Leaderboard
The search index is currently processing. Leaderboard results may not be complete.
Popular Content
Showing content with the highest reputation on 09/19/2024 in all areas
-
4 points
-
4 points
-
3 points
-
(2) Over appelbomen en rosbief De zilvergrijze Mercedes, kortweg de pooierbak van Bertus, bleef nooit lang op één plek staan. Bezopen of niet, dag of nacht, de beste man piekerde er niet over om ergens te voet naartoe te gaan, laat staan met de fiets. Het hele dorp kneep een oogje toe; hij was de enige die ermee wegkwam. Zelfs wijkagent Tybor, een vijftiger die al twee eeuwen hier de politieman leek te zijn en in de volksmond beter bekend stond onder zijn bijnaam de Sheriff, liet het gebeuren – hij pakte zijn wekelijkse quotum aan beschonken bestuurders en foutparkeerders wel op de zaterdagavonden en zondagochtenden, dagdelen die niet geheel toevallig in het teken stonden van het ooit door Bertus opgezette café- en discoleven. De legende was Bertus sowieso vooruit gesneld. Ging het op een verjaardag over Bertus, dan kwam vroeg of laat het verhaal van de toeristen naar voren die op een mooie zondagochtend hun fiets in het dorp hadden geparkeerd omdat hun oog op het bordje ‘koffie met appelgebak’ was gevallen. Opgetogen waren ze de kroeg met aangebouwd cafetaria binnen gewandeld, klaar voor hun welverdiende traktatie. Bertus, die de bestelling zelf op kwam nemen, had bij het horen van het woord appeltaart het tweetal mee naar de achtertuin genomen en gevraagd of daar een appelboom stond. Geen boom te bekennen. “Nou, dan hek ook geen appeltaart. Twee koffie dan maar?” Of het ging over zijn gewoonte om de snackbar te verlaten op het moment dat er een schnitzelmenu werd besteld. Niet omdat hij geen zin had om dat klaar te maken, maar omdat hij voor een vers gepaneerde schnitzel vlug naar de supermarkt moest rijden. Een ander zou ongetwijfeld het verhaal van de broodjes rosbief met zout inbrengen. Dat verliep meestal als volgt: “Een broodje rosbief graag.” Bertus opende een wit bolletje, smeerde er een dikke laag margarine overheen, startte de vleessnijmachine en pakte een homp rosbief uit de koeling. Het broodje werd flink belegd, daarover viel nooit iets te klagen. “Zalt?” Op dat moment wist een vaste klant in nuchtere toestand dat het raadzaam was hier nee op te antwoorden. Echter, in veel gevallen wat de klant ofwel geen bekend gezicht in het dorp ofwel in vergaande staat van beschonkenheid. “Ja, alstublieft.” Op zo’n moment draaide Bertus zich om. Bij de frituurbakken, van waaruit het vet altijd vrolijk spetterde, wachtte de grote zoutpot die normaliter wordt gebruikt voor het zouten van de versgebakken patat (nee, Bertus serveerde geen friet). Hij pakte de zoutpot en besneeuwde de rosbief rijkelijk met een laag zout waar zelfs Rijkswaterstaat van zou gaan blozen. “Hier, da’s vier euro.” In het aanliggende café werden alvast een paar pilsjes getapt tegen de dorst. Dat berust op puur toeval . Vermoedelijk heeft elk dorp zijn eigen Bertus, meestal volop betrokken bij het verenigingsleven, haha. We gaan het meemaken! Vond het weer eens tijd om wat aan mijn hobby te gaan doen hier. Oei, ik hoop niet dat ik een personage uit je verhaal aan het kopiëren ben? Ik moet nog zo'n 134 updates inhalen . Thanks! Verhalen zullen er nog genoeg volgen, niet alleen over Bertus! @FMNOOB; @keano77: ik tag jullie hier vanwege de like op de eerste post. Mocht je liever niet getagd worden, laat het gerust weten!3 points
-
Blijft toch altijd wel een genot om te lezen hoe men zichzelf schaamteloos citeert wanneer een gedane voorspelling blijkt te kloppen.3 points
-
2 points
-
2 points
-
2 points
-
2 points
-
2 points
-
Stelletje hypocrieten hier, als de verdedigers van Fortuna staken dan is het ineens geen probleem.2 points
