De Raam

#7 - Mighty Magyars (V) En toen volgde het Wonder van Bern. Hongarije stond na acht minuten met 2-0 voor, maar met een klap van zijn linkerschoen maakte Helmut Rahn er zes minuten voor tijd 3-2 van. Waarmee hij de grootste comeback voltooide - en misschien wel de grootste schok - die ooit in een WK-finale is gezien. Er waren genoeg redenen voor de onwaarschijnlijke uitslag. Terwijl Hongarije (letterlijk) Brazilië en Uruguay had verslagen, had West-Duitsland een veel serenere passage tegen Joegoslavië en Oostenrijk (die ze met 6-1 versloegen in de halve finale). De regen en het zware veld trokken de laatste energie uit de Hongaarse benen. De Zwitserse nationale battle-of-the-brass-bands werd de nacht voor de finale gehouden in de stad Solothurn, waar Hongarije was gevestigd. De spelers hadden daardoor moeite met slapen. De scheidsrechter, ene William Ling, nam een reeks twijfelachtige beslissingen. Puskás scoorde zelfs een late gelijkmaker om het 3-3 te maken, om vervolgens te zien hoe de grensrechter hem afkeurde wegens buitenspel (het is op geen enkele manier duidelijk op de beelden, maar hij lijkt meer on- dan offside). Puskás was misschien fit genoeg om te spelen, maar hij was duidelijk niet 100%. Hidegkuti raakte de paal. Kocsis raakte de lat. Turek redde na redding. Ze gingen te veel van het gas bij de 2-0 voorsprong en waren altijd kwetsbaar achterin. West-Duitsland had ze afgetroefd op werkvermogen. West-Duitsland zat op steroïden… Het hoe en waarom van de finale van 1954 blijft een van de grote mysteries van het voetbal (Er werden naalden gevonden na de finale; de Duitse teamarts Franz Loogen houdt vol dat het gewoon vitaminesupplementen waren). Niettemin was de ongeslagen reeks voorbij. West-Duitsland had het WK echter niet gewonnen, zo werd gedacht in Boedapest. Hongarije had het WK verloren. De fans thuis waren woedend. Het team mocht niet terugkeren naar Boedapest, maar werd in plaats daarvan, voor hun eigen veiligheid, omgeleid naar een trainingskamp in Tata. Er gingen geruchten rond over het team, dat ze de wedstrijd verloren zouden hebben in ruil voor een Mercedes voor elke speler. De woede-uitbarsting op straat zou een proefrit blijken voor de opstand van twee jaar later. Sebes, wiens zoon op school in elkaar was geslagen, en Puskás kregen het grootste deel van de schuld. Maar ondanks de woedende reactie, keerde het team al snel terug naar de winnende weg, met nog eens achttien wedstrijden ongeslagen (West-Duitsland had daarentegen tegen het einde van het jaar nogal pijnlijk verloren van Engeland, Frankrijk en België). Dat betekende dat Hongarije tussen mei 1950 en februari 1956 slechts één van de 49 wedstrijden die ze speelden verloor - de wedstrijd die ertoe deed. Na de successen brokkelde het team af. Grosics werd gearresteerd op verdenking van spionage, Czibor werd buitenspel gezet na een ruzie met Puskás, terwijl Zakariás en Lóránt werden gedumpt voor jongere spelers. De nederlaag in Turkije begin 1956 werd gevolgd door een thuisnederlaag tegen de Tsjechen - hun eerste nederlaag ooit in het Népstadion - een 5-4 nederlaag in België en een 2-2 gelijkspel tegen Portugal in Lissabon. Sebes werd de deur gewezen. Toen de opstand in Boedapest uitbrak, verliet Honvéd het land om naar Bilbao te reizen voor een Europacupwedstrijd, terwijl MTK naar Oostenrijk ging voor een aantal haastig georganiseerde vriendschappelijke wedstrijden. Sovjettanks rolden het land binnen terwijl beide teams weg waren en omdat geen van beiden er echt zin in had om naar huis te gaan, begonnen ze allebei aan mini-Europese tournees om het geld binnen te laten stromen. Tegen de tijd dat de spelers zich in Wenen hergroepeerden, was de revolutie neergeslagen. Er werden lange schorsingen beloofd bij hun terugkeer dus kozen sommigen ervoor om dat niet te doen. Kocsis ging in plaats daarvan naar Barcelona en kreeg gezelschap van Czibor. Puskás accepteerde een aanbod om bij Real Madrid te spelen en zou zelfs op het WK van 1962 voor Spanje spelen. Het was voorbij. De Mighty Magyars bestonden niet meer.

