Leaderboard

REMONTADAAAA Die off-day uit Griekenland in eigen huis even ongedaan gemaakt hehe

The man, the myth, the legend: Néstor González! 1000 doelpunten voor Independiente del Valle Daarmee komt mijn tijd bij Independiente del Valle tot een eind. We gaan op zoek naar een club in Europa, daar gaan we één van de aanvallers uit de opleiding van IDV een Ballon d'Or proberen te bezorgen.

Inderdaad, ook echt idioterie van Bosz om niet gewoon met Dest te starten ongeacht dat hij z'n kruisband afgescheurd heeft..

Dit is vgm nieuw in 2024. Zeker lekker als je in kleine competities zit voor de lange termijn Dan krijg je dit bijvoorbeeld

Ik ga volgend seizoen tegen Liverpool spelen in de Championship

CCCIII. Twee miljoen Gökhan zat daar, zijn ogen priemend, terwijl hij het zinnetje met een bijna achteloze ijzigheid uit zijn mond liet rollen. "We need to raise around 2 million this winter." Mijn hart miste direct een paar slagen. Ik voelde hoe het bloed uit mijn gezicht wegtrok, alsof iemand plotseling de stop had uitgetrokken. "Twee miljoen?" herhaalde ik, meer tegen mezelf dan tegen hem. De omvang van die opdracht dreunde in mijn hoofd. Dit zou het team de kop kosten, dat wist ik, dat wist Gökhan, dat wist iedereen met een beetje verstand van zaken. Mijn stem schoot omhoog zonder dat ik het wilde. "That will kill the team, Gökhan. It's not like we can raise that kind of cash by selling off one or two players. You're asking me to sell half the squad." Hij knikte, grimmig maar kalm, alsof hij een chirurg was die net een dodelijke diagnose had gesteld zonder emotie, zonder twijfel. "We can loan new players or look at free agents," voegde hij eraan toe, alsof het niets voorstelde. Alsof ik zomaar op een magische boom vol spelers kon stuiten die het klappen van de zweep kenden en gratis wilden komen voetballen. Zijn ogen waren kil en leeg, zoals altijd als hij een moeilijke beslissing nam, maar dit keer zat er een diepere ondertoon in. Alsof dit allemaal deel uitmaakte van een plan waar ik nog niet eens het halve verhaal van kende. Ik slikte en voelde de neiging om hem om de oren te slaan met de harde realiteit. Dit was geen spelletje, geen voetbalmanager die je op de computer speelde waar je gewoon wat huurspelers oppikte en dacht dat alles wel goed zou komen. Huurlingen brengen onzekerheid, ze hebben geen binding met de club, geen loyaliteit. En vrije spelers? De goeden hadden allang een contract, de rest was overschot, het soort dat bij de eerste beste gelegenheid weer op de bank zou eindigen. Toch zei ik niets. Niet nu. Dit was niet het moment om hem met de feiten om de oren te slaan, niet met die blik in zijn ogen die net zo goed door de Georgiërs in hem gestopt kon zijn als door de druk van de schulden. Zijn kaken stonden strak, zijn hele lichaam was een toonbeeld van opgelegde rust, maar de spanning trilde net onder de oppervlakte. Ik keek hem aan, probeerde de woorden te vinden. "Gökhan, we can't gut the team like that. We can go all the way this season, we've got a genuine chance." Hij hief zijn hand op, kort en resoluut. "This is non-negotiable. I'm the boss, you'll do as I say. We have to keep the club afloat financially as well." Mijn handen voelden klam, mijn hart bonsde in mijn borstkas, maar ik wist dat dit geen strijd was die ik nu kon winnen. Ik probeerde zijn blik te vangen, maar hij staarde door me heen, alsof hij al een paar zetten verder dacht dan ik. Gökhan leunde nonchalant naar voren, zijn vingers vouwden zich om een klein zakje. Hij schudde wat wit poeder op zijn hand en snoof het met een luidruchtige inhalatie, alsof het een gewoonte was, een deel van zijn dagelijkse ritueel. Het effect was bijna onmiddellijk zichtbaar; zijn ogen werden groter, zijn houding iets zelfverzekerder, maar ook witter. "We have high expenses and we need to pay off some debts." Ik kon de spanning in de lucht voelen toen hij mijn blik ving. Ik keek sceptisch naar hem, als iemand die een scheur in een dunne muur ontdekte. Zijn lichaamstaal was onmiskenbaar; hij zat op het randje van een afgrond, en hij wist het. "Don't look at me like that, John." Zijn stem was scherp, bijna snauwend, een reflectie van de stress die hij in zijn leven droeg. Ik schudde zwijgend mijn hoofd, de woorden bleven steken in mijn keel. Het was moeilijk om hem te volgen, vooral met die heftige blik in zijn ogen, vol van iets dat ik niet kon plaatsen. "Get it done, John," snauwde hij, de urgentie in zijn toon liet geen ruimte voor discussie. "Or the Georgians will deal with you." Die woorden kwamen hard aan, als een klap in mijn gezicht. De Georgiërs, die schaduwachtige figuren die altijd op de achtergrond loomden, altijd dreigend. De implicatie was duidelijk; falen was geen optie, niet voor Gökhan, niet voor mij. De spanning tussen ons was bijna tastbaar, als een strijkstok op een snaar, gereed om te breken. Ik voelde een golf van frustratie opkomen, maar drukte het weg. Het was niet het moment voor opstand. In plaats daarvan knikte ik, een knik die meer weg had van overgave dan van instemming. "Fine. I’ll do what I can." De woorden kwamen eruit met een zekere bitterheid, alsof ik een belofte deed die al te zwaar op mijn schouders drukte. Gökhan's gezicht ontspande zich even, maar de spanning in zijn lichaam bleef. Hij leek meer te verwachten van me, als een kapitein die zijn bemanning aanstak met vuur terwijl de storm op komst was. De woorden die hij niet zei, hingen tussen ons in de lucht; de druk, de angst, de dreiging. En ik, ik moest kiezen: meewerken of meedrijven met de chaos die zijn leven was geworden. Reacties en dergelijke.