-
2 points
-
5. Frankrijk: 59.950 (+0.857) Paris Saint Germain - Girona FC 1-0 AS Monaco - FC Barcelona 2-1 Stade Brest - Sturm Graz 2-1 Sporting Portugal - LOSC Lille 2-0 Waar een overwinning van PSG misschien wel werd verwacht, kwam de grote verrassing wellicht uit Monaco. Op eigen veld wisten ze namelijk van grootmacht Barcelona te winnen, mede dankzij een vroege rode kaart van de Catalanen. Stade Brest, waar weinig van verwacht zal worden, is ook begonnen met een driepunter. Enkel Lille verloor, van een andere concurrerend land. 6. Nederland: 54.900 (+0.000) Juventus - PSV 3-1 Feyenoord - Bayer Leverkusen 0-4 Coëfficientenmalaise zag ik al ergens voorbij komen, en die term recycle ik hier. Toepasselijke benaming voor deze start in de Champions League. PSV wist geen vuist te maken en was een maatje te kort tegen Juventus. Feyenoord in de eigen Kuip, die normaal een onneembare vesting is, ook overlopen door een veel sterker Leverkusen. Eigenlijk al wat een beetje voorspeld was; onze topploegen zijn goed in de kleinere Europese competities, maar komen hier normaal gesproken te kort. En op deze manier kan het snel gaan om het 2e CL-ticket weer kwijt te raken. 7. Portugal: 51.416 (+0.800) Sporting Portugal - LOSC Lille 2-0 Rode Ster - SL Benfica 1-2 Inmiddels komt Portugal dus dichterbij door 2 overwinningen. Deze week ook niet direct de indrukwekkende tegenstanders die de Nederlandse ploegen misschien wel hadden, maar ze zijn in ieder geval wel foutloos. Is toch makkelijker voetballen in de volgende speelronden, wetende dat je al 3 punten achter de naam hebt. En ja, ik realiseer mij dat dit een enorme open deur is die ik intrap.1 point
-
Mooi om de achtergrond van Alexander mee te krijgen, een hoop verklaart de drive die hij zal hebben. Succes bij Eniesee, hopelijk kan de bonte verzameling stafleden een extra duwtje in de goede richting geven!1 point
-
@Fantasy Aangezien Djurovski aangeeft geen vrij te willen nemen voor het OBK (en het dus niet als prioriteit stelt), betekent dat dat ik doorga als er niet gespeeld wordt?1 point
-
1 point
-
1 point
-
1 point
-
Kun je ook niet maken. Als je het echt had gemeend dan had je alles dik verloren😂🤛🏻1 point
-
1 point
-
1 point
-
1 point
-
Af en toe wat alcoholmisbruik moet kunnen, nee? Zeker zolang John geen andere schimmigheden als toevluchtsoord zoekt.1 point
-
1 point
-
1 point
-
Hoofdstuk 8: De reflectie aan de zijlijn De winterlucht voelde fris op mijn gezicht terwijl ik samen met Dennis Bergkamp langs het trainingsveld stond. De spelers waren nog bezig met hun laatste oefeningen van de dag. Het was 1 december, en hoewel de kou langzaam zijn intrede deed, was de sfeer op het trainingsveld allesbehalve kil. Na een sterke maand november, waarin we vijf wedstrijden hadden gewonnen en 15 punten hadden gepakt, was het tijd om te reflecteren en vooruit te kijken naar de komende winterstop. "Zeventien doelpunten en zes tegendoelpunten in vijf wedstrijden," begon Dennis, terwijl hij zijn armen over elkaar sloeg en het veld afspeurde. "Aanvallend gaat het fantastisch, maar die tegendoelpunten blijven een terugkerend thema, Wim." Ik knikte. "Daar ben ik het volledig mee eens, Dennis. Het is frustrerend, want aanvallend hebben we niets te klagen. De jongens voorin zijn scherp, en we hebben genoeg creativiteit en afwisseling. Maar de verdediging... daar kunnen we echt nog stappen zetten. Ramaj doet het goed, maar hij oogt soms onzeker, en dat straalt uit naar de rest van de achterhoede." Dennis keek me even aan, duidelijk nadenkend. "Denk je dat het vertrouwen is? Of is het een kwestie van kwaliteit?" "Een beetje van beide, denk ik," zei ik. "Ramaj heeft talent, dat staat vast. Maar hij is nog jong en onervaren op dit niveau. Soms lijkt hij te