Mocht novellist Thomassje123 een speler zijn in ons aller favoriete spelletje (en neen, dan doel ik niet op die spelletjes die je op de bank speelt met je vriendin als de ouders eventjes de deur uit zijn, noch die met je vrouw als de kinderen eindelijk zijn ingedommeld) zou hij op het eigenschappen-overzicht voor flair en techniek wellicht erg matig scoren, terwijl inzet, vastberadenheid en uithoudingsvermogen gemakkelijk het maximum haalden. Geen primadonna op of naast het veld, maar een oerdegelijke, solide en betrouwbare pion. Niet dat type die zich na vijf minuten al in de kijker weet te spelen, wel diegene die dit mogelijk maakt door sober en onopvallend wel exact doet wat wordt verwacht. Met deze beeldspraak geloof ik de novelle die deze week in de kijker wordt geplaatst, perfect te omschrijven. “Harrogate Town: without struggle there is no success.” Verrek, zelfs de titel bekrachtigt deze stelling!

Hij gaf het in de eerste update al aan: “Het doorzettingsvermogen dat ik van mezelf al heb…”, schrijft onze week-winnaar in zijn inleiding, en hij stond er niet om te liegen. Verderop kwamen we te weten waarom de club uit de Skrill South-divisie werd gekozen, en het strategisch plan om naderhand Harrogate Town successen te bezorgen vanuit een sterk georganiseerde jeugdwerking. Met deze ‘geef de jeugd een kans’ scoort ook de eigenschap ‘visie’ hoge ogen.

Aan de slag dan maar op het zesde niveau in de Engelse voetbalcompetitie, die om sponsor-redenen vaker van naam veranderde dan Prince bij het bergafwaarts gaan van zijn carrière. Sinds 2007 stond wat we toen kenden als de Conference League South respectievelijk bekend als de Blue Square South, de Blue Square Bet South en de Skrill South. Dit jaar dienden we het de Vanarama Conference South te noemen en vanaf volgend seizoen spreekt iedereen over de National League South. Bent u nog mee, want ik ben al lang afgehaakt. Vaststaand feit is dat het pad dat Thomassje123 koos een lang en hobbelig parcours wordt waar alleen de meest hardnekkige doordrijvers in slagen. En die zijn verdomd dun bezaaid…

Op naar die wedstrijden dan, dit beloofde het meevolgen van een boeiende reis waarbij een club zich doorheen de grachten en krochten moest ploeteren met als enig doel voor ogen het bereiken van de nog steeds één van de hoogst aangeschreven voetbalcompetities in Europa: de Premier League. En daar schorde er voor mij al wat aan dat het volgen van de reis bemoeilijkte. De wedstrijdverslagen zien eruit alsof ze uit een vooroorlogse versie van de Encyclopædia Britannica werden geknipt, ware het niet dat het papier nog maagdelijk wit ziet en niet gelig is geworden door de tand des tijds. De verhoudingen met de commentaren die onze novellist er doorheen typt zijn compleet uit de haak, en  sommige logo’s – uitgelezen dat van Harrogate Town zelf – worden ontsierd door een watermerk. Na enkele updates van hetzelfde laken een broek knap ik af op de novelle.

Enige maanden later vind ik bij het openen van mijn MU-mailbox een mailtje van een beleefde, weliswaar lichtelijk verbolgen novellist met daarin de vraag waarom zijn noeste arbeid toch steeds weer over het hoofd werd gezien. In tussentijd zag hij veel minder lang lopende novelles op het schavot tentoongesteld worden, en dat riep (uitermate begrijpelijk) frustraties op bij de auteur van het ondertussen al pakweg vijf maanden durend project. Met deze mail kreeg de eigenschap ‘Lef’ ook meteen een 15+ op de scorekaart.

Dat we als mensen op zich maar zielige wezentjes zijn wiens ego ons meer dan eens in de weg staat om soepel met mekaar te kunnen communiceren of samen te werken, bewees mijn reactie. Ik zette mijn meest kritische bril op de neus, en trok aldus tot de tanden gewapend gewapend naar Harrogate. Er waren (en zijn) uiteraard verbeterpunten bij de novelle, en de schrijvers en volgers op de mooiste afdeling van het Managers United-forum weten dat ik dan ook niet schuw mijn commentaren onomwonden bekend te maken. De eerder vernoemde onderlinge verhoudingen die de bladspiegel verknoeien, de slordige afwerking, éénzijdigheid: ik spaar onze novellist geenszins. Ere wie ere toekomt, de reactie van het beschoten doel sierde hem als rationeel denkend en tegelijk kritisch ingesteld manspersoon. Zo aarzelde hij niet punten waarover ter discussie te stellen die hem onjuist leken, terwijl uit de daarop volgende updates bleek dat met in zijn visie meer terechte noten van kritiek rekening werd gehouden. Op de eigenschappen-fiche staan agressiviteit en kalmte mooi in balans ten opzichte van mekaar.

Laatst maakte Thomassje123 bekend dat hij het doel had om – in de voetsporen van een aantal ouwe gekken in het novellenlandschap – minstens honderd pagina’s te bereiken met zijn belevenissen bij Harrogate. Zeg nu zelf: als je een speler spot met hoge waarden voor agressiviteit, beslissingen, inzet, kalmte, lef, vastberadenheid, visie en uithoudingsvermogen en waarbij uit zijn acties blijkt dat ook de verborgen eigenschappen loyaliteit, doorzettingsvermogen, temperament en ambitie uitzonderlijk scoren, aarzel jij dan die te contracteren?

Het besluit van deze ondertussen zwaar uitgelopen résumé is duidelijk: de Novelle van de Week behoort niet tot mijn persoonlijke favorieten, maar is ongetwijfeld die die het hardst deze erkenning verdiend. Wat zegt u? Waar het verhaal dan uiteindelijk over gaat? Tja, dat gaat u beter zelf lezen bij “Harrogate Town: Without struggle there’s no success.”