Inmiddels weer 2 seizoenen verder. Wat snel denk je waarschijnlijk. Nou we zijn denk ik inmiddels goed gesetteld in de Championship. Afgelopen seizoen ging speelronde 19 t/m 46 allemaal op de instant result omdat we al 14 punten voorsprong hadden op de degradatieplekken Het 2e seizoen als promovendus is altijd het moeilijkste. Maar daar kwam niet veel van terecht. We begonnen heel goed maar zakten ook wel best snel weer weg. Uiteindelijk zijn we met 61 punten nooit in de problemen gekomen Intake De intake dit seizoen viel tegen. De intake van volgend seizoen was dan weer magistraal maar daar kom ik zo op Grote transfer en financiën Maar het belangrijkste gebeurde dit seizoen buiten het veld: Aan het einde van het seizoen hebben we namelijk onze beste speler verkocht aan de zandbak. Hier hebben we maar liefst €27 miljoen voor gekregen. Daarmee zijn we financieel voorzien. Daarmee kunnen we ook investeren en de salarissen verhogen. Vooral dat laatste is nodig om goede talentvolle spelers lange contracten te geven Investeringen Het geld is goed besteed zoals je ziet en we zitten er nog steeds warmpjes bij. We zijn goed op weg om stabiel te worden in de Championship 3e seizoen in de Championship Ook dit seizoen kwamen we niet in de problemen. Zoals gezegd, na speelronde 18 hadden we al 14 punten voorsprong op de degradatieplekken dus het gehele seizoen kon uitgespeeld worden op de instant result. We mochten zelfs heel eventjes dromen van de play-offs maar daarvoor kwamen we te kort Intake Deze intake was weer heel sterk met 4 spelers die aankomend seizoen misschien al minuten kunnen maken. Vooral de spitspositie is mooi bezet, misschien kunnen we zelfs al gaan denken aan een systeem met 2 spitsen Voorhoede Tot slot nog even aandacht voor mijn voorhoede. Hier heb ik spelers met enorm veel talent met een spits die zelfs een goede spits in de Premier League kan worden. Liverpool zit zelfs al achter hem aan. Zie de spelers in de spoiler hieronder Qua attributen moeten ze nog wel wat stappen maken maar het zijn wel echt megatalenten die mij over een paar seizoenen misschien wel naar de Premier League helpen en zo niet gaan ze echt tientallen miljoenen opleveren. Kijk maar naar hun waardes nu al Het mooiste van dit verhaal is dat ze nog heel lang vast liggen. Daar heb ik de salarissen wel flink voor omhoog moeten gooien maar dat kon door de verkoop van Schermer. Perry ligt nog voor 5 jaar vast Little ligt nog voor 6 jaar vast Setchell ligt nog voor 6 jaar vast Wat hebben we nog nodig de komende seizoenen? Centrale verdedigers Rechtsback Centrale middenvelders Maar over het algemeen staan we op een goede plek en hebben we een basis voor iets moois. Vergeet niet, dit team kan alleen maar beter worden

Maar weer wat geld binnen geharkt..

Supertaça ook weer eens een keertje gewonnen

Afgelopen zaterdag naar Gladbach - Stuttgart geweest. Verademing weer in alles (oké bijna alles) t.o.v. wedstrijden in Nederland. 2 vakjes vol met uitpubliek, heerlijke sfeer van Stuutgart kant. Prima gelijkstaande pot in de eerste helft, 2e helft kwam de kwaliteit van Stuttgart wel naar boven. Dit jaar nog 3 andere thuispotten van Gladbach voor de boeg. In december tegen Dortmund, eind maart tegen Red Bull en de laatste pot tegen Wolfsburg. Over 2 weken naar Shaktar Atalanta in de CL met wat collega’s. IMG_4194.mov IMG_4195.mov 1 van de megafoon boys moest even rusten

Naar aanleiding van het experiment dat er is uitgevoerd stellen we deze download beschikbaar. De download voegt Jong Oranje toe aan de KKD, waar het FC Utrecht vervangt. In de FM Editor is een nieuwe club aangemaakt: Jong Oranje, residerend in Zeist en bestaande uit drie elftallen: het eerst elftal, een onder 20-elftal en een onder 19-elftal. Aan deze elftallen zijn de spelers toegevoegd die door de verschillende KVNB-coaches zijn opgeroepen voor de meest recente interlandperiodes. Er is hierbij gebruik gemaakt van de informatie die door de voetbalbond op zijn eigen website gedeeld wordt. Tevens zijn de, zover mogelijk, bekende stafeden toegevoegd. Dit betekent dat bijvoorbeeld Michael Reiziger de hoofdcoach van Jong Oranje is. Wat we belangrijk vonden, is dat het team zo lang mogelijk intact blijft. Om die reden hebben we wat rigoureuze wijzingen doorgevoerd. Ten eerste hebben de spelers van het eerste elftal allemaal een contract tot 2033, waardoor zij hopelijk minder snel verkocht zullen worden – we lijken Chelsea wel. Ook hoofdcoach Reiziger heeft een contract dat afloopt in 2033 en hij heeft al aangegeven dat hij na afloop van zijn dienstverband de club verlaat. Hiermee hopen we dat Jong Oranje zo lang mogelijk met dezelfde Nederlandse manager blijft werken. Ten tweede heeft de club een tienjarig tranfserembargo opgelegd gekregen om te voorkomen dat er in FM volstrekt willekeurige spelers worden aangetrokken, ook al hebben we waar mogelijk de filosofieën zo aangepast dat men alleen jonge, Nederlandse spelers voor de toekomst aan wil trekken. Zonder geld kom je niet ver in het voetbal. De derde belangrijke wijziging heeft dus plaatsgevonden in de financiën. Aan geld geen gebrek in Zeist. Niet om spelers te kopen, maar om ervoor te zorgen dat de contracten van de huidige spelers betaald en/of verlengd kunnen worden. Bovendien kent de club zo minder snel de noodzaak om spelers te gaan verkopen. MU Experimenteert - Jong Oranje.fmf Plaats dit bestandje in de map editor data in 'mijn documenten' en start een nieuwe game. Vergeet niet om overige editor-bestanden uit te schakelen.