twijfelen, en dat is precies waar we tegenaan lopen. Ik zie het vooral in wedstrijden waarin we onder druk staan. Hij maakt geen grote fouten, maar je merkt dat de verdediging minder gerust is als hij niet overtuigend ingrijpt." Dennis zweeg even en liet zijn blik over het veld glijden. "En Pasveer? Denk je eraan om hem terug in het doel te zetten?" Ik haalde mijn schouders op en zuchtte. "Daar zit ik dus mee. Remko is ervaren, en hij brengt een bepaalde rust die je bij Ramaj mist. Maar hij is ook niet meer de jongste, en het lijkt alsof zijn reflexen iets minder zijn geworden. Het voelt als een dilemma: kiezen voor ervaring en zekerheid, of blijven bouwen op de jonge keeper en hopen dat hij het vertrouwen krijgt om zijn rol volledig in te vullen." Dennis grijnsde even. "Ja, dat soort keuzes horen erbij, Wim. Maar misschien moet je het gewoon aanvoelen. We hebben nog een paar weken voor de winterstop, dus misschien is dit hét moment om een knoop door te hakken. Vertrouwen geven is belangrijk, maar als het te veel kost… dan moet je handelen." Ik knikte instemmend. "Je hebt gelijk. We staan er fantastisch voor in de competitie, met kop en schouders boven de rest. Tien punten voorsprong op FC Utrecht, nog altijd ongeslagen in de Eredivisie. Maar dat mag ons niet blind maken voor de zwakke plekken. We moeten nu werken aan die details, zodat we straks in de cruciale fases geen steken laten vallen." Dennis keek me serieus aan. "Het is zoals Johan altijd zei: 'Als je twijfelt, speel je niet vrij.' En dat geldt niet alleen voor spelers, maar ook voor ons als staf. We moeten duidelijk zijn in onze keuzes." "Precies," antwoordde ik vastberaden. "Maar goed, we hebben nog een paar weken om het team verder te verbeteren. De winterstop komt op het perfecte moment." We keken beiden even zwijgend toe hoe de spelers hun laatste rondjes over het veld renden. Ik kon niet anders dan trots zijn op wat we tot nu toe hadden bereikt. Vijf wedstrijden, 15 punten in december, met opnieuw 17 doelpunten en slechts 5 tegentreffers. Het team liet verbetering zien, vooral in het samenspel en de aanval, maar mijn oog bleef vallen op de momenten waarin we verdedigend te kwetsbaar waren. "Het goede nieuws," vervolgde ik, "is dat we aanvallend helemaal in vorm zijn. Wout en Brian blijven de voorhoede dragen, maar het mooie is dat iedereen zijn steentje bijdraagt. De samenwerking voorin is geweldig, en dat geeft ons zoveel opties in de aanval. Daar kan ik echt niets op aanmerken." Dennis glimlachte. "Aanvallend zijn we inderdaad moeilijk te stoppen. Maar je weet, het kampioenschap wordt vaak in de verdediging gewonnen." "Daar ben ik me van bewust," zei ik serieus. "En daar moeten we scherp op blijven. Vooral nu we de te kloppen ploeg zijn. We staan bovenaan, maar iedereen wil ons neerhalen. Die druk wordt alleen maar groter na de winterstop." We bleven nog even zwijgend staan, genietend van de rust die over het trainingsveld neerdaalde. De winterstop was bijna begonnen, en hoewel de resultaten goed waren, was er altijd werk aan de winkel. "Oh, en dan heb je nog Tahirovic en Akpom," zei Dennis plotseling, de stilte doorbrekend. "Ze hebben geklaagd over hun speeltijd, toch?" "Ja," antwoordde ik zuchtend. "Tahirovic voelt zich tekortgedaan, maar het probleem is dat Mannsverk het gewoon te goed doet. En Akpom... tja, hij is een prima speler, maar ik kan hem niet garanderen dat hij meer minuten gaat maken. Dus beide spelers staan nu op de transferlijst." Dennis keek me even bedachtzaam aan. "Het is altijd lastig met zulke jongens. Ze willen spelen, maar je moet keuzes maken voor het team." "Precies," zei ik. "Ik wil ze allebei niet kwijt, maar als ze niet tevreden zijn en hun kans elders willen zoeken, dan moeten we hen die ruimte bieden. Voor