@Fantasy

22, 35, 49 16, 55, 66, 82, 93, 131, 157 19, 32, 66, 71

Hopelijk is dit oké, @Rykjvk1?

Ik was je voor, had 'm al aangepast haha! Spits 68 doe dan maar

Ja doe ik, nog geen tijd gehad

Cvm: 6, 36, 52 Buitenspelers: 13, 32, 99, 121, 133, 152, 178 Aanvallers: 9, 29, 68, 69

Je ziet er goed uit voor die leeftijd! Succes in Uruguay, leuke club.

Begin is er, even kijken wanneer ik 'm kan afmaken!

#6 - Mighty Magyars (IV) De loting bracht Puskás en co tegenover West-Duitsland (een team dat al vier jaar bestond en niet bepaald indruk had gemaakt door Noorwegen en Saarland te verslaan in hun kwalificatiegroep), Turkije (dat, in typisch doordachte Fifa-stijl, het toernooi had bereikt nadat de 14-jarige zoon van een stadionmedewerker in Rome hun naam uit de hoed had getrokken na een gelijkspel in hun play-off tegen Spanje) en het debuterende Zuid-Korea. De West-Duitse manager zag geen nut in het proberen te verslaan van de Hongaren en beschouwde een Turkse overwinning op de Koreanen als een zekerheid. Zijn team zou Turkije dus moeten verslaan in hun openingswedstrijd en daarna nog een keer in een play-off om uit de groep te komen. Het werkte als een tierelier. Turkije werd in de opener met 4-1 verslagen, terwijl Puskás zichzelf hielp aan een hattrick tegen Zuid-Korea in een 9-0 overwinning. Drie dagen later had Turkije ook weinig moeite met de Koreanen en zette deze met 7-0 opzij in Genève, terwijl Hongarije en West-Duitsland in het St. Jakob-stadion in Bazel verwikkeld waren in een van de meest intrigerende en controversiële groepswedstrijden in de geschiedenis van het WK. Hongarije versloeg het Duitse team (dat slechts vier spelers opstelde die tegen Turkije hadden gespeeld). Kocsis maakte vier doelpunten in de 8-3 overwinning. Echter, veel belangrijker dan de score was het lot van Ferenc Puskás. De Hongaarse aanvoerder was in topvorm: “Ik kon de bal voelen zoals een violist zijn instrument voelt.” Jupp Posipal was overstuur en wisselde daarom van positie met Liebrich. Het maakte geen verschil. Naarmate de score toenam, nam ook de Duitse frustratie toe. De Engelse scheidsrechter William Ling keek meerdere malen de andere kant op. Drie flagrante strafschoppen werden bijna komisch genegeerd en uiteindelijk gebeurde het onvermijdelijke. Puskás probeerde rond de middenlijn weg te draaien maar zijn directe tegenstander (Liebrich) maakte een nare overtreding. Een cynicus zou kunnen beweren dat West-Duitsland het perfecte resultaat