Niet zo moeilijk Bruna Silva Luis Suarez Rasmus Lindgren Daley Blind

Dubbelpostje, maar er kwam er nog eentje bij Luister en huiver, want de stadionspeakers krijgen huiswerk. Voor 4 miljoen nemen we Kjell Magne Fagerli Halsøy over van Bodø/Glimt Moet net als de rest nog even oefenen op 'afwerken', maar dat komt goed.

Startte het seizoen veelal in de basis. Kreeg daarna ook hier en daar wat rust, kwakkelde met blessures en speelde nog een Africa Cup. En kwam daarna redelijk vermoeid aan de start van de tweede seizoenshelft. Zou dat een logische verklaring zijn denk je? Het is niet erg dat je PSV niet op de voet volgt. Maar roeptoeter dan geen onzin die je presenteert als feiten On-topic; Oké het is VZ, maar hoe kan Veerman een 4 hebben en Bakayoko een 5,5?

Mooi dat Saibari nog scoort. Doelsaldo kan wel eens heel belangrijk worden.

Zo gaat het al de hele wedstrijd hè, ook met overtredingen en uitballen. Geen grijntje beleving ook. En tussen elk woord zit een adempauze

Met deze TD moet je zeker maar afwachten wat er voor terug komt ja.. Op Bosz, Schouten & Tillman na heeft hij eigenlijk nog niks heel bijzonders binnen gehaald. Dest was leuk, maar toch ook vaak (langdurig) geblesseerd. Lang is geen schim van zichzelf meer. EDIT; Saibari!!! COMEBACK SEASON

Spannende slotfase in deze oefenwedstrijd @neva @Thierryvane @dimihuyghe @LouisPSV

benieuwd of het in het veld net zo goed uitpakt

Jullie moeten je kapot schamen! Wat staan we weer voor lul als Nederland. Gelukkig gaat de geoliede machine van Brian 'in that aspect' Priske Nederland eigenhandig op die zesde coëfficiënten plek houden donderdag.

Had ook 3-1 in het hoofd maar goed dan maakt Abdullah er maar 4-1 van

Ik was tijdens het lopen wat notes op mn telefoon aan het bijhouden, gewoon zinnetje met beschrijving wat ik van het nummer vond. Daarna op gevoel rangschikken.

Weet ik, maar ik doelde er vooral op dat het niet slecht is dat het niet voor zaterdag opent. Vanaf maandag zou ik weer meer tijd moeten hebben.

Helder is het inderdaad allemaal wel. Nu de denkwijze nog omzetten in resultaten natuurlijk.

<3

Er zijn ook geruchten dat Lozano al einde verhaal is met zijn blessure. Al heb ik dan alsnog liever Babadi/Saibari denk ik als backup, die jongens en zeker Saibari verdienen toch meer kansen.

het leuke valt er in mijn optiek vaak af door TOTY, vanaf dan beginnen de immens goede spelers te komen. Tot dan zijn de promo's ook nog wel redelijk normaal.

Ja natuurlijk

Wat een twist in het vorige hoofdstuk. Dit ook weer een mooie update! Ik verwacht een 3-1 overwinning

Medische condities mag je tegenwoordig niks meer over zeggen toch? Dan snap ik wel dat je als Bosz zijnde daar erg moe van wordt als ze blijven vragen.