nu draait het om de rust in de groep bewaren en de focus houden op de tweede seizoenshelft." "Dat is de juiste houding," zei Dennis terwijl hij zijn handen in zijn zakken stak. "We hebben een sterk team, en het is belangrijk dat iedereen die mentaliteit behoudt. Met de voorsprong die we hebben in de competitie, kunnen we ons nu volledig richten op het perfectioneren van het spel." Ik knikte. "Ja, we zijn in een goede positie. Nu is het zaak om scherp te blijven en geen slordigheden te accepteren. Dit seizoen kan groot worden, Dennis. We hebben het in eigen handen." "Absoluut," zei Dennis met een glimlach. "En nu even genieten van die twee weken rust." Ik lachte. "Ja, dat hebben we wel verdiend. Maar zodra de winterstop voorbij is, begint het echte werk weer." We keken nog even hoe de laatste spelers van het veld af liepen. De winterstop zou ons wat tijd geven om op adem te komen, maar er was geen tijd om achterover te leunen. We stonden bovenaan, ongeslagen, en de verwachtingen waren hoog. Maar ik wist dat, met de juiste keuzes en de juiste focus, dit team klaar was om die verwachtingen waar te maken. Het seizoen was nog lang niet voorbij, maar tot nu toe, stonden we er geweldig voor. @Marius @chrisje1993 @Nom de Guerre @Copywriter @Vlonkie @Lensherr @Djurovski @Thierryvane Bedankt voor jullie reacties! We gaan nog steeds voortvarend!1 point
-
Mittwoch 23.05.2024. Loonstra loodst 1.FC Kaiserslautern na seizoen terug naar 1.Bundesliga. Von Christopher Meltzer, Kaiserlautern. “Maus” Loonstra nam in juli 2023 het heft in handen bij de 1.FC Kaiserslautern. De onbekende trainer moest proberen een goede klassering neer te zetten met hoop op een promotieplaats. De fans waren niet overtuigd van de trainer. Maar de trainer Loonstra wist te overtuigen met zijn team en wist zelfs kampioen te worden in de 2.Bundesliga in zijn eerste jaar. Een geode reden om met Loonstra te spreken over het succes en zijn toekomst bij de club uit Kaiserslautern. Kort na de officiële feestvieringen spraken wij Loonstra op zijn kantoor. De volledig relaxte trainer nam alle tijd voor ons. Het gesprek begon natuurlijk met de vraag, hoe dit kon gebeuren. “Toen ik de baan aangeboden kreeg wist ik ook niet hoe het seizoen kon gaan verlopen. Ik was niet echt heel goed bekend met de 2.Bundeliga en ook niet met onze club. Inmiddels ken ik de club goed en zie dat het een schitterende club is. Maar waar je staat in de 2.Bundeliga kon ik nog niet goed inschatten. Om daar lang over na te denken heeft geen zin en ik ben gewoon in het diepe gesprongen. En als je een bepaalde overtuiging hebt, dan kun je gewoon in het diepe zwemmen.” weet Loonstra ons in zijn werkkamer te vertellen. “Halverwege het seizoen stonden wij er aardig voor, maar kwamen wij uit een dip met 2 punten uit de laatste 4 duels en een verloren afdroogpartij tegen Leverkusen in de beker. Maar na de winterstop wonnen wij direct tegen Hannover en Schalke, en konden we verder bouwen aan een goed seizoen. De 2-0 overwinning op HSV in het Volksparkstadion was een bevestiging van de goede vorm en wij wisten dat wij hoge ogen gingen gooien voor een promotieplaats. 5 wedstrijden voor het einde van het seizoen stelden wij de promotie veilig tegen 1.FC Nürnberg. Nu wilden wij graag kampioen worden, maar dit was nog een hele opgave. Met 2 gelijkspelen met nog 1 wedstrijd voor de boeg, was het heel spannend. Met evenveel punten was ons doelsaldo +25 en Schalke stond op +22. Schalke won met 4-0 en wij stonden met de rust 3-0 voor. Maar Holstein kwam terug tot 3-2 en scoorde bijna in blessuretijd. Maar de ontlading was geweldig aan het einde van de wedstrijd, waarbij bijna 50.000 mensen uit hun dak gingen. Het was een schitterend feest met lange slapeloze nachten. Ondanks een mooie start en