behaald had, ondanks de score. Sebes had een sterke hand, maar had die laten zien. Herberger had zijn beste kaarten tegen zijn borst gehouden. Puskás’ toernooi leek voorbij. Hongarije moest zich zonder zijn steraanvaller voorbereiden op de kwartfinale tegen Brazilië. In een andere verbijsterende organisatorische beslissing, gingen de teams die bovenaan eindigden in hun groepen door naar de ene helft van de knock-out loting, met de nummers twee aan de andere kant van het schema. Zo zou Hongarije het in de kwartfinales opnemen tegen winnaar van groep 1 Brazilië. Daarna tegen degene die als winnaar uit de bus kwam tussen winnaar van groep 3 Uruguay en winnaar van groep 4 Engeland in de halve finales. Brazilië was de vorige keer op eigen bodem tweede geworden (en daar niet bepaald blij mee) en zou het toernooi in 1958, 1962 en 1970 winnen. Het enige antwoord dat ze in 1954 voor Hongarije hadden, was echter geweld. Bozsik en Nílton Santos werden weggestuurd voor een vuistgevecht en Humberto Tozzi kreeg rood omdat hij Lóránt ordinair had onderuit geschopt. Sebes beschreef het als een "brutale, barbaarse" wedstrijd. Maar de echte actie in de Slag om Bern kwam pas na het laatste fluitsignaal, toen Hongarije een energieke Braziliaanse tegenaanval afsloeg en met 4-2 won. De Zwitserse politie had al moeite om een paar veldindringers in bedwang te houden, terwijl het ook wat rumoerig werd in de Hongaarse kleedkamer, waar de brutale Brazilianen zich naar binnen haasten. Er brak een enorme chaos uit in de tunnel, waarbij spelers, fans en officials betrokken waren. Gebroken flessen en voetbalschoenen werden als wapens gebruikt. Er was "overal bloed en vuisten", zei Czibor. Sebes kreeg een fles in zijn gezicht en moest gehecht worden. De Braziliaan Pinheiro onderging een soortgelijk lot en Puskás werd als de schuldige beschouwd. Na een kort onderzoek haalde de FIFA, in typische stijl, zijn schouders op en liet het aan de respectievelijke voetbalbonden over om straffen uit te delen. Het was een beslissing die iedereen beviel en beide voetbalbonden in staat stelde om hun handen van de treurige affaire af te trekken. Titelverdediger Uruguay wachtte in de halve finale. In een stevige strijd, die zich nog eens op een vreselijke manier zou herhalen, gaven de Hongaren een 2-0 voorsprong weg. Het moet echter worden toegegeven dat Sebes' team zich herpakte en twee kopballen van Kocsis zorgden voor een 4-2 overwinning en Hongarije's tweede finale in drie WK's.