CCCII. Alweer een winnaar Terwijl de complottheorieën zich door mijn hoofd boorden als een onophoudelijke stroom, probeerde ik samen met Colin en Aykut een opstelling in elkaar te knutselen. Het was alsof mijn brein twee parallelle films afspeelde. Enerzijds de onwaarschijnlijke, maar toch verontrustende gedachte dat Gökhan misschien wel Abdullahs vader was, en anderzijds het tactische puzzelwerk voor de aankomende wedstrijd. "Right, who’s in goal?" vroeg Colin, terwijl hij zijn pen als een dirigentenstokje door de lucht zwiepte. Zijn houding was ontspannen, maar de focus in zijn ogen verraadden dat hij net zo in de wedstrijd zat als ik. Aykut staarde naar het tactische bord, zijn armen gekruist, diep in gedachten verzonken. "Let’s stick with Taner for now," antwoordde ik, mijn stem misschien wat afwezig. Colin knikte instemmend, alsof hij de uitkomst al wist. Maar eerlijk, met alles wat er speelde, voelde elke beslissing als een tussendoortje. Een pauze in het grotere verhaal dat zich buiten het veld afspeelde. "Abdullah?" vroeg Aykut uiteindelijk, en zijn ogen keken kort mijn kant op. Hij had het subtiel gedaan, alsof het maar een voetnoot in het gesprek was. Maar we wisten allemaal dat het meer was dan dat. Het was een vraag die in de lucht hing, elke keer dat we een team samenstelden, de olifant in de kamer die we te vaak negeerden. Ik zuchtte en leunde achterover in mijn stoel. "No," zei ik kortaf, bijna defensief. "Not yet." Er was geen ruimte voor discussie, niet van mijn kant in ieder geval. Abdullah had talent, dat was niet het punt, maar hij was simpelweg niet klaar voor de intensiteit van de komende wedstrijden. Zijn momenten zouden komen, maar nu nog niet. En eerlijk, met Mel uit de buurt was het makkelijk om die beslissing zonder enige vorm van druk te maken. Colin trok een wenkbrauw op, zijn mondhoeken lichtjes omhooggetrokken. "Good call, gaffer. Kid’s got potential, but it’s not his time yet." Zijn toon was luchtig, maar ook doordrenkt met een soort erkenning dat dit de juiste keuze was. Aykut knikte zwijgend. Er hing een soort eenheid in de lucht, alsof we even allemaal op één lijn zaten. Toch voelde ik een zekere spanning in mijn schouders. Het gevoel dat, ondanks dat Mel zich eindelijk koest hield, de schaduw van Gökhan’s woede nog steeds over ons hing. Ik zag Colin nonchalant zijn pen achter zijn oor steken, alsof alles op rolletjes liep, en Aykut staarde opnieuw naar het bord, zijn lichaam rechtop en geconcentreerd. "Right," zei ik, terwijl ik me over het bord boog en de poppetjes verplaatste. "This is how we win. We stay focused. No distractions." Maar hoezeer ik ook probeerde, die verdomde gedachten over complotten en verborgen waarheden bleven maar door mijn kop razen. Het was een druilerige middag in Arnavutköy, de regen kletterde op het veld zoals je alleen ziet in sombere detectiveseries, alsof de hemel persoonlijk had besloten dat het gras vandaag geen genade zou kennen. Maar die regen, dat was kinderspel vergeleken met wat 24Erzincanspor op het veld liet zien. Vanaf het moment dat de scheids het fluitje in zijn mond stak, was duidelijk dat dit een slachting zou worden. Nog geen tien minuten in de wedstrijd of Berat Altındağ, onze menselijke stormram, zag zijn kans. Hakan Cinmenre, de verdediger van Arnavutköy, ging onder de bal door met de gratie van een dronken stratenmaker die de verkeerde stoep betegelt. Berat, scherp als een mes, pikte de bal op alsof hij de laatste minuut van de wedstrijd inluidde en plaatste hem met chirurgische precisie in de hoek. Je zag zijn gezicht verstijven van vastberadenheid, zijn ogen brandden van ambitie. Zijn vuisten balden zich terwijl hij richting de zijlijn rende, de adrenaline spatte van zijn lijf af. Dit was nog maar het begin. De spelers van