een super einde was het niet allemaal goud wat blonk tijdens de wedstrijden van Kaiserlautern. Loonstra kon toch niet altijd tevreden zijn met zijn ploeg. “Qua resultaat was het super, maar het voetbal liet nog wel eens te wensen over. Het veldspel was redelijk, maar het benutten van kansen had dit seizoen beter gekund. Dit zorgde ervoor dat veel wedstrijden aan het einde toch heel spannend werden, wat volkomen onnodig was. Prokopchuk was vaak trefzeker en ook Raschl en Opoku deden een duit in het zakje, maar te vaak werden opgelegde kansen gemist. Achterin was het meestal redelijk onder controle, maar sommige wedstrijden was de scherpte er achterin niet. Dan kom je achter en dan is vechten tegen de bierkaai.” gaat Loonstra verder, terwijl hij verbeten terugdenkt aan de lastige partijen van het afgelopen seizoen. Diverse namen van de 1.FC Kaiserslautern kwamen vaak in de krant op maandagochtend. Loonstra heeft dit waarschijnlijk ook gezien. “Prokopchuk, Opoku, Raschl en Tachie waren meestal de belangrijkste spelers in het elftal, maar dat is toch wel te kort door de bocht. Dit waren de doelpuntenmakers, maar jongens zoals verdediger Boris Tomiak en middenvelder Marlon Ritter stonden hun mannetje iedere wedstrijd. Zij waren de steunpilaren, die anderen lieten floreren. De gehuurde vleugelaanvaller Deme viel vaak in, maar gaf ons team vaak de injectie die wij nodig hadden.” Maar er waren ook conflicten in het seizoen voor Loonstra. “Natuurlijk zijn er ook negatieve zaken binnen een seizoen in de selectie. Er is altijd wrijving binnen de selectie. Je kunt maar 11 spelers opstellen en 5 wissels toepassen. Sommige jongens vallen buiten de vast groep starters en hadden er meer van verwacht. Met teleurstelling gaat iedereen anders om. Spits Ragnar Ache was de spits volgens alle kranten die ons volgen, maar dat werd anders. Prokopchuk wist zich goed te handhaven en werd super belangrijk. Ache was veroordeeld tot een reserverol en dat viel hem zwaar. Hij vroeg om een transfer. Het is er niet van gekomen en wij gaan kijken waar we in het nieuwe seizoen samen staan. Leon Opitz was gehuurd en was net als Deme een invaller die ons veel energie gaf. Maar Opitz en zijn trainer konden niet met dit scenario leven. Opitz werd na de winterstop teruggehaald (dit stond in het huurcontract. red.) en dat vond ik heel jammer.” Na een onverwachte promotie wacht Kaiserslautern nu een uitdaging in de 1.Bundesliga. Met een kleine selectie en weinig grote namen moeten de mannen uit Kaiserslautern zich volgend seizoen gaan meten met de grote jongens in Duitsland. Loonstra weet dit, maar welke visie heeft hij hier verder over. “De Bundesliga was het doel en nu moeten we proberen in deze liga te blijven. Ik heb er vertrouwen in en ik wil niet te hard van stapel lopen. Ik hoop op snelle punten en dat wij een klein gaatje kunnen slaan boven de degradatiestreep. Dat is lastiger als je denkt, zeker met ons budget. Wij hebben niet dezelfde budgetten zoals de toppers in de Bundesliga, maar ook medepromovendus Schalke’04 heeft ondanks hun schulden meer uit te geven. Wij zullen slim moeten handelen om overeind te blijven dit seizoen en van daar uit langzaam een kapitaal opbouwen. Wij dromen van het hoogste, maar blijven wel realistisch. Het bestuur wilde mee in mijn visie waarbij de jeugdaccomodaties verbeterd zijn. Met een goede instroom van vorig jaar en hopelijk in de komende jaren moeten wij de Bundesliga gaan bevechten. Ik ben zeer benieuwd.” lacht Loonstra, die weet dat hij hard moet werken om te overleven. Deze zomer is het nog feest in Kaiserslauten, maar hopelijk slaat de feeststemming niet om in rouw. Wij wensen de 1.FC Kaiserlautern veel succes het komende seizoen. @Copywriter @Netzwerk @Marius @keano77 @John Terry 2.0 @KayDeManaager @Djurovski @Rikkert90 @Lensherr1 point
