plaatsvinden in een prachtig uitverkocht stadion en beloofd spannend te worden. Praatje met de trainer ’Ik hoef gelukkig mijn spelers niet uit te leggen hoe belangrijk deze wedstrijd is. We gaan er met z’n allen alles aan doen om dit project te laten slagen. Het team is sterk genoeg en is er verder klaar voor, laat ze maar komen.’ Helaas is Jenner weer geblesseerd geraakt en ontbreekt ook Ter Heide op het middenveld met een blessure. Hubner die centraal achterin een basisplek heeft veroverd is ook tijdens het clubvoetbal geblesseerd geraakt. Wedstrijdverslag Een wedstrijd met grote belangen, dat moge duidelijk zijn. Ook in het spel is dit zichtbaar, twee voorzichtige ploegen die vooral bezig zijn met in de wedstrijd blijven. Er zijn in de eerste helft wel enkele kleine kansen, maar geen van beiden ploegen weet tot dusver echt te overtuigen. In de tweede helft is het spelbeeld veelal hetzelfde. Een bekende uitspraak is wel, de eerste ploeg die scoort gaat hier winnen en dat gevoel hing ook in het stadion. Bij het aanbreken van minuut 70 verwachtte eigenlijk niemand niks meer. 6 minuten later staat het 3-0, binnen 5 minuten weet Indonesië genadeloos toe te slaan. En zo wint Indonesië de allesbeslissende wedstrijd en is de plaatsing voor de Asia cup een feit! De beslissende goal. Opstelling: Klein, Walsh, Kohler, Baggott ©, Pattynama (74 Syahputra), Oetoehganal. Sulaeman, Hariyadi, Klok ( Christoffel 45), Struick (71 Kwateh), Eka (45 Drajab) Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone

Nepal de volgende horde op weg naar de Asian Cup Voorbeschouwing Op de voorlaatste wedstrijddag van de poulefase wacht Nepal voor het Indonesië dat in vorm verkeerd. Nepal verloor met 2-4 van Libanon en lijkt daarmee al vrij zeker van de laatste plek. Indonesië is nog volledig in de race voor de kwalificatie en moet winnen in Nepal. Er is vandaag geen persconferentie door de reis die de ploeg moet afleggen naar Nepal. Goed nieuws is wel dat, ten opzichte van de vorige interlandperiode, de selectie volledig fit is. Jongens als Klein en Jenner keren weer terug en zo lijkt het elftal nu op z’n sterkst. Verrassend genoeg zien we wel dat Jenner op de bank start evenals Yama. Hiervoor kregen we wel uitleg. ‘Yama is al maanden clubloos en daardoor helaas niet wedstrijdfit. Justin hubner is daarentegen van Wolverhampthon naar Indonesië gekomen om wel fit te worden en daarom krijgt hij nu de voorkeur.' Wedstrijdverslag De eerste helft geeft een verwacht spelbeeld weer. In het maar voor de helft gevulde stadion is Indonesië heer en meester. Ze hebben de bal en de kansen, één ding ontbreekt echter nog en dat zijn de goals. Het is een soort puzzeltocht waarin ze het juiste stukje nog niet hebben gevonden. In de tweede helft lijkt het dan opeens toch spannend te worden voor de ploeg van Koen. Nepal speelt nog altijd slecht, maar Indonesië vindt dat puzzelstukje maar niet. De lat is inmiddels al 3 keer geraakt, maar op de één of andere manier lukt het Nepal om de 0 te houden. Uiteindelijk weet de ploeg van Koen wel het gaatje te vinden. Na 61 minuten is het de spits Eka die raak schiet en dan is de buit binnen. Nepal gaat niet meer scoren en Kwateh doet dat nog wel eenmaal. Een magere, maar nodige overwinning voor Indonesië. Kwateh met de tweede goal Opstelling: Klein, Walsh, Hubner, Baggott © (45 Christoffel), Pattynama, Oetoehganal, Sulaeman (85 Rohim), Hariyadi (69 Jenner), Klok, Struick (69 Kwateh), Eka (76 Drajad). Persconferentie ‘3 nodige punten en meer woorden moeten we er denk ik niet aan vuil maken. We hebben een allesbeslissende wedstrijd tegen Libanon op het programma, daar gaan we ons nu op richten’. De stand bovenin is spannend te noemen. Zowel Libanon als Indonesië staan op 13 punten en enkel 1 ploeg kan zich kwalificeren. Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone

@delichris Ik heb hier nu geen foto van, maar het ziet er ongeveer als volgt uit: 1. Indonesië 10 punten 2. Libanon 10 punten 3 Pakistan 3 punten 4. Nepal 0 punten. Het gaat echt tussen ons en Libanon en onze volgende ontmoeting zal de beslissing brengen.