Arnavutköy keken elkaar aan, ogen vol twijfel, alsof ze zich afvroegen wat er in godsnaam zojuist over hen heen was gedenderd. En toen was het de beurt aan Fatih Kızılkaya, onze defensieve bulldozer, maar ook een man die weet waar het doel staat. Bij een corner stormde hij naar voren, zijn blik gefocust op de bal die hoog door de lucht zweefde. Zonder ook maar een seconde te aarzelen, vuurde hij een volley af. Bam! De bal raakte de paal, kaatste terug en dook het net in, alsof het zo voorbestemd was. Fatih’s ogen spuwden vuur, zijn borstkas zwol op alsof hij de koning van het veld was. En eerlijk, op dat moment was hij dat ook. Dit was zijn terrein en iedereen wist het. De blikken van zijn teamgenoten: bewonderend, maar ook met een vleugje ontzag. Maar zoals altijd, komt er een moment waarop de tegenstander toch nog wat terugdoet. Osman Destan, de spits van Arnavutköy, maakte slim gebruik van een moment van verwarring in onze verdediging. Een voorzet vanaf de rechterflank werd kinderlijk eenvoudig binnengetikt. Het was geen doelpunt om over naar huis te schrijven, maar het gaf zijn team even een sprankje hoop. Osman’s gezicht straalde even op, maar die glimlach verdween sneller dan hij gekomen was. Iedereen wist dat dit doelpunt slechts een druppel op een gloeiende plaat was. In de tweede helft gaf Enes Yılmaz de genadeklap. Zijn schot, strak en laag in de linkerbenedenhoek, was de nagel aan de doodskist van Arnavutköy. Je zag hem even stilstaan na het doelpunt, zijn ogen naar de hemel gericht, alsof hij op dat moment alleen was in de wereld. Geen wilde vieringen, geen gekke sprongen. Gewoon kalm, zakelijk bijna. Dit was een doelpunt zoals je het tekent op de training, de perfecte uitvoering van een dodelijke zet. Toen het eindsignaal klonk, sjokten de spelers van Arnavutköy van het veld, hun schouders gebogen, alsof het gewicht van de nederlaag hen fysiek naar beneden drukte. Aan de andere kant stond 24Erzincanspor, borst vooruit, met een blik in hun ogen die zei: "Wie durft er nog tegen ons op te staan?" Dit was meer dan een wedstrijd, dit was een afstraffing, een herinnering aan iedereen in de competitie dat hier niet te sollen viel met dit team. Reacties en dergelijke.

Dat is weer even een flinke plottwist

Zonde van de vorige game. Maar deze begint ook weer top

- 155. Turkse clash - Kwartfinale Conference League. Tegenstander de Turkse topclub Fenerbahce. Natuurlijk waren zij de grote favoriet. Maar helemaal kansloos wou ik onszelf toch niet achten. We hadden in de vorige ronde al afgerekend met hun landgenoten van Adana Demirspor. Dus we wisten wel min of meer wat ons te wachten stond in de zogenaamde Turkse hel. Mag ik zeggen dat we onszelf overtroffen in de heenwedstrijd? De VAR redde ons aanvankelijk van een achterstand, maar aan de rust moesten we onszelf even in de arm knijpen bij een 0-2 tussenstand. Natuurlijk sloeg het vuur terug in de pan bij de Turken toen ze de aansluitingstreffer wisten te scoren. En in een mum van tijd stond het zelfs terug gelijk, maar zelfs dat weerhield ons niet om opnieuw op voorsprong te klimmen. Ook die droom werd doorprikt want in blessuretijd maakte de thuisploeg alsnog gelijk. Toch was dit een resultaat om verder op te bouwen. En dat deden we ook in de return. Bij de rust stond de brilscore nog op de rust. Maar in een knotsgekke vijf minuten kort na rust vloog de bal wel drie keer tegen het net. Al werd ons laatste doelpunt wel afgekeurd. En met een tegendoelpunt van oudgediende Dzeko werden de slotminuten alsnog spannend. Toch trokken we kwalificatie over de streep! In het vervolg van het tornooi zullen we het wel moeten stellen zonder onze sterspeler Krisztian Nagy. Hij viel in de heenwedstrijd uit en ligt voor een week of 4 in de lappenmand. Tags & reacties