69 was ook al gekozen Ik had mijn bericht al aangepast @Rykjvk1, maar stond nog in het citaat.

Piero!! Die past hier wel

Waar?

Aangepast!

Doelmannen: 3, 19, 39 Centrale verdedigers: 23, 31, 44, 102 Vleugelverdedigers: 2, 11, 36, 88 Zet mij maar naar de tweede divisie @Fantasy!

Leuk Gert, zet mij maar op de volglijst!

#5 - Mighty Magyars (III) De verouderde WM-formatie met vijf aanvallers werd iets dat veel dichter bij een 4-2-4 kwam. Met eerst Péter Palotás en, vanaf 1952 Nándor Hidegkuti, die een veel diepere vrije rol kregen achter de voorste vier. Het was een systeem dat was ontworpen, zei Hidegkuti, om “maximale verwarring” te veroorzaken. En het werkte. Ze wonnen er zes (en namen wraak voor die nederlaag in Praag, met een 5-0 overwinning op de Tsjechen in Boedapest) en speelden twee van hun volgende acht wedstrijden gelijk. Een 5-3 nederlaag tegen Oostenrijk in mei 1950 maakte een einde aan die reeks, maar het zou tevens de laatste wedstrijd zijn die ze in meer dan vier jaar zouden verliezen. Tegen de tijd dat de Olympische Spelen van Helsinki in de zomer van 1952 plaatsvonden , had Sebes zijn eerste XI vastgelegd: Grosics op doel; Buzánszky, Lóránt en Mihály Lantos vormden een driemansdefensie; József Zakariás patrouilleerde ervoor met zijn middenveldpartner Bozsik die meer vrijheid kreeg om aan te vallen; Budai op de rechtervleugel, Czibor op de linkervleugel; en Hidegkuti speelde als een diepe aanvaller achter de binnenspitsen Puskás en Kocsis. Vijf, misschien zes, van het team konden beweren tot de allerbesten ter wereld te behoren op hun posities. Het team veegde iedereen van de mat in Finland en versloeg Zweden met 6-0 in de halve finale voordat een 2-0 overwinning op Joegoslavië goud opleverde. De trein naar huis - die gedeeld werd met de rest van de Hongaarse Olympische ploeg (Hongarije werd derde in het medaille spel, achter de VS en de Sovjet-Unie) - werd bij stations door menigten tegengehouden toen het Boedapest naderde. In de hoofdstad stonden 400.000 mensen langs de straten om hun sportsterren te verwelkomen. Maar de gouden medaille was niet het belangrijkste dat het Hongaarse team mee had teruggebracht vanuit Helsinki. Ze keerden ook terug met de belofte van een afspraak met het lot. De FA-voorzitter Stanley Rous had de halve finale van Zweden samen met zijn Hongaarse tegenhanger Sándor Barcs bekeken en nodigde hen uit voor een vriendschappelijke wedstrijd in Londen. De regelingen voor een ontmoeting tussen landen aan weerszijden van het IJzeren Gordijn waren niet eenvoudig, maar op de middag van 25 november 1953 leidde Puskás zijn team naar Wembley. De 90 minuten die volgden op die sombere herfstdag behoren tot de meest betekenisvolle in de Engelse voetbalgeschiedenis, aangezien het team van Walter Winterbottom en de 100.000 toeschouwers op de tribune een les kregen over de toekomst van het voetbal. Hidegkuti schoot binnen de eerste minuut een afstandsschot binnen en na een half uur stond het al 4-1. Het eindigde in 6-3. “Voetbal van een andere planeet”, vond de Engelse verdediger Syd Owen. “Werkpaarden tegen sierpaarden”, zei Tom Finney. Terwijl de Engelsen hun wonden likten en aan zelfreflectie begonnen, marcheerde Hongarije door. Een warm trainingskamp in Egypte leverde overwinning nummer 24 op in de ongeslagen reeks. Een nipte overwinning op Oostenrijk bracht het totaal op 25 en Engelands bezoek aan Boedapest voor Hongarije’s laatste WK-opwarming resulteerde in een 7-1 thuisoverwinning, een nog nadrukkelijker optreden dan in Wembley. Hongarije was klaar om het op te nemen tegen de wereld. En de wereld verwachtte te verliezen. Hongarije reisde vervolgens naar Zwitserland als toernooi favoriet, gesteund door een ongeslagen reeks van 26 wedstrijden!

#4 - Mighty Magyars (II) Hongarije’s deelname aan de finale van 1954 kwam niet als donderslag bij heldere hemel. Net als hun buren in het westen, Oostenrijk, was Hongarije een Europese grootmacht voor de oorlog. Het Wunderteam van begin jaren dertig had Hongarije in de kwartfinale van het WK van 1934 uitgeschakeld, voordat het in de halve finale verloor van Italië. Hongarije deed het echter één keer beter dan hun rivalen uit Midden-Europa. Vier jaar later bereikte het de finale op het toernooi van 1938, voordat Italië opnieuw een brug te ver bleek te zijn. Beide landen zouden hun voetbal fortuinen ten prooi zien vallen aan autoritaire regimes. Oostenrijk vóór de Tweede Wereldoorlog, Hongarije in de nasleep. Na de verschrikkingen van het conflict - bijna een miljoen Hongaren verloren hun leven - duurde het vier jaar voordat de Sovjet-Unie het land volledig in het communistische blok had opgenomen. Halverwege 1949, toen communistische partijen 97% van de stemmen wonnen bij verkiezingen, was de klus geklaard. Het stalinistische regime van Mátyás Rákosi bracht geheime politie, showprocessen, moord en het einde van vrijheid van meningsuiting. Het hielp tevens de voorwaarden te scheppen om een van de beste teams in de voetbalgeschiedenis te laten floreren. Het team zou gedijen in de handen van Sebes, de zoon van een schoenmaker. Sebes genoot een weinig spectaculaire spelers- en coachingcarrière voor en tijdens de oorlog, maar was een standvastig vakbondsman en een langdurig communist. Dat, en een nuttig machtige vriend (Sebes en János Kádár, een voormalig leider van de Communistische Partij en lid van het Hongaarse politbureau, hadden samen jeugdvoetbal gespeeld) betekende dat hij halverwege 1948 tweede in bevel was bij het Ministerie van Sport, voorzitter van het Olympisch comité en het hoofd van een driekoppig coaching comité dat het Hongaarse nationale elftal leidde. Zoals autoritaire staten zo vaak zijn, was het nieuwe regime zich terdege bewust van de kracht van sport en begon te streven naar nationale sportuitmuntendheid. Geen enkele speler uit de hoogste twee niveaus zou naar het buitenland mogen verhuizen om te spelen. De belangen van het nationale team zouden volledig voorrang krijgen boven het clubspel. Er zit een zweem van Ocean’s 11 get-the-gang-together in de manier waarop het team werd gevormd. Keeper Gyula Grosics werd verbannen nadat hij had geprobeerd te deserteren, maar werd weer teruggehaald. Gyula Lóránt zat in een werkkamp en probeerde een team te vormen om het land te verlaten. Jenö Buzánszky werd uit het kleine noordelijke stadje Dorog geplukt. De drang naar jeugd betekende sleutelrollen voor de beloftevolle tieners Zoltán Czibor, Sándor Kocsis en László Budai. Maar Sebes’ plan berustte niet alleen op het samenbrengen van het beste Hongaarse talent voor het nationale team. Hij had het succes van Vittorio Pozzo en Hugo Meisl gezien, met respectievelijk Italië en Oostenrijk, bij het selecteren van nationale selecties uit slechts enkele teams. Juventus en Torino voor Pozzo, Rapid en Austria Wien voor Meisl. Sebes was vastbesloten om dezelfde constructie te gebruiken. Een enorme muurschildering in Boedapest, als eerbetoon aan die ene wedstrijd tegen Engeland Het lot wilde dat het communistische regime snel interesse toonde in de sportwereld en eind 1949 wilde het leger graag een eigen club. Ferencváros was de grootste van het land, maar was historisch gezien rechts, dus uiteindelijk werd het kleine team van Kispest gekozen. Handig genoeg waren Puskás en Bozsik er al en zouden ze worden vergezeld door veel van hun internationale teamgenoten bij de club die nu Honvéd heette. Honvéds status als legerclub maakte de obscene transfers overbodig. De dienstplicht was het enige vereiste instrument. Spelers kregen de keuze om te voetballen of hun geweren te pakken en naar de grens te gaan. In eerste instantie kregen spelers uniformen, rangen (vandaar Puskás’ bijnaam als de Galloping Major) en werden ze ondergebracht in legerbarakken. Maar die schijn werd al snel losgelaten toen de geheime politie MTK Boedapest overnam en Sebes zo de tweede van zijn binnenlandse broeikassen verkreeg. De eerste wedstrijd van Hongarije onder Sebes was een 5-2 nederlaag tegen Tsjecho-Slowakije in Praag, Hongarije’s eigen Wembley moment, vier jaar voordat ze Engelands superioriteitsgevoel in Noordwest-Londen vernietigden. “Na die wedstrijd kon het niet langer worden vermeden” schreef Puskás in zijn autobiografie. “Hongarije moest een geheel nieuwe spelmethode ontwikkelen als we enige vooruitgang wilden boeken in het internationale voetbal.” Wat eruit voortkwam was een van de vroegste iteraties van het Totaalvoetbal.