Tweede thuiswedstrijd voor Koen. Voorbeschouwing Het heeft even geduurd, maar Koen gaat deze interland periode voor de tweede keer een thuiswedstrijd coachen bij Indonesië. Na het succesvolle begin tegen Nepal wist de ploeg van Koen te winnen van Pakistan en staat het na een gelijkspel nu nog altijd gelijk met Libanon. Vandaag wacht de tweede wedstrijd tegen Pakistan. Pakistan was zelf met 4-1 te sterk voor Nepal en bezet hiermee de 3 plek in de poule. Voorbeschouwen met de trainer ’We zitten op de helft van de poule en zijn tevreden met de huidige voortgang. Nog 2 thuiswedstrijden en uit bij Nepal, dit moet gewoon plaatsing betekenen voor de Asia cup. WE moeten vandaag vooral geconcentreerd blijven, voetballend zijn we beter dan Pakistan, maar er is geen ruimte voor fouten.’ Blessures van onder andere keeper Klein en middenvelder Jenner hebben de bondscoach doen besluiten enkele wijzigingen te maken. Walian is het eerste slachtoffer, de spits zit nu al ruim een half jaar zonder club en dit is voor de bondscoach om Flabio Soares van Semen uit Indonesië op te roepen. Marc Klok keert terug en met de blessures is besloten om twee 17-jarige talenten op te roepen. Van Barito Putra doet de 17-jarige Rezo Rohim mee en van Vitesse de 17-jarige Aji Aji. Wedstrijd verslag De woorden van de trainer waren niet aan dovenmansoren gericht zo blijkt in de eerste helft. Indonesië speelt rustig het spelletje dat ze graag spelen onder deze bondscoach en Pakistan is niet bij machte hier iets tegenover te stellen. Waar nodig zetten ze druk en voor de rest blijven ze gemakkelijk in balbezit. Als Eka en Struick ook nog eens 2 van de kansen benutten lijkt er echte geen vuiltje aan de lucht voor de mannen van Koen. Goal van Eka. De tweede helft geeft hetzelfde spelbeeld als de eerste helft. Er is wel een verschil, de urgentie ontbreekt om nog echt een goal te maken bij de thuisploeg. Via de penaltystip krijgen ze dit echter nog wel eenmaal voor elkaar. Een makkelijk wedstrijd voor Indonesië dat zo nog altijd op schema ligt in de poulefase. Opstelling: Setho, Walsh (72 Mangkualam), Yama, Baggott ©, Christoffel, Oetoehganal, ter Heide, Hariyadi (45 Kwateh), Klok (45 Syahputra), Struick (72 Rohim), Eka (87 Drajad) Persconferentie ‘Een mooie overwinning waarin we alles goed hebben gedaan. Leuk om Reza Rohim zijn debuut te kunnen geven, ik denk dat hij een grote toekomst voor zich heeft.’ Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone Even een snellere update, ik wil graag op een andere manier gaan schrijven, maar er staan nog 9 a 10 updates klaar dusjaa..

Lastige uitwedstrijd in Libanon Voorbeschouwing Libanon is samen met Indonesië de absolute favoriet binnen de poule. Ook Libanon won makkelijk van zowel Pakistan en Nepal en lijkt bij machte om het Indonesië moeilijk te maken. De ploeg heeft een Montenegrijn al trainer en speelt graag met een driemans achterhoede. De verwachting is dat dit een opgaande wedstrijd kan worden. Persconferentie ‘Dit is onze eerste echte uitdaging. Libanon is een gevaarlijke ploeg en is, zo vermoed ik, van hetzelfde niveau. Ik ben benieuwd wat we hier tegenover kunnen stellen.’ Het is uitgerekend in deze belangrijke wedstrijd dat Indonesië geen beroep kan doen op twee van de belangrijkste middenvelders. Ivan Jenner is tot 2 maanden geblesseerd geraakt en moet deze interlandperiode missen. Marc Klok is door teveel gele kaarten geschorst voor dit duel. Syahputra (Al Gharafa) en Oetoehganal (Beerschot) zijn de beoogde vervangers. Wedstrijdverslag In een zeer modern stadion in Libanon begint de belangrijkste wedstrijd binnen deze poule, althans dat is de mening van beiden ploegen. De eerste helft is het vooral aftasten. De bal is voor Indonesië, maar de grootste kansen misschien toch voor Libanon. Beiden ploegen lijken voor nu vooral bezig met het niet verliezen van deze wedstrijd. De tweede helft kent twee verschillende gezichten. Libanon begint goed en krijgt al snel 2 of 3 kansjes, maar weet niet toe te slaan. Indonesië doet hierna enkele aanpassingen en lijkt hiermee het spel naar zich toe te trekken. Het laatste half uur is volledig voor Indonesië, maar de ploeg van Koen weet tot dusver ook nog niet toe te slaan. Nadat het grote wisselen is begonnen lijkt de lijn weg uit het spel van beiden elftallen en blijft de terechte 0-0 op het scorebord staan. Opstelling: Klein, Walsh, Yama, Baggott ©, Pattynama (45 Christoffel), Oetoehganal (76 Kohler), ter Heide, Hariyadi (70 Kwateh), Syahputra, Struick (85 Puhiri), Eka (70 Drajad) Persconferentie ‘We hebben vandaag een solide wedstrijd gespeeld en ik ben blij met het resultaat. We spelen nu nog 2 keer thuis en ik denk dat we alles volledig in eigen hand hebben. Libanon is een goede tegenstander en ik kijk uit naar onze volgende ontmoeting.’ Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone

Indonesië op bezoek bij Pakistan. Voorbeschouwing Na een succesvolle vuurdoop mag Koen nu ook zijn officiële eerste uitwedstrijd gaan coachen voor de Merah Putih. In de tussentijd speelde de ploeg wel een oefenwedstrijd tegen India waarin met 3-1 werd gewonnen. Pakistan is geen hoogvlieger en verloor de eerste wedstrijd met 1-3 van Libanon. Gezien de spelers en statistieken moet Indonesië de goede start voortzetten in de kwalificatie reeks. Praatje met de trainer ’Het is voor mij goed analyseren en kijken naar de opponenten. Ik ken ploegen als Pakistan nog niet heel erg goed en het is een hele klus om de landen goed te analyseren. Ik denk dat we een goed strijdplan hebben en dat we de goede start kunnen doorzetten in Pakistan.’ In de basiselftal zijn geen verrassingen en de opstelling is hetzelfde als tegen Nepal. Wedstrijdverslag Voor het oog van 10.000 toeschouwers speelt zich een verwacht spelbeeld af. Indonesië heeft de bal en is eigenlijk heer en meester. De ploeg van Koen weet zich ook snel te belonen met een voorsprong. Jasper ter Heide weet na 18 minuten een corner binnen te koppen. De storm gaat hierna weer een beetje liggen en de wedstrijd sukkelt een beetje naar de rust toe. Na de rust zal het wedstrijdbeeld niet veranderen. Duidelijk is wel dat de meeste kwaliteit van de spelers bij Indonesië in de achterste twee linies zit. Ondanks het vele balbezit vindt dit voornamelijk plaats in de verdediging en op het middenveld. Uiteindelijk drukt de ploeg het overwicht nog wel uit in de score. Walian is het die uiteindelijk een voorzet weet binnen te koppen en beslist hiermee de wedstrijd. Walian scoort met een kopbal. Opstelling: Klein, Walsh (45 Mangkualam), Yama, Baggott ©, Pattynama, Jenner (84 Oetoehganal), ter Heide, Hariyadi, Klok (66 Christoffel), Struick (84 Puhiri), Eka (59 Walian) Persconferentie ‘We hebben gedaan wat we moesten doen. Controleren, voetballen en wachten op die kans die we gingen krijgen. Na twee interlandperioden heb ik gezien dat we een talentvolle selectie hebben en dat we het Libanon ook lastig kunnen maken.’ Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone

Debuut voor Nederlandse trainer Voorbeschouwing In een uitverkocht stadion gaat Koen vandaag zijn debuut maken op weg naar de Asia Cup. 35.000 man worden in het stadion verwacht voor het onderonsje met Nepal. Voor Europeanen misschien geen hoogstaande namen, maar er leeft een flinke trots onder de supporters. Het stadion waar Koen zijn debuut zal maken Het is ook een onderonsje tussen buitenlande coaches. Koen neem het op tegen Italiaanse collega Annese die nog maar weinig succes kende met zijn ploeg. Een korte analyse leert ons dat bij Nepal weinig bekende namen actief zijn. Persconferentie ‘Ik heb er enorm veel zin in. Ik moet nog veel leren als het gaat om het Aziatische voetbal en ben benieuwd wat het voetbal hier teweeg kan brengen. We spelen vandaag tegen Nepal en moeten op onze hoede zijn. Het is geen favoriet, maar onderschatting kan altijd leiden tot vervelende wedstrijden.’ Wedstrijdverslag De eerste helft is alles waar een trainer van droomt in zijn debuut wedstrijd. Indonesië is een wervelwind dat samen met een uitverkocht stadion over Nepal heen raast. Binnen 20 minuten hebben Struick, ter Heide en Eka al gescoord en na 35 minuten staat er al 4-0 op het bord. Nepal is erg zwak, dat mag gezegd worden, maar Indonesië speelt erg goed. De patronen waar Nederland onder 19 om bekend stond zijn ook zichtbaar in deze wedstrijd. Goed positiespel en met geduld zoeken naar de openingen. Struick met de eerste goal. De tweede helft is er niet eentje die de boeken in gaat. Indonesië lijkt uitgeraasd en Nepal weet hier simpelweg niks tegenover te zetten. Na 90 minuten staat een klinkende 4-0 zege op het scorebord en zo mag dit begin wel succesvol worden genoemd. Opstelling: Klein, Walsh (83 Mangkualam), Yama, Baggot ©, Pattynama, Jenner, ter Heide (83 Christoffel), Hariyadi (62 Puhiri), Klok (45 Al-Khuwailid), Struick, Eka (62 Walian) Persconferentie ‘Ik denk dat we niet anders dan tevreden kunnen zijn vandaag. Je wilt altijd goed starten in een groepsfase en beter dan dat we vandaag hebben laten zien lijkt me niet mogelijk. Ik heb veel spelers kunnen zien vandaag en heb in mijn hoofd een strijdplan kunnen maken. Ik kijk uit naar de toekomst.’ Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone

Voor de liefhebbers, voetbal is echt groot in Indonesië:

Kwalificatiereeks Indonesië Voor nu staan 5 wedstrijden gepland voor 2026, dit zijn alle wedstrijden voor de kwalificatie van de Asia Cup waar de ploeg graag naartoe wil. Nepal, Pakistan en Libanon zijn de tegenstanders waar Koen het tegen op moet nemen voor een plaatsing in het Aziatische EK. Zojuist is de eerste selectie van Indonesië bekend gemaakt. Koen heeft nog met Jay Idzes, Kevin Diks en Thom Haye gesproken echter heeft dit drietal voor nu aangegeven nog af te zien van een interlandcarrière bij Indonesië. In november/december zal het elftal ook nog uitkomen in de SEA Cup, het toernooi dat Koen zijn voorganger uiteindelijk de kop heeft gekost. Eerste selectie Doelman Awan Setho – Bhayangkara – 27 jaar Ernando Ari – Persebaya – 23 jaar Daniel Klein – FC Augsburg (DUI) – 24 jaar Verdediging Elkan Baggott – Ipswich Town (ENG) – 22 jaar Justin Hubner – Wolverhampton (ENG) – 21 jaar Alfeandra Dewangga – Arema – 23 jaar Jasper ter Heide – Coruxo (SPA) – 25 jaar Hansamu Yama – Persija – 30 jaar Asnawi Mangkualam – Port (THAI) – 25 jaar Liam Oetoehganal – Beerschot (BEL) – 20 jaar Sandy Walsh – KV Mechelen (BEL) – 30 jaar Shayne Pattynama – KAS Eupen (BEL) – 26 jaar Max Christoffel – Willem II (NED) – 21 jaar Middenveld Ahmad Al-Khuwailid – Qatar SC (QAT) – 25 jaar Marc Klok – Moreirense (POR) – 31 jaar Ivan Jenner – FC Utrecht (NED) – 21 jaar Febri Hariyadi – Persib – 29 jaar Terens Puhiri – Borneo – 28 jaar Rafael Struick – ADO den Haag (NED) – 21 jaar Aanval Rizky Eka – PSM – 25 jaar Ronaldo Kwateh – Bld. Bodrumspor (TUR) – 20 jaar Ezra Walian – Clubloos – 27 jaar Dimas Drajad – Persikabo 1973 – 27 jaar Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone

Breaking: Nederland onder 19 trainer verlaat Europa en vertrekt op avontuur. Een langverwacht bericht volgens de vele trainers waar Koen mee samen heeft gewerkt in de afgelopen twee jaar. Een man met ambitie die na het verloren EK nog maar met 1 ding bezig was, een eerste elftal coachen. Na veel gesprekken met veel verschillende landen is er een match gevonden. Vanaf vandaag wordt Koen de nieuwe bondscoach van Indonesië, hier gaat hij met een aantal Nederlanders samenwerken, denk aan Marc Klok en Rafael Struick. Indonesië ontsloeg hun oude manager na een teleurstellend toernooi, Koen krijgt nu de simpele opdracht om de Asia cup te behalen in 2027. De trainer aan het woord 'Na de verloren EK finale en de net daarvoor afgebroken gesprekken met Curaçao ben ik in gesprek gegaan met de bond. Ik wil ervaring op doen op het hoogste niveau en voor mij past dan enkel de stap naar het coachen van een hoger elftal. Indonesië wilde graag in gesprek en we kwamen gelukkig snel uit de onderhandelingen. Het is een ongekend groot voetballand, iets dat misschien veel Nederlanders niet weten. We spelen gewoon in een stadion waar 35.000 man in kan en wat meestal voor een groot deel is gevuld.' Mordurette @delichris @Djurovski @Marius @keano77 @Boyzone