Leuke opening(en) hoor! Voeg me maar meteen toe aan de vaste volgers. En succes verder natuurlijk!

Hoofdstuk 3: Oude vrienden Het is een rustige middag in de Johan Cruijff ArenA wanneer Willem Vissers binnenkomt. De zon schijnt door de grote ramen van het stadion en werpt lange schaduwen over de lege stoelen. Ik, Wim Jonk, zit tegenover Willem in een van de vergaderruimtes, klaar voor een interview dat waarschijnlijk zal gaan over mijn terugkeer bij Ajax en de toekomst van de club. Maar zoals altijd bij Willem, heeft hij een scherpe vraag in petto, en ik voel hem al aankomen. Hij begint rustig. "Wim, vertel me eens: waarom heeft Dennis Bergkamp besloten om terug te keren bij Ajax, gezien jullie gezamenlijke geschiedenis? Het is geen geheim dat jullie in 2015 flink in de clinch hebben gelegen." Ik glimlach en leun achterover in mijn stoel. "Tja, Willem, dat is een goede vraag. Het klopt dat Dennis en ik in die periode onze verschillen hadden, maar het was nooit iets persoonlijks. We hebben ons allebei laten meeslepen door wat er toen allemaal speelde binnen de club." Willem kijkt me scherp aan, zijn notitieblok in de aanslag. "Kun je daar wat meer over vertellen? Wat was de kern van die onenigheid destijds?" "Er was veel onrust binnen de club," zeg ik, terwijl ik mijn gedachten terug laat gaan naar die tijd. "Ruben Jongkind en ik hadden een duidelijke visie op hoe we Ajax wilden laten evolueren, vooral met betrekking tot de jeugdopleiding en de ontwikkeling van spelers. Dennis zat ook in dat project, maar er ontstonden meningsverschillen over de richting die we op moesten gaan. Er werd veel druk uitgeoefend, en iedereen koos zijn positie. Ik stond achter mijn team, achter Ruben en de rest van het personeel, en Dennis maakte zijn eigen keuzes." Willem noteert snel en knikt begrijpend. "Dus het ging eigenlijk meer om de omstandigheden dan om een persoonlijke vete tussen jullie?" "Precies," antwoord ik resoluut. "We hebben elkaar nooit echt laten vallen. Er was geen haat of afgunst. Het was gewoon een kwestie van verschillende visies en hoe we daarmee omgingen. Achteraf gezien had ik misschien dingen anders kunnen aanpakken, maar dat geldt voor iedereen die in zo'n situatie zit. We werden opgeslokt door de problemen binnen de club en lieten ons daardoor meeslepen." Willem buigt iets naar voren, zoals hij altijd doet als hij een belangrijke vraag wil stellen. "En hoe hebben jullie dat uiteindelijk opgelost? Hoe zijn jullie van dat conflict naar een samenwerking gekomen?" Ik leun iets naar voren en leg mijn handen op tafel. "Dat heeft tijd gekost, Willem. We zijn nu acht jaar verder. In die jaren hebben we allebei afstand genomen van wat er toen gebeurd is en zijn we gegroeid, zowel als mensen als in onze professionele levens. Op een gegeven moment hebben we de tijd genomen om echt met elkaar te praten, zonder de druk van de media of de club om ons heen." Willem knikt en maakt aantekeningen. "Hoe ging dat gesprek?" "Het was eerlijk," zeg ik. "Heel eerlijk. We hebben alles uitgesproken. Het was nooit onze bedoeling om tegenover elkaar te staan. We hadden hetzelfde doel voor ogen, namelijk Ajax weer groot maken. Het enige verschil was de manier waarop we dat wilden bereiken. Uiteindelijk zijn we tot de conclusie gekomen dat we aan dezelfde kant staan. We willen allebei het beste voor de club, voor de spelers, en voor het Ajax-voetbal." Willem glimlacht. "Dus de neuzen staan nu dezelfde kant op?" Ik lach en knik. "Zeker. En daarom was het voor Dennis ook logisch om terug te keren. We hebben alles uitgepraat en hij voelt zich weer welkom binnen de club. Dat was een belangrijke stap voor ons allebei." "En wat is precies zijn rol in het nieuwe Ajax?" vraagt Willem. "Zijn rol is duidelijk en essentieel," zeg ik, terwijl ik met mijn vingers door de namen op het tactische bord voor me ga. "Dennis krijgt de volledige vrijheid om met de aanvallers te werken. Zijn inzicht in het spel, vooral wat betreft aanvallen, is ongeëvenaard. Hij begrijpt de finesse van het spel zoals maar weinig mensen dat kunnen. Zijn taak is om ervoor te zorgen dat onze voorhoede weer gaat schitteren, dat we de doelpunten aaneen rijgen en weer dat typisch aanvallende Ajax-voetbal gaan spelen." Willem kijkt me aan, geïnteresseerd in de dynamiek tussen ons. "Dat klinkt alsof je veel vertrouwen in hem hebt." "Dat heb ik ook," antwoord ik zonder aarzelen. "Dennis is een geweldige persoon, zowel op als naast het veld. Ik ben blij dat we weer door één deur kunnen, want met zijn kennis en ervaring kunnen wij het verschil maken. Niet alleen dit seizoen, maar ook op de lange termijn. We zijn op hetzelfde punt aangekomen, en dat maakt ons sterker dan ooit." Willem noteert het laatste stukje, maar ik zie dat hij nog niet klaar is. "Hoe ziet de samenwerking er in de praktijk uit? Jullie hebben allebei sterke ideeën over hoe voetbal gespeeld moet worden. Hoe zorg je ervoor dat jullie visies in elkaar overlopen?" Ik denk even na voordat ik antwoord. "Dat is waar wederzijds respect om de hoek komt kijken. Dennis en ik hebben allebei onze eigen expertise, en die overlappen vaak, maar vullen elkaar ook aan. Mijn focus ligt meer op het grotere plaatje, de organisatie, de opleiding. Dennis focust zich op de aanvallers, op details in het spel die anderen niet zien. We vertrouwen op elkaars expertise en werken vanuit dat vertrouwen. Het is die balans die het verschil maakt." Willem leunt achterover, zichtbaar tevreden met het gesprek. "Het klinkt alsof jullie eindelijk op dezelfde golflengte zitten." "Dat doen we ook," zeg ik met overtuiging. "We hebben allebei geleerd van het verleden. We weten waar we naartoe willen, en nu kunnen we dat samen bereiken. Dat is waar het uiteindelijk om draait: de club weer laten bloeien en het Ajax-DNA terugbrengen in elk aspect van het spel." Willem glimlacht en sluit zijn notitieboek. "Bedankt voor je openheid, Wim. Het klinkt alsof er spannende tijden voor Ajax aankomen." "Dat zijn het zeker," zeg ik terwijl ik opsta om Willem de hand te schudden. "En met Dennis terug in de gelederen kan ik niet wachten om te zien wat we samen kunnen bereiken." Terwijl Willem de deur achter zich sluit, voel ik een gevoel van voldoening. Het heeft tijd gekost, maar het voelt alsof alle puzzelstukjes eindelijk op hun plek vallen. De toekomst ziet er helder uit. @chrisje1993 @Nom de Guerre Bedankt voor de reacties heren! @Copywriter Mijn laptop was kaduuk, dus alle bestanden weg. Vandaar een nieuwe game @Vlonkie Ik speel inderdaad als Wim Jonk