-
Tja, als je na 6 wedstrijden 16e staat en er maar 1 hebt gewonnen, snap ik wel dat je graag een andere keuze had gemaakt1 point
-
1 point
-
1 point
-
1 point
-
1 point
-
Die goal van Traore was ook wel klasse he? Had wel het idee dat die zo af en toe wat ruzie met de bal had.1 point
-
1 point
-
1 point
-
1 point
-
Episode II In 7 dagen spelen wij de volgende competitiewedstrijd en wel uit in en tegen Bamber Bridge Football Club, een voetbalclub uit Bamber Bridge, in de buurt van Preston, Lancashire. Ze zijn momenteel lid van de Northern Premier League Premier Division en spelen in het Sir Tom Finney Stadium. Bij regenachtig weer en voor slechts 360 toeschouwers arriveerden wij in Bamber Bridge in de puur aanvallende 4-2-2-2 opstelling. BB kwam in een simpele 4-4-2 formatie het natte veld op en scheids is Benjamin Tomlinson. In de eerste helft waren wij gewoon top, ijzersterk en bij rust stond het al 2 : 6 en was er geen vuiltje aan de lucht. Alhoewel, het tweede tegendoelpunt in de 48ste en laatste minuut van de eerste helft was min of meer een slordigheidje van onze defensie. En ja hoor, in de tweede helft zakten wij conditioneel langzaam weg en in de 73ste minuut kregen wij een derde tegendoelpunt. 3 : 6 en dat was balen. Nog in dezelfde minuut haalde ik Bell eraf en bracht Agho. 6 minuten later mochten ook Bebbington en Ditchfield gaan douchen en kwamen Pattersen en Turner. Wij kregen weer meer grip op deze wedstrijd en konden hem rustig uitspelen. Het bleef 3 : 6 en de punten gaan mee naar huis. ---------- @keano77 @delichris @Genkie_06 @Rikkert90 Bedankt voor jullie aandacht en reacties.1 point
-
Hoofdstuk 7: De eerste balans De zon was al ondergegaan toen Alex Kroes en ik in mijn kantoor zaten, nagenietend van een goedgevulde september en oktober. De competitie draaide op volle toeren, en het was tijd om de balans op te maken van de afgelopen maanden. Het gevoel was positief, maar er waren ook punten om aan te werken. De ongeslagen status in de Eredivisie was een feit, maar de nederlaag tegen Real Sociedad in de Europa League voelde als een knik in onze opmars. "Negentien doelpunten in vijf wedstrijden," begon Alex terwijl hij door zijn aantekeningen bladerde. "Dat is indrukwekkend, Wim. Vooral Wout en Brian lijken niet te stoppen." Ik leunde achterover in mijn stoel en glimlachte. "Ja, die twee zitten echt in een flow. Wout is constant een aanspeelpunt, en Brian weet steeds op het juiste moment vrij te lopen. Ze hebben elkaar perfect gevonden. Dat zie je ook terug in het aantal assists dat ze voor elkaar geven." Alex knikte en keek me scherp aan. "De aanvallers hebben hun draai gevonden, daar hoeven we niet meer aan te twijfelen. Maar ook verdedigend maken we stappen. Vijf tegendoelpunten in vijf wedstrijden is een teken dat de verdediging steeds beter met de tactiek omgaat." "Dat klopt," zei ik. "Vooral de backs beginnen hun rol beter in te vullen. Ze weten wanneer ze moeten opkomen en wanneer ze moeten blijven hangen. Het vraagt veel van ze, maar je ziet dat ze zich steeds comfortabeler voelen in dat hoge druk zetten en snel schakelen bij balverlies." Alex legde zijn papieren neer en keek me recht aan. "Maar dan oktober… Nog steeds sterke cijfers, maar die nederlaag tegen Real Sociedad was zuur. Wat ging er mis?" Ik zuchtte en haalde een hand door mijn haar. "Het was een wake-up call, Alex. Sociedad is een ploeg van niveau, en ze straffen elke fout af. Verdedigend waren we niet scherp genoeg, en dat heeft ons de das omgedaan. Maar tegelijkertijd moeten we ook niet te hard zijn voor onszelf. Ze zijn een ploeg met ervaring op Europees niveau, en wij zitten nog in een opbouwfase." "Ik snap het," zei Alex bedachtzaam. "Maar hoe zorg je ervoor dat