Als kind was ik bij de geschiedenislessen steeds het meest geboeid wanneer we het over de beschavingen in de Oudheid hadden. Ik kon enorm opgaan in de verhalen over veldslagen en oorlogen, en verwonderde me over wat de mensen zo lang geleden al konden verwezenlijken op architecturaal en artistiek vlak. Hun polytheïstische religiën klonken veel aannemelijker dar die Ene Almachtige van bij ons. Een God van oorlog en één van liefde, één voor het water en één voor het vuur. Het zou me niks verwonderen was er ook een God van de wc-pot geweest. Ik verslond strips als ‘Alex’ en ‘Corentin’ zoals een wolf zeven geitjes.
Het zijn evenwel niet deze Goden waar Bingbangboem op doelde in zijn novelle – tevens onze Novelle van de Week – maar ook zijn verhaal kon me boeien. Hij ging aan de slag met een delegatie gevallen Goden, met name die van AEK Athene. Met zijn elf landstitels en veertien nationale bekers behoorde deze club tot het neusje van de Griekse voetbalzalm, tot zij uit solidariteit met hun land, ei zo na failliet gingen en zich terug naar derde klasse zagen gekatapulteerd. Een eerste promotie liet niet lang op zich wachten. Het verhaal begint met de Atheners als promovendus in de Beta Ethniki, het tweede niveau aldaar.
Bij de eerste updates ragt de novellist zich een baan door de tijd heen, waardoor je het gevoel kreeg dat dit een vluggertje zou worden. Fout gedacht, want eens zijn beginjaren geschetst trekt Bingbangboem stevig de handrem op, en neemt ons dieper mee in de structuur van het Griekse voetbal en die van zijn Atheense club. In zijn presentaties koos hij voor verhalende tekst, hier en daar opgeluisterd met een afbeelding. Het oogt verzorgd in zijn eenvoud, en de tekstjes lezen lekker weg. Voor het inhoudelijke houd ik de eer aan jullie. Om dit te weten te komen maak je best gauw kennis met AEK Athene – Griekse Goden.