Best of luck, mate. Hopelijk overleeft deze save langer.

Ben je nu met 2 Ajax saves gelijktijdig bezig? Of is de andere novelle vervallen?

Was toch al de hele week een heet hwangijzer

Gefeliciteerd met de FA Trophy!

Een goed begin is het halve werk. Op deze manier zit een Invincible season er ook in.

Nu! @Rossini' https://fminside.net/fmi-update/football-manager-2024/746-the-fmupdate-24-25-deadline-update

Lekkere "away day" voor de fans.

Hier laatste lange ronde gelopen voor de halve marathon van Haarlem. Was niet van plan op dit tempo te gaan lopen, maar het ging echt verdomd lekker. Wel vanaf een km of 8 last van flinke blaarvorming onder mijn rechtervoet. Dat is een flinke jaap geworden nu. Hopelijk is die helemaal weg voor die halve marathon over twee weekjes, maar desalniettemin was het een heerlijke ronde. Qua uithoudingsvermogen en benen had ik hem nog wel een paar kilometer door kunnen pakken ook, zelfs nog wat sneller. Niet verwacht eigenlijk.

Voormalig Deens toptalent op weg naar Brøndby Als de berichten van de Deense media kloppen, heeft landskampioen Brøndby een opvallende transfer afgerond voor deze winter. Gustav Isaksen, ooit bestempeld als één van de grootste talenten van Denemarken, komt voor 4.5 miljoen over naar de club. De 24-jarige vleugelspeler is op een zijspoor beland bij zijn huidige werkgever, waar hij de belofte niet kan waarmaken, maar Schmeichel gelooft in zijn heropleving. Isaksen was ooit een speler die op de radar stond bij verschillende topclubs, maar door aanpassingsproblemen en wisselvallige prestaties belandde hij op een zijspoor in de Serie A bij Lazio Roma. Toch blijft zijn talent onmiskenbaar en Brøndby ziet in hem een potentiële sleutelspeler voor de toekomst. Zijn snelheid en dribbelvaardigheid kunnen een grote aanwinst zijn voor het aanvallende spel van de landskampioen. Gustav Isaksen Het hier en nu is ook voor Brøndby IF cruciaal in aanloop van het nieuwe seizoen. Met ervaren krachten als Kasper Schmeichel, Ohi Omoijuanfo, Sean Klaiber en Ghayas Zahid beschikt het team over de nodige stabiliteit. Deze 'ouderdomsdekens' vormen de ruggengraat van de selectie en brengen veel leerstof met zich mee, wat van onschatbare waarde kan zijn in zowel de Deense competitie als het Europese toneel. Toch is het toekomstperspectief niet uit het oog verloren. Brøndby heeft met beloftevolle voetballers als Lasse Nordàs, Filip Bundgaard, Justin Che en Mateusz Kowalczyk een solide groep jonge spelers die klaarstaan om verdere stappen te zetten in hun ontwikkeling. Kowalczyk, die terugkeert na een succesvolle uitleenbeurt bij LKS Łódź, is daarbij één van de nieuwe gezichten in vergelijking met het voorbije seizoen. Mateusz Kowalczyk, moet zijn kans grijpen dit seizoen In het doel heeft Brøndby dit seizoen een interessante strijd voor de boeg. Patrick Pentz, de doelman die met cruciale reddingen de Deense beker naar Brøndby bracht, staat tegenover een Deense legende: Kasper Schmeichel. De zoon van de huidige coach heeft een indrukwekkende loopbaan achter de rug en staat te popelen om in Denemarken zijn carrière af te sluiten. Het word een fascinerende concurrentiestrijd, waarin beide doelmannen moeten laten zien wie de nummer één zal worden dit seizoen. Achterin lijkt de keuze al gemaakt met het stevige trio Hjalmar Ekdal, Jacob Rasmussen en Asger Sørensen. Zij zullen de defensieve muur vormen die de doelmannen voor zich nodig hebben. Jacob Rasmussen, de nieuwe leider in de defensie Het centrale middenveld staat er dit seizoen fysiek sterk voor met Stijn Spierings en Kaan Kairinen als het kloppend hart van het team. Beide spelers brengen kracht en lopend vermogen, wat zorgt voor de nodige balans en dynamiek in de speelstijl van Peter Schmeichel. Aan de zijkanten zijn Jonathan Augustinsson en Sean Klaiber de onmisbare werkpaarden. Hun loopvermogen en conditie zijn van vitaal belang, vooral in de transitie en omschakeling. De creativiteit en beweging moeten komen van het duo Onni Valakari en Ghayas Zahid. Deze namen moeten achter de bonkige aanvaller zorgen voor de creatieve impulsen die de tegenstander moeten verrassen. Voorin staat Lasse Nordàs klaar voor de aanvoer van het middenveld af te ronden en zijn stempel te drukken als nieuwe aanvalsleider. King Lasse is klaar voor de doorbraak Het behalen van de Champions League competitiefase is van vitaal belang voor de verdere doorgroei van Brøndby. Zonder de aanzienlijke inkomsten en prestige die het meebrengt, dreigt de club in de toekomst weer een stapje terug te moeten zetten. De financiele middelen die het kampioenenbal met zich meebrengt, stelt de club in staat om te blijven investeren in spelers, faciliteiten en technische staf. Zonder deze middelen zal het lastiger worden om de beste Scandinavische talenten aan te trekken. De start van het nieuwe voetbalseizoen begon Brøndby met een klinkende overwinning tegen promovendus AC Horsens. De troepen van Peter Schmeichel toonden meteen hun kwaliteiten door de wedstrijd gecontroleerd naar hun hand te zetten. Deze driepunter leverden de titelverdediger meteen vertrouwen voor het vervolg van de competitie, waarin ze eind augustus uiteindelijk een indrukwekkende 13 op 15 wisten te behalen. Ook Europees toonde Brøndby zich van haar sterkste kant. De Deense landskampioen wist zich probleemloos hun plek op het prestigieuze toernooi te verzilveren door achtereenvolgens Zhodino, Sheriff Tiraspol en Shakhtar Donetsk uit te schakelen. @Djurovski @De Raam @Glenn08 @Marius Als er nog mensen zijn die graag een tag willen, laat het gerust weten.

VOLGEND DEEL: - Transfernieuws + voorbereiding @ElMarcos Het ging plots heel snel in de eerste helft! Bedankt voor de reactie! @Marius Er was niets te doen aan City, de overwinning tegen Fiorentina was dus welgekomen! Bedankt voor de reactie! @nasje92 Deze prijs doet toch wel goed! Bedankt voor de reactie! @mattihamstra Ik ben blij dat we ons seizoen afsluiten met een prijs! Bedankt voor de reactie @Mordurette @Marius @keano77 @KayDeManaager @Svenpunt @Fantasy @DemoN @seb170455 @Boyzone @Djurovski @Rikkert90 @ROEMM

