Toen ik daarnet onze nieuwe MU-Novelle van de Week zou gaan doorkijken -ter inspiratie en niet in het minst opfrissing alvorens aan het schrijven te gaan- schrok ik even toen mijn blik op de startdatum viel. Novellist r_AW liet de geboorte van zijn geesteskind samenvallen met die van het nieuwe jaar, 2015. Op nieuwjaarsdag al introduceerde hij zijn FM-avonturen aan het novellenminnend MU-publiek met de woorden: “Voor velen van jullie zal ik een onbekende naam zijn,…”
Meteen flitste door mijn hoofd: “Onbekend ? Eerder onbestemd”, terwijl ik een korte doch indringende studie maakte van de aparte combinatie waaruit de nick van de toen nog volslagen onbekende was opgebouwd. In grote letters stond even verder al aangegeven om welke club deze novelle zou gaan. We trokken met de schrijver mee naar het machtige Rusland, waar de drie mastodont-clubs uit de hoofdstad na de val van het communisme de plak voerden in de hoogste klasse van het voetbal, de Prem’jer Liga. De laatste jaren lijkt hun hegemonie te zijn aangetast, en zien we Rubin Kazan en Zenit die zich steeds meer bij de Russische top profileren.
Anzhi Makhachkala is ook een club uit een hoofdstad, met name die van autonome republiek Dagestan. De club kwam vooral in de media-belangstelling na zijn overname door rijk zakenman Kerimov en diens vermeende sjoemelpraktijken met Dagestaans premier Magomedov. Maar mooie liedjes duren niet lang, even later ging de knip stevig op de beugel, en stapten de sterren op. De missie van r_AW was duidelijk, en mijn interesse was gewekt.
Onder de nieuwe manager sprong de club met verbazingwekkend gemak uit de gracht waarin ze al even ploeterden. Met weer stabiele grond onder de voeten transformeerde Anzhi Makhachkala zich tot een alles venietigende pletwals. Voor iedereen het goed en wel besefte was Rusland te klein geworden voor de Dagestanen, en op hetzelfde kwieke elan geloofde daarna Europa eraan. Het werd tijd voor iets anders, en dat kon twee dingen betekenen: een nieuwe club of het eind van de novelle. Optie twee heeft nooit plaats genomen, de ondertussen al wat minder onbekende had ons nog veel te veel te vertellen: nieuwe bazen en nieuwe spelers in een nieuw land, en daarbij hoorde vanzelfsprekend een nieuwe titel.
Geen nood, beste lezers, er scheelt niets met uw ogen noch met uw scherm. Het tweede deel is in Cyrillisch, en de titel luidt zodoendevrij vertaald als volgt: ‘FC Internazionale Milano: huidig winnaar NvdW’
