Een succesvol duo was het, Dirk Kuyt en Salomon Kalou. In hun gezamenlijke tijd bij Feyenoord waren ze een gevaar voor iedere defensie. Samen waren ze goed voor 84 doelpunten in de twee seizoenen die ze samen speelden. Salomon vertrok richting Chelsea, terwijl Dirk naar Liverpool ging. Een grote leegte bleef achter. Keer op keer faalde een nieuwkomer, maar John Guidetti en Graziano Pellé braken de ban, maar deden dat in hun eentje. Er werden talloze games gestart, iedere FM weer opnieuw. Een nieuw koningskoppel bleef echter uit. Echter, dit jaar veranderde alles. Kjartansson en Kramaric kwamen mijn Feyenoord versterken, een nieuw K2 en koningskoppel is geboren.
Iedere FM-speler die start met Feyenoord zal op zoek gaan naar een geschikte spits. Zo ik ook. Al snel ging ik in ons geliefde spelletje op zoek naar Andrej Kramaric, die in de realiteit ook op het verlanglijstje van Feyenoord staat. Ik liet mijn scout hem volgen, waarop een positief verslag volgde. Ik besloot laag in te zetten, maar uiteindelijk moest ik toch nog 3,3 miljoen voor hem neertellen. Hetzelfde deed ik bij het onderhandelen over een nieuw contract. Weer moest ik toegeven, ik werd een beetje gefrustreerd maar besloot toch met de Kroaat in zee te gaan.
Te Vrede doet wel z’n best op de training, maar het wil niet lukken in de wedstrijden
De voorbereiding op het nieuwe seizoen was in volle gang. Er werden enkele tactieken geprobeerd, maar doelpunten kwamen er maar niet. Kramaric mocht telkens beginnen, maar zijn partners werden steeds gewisseld. Manu, Te Vrede, Kazim-Richards en zelfs de jonge Hermann mochten het proberen. Keer op keer was ik niet tevreden. Ik besloot om verder te gaan kijken om de perfecte partner voor Kramaric te vinden. Bijna alle landen werden afgegaan, van Australië tot Zweden. Veel spitsen werden bekeken, maar er zat niet veel geschikt materiaal tussen. Een topspits halen was wegens mijn geringe budget ook niet haalbaar. Ik besloot om mijn wens niet in vervulling te laten gaan, en wilde het gaan proberen met de spelers die ik tot mijn beschikking had.
De zinnen werden verzet, dan maar Martin Ødegaard halen dacht ik. Martin werd gescout, een bod werd voorbereid en hij werd weggeplukt door Brøndby IF. Wat een pech! Ik keek verder in de Noorse Tippeligaen. Mijn oog viel meteen weer op twee spitsen: Vidar Örn Kjartansson en Gustav Valsvik. Hetzelfde riedeltje werd weer ingang gezet, scouten en beoordelen. Valsvik bleek een centrale verdediger te zijn met de capaciteiten van een aanvaller. Kjartansson bleek wel een neusje voor de goal te hebben en een zeer hoog afwerkingsvermogen. Laatstgenoemde werd nog een keer bekeken en voorzichtig werd er een bod gedaan van 1,5 miljoen euro. Het bod werd al snel geaccepteerd, en het contract was zo getekend. Ik had toch twee spitsen binnengehaald. Het seizoen kon beginnen.
Ze vinden elkaar blindelings
De Europese dubbele ontmoeting met FC Kopenhagen kwam helaas te laat, maar in de eerste competitiewedstrijd tegen Groningen kon ik over het koppel beschikken. Groningen-thuis eindigde helaas met een gelijkspel, waar beide spitsen niet konden imponeren. Echter, de weken erna vonden de spitsen zich een stuk beter. De eerste weken was het vooral Andrej Kramaric die het doel wist te vinden, maar Vidar Örn Kjartansson scoorde de laatste weken er op los. Samen staan ze op zestien doelpunten na tien competitiewedstrijden. Daarnaast staan ze gedeeld bovenaan op de Eredivisie-topscoorderslijst. Het is nu oktober, Feyenoord staat tweede en is op kampioenskoers. Één ding is wel zeker, een nieuw K2 en koningskoppel is geboren. Dit koppel is een garantie voor succes en een titel waar de Rotterdammers al lang op wachten!