DAN TOCH EEN PRIJS VOOR CHELSEA Krakau - Op affiche was de finale tussen Chelsea en Fiorentina een aantrekkelijke pot, maar het team van Amorim en co. had geen partij aan de Italianen. Chelsea pakt dit seizoen dan toch een prijs nadat het tweede werd in de Premier League en in de Englese bekercompetities eveneens geen potten kon breken. Amorim moest door de blessure van Felix op één positie wijzigen waardoor Madueke in de ploeg kwam. Bij Fiorentina geen wijzigingen ten opzichte van de vaste elf. Het waren ook de Italianen die het beste begonnen en na 8 minuten op voorsprong kwamen. Valentini kon een vrije trap van Biraghi te makkelijk aan de tweede paal binnenwerken, dit tot grote frustratie van Amorim die bedenkelijk keek naar zijn defensieve opstelling. Chelsea was duidelijk wakker geschoten en nam het initiatief in handen. Er waren enkele kleine kansjes, maar kort na het halfuur kon Badiashile een corner van Nkunku tegen de netten buffelen. De Fransman kon dit seizoen al enkele malen scoren en ook nu was hij belangrijk. Het doelpunt leidde een ongezien kwartier in voor de Engelsen want Sterling wist nog een hattrick te scoren voor het pauzesignaal. De Engelse flankaanvaller was ongrijpbaar voor de Fiorentina-defensie en bracht zijn team zowaar op een 4-1 voorsprong voor de rust. Fiorentina-coach Niko Kovac kon bij het fluitsignaal niet snel genoeg binnen zijn om zijn team op zijn plaats te zetten, Amorim kon dan weer met een brede glimlach de catacomben in. Na de pauze bleef Chelsea de partij in handen houden en net voor het uur viel dan toch nog een doelpunt, wederom kreeg Badiashile te veel vrijheid bij een corner en de Fransman werkte zo zijn tweede van de avond binnen. De frustraties bij Fiorentina borrelde duidelijk op en in de 66ste minuut mocht Gudmundsson beschikken na een rode kaart. De Ijslander tackelde met beide voeten vooruit door op Caicedo die verzorgd moest worden, maar toch door kon gaan. Met een man minder kon Fiorentina enkel nog verdedigen, maar bij Chelsea was men duidelijk tevreden met de voorsprong. De Gea wist zich toch nog één keer te onderscheiden op een poging van Cole Palmer. De meegereisde Chelsea-aanhang had de festiviteiten al stevig ingezet en na het laatste fluitsignaal mochten ook de spelers vieren, de Conference League was binnen. Trainersbabbel: Amorim (Chelsea): "Ik kan vandaag alleen maar tevreden zijn, zeker omdat we onze rug gerecht hebben na het vroege doelpunt. Dit seizoen pakte we net iets teveel tegendoelpunten op stilstaande fases, dit moeten we naar volgend jaar toch aanpakken. Daarna zag ik mijn team dat tikkeltje agressie toevoegen in hun spel waardoor we de partij in handen kregen en van hieruit kansen creëerde en de bijhorende doelpunten wisten te maken. Ik ben opgetogen dat deze groep dit seizoen toch nog beloond wordt, want het afgelopen jaar hebben we hard gewerkt om hier te staan. Dit geeft ook alleen maar meer vertrouwen naar het nieuwe seizoen." Kovac (Fiorentina): "We wisten goed dat Chelsea een lastige klant zou worden en dat we hen eigenlijk nooit echt in hun spel mochten laten komen ... maar we werden op heel wat gebieden overklast. Na ons doelpunt wisten we maar al te goed dat de druk groot zou worden en hier hebben we ook op gewerkt in de voorbereiding, maar het tempo was net iets te hoog voor ons. Deze groep kan beter en daar gaan we dan ook aan werken." Wedstrijdgegevens: Chelsea: Sanchez, James (c) ('79 Gusto), Badiashile, Fofana, Cucurella, Caicedo, Fernandez, Sterling, Nkunku ('59 Palmer), Madueke, Gyökeres ('74 Jackson) Fiorentina: De Gea, Kayode ('57 Dodo), Quarta, Valentini, Biraghi, Amrabat, Mandragora ('65 Bianco), Gonzalez ('57 Colpani), Gudmundsson ('66), Kouamé ('83 Ranieri), Kean Doelpunten: '8 Valentini, '33 Badiashile, '40 Sterling, '42 Sterling, '45 Sterling, '59 Badiashile VOLGEND DEEL: - Spelersstatistieken afgelopen seizoen @nasje92 Volgend jaar willen die kloof toch wat dichten! Bedankt voor de reactie! @Rikkert90 Na de verliespartij tegen Liverpool was de titel weg en werd er wat geroteerd! Fiorentina kreeg een pak voor de broek! Bedankt voor de reactie! @mattihamstra De CL was het doel van dit seizoen, ik kijk er alvast naar uit! Bedankt voor de reactie! @ElMarcos 90 punten is absoluut een mooi aantal, City was gewoon sterk! De finale werd alvast een mooie avond! Bedankt voor de reactie! @Mordurette @Marius @keano77 @KayDeManaager @Svenpunt @Fantasy @DemoN @seb170455 @Boyzone @Djurovski

Inmiddels hebben we de eerste maanden van de competitie erop zitten, de prognose was wel dat we vooral onderin mee zouden draaien, maar vooralsnog blijkt dit een flater geweest te zijn want we staan gewoon bovenaan!! Ook in de FA cup een mooie stunt door van Reading te winnen. Benieuwd hoe we dit vol kunnen houden de rest van het seizoen. Ook nog een stevige uitbreiding van het stadion gekregen nadat we promotie hadden afgedwongen. Hierbij de resultaten en de voorlopige tussenstand: Tags en reacties: @chrisje1993 @KayDeManaager @bas huijsmans @delichris @Martijn1978 @Djurovski @Boyzone @seb170455 @John Terry 2.0

MEI De maand mei had nog doelen op zowel nationaal als Europees vlak. De halve finale van de Conference League werd geopend op eigen veld tegen Ajax en daarin werd een mooie voorsprong genomen dankzij Fernandez & Gyökeres (2x). In de Premier League moest Chelsea op bezoek bij Liverpool en na een belabberde eerste helft stond het 2-0 in het krijt. Amorim zag een scherper elftal na de pauze, maar zowel Madueke als Gyökeres miste de nodige kansen om een punt en of meer te grijpen ... deze verliespartij deed de deur open voor de titel van City. In Nederland moest de finale voor de Conference League zonder meer vastgelegd worden wou Amorim nog een prijs pakken. Na drie minuten voetballen knalde Gyökeres het leer al binnen waardoor het ticket richting Polen geboekt kon worden. Ondanks de tweede plek wou Chelsea het seizoen nog afsluiten in stijl en tegen Newcastle werd alvast gewonnen dankzij doelpunten van Nkunku & Gyökeres. De laatste partij van het seizoen eindigde dan weer op een gelijkspel nadat Gyökeres de achterstand wist uit te wassen. Chelsea pakt zo een mooie tweede plaats op 10 punten van City dat het hele seizoen de betere was. Eindstand Premier League VOLGEND DEEL: - Finale Conference League @Marius City was ijzersterk dit jaar, op naar het nieuwe seizoen ... maar eerst de finale! Bedankt voor de reactie! @Rikkert90 City bleef doordenderen, in Europa hebben we nog een kans! Bedankt voor de reactie! @Djurovski Het gat met City was niet te dichte, Europees succes kan zeker nog! Bedankt voor de reactie! @Rikkert90 City was niet slordig meer! Op naar Europees succes! Bedankt voor de reactie! @mattihamstra Voor de Europese prijs gaan we alvast vol! Bedankt voor de reactie! @Mordurette @keano77 @KayDeManaager @Svenpunt @nasje92 @Fantasy @DemoN @seb170455 @Boyzone @ElMarcos

Dit ziet er wel heel ziek uit!