de ploeg hier sterker uitkomt? We willen niet dat één nederlaag de moraal breekt." "Dat gaat ook niet gebeuren," antwoordde ik vastberaden. "We hebben die wedstrijd uitgebreid geanalyseerd, en we gaan de fouten herstellen. Wat ik wil, is dat de spelers leren van dit soort tegenslagen. We kunnen niet verwachten dat we alles winnen. Maar hoe je omgaat met een nederlaag, dat bepaalt de kracht van een team." Alex glimlachte. "Precies. En ondanks die nederlaag, is oktober nog steeds uitstekend verlopen. Zeventien doelpunten in zes wedstrijden, slechts zes tegendoelpunten. Dat zijn cijfers waar veel clubs jaloers op zouden zijn." "Zeker," zei ik terwijl ik mijn armen over elkaar sloeg. "We scoren veel, en de aanvallers blijven kansen creëren. Maar het belangrijkste is dat we de controle blijven houden, ook verdedigend. We willen niet alleen aanvallend dominant zijn, maar ook achterin solide staan. Dat is een aspect waar we nog verder aan moeten werken, vooral in Europa." Alex knikte en keek even naar de kalender op de muur. "We staan er goed voor in de competitie. Ongeslagen en bovenaan. Denk je dat we deze vorm kunnen vasthouden?" "Dat is de uitdaging," zei ik serieus. "We zijn nu de ploeg die iedereen wil verslaan. Dat betekent dat elke wedstrijd een gevecht wordt. Teams gaan zich aanpassen aan ons spel, zich ingraven, op de counter loeren. Maar als we ons aan onze principes houden—het snelle druk zetten, het gebruik van de flanken, en het compacte verdedigen—dan ben ik ervan overtuigd dat we dit vol kunnen houden." Alex keek me aan met een glimlach die zowel vertrouwen als vastberadenheid uitstraalde. "Ik zie dat je het onder controle hebt, Wim. Maar wat denk je over de spelers die nog niet helemaal mee kunnen in de snelheid van je systeem? Heb je daar zorgen over?" Ik leunde iets naar voren. "Natuurlijk is het lastig voor sommigen om zich snel aan te passen. Niet iedereen heeft van nature die intensiteit in hun spel. Maar kijk naar jongens als Lucas Jetten en Julian Rijkhoff. Ze zijn jong, maar ze pakken het op. Ze leren snel en passen zich aan. Hetzelfde geldt voor de meer ervaren jongens. Ze zien dat deze speelstijl werkt, en dat motiveert hen om te blijven groeien." "Dat is goed om te horen," zei Alex terwijl hij door zijn aantekeningen bladerde. "En hoe zie je de komende maanden? Vooral in de Europa League, waar we nog belangrijke wedstrijden hebben tegen Malmö en APOEL." "We hebben alles nog in eigen hand," antwoordde ik. "Real Sociedad is een sterke tegenstander, maar Malmö en APOEL zijn ploegen die we moeten kunnen verslaan. Dat is niet arrogant bedoeld, maar als we willen doorgroeien in Europa, moeten we laten zien dat we deze ploegen aankunnen. Wat ik van het team wil zien, is dat ze na die nederlaag tegen Sociedad met nog meer vastberadenheid het veld op stappen. Geen genade, gewoon ons spel spelen en de tegenstanders laten zien wie de baas is." Alex lachte. "Dat klinkt als de juiste instelling. En wat betreft de competitie?" "We hebben onszelf een uitstekende positie gegeven," zei ik. "De eerste maanden zijn goed verlopen, maar zoals ik al zei: nu worden we de ploeg die iedereen wil kloppen. Dat is een andere druk. Maar met deze groep, met de manier waarop we voetballen, geloof ik dat we de druk aankunnen." Alex stond op en schudde me de hand. "Ik heb er vertrouwen in, Wim. We staan er goed voor. Blijf op deze koers, en dan kan dit wel eens een memorabel seizoen worden." Ik glimlachte en stond ook op. "Dat is precies wat ik voor ogen heb. We bouwen niet alleen voor nu, we bouwen voor de toekomst. Dit team kan iets bijzonders neerzetten." Toen Alex de deur uit was, bleef ik nog even in mijn kantoor staan, mijn gedachten op de komende maanden gericht. Het seizoen was goed begonnen, beter dan