Nou, ik doe ook wel mee dan @Fantasy! Divisie 2 doe maar dan.. Username: De Raam Clubnaam: Independiente der GeVallenen Kleuren thuistenue: Marine blauw met zwart motief Kleuren uittenue: Paars/roze met zwart motief Sponsor: Banco Guayaquil, Ecuabet (zie shirts Independiente del Valle voor inspiratie @LouisPSV)

Vind je dit wat?

#3 - Mighty Magyars (I) Nadat ik mijn clubkeuze had gemaakt, ben ik me steeds meer gaan inlezen over Honvéd. Het narratief van een club is bij mij heel belangrijk om een savegame lang te kunnen volhouden. Het verhaal moet me boeien, waardoor er een soort band ontstaat. Ik had dit bijvoorbeeld heel sterk met Independiente del Valle, die ik sinds vorig jaar oktober dan ook op de voet volg. Honvéd zou in potentie zo’n verhaal kunnen hebben. Vooral de link met de Mighty Magyars vind ik erg interessant. De politieke inmenging die het succes van de Hongaren in de jaren vijftig heeft mogelijk gemaakt. De val van het Hongaarse voetbal na de Hongaarse Revolutie, waardoor er niet langer staatssteun was voor de clubs. Maar ook de huidige wederopstanding, sinds Viktor Orbán de scepter in het land zwaait. Zijn strategie is haast identiek aan die van toen, waardoor de Mighty Magyars zijn ontstaan. Hongarije is dan ook het ideale land om een Build a Nation challenge in te spelen. Het Wankdorf Stadion in Bern werd kletsnat, maar de zon scheen op de meest briljante generatie van het Hongaarse voetbal. Het team van Gustáv Sebes had sinds mei 1950 niet meer verloren, een ongeslagen internationale reeks die pas in 1993 zou worden overtroffen. En hier waren ze, met 63.800 steeds natter wordende zielen die vanaf de tribunes toekeken, op weg naar de overwinning in de WK-finale van 1954. De vier wedstrijden in aanloop naar de finale hadden een belachelijke 25 doelpunten opgeleverd: Zuid-Korea werd met 9-0 verslagen en West-Duitsland werd met 8-3 van het veld geveegd in de groepsfase. In een brute kwartfinale werd Brazilië met 4-2 verslagen en Uruguay, de titelverdediger, werd na verlenging met dezelfde score naar huis gestuurd. West-Duitsland, de verrassing van het toernooi, stond in de finale weer op het punt om onder de stoomwals te gaan en hun angst was voelbaar in de eerste tien minuten. Werner Liebrich speelde de bal rechtstreeks naar József Bozsik, op veertig meter van zijn eigen doel. Bozsik gaf de bal door aan Sándor Kocsis, wiens schot via een verdediger bij Ferenc Puskás terechtkwam, die de bal binnenschoot. Twee minuten later leken Werner Kohlmeyer en doelman Toni Turek overweldigd door paniek toen Kocsis druk zette, waardoor Zoltán Czibor vanaf rechts naar binnen kon komen en de bal in het lege net prikte. Er waren slechts acht minuten verstreken, maar Hongarije leidde al met 2-0. Geen enkel team heeft ooit een voorsprong van twee doelpunten gehad in een WK-finale en er vervolgens niet in geslaagd om de trofee te winnen. Geen enkel team heeft ooit een WK-finale bereikt met een ongeslagen reeks van dertig wedstrijden. Geen enkel team heeft ooit in een WK-finale een team ontmoet dat ze al met 8-3 hadden verslagen in de groepsfase. Maar ook geen enkel team heeft ooit zo goed gepresteerd als het Hongaarse Aranycsapat, het Gouden Team, de Mighty Magyars.

@Copywriter beleid wordt bepaald door de moederclub, maar heb weleens gemerkt dat ze soms helemaal geen staf aanstellen voor de Jong teams.

Dat was een fijn seizoen, nog zo'n jaar en dan ga je waarschijnlijk Nederland voorbij!

Dat is alvast een fijne start, hopelijk weet je in de groep ook nog wat punten te sprokkelen!

Zesde op de lijst qua reputatie, vijfde op de coëfficiëntenlijst, doe je goed!