Het was gelukkig zover, Nederland mocht weer spelen! Een moment waar ik sinds de laatste wedstrijd tegen Australië alweer naar uit keek. De hele dag stond in het teken van de wedstrijd en ik had er zin in! Vandaag weer lekker met z’n allen naar de stad om ons Oranje aan te moedigen! De hele dag ging het al over Dirk Kuijt, die waarschijnlijk in de basis zou gaan starten…
Onderweg naar het centrum kregen we de bevestigde opstellingen en inderdaad, Dirk Kuijt startte in de basis. ‘’Wat is die Van Gaal nu toch weer van plan?’’ vroegen we ons meteen af. ‘’Ach, het zal wel goedkomen, Van Gaal tovert wel weer iets uit die hoge hoed van hem’’ zeiden we meteen. En ja hoor Kuijt speelde een prima wedstrijd. Maar genoeg over Kuijt, we gaan over naar de 75e minuut, Wesley Sneijder verlaat het veld en Leroy Fer is zijn vervanger.
‘’Fer!? Wat moeten we nu toch weer met Leroy Fer… Gaat hij Sneijder er vanaf halen en zet hij Fer op zijn plaats?’’ Dit is was die maat van me letterlijk zei op dat moment. Ondanks dat we allemaal een paar pilsjes (misschien wel te veel) op hadden, weet ik nog precies wat ik zei op dat moment: ‘’Komt goed jongen, die Van Gaal doet dat niet zomaar. Let maar op, Fer die scoort zo de 1-0, met een omhaal.’’ Dat van die goal uit die omhaal meende ik natuurlijk niet, maar ik had wel vertrouwen in Van Gaal en Fer. De bondscoach doet dit natuurlijk niet zomaar en hij heeft ons wel vaker verrast.
Amper twee minuten na de wissel krijgt Nederland een corner na een heerlijke trap van Depay. Via een snel genomen corner komt de bal bij Janmaat, die hem gevaarlijk voor de goal slingert. De bal belandt precies op de vijfmeter, waar Leroy Fer komt invliegen. Wie? Leroy Fer ja! ‘’Ik zei het je toch,’’ schreeuwde ik, ‘’ik wist het!’’ We gingen los met z’n allen! Bier vloog in het rond en iedereen stond te springen. We wisten het zeker: Nederland zou de eerste plaats in de poule in de wacht slepen. Ik heb niet heel veel meer meegemaakt van de wedstrijd tot de 92e minuut. Het moment dat Depay zijn tweede WK-doelpunt tegen de touwen schoot.
Leroy Fer, maker van de 1-0.
Na de wedstrijd hebben we het er nog even over gehad: Het 5-3-2 systeem, de onervarenheid van de achterhoede, de vele spelers uit de Eredivisie, Dirk Kuijt die vandaag in de basis startte en noem maar op… We zijn tot de conclusie gekomen dat die dekselse Louis van Gaal het toch telkens weer bij het rechte einde heeft gehad tot nu toe. Je kan zeggen wat je wilt, maar hij flikt het hem toch wel iedere keer. Oké, er zijn nog best wat opmerkingen over het voetbal dat Oranje op de mat legt, maar ach… Wat hebben we liever, het Wereldkampioenschap winnen met lelijk voetbal of de sterren van de hemel spelen en uiteindelijk wéér met lege handen staan? Ik weet het toch wel, doe mij die Wereldbeker maar! Ik heb er alle vertrouwen in, laat Van Gaal maar doen waar hij goed in is, ik wil de komende vier wedstrijden wel telkens weer verrast worden hoor. Met Van Gaal en zijn gouden pik komt het toch wel goed!