veel mensen hadden verwacht. Maar de echte tests zouden nog komen. Europa, de Eredivisie, de druk om te blijven presteren—het waren allemaal uitdagingen die voor ons lagen. Maar met de groep die we hadden, met de manier waarop ze zich hadden ontwikkeld in zo’n korte tijd, voelde ik vertrouwen. We waren klaar om die uitdagingen aan te gaan. Jeugdtalenten die beter kunnen worden dan Rugani @Marius @chrisje1993 @Nom de Guerre @Copywriter @Vlonkie @Lensherr Bedankt voor de reacties heren! @Djurovski Een hoop talenten, heb screen gemaakt van de beste drie in mijn ogen1 point
-
1 point
-
Een paar keer per jaar moet ik heel wat schade inhalen, vanwege mijn eigen afwezigheid in het subforum . Gelukkig is dat nooit een straf! Erg tof om te zien welke keuzes je hebt gemaakt in je FM-games en nog leuker is het om te ontdekken dat je actief bent in Kecskemet, een leuk stadje aan de snelweg op weg naar de Roemeense grens. Paar keer geweest, aardige mensen, lekker eten. Wel keer last gehad van een taalbarrière. Maar dat terzijde, je hebt een droomdebuutseizoen gekend, petje af!1 point
-
Een zeer goede voorbereiding en prima start in de eredivisie en Europees. Welke jeugdspelers hebben de potentie om net zo goed te worden als Rugani in zijn beste tijd?1 point
-
1 point
-
1 point
-
2e seizoen league one We speelden ons op de laatste dag pas veilig en dat was best bijzonder gezien we er lange tijd prima voor stonden maar in februari begonnen aan een reeks van 10 duels zonder winst. Uiteindelijk tevreden met handhaving nadat we onze twee beste spelers kwijt zijn geraakt. Aantal spelers leuk ontwikkeld, dus hopelijk komend seizoen stapje maken.1 point
-
1 point
-
WK 2038 gewonnen met Ecuador, dus weer een doelstelling in mijn savegame afgestreept. Vooral de wedstrijden tegen Italië, Spanje en Frankrijk waren pittig. Wat nu nog rest zijn de 1000 doelpunten van Néstor González. Dit seizoen eindigde hij op precies 100 doelpunten. Hierdoor heeft hij er nog 138 nodig om de magische grens te bereiken. Daarna trek ik richting Europa om ervoor te zorgen dat één van de spelers uit de opleiding van Independiente del Valle een Ballon d'Or gaat winnen.1 point
-
Ik ben inmiddels een save begonnen met Beira-Mar 4e niveau Portugal. Inmiddels tegen het einde van mijn 4e seizoen en ik sta 2e op het 2e niveau. Ik heb overigens een paar leuke spelertjes van amateurclubs overgenomen, wel een tip als je nie tin de top managed. Uit België Uit Argentinië Van de amateurs van Feyenoord Uit Colombia Ook Noorwegen, Denemarken, Frankrijk en Oostenrijk hebben als je goed zoekt hele goede newgens bij amateurclubs1 point
-
Mijn 10e CL winst als manager. 11 van de laatste 10 CL's gewonnen. In het seizoen dat een andere manager de CL pakte zat ik een jaar in Amerika. Toen daar, weliswaar met veel geluk, de CL gewonnen. Aardige prijzenkast bij elkaar inmiddels in deze journeyman, met titels bij al mijn gemanagede clubs. In Japan (FC Gifu, vanuit de 3e divisie opgeklommen), Zuid-Afrika (Sundowns), Duitsland (Wolfsburg), Italië (Inter), VS (Austin FC) en Spanje (Real Madrid). 10 Europese CL's, 1 Noord Amerikaanse CL. 2 Europa Leagues, 1 Afrikaans equivalent. 2 WK's voor clubteams 2x Euro/Sam club challenge 1 WK, 1 EK, 2 Nations Leagues met Nederland Een hoop bekers en (continentale) supercups. Zit in 2043 en ben de game nog niet zat, verrassend genoeg. Nu nog 2 seizoenen contract bij Madrid en wil dan naar Australië om daar een titel en een internationale prijs te pakken. Daarna nog een poging doen met een Argentijnse ploeg. Dan misschien niet overal een CL gepakt, zoals de officiële Pentagon Challenge voorschrijft, maar vond Zuid-Afrika nou niet zo boeiend om daar nog een poging te wagen.1 point
-
1 point
This leaderboard is set to Amsterdam